SCENA I

Akcja dzieje się w bazie Slade'a.

Któregoś poranka, Tristitia siedzi na łóżku i czyta książkę.

Slade

Przez komunikator.

Tri, za pięć minut widzę cię w głównym pomieszczeniu.

Tristitia

OK

Zamyka książkę i odkłada ją na miejsce, po czym wychodzi z pokoju zamykając drzwi. Do głównego pomieszczenia dochodzi o czasie. Kiedy tam dociera, widzi że Slade obserwuje miasto przez wielkie monitory. Kilka chwil potem, odwraca się w jej stronę.

Slade

Widząc, że Tristitia już się pojawiła.

Dobrze, że już jesteś. Bowiem, nim wyjawię ci, co przez tyle czasu tworzyłem, zamierzam wysłać cię do „Sabrina Company", abyś ukradła jedno urządzenie. Wygląda jak joystick, tylko od połowy jest wygięty w prawą stronę. Powinnaś łatwo tę rzecz namierzyć, szczególnie że jest czarna, a w pomieszczeniu, w którym jest przechowywana, jest dość jasno.

Tristitia

Wzdycha cierpiętniczo.

A już myślałam, że w końcu dowiem się, co ty przez tyle czasu tworzyłeś.

Slade

Nie ma tak łatwo. Ta rzecz, którą masz ukraść, jest w sumie jedną z najpotrzebniejszych do działania mego planu.

Tristitia

No dobra, jak trzeba, to trzeba.

Slade

Mogę tylko powiedzieć, że wbrew pozorom, to co stworzyłem, nie działa jakoś bardzo skomplikowanie. Wręcz można powiedzieć, że działa bardzo prosto, no ale niestety, stworzenie tego było problematyczne.

Tristitia

Aż jestem ciekawa, co ty tam wymyśliłeś.

Slade

Im szybciej ukradniesz to, po co cię wysyłam, tym szybciej się dowiesz.

Dziewczyna chce się przemienić w niematerialnego orła.

Slade

Przerywając jej.

Chwila! Byłbym zapomniał o najważniejszym.

Odwraca się, otwiera jedną z ukrytych w tym miejscu szuflad i wyjmuje dziwny komunikator.

Patrząc w kierunku Tristitii i rzucając jej ową rzecz.

Przyda ci się. W końcu najpierw musisz jakoś shakować wszystkie systemy alarmowe tej firmy. Nie każę ci używać chronokinezy, gdyż jak ostatnio się przekonaliśmy, to nie ma sensu, bo nie uwolni cię to od walki z Tytanami.

Tristitia

Łapiąc urządzenie.

Faktycznie. W każdym razie, ten ekran jest dotykowy, czy jak się go obsługuje?

Slade

Ma wysuwaną klawiaturę. Wysuwa się ją jednym z tych bocznych przycisków po prawej stronie.

Dziewczyna patrzy w odpowiednim kierunku i dopiero teraz zauważa, że są tam przyciski. Widząc to, zakłada owe urządzenie na rękę, przemienia się w niematerialnego orła i wylatuje z bazy.

SCENA II

Akcja dzieje się nad ulicami Jump City i koło budynku „Sabrina Company".

Dziewczyna leci do odpowiedniego miejsca jakiś czas. Kiedy zaś zauważa wyłaniający się budynek firmy, leci na jakieś niezbyt oddalone od budynku miejsce, ale jednocześnie takie, w którym nikt by jej nie dostrzegł. Będąc tam, na nowo zamienia się w człowieka, siada na trawie i zdejmuje z ręki komunikator. Po zrobieniu tego, naciska odpowiedni przycisk i wysuwa się klawiatura. Jednak, kiedy włącza ekran, okazuje się, że potrzebne jest hasło do odblokowania. Podejrzewając, że jest to takie samo hasło jak do Wi-Fi w bazie Slade'a, wpisuje je i rzeczywiście urządzenie odblokowuje się.

Tristitia

Myśli

Muszę powiedzieć Slade'owi, że posiadanie wszędzie takich samych haseł nie jest bezpiecznym rozwiązaniem.

Po odblokowaniu urządzenia, zaczyna próbę shakowania systemów budynku. Po dwóch i pół godzinie udaje jej się to. Kiedy kończy hakowanie, nakłada komunikator na rękę, przemienia się w niematerialnego orła i wlatuje do środka budynku.

SCENA III

Akcja dzieje się w budynku „Sabrina Company".

Po znalezieniu się w środku, Tristitia zamienia się w człowieka i rusza na poszukiwanie tego, po co została wysłana. Zajmuje jej to około dziesięciu minut. Kiedy dochodzi do odpowiedniego pomieszczenia, widząc że większa część owego miejsca jest pusta, strzela w podłogę wiązką ognia. Po zrobieniu tego, widzi że uruchamiają się lasery. Po zauważeniu ich, od razu przez nie przeskakuje. Po doskoczeniu do końca, wyłącza lasery odpowiednim przyciskiem, otwiera tubę i bierze rzecz, po którą przybyła. Jednak, kiedy chce wysunąć myślami swe metalowe skrzydła, słyszy dźwięk wywarzanej ściany i, nim zdąża się odwrócić, czuje gwałtowne odepchnięcie w kierunku pobliskiej ściany, aż urządzenie wypada jej z rąk i turla się kawałek obok. Od razu wstaje i odwraca się. Po zrobieniu tego, widzi Robina i Raven.

Tristitia

Czy wy nie macie w tym mieście innych wrogów poza mną, Sladem i okazjonalnie Sebastianem?

Raven

Mamy ich całe wielkie mnóstwo, ale wy się najczęściej udzielacie, że tak powiem.

Tristitia

Naprawdę tak bardzo zależy wam na tym, aby zginąć? Udało mnie się zabić wam Cyborga i Gwiazdkę, nie mówi wam to coś?

Robin

Po prostu nie możemy dopuścić, abyście przejęli to miasto.

Po tej krótkiej rozmowie, zaczynają walczyć. Tristitia wytwarza jednego klona, po czym klon zaczyna walczyć z Robinem, a oryginalna Tristitia z Raven. Jednak, w którejś chwili, gdy Robin rzuca w kierunku Tristitii jednym ze swych gadżetów, aby ją obezwładnić, nie udaje mu się to, tylko niszczy pierścionek dziewczyny, który daje jej moce Sebastiana.

Tristitia

Ze złością.

No dziękuję bardzo, wiesz. Pozbywasz mnie mego nadprzyrodzonego arsenału.

Robin

To nie było zamierzone, ale w sumie może dzięki temu łatwiej cię będzie pokonać.

Tristitia

Nie liczyłabym na to.

Wytwarza wokół swych wrogów ognistą barierę, która zniknie dopiero, gdy dziewczyna wróci do bazy Slade'a.

Skoro nie potrafiliście mnie pokonać, gdy nie miałam ani pierścionka, ani naszyjnika, tym bardziej nie pokonacie mnie teraz.

Widząc, że Robin i Raven w żaden sposób nie mogą się wydostać, bierze to, po co wysłał ją Slade i odwraca się w kierunku Tytanów.

Z szyderczym uśmiechem.

To na nic. Ta bariera zniknie dopiero, gdy wrócę do domu.

Przemienia się w niematerialnego orła i wylatuje poza budynek.

SCENA IV

Akcja dzieje się koło budynku „Sabrina Company" i nad ulicami Jump City.

Będąc na zewnątrz, na nowo przemienia się w człowieka.

Tristitia

Myśli

Wysuńcie się!

Skrzydła, z lekkim oporem, robią to i wzbijają się w powietrze. Dziewczyna zaczyna lecieć w kierunku swego domu. Po jakimś czasie, zaczyna zauważać wyłaniający się budynek bazy. Widząc to, podlatuje jak najbliżej i zniża się na bezpieczną wysokość.

Tristitia

Myśli

Schowajcie się!

Skrzydła, znowu z lekkim oporem, chowają się. Zaś dziewczyna wchodzi głównym wejściem do środka.

SCENA V

Akcja dzieje się w bazie Slade'a.

Po znalezieniu się tam, widzi że Slade obserwuje miasto za pomocą wielkich monitorów. Po chwili, Slade odwraca się.

Slade

Widząc Tristitię.

O, Tri. Dzisiaj przez normalne wejście, a nie przez ściany?

Tristitia

Podchodząc bliżej i dając Slade'owi przedmiot, który ukradła.

Przypomniałam sobie po prostu o tych skrzydłach, które mi kiedyś zamontowałeś na plecach i postanowiłam ich użyć.

Slade

Odbierając skradziony przedmiot.

O cholera, na śmierć o nich zapomniałem. Gdybym o nich pamiętał, naoliwiłbym ci je.

Tristitia

A właśnie, miałam się zapytać. Dlaczego one dzisiaj wysunęły się z lekkim oporem?

Slade

Ponieważ były nieużywane i nienaoliwiane przez wiele lat. Jako iż dzisiaj nie będą ci już potrzebne, to naoliwię ci je później.

Tristitia

Mam nadzieję, że zrobiłeś je ze stali nierdzewnej.

Slade

To wiadomo, ale po prostu czasami trzeba je naoliwiać. Tak jak przyciski w tym dziale portalowym, o którym zapewne zapomniałaś, bo co jakiś czas się zacinają.

Tristitia

Dzisiaj sobie o nim przypomniałam i właśnie chciałam spytać, czy o nim pamiętasz.

Slade

Pamiętam, pamiętam, tylko praktycznie nie mam kiedy go używać.

Patrząc na przedmiot, który dała mu Tristitia, a następnie na nią.

W każdym razie, przejdźmy do realizacji mego planu.

Wyjmuje nadajnik i naciska jeden z przycisków. Po zrobieniu tego, pod ścianą obok nich rozsuwa się kwadratowy fragment podłogi, a następnie wysuwa się podest z czymś na kształt długiej, czarnej lunety. Po wysunięciu tego, Slade naciska kolejny przycisk i większa część ściany obok nich rozsuwa się, ukazując panoramę miasta.

Slade

Tym razem, stworzyłem po prostu wielki laser, którym będziemy niszczyć miasto.

Tristitia

I budowa TEGO zajęła ci około pięciu lat?! Takiemu człowiekowi jak ty powinno to zająć do roku!

Slade

Po prostu wewnętrzna budowa była bardzo skomplikowana ze względu na chociażby zasilanie lasera.

Tristitia

A, OK. Ja nie wnikam.

Podchodzą do urządzenia, po czym Slade przyczepia rzecz, którą dziewczyna niedawno ukradła, w miejsce, w którym ma znajdować się kontroler lasera. Dziewczyna dopiero teraz zauważa, że ta rzecz ma na sobie kilka przycisków. Po zrobieniu tego, zaczynają na zmianę niszczyć miasto. Dziewczyna najczęściej używa czarnego przycisku, który strzela podwójną wiązką lasera. Jednak, w pewnym momencie, słyszą otwierające się drzwi do bazy. Słysząc to, odwracają się i widzą Robina i Raven.

Slade

No proszę, proszę, to znowu wy. Nie macie co w życiu robić, tylko przeszkadzać starszym w pracy?

Raven

Ty nie pracujesz, Slade, tylko niszczysz to miasto.

Robin

A poza tym, mamy wiele innych rzeczy do roboty, ale nie możemy pozwolić, abyście zniszczyli Jump City.

Slade

Wiecie jakie to przyjemne? Sama frajda, jak chcecie, możecie sami spróbować.

Raven

Raczej podziękujemy, nam nie zależy na zniszczeniu miasta.

Slade

Jak chcecie, ale nie wiecie, co tracicie.

Zaczynają ze sobą walczyć. Jednak, w którejś chwili walki, Slade i Tristitia zaczynają przegrywać. Nie chcąc do tego dopuścić, dziewczyna dyskretnie naciska jeden z przycisków na jej komunikatorze, który niegdyś dał jej Sebastian. Chwilę później, wszyscy widzą błysk, a gdy opada, widzą Sebastiana.

Sebastian

Widząc Tytanów.

Cześć, Tytani. Dawno żeśmy się nie widzieli.

Wracają do walki, ale tym razem, dzięki pomocy Sebastiana, wygrywają Slade i Tristitia. W którymś momencie, Brother Blood strzela w kierunku ich wrogów czerwoną kulą. Nie zdążają odskoczyć, przez co owa trafia w nich. Kiedy znika, Robin i Raven również znikają z ich bazy.

Tristitia

Widząc to.

Gdzie oni są?

Sebastian

Przeteleportowałem ich w jakieś losowe miejsce Stanów Zjednoczonych.

Slade

Sprytne

Sebastian

Wiem. Po prostu to był najlepszy sposób, aby się ich pozbyć. Wiedziałem, że dzisiaj już i tak nie damy rady zabić żadnego z nich, więc chciałem się ich pozbyć.

Tristitia

Swoją drogą, ciekawe kiedy ich pokonamy.

Slade

Bym coś powiedział, ale jak to zrobię, to zaspoileruję przyszłość.

Sebastian

Wzdycha i przewraca oczami.

O masz, można było się tego spodziewać, że będzie podróżował do przyszłości.

Slade

Widząc i słysząc to, śmieje się.

No co? Po prostu chciałem zobaczyć, co nas w niej czeka.

Sebastian

Nawet nic nie mów, nie chcę wiedzieć.

Tristitia

Ja też wolę sobie nie spoilerować tego, co się stanie.

Slade

W sumie dobrze robicie, to za jakiś czas przeżyjecie zaskoczenie.

Sebastian

W każdym razie, ja już muszę iść. Wpadłem tylko pomóc, skoro mnie wzywaliście, ale mam dzisiaj dużo roboty, więc nie mogę na dłużej z wami zostać.

Slade i Tristitia żegnają się z nimi, po czym, gdy Sebastian teleportuje się do bazy, Slade i Tri podchodzą do lasera i chcą kontynuować niszczenie miasta. Niestety, okazuje się, że owe urządzenie musiało zostać uszkodzone w czasie walki, gdyż nie działa.

Slade

Widząc to, słyszalnie zirytowany.

No świetnie, nie działa. A tyle lat się z tym ustrojstwem męczyłem, aby je zbudować.

Tristitia

Jestem pewna, że masz jeszcze jakiś inny plan podboju Jump City.

Slade

Właśnie najgorsze jest to, że na razie nie mam. Muszę coś wymyślić.

Po tej krótkiej rozmowie, Slade udaje się obserwować miasto przez wielkie monitory i rozmyślać, jak mógłby zrealizować swój cel, a dziewczyna udaje się do jej pokoju.

KONIEC AKTU LXV.