SCENA I

Akcja dzieje się w bazie Slade'a.

Od następnego dnia, Sezoris ciągle gdzieś wychodzi, czasem kilka razy dziennie. Kiedy to wychodzenie się powtarza, nawet Slade zaczyna coś podejrzewać i pyta Tristitię, czy ta nie wie, gdzie wychodzi Gregory, jednak dziewczyna nie ma pojęcia. Jednak, któregoś dnia, gdy Sezoris, jak sądzi Tri, gdzieś wyszedł, dziewczyna akurat przechodzi przez korytarz. Gdy przechodzi obok jego pokoju, nagle czuje, że ktoś chwyta ją za rękę, a następnie wciąga do owego pomieszczenia. Jako, iż dziewczyna się tego nie spodziewała, aż pisnęła ze strachu. Kiedy jest w owym miejscu, okazuje się, że jest to Sezoris.

Sezoris

Szeptem

Słuchaj. Chodź, zdradźmy Slade'a.

Tristitia

Krzyczy

Czyś ty oszalał?! Nigdy mu tego nie zrobię!

Sezoris

Cicho, nie krzycz. Nie chcę, aby nas usłyszał. A poza tym, naprawdę podoba ci się to robienie tego wszystkiego, co on każe?

Tristitia

A żebyś wiedział. Podoba mnie się to życie i nie oddałabym go za nic innego. Poza tym, jeżeli zdradziłabym Slade'a, musiałabym zdradzić także i Sebastiana, a prędzej skoczyłabym z okna, niż bym mu to zrobiła.

Sezoris

Ale co ty w nich takiego widzisz? To zwykli przestępcy!

Tristitia

Może i tak, ale Slade jest dla mnie jak ojciec. Tyle dla mnie zrobił i teraz, po tym wszystkim, miałabym go zdradzić? Nigdy. Nie jestem niewdzięczna. A Sebastian to mój przyjaciel i nie zamierzam go od tak porzucać. Zbytnio go lubię.

Nim Sezoris zdąża cokolwiek powiedzieć, dziewczyna wybiega z pokoju i biegnie do siebie. Będąc tam, chwyta płaszcz Sebastiana, kładzie się na sofie, otula się owym płaszczem i zaczyna rozmyślać.

Tristitia

Myśli

Jak on mógł w ogóle coś takiego zaproponować? Czy on oszalał? Nigdy nie zrobię tego Sladeowi i Sebastianowi. Są dla mnie zbyt ważni, aby im to zrobić. Nie darowałabym sobie, gdybym ich zdradziła.

Nie zdąża więcej pomyśleć na ten temat, gdyż po prostu usypia. Jednak, od tego momentu, codziennie, Sezoris gdzieś wychodzi i próbuje namówić dziewczynę do tego, aby ta zdradziła Slade'a wraz z nim. Jednak ona odmawia. Lecz, któregoś dnia, gdy dziewczyna jest w jego pokoju, Sezoris mówi coś, co wprawia ją w dylemat.

Sezoris

Slade i Sebastian to zwykli przestępcy. Wiem, że jesteś uczennicą Slade'a już bardzo dużo czasu, ale nigdy nie jest za późno na zmiany. Wiem, że w głębi jesteś dobrą dziewczyną i także jesteś wrażliwa na cierpienie ludzkie. Czy nadal chcesz tak żyć? Czy nadal chcesz torturować swoją wewnętrzną, delikatną stronę?

Tristitia

Myśli

Pierwszy raz mam poważniejszy dylemat, czy zdradzić Slade'a i być razem z Sezorisem, czy odmówić Sezorisowi i wieść takie życie jak dotychczas. Niby Slade jest dla mnie jak ojciec, a Sebastian jest moim przyjacielem, ale pierwszy raz rozważam wszystkie za i przeciw.

Aż nagle, słyszy w głowie znajome głosy.

Głos pierwszy

Nie rób im tego. Nie zasługują na to.

Głos drugi

Slade i Sebastian dali ci tyle, ile nie dał ci nikt przed nimi, a ty się jeszcze zastanawiasz, czy ich zdradzić, czy nie?

Głos trzeci

Odpowiedź jest prosta: NIE

Głos czwarty

Wiemy, że lubisz to życie. Wiemy, że Slade i Sebastian są dla ciebie ważni. Wiemy, że nigdy byś im tego nie zrobiła.

Głos piąty

Czy Gregory jest ważniejszy od ludzi, którzy przez tyle lat byli przy tobie?

Głos szósty

Chcesz być niewdzięcznicą?

Głos siódmy

Życie bez Slade'a i Sebastiana nie będzie dla ciebie szczęśliwe.

Tristitia

Krzyczy

Chcę tak żyć! Nigdy nie zrobię tego Sladeowi i Sebastianowi!

Przemienia się w niematerialnego orła i wylatuje z bazy.

SCENA II

Akcja dzieje się nad ulicami Jump City i w parku.

Dziewczyna leci w kierunku parku, w którym zazwyczaj spotyka się z Sebastianem.

Tristitia

Myśli

Zastanawiam się, dlaczego Gregory nagle chce zdradzić Slade'a i tym samym mnie. Czyżby te jego codziennie podróże na miasto tak na niego wpłynęły? Z kim on musi się spotykać albo gdzie chodzić?

Jednak, bardzo szybko dociera do parku. Po znalezieniu się tam, podlatuje do pobliskiej ławki, zamienia się w człowieka i siada na niej, podkulając nogi i chowając głowę w kolanach. Mija parę sekund. Dziewczyna czuje, że z jej oka zaczynają spływać łzy.

Myśli

Nie chcę im tego zrobić...

Mija parę minut. Dziewczyna słyszy czyjeś kroki, jednak nie reaguje. Jakiś czas potem, czuje że ktoś obejmuje ją.

Sebastian

Hej...Skarbie...Co ci się stało? Dlaczego płaczesz?

W tym momencie, unosi zapłakany wzrok i odwraca go w kierunku źródła dźwięku. Widząc Sebastiana, po prostu przytula się do niego, nadal płacząc. Chwilę potem, czuje że on również przytula ją do siebie.

Sebastian

No mów. Co ci się stało? Nie mogę patrzeć, jak cierpisz.

Tristitia

Opowiada całą historię z Sezorisem.

Po zakończeniu.

A jak on nas zdradzi? Ja go kocham...Nie chcę go stracić.

Sebastian

Wiesz...Nie chcę ci tego mówić, ale jeżeli on naprawdę by cię kochał, nie zachowywałby się w sposób, który mógłby sugerować, że planuje odejście od was.

Na chwilę nastaje cisza.

Tristitia

Płacząc i patrząc na niego.

Dlaczego to ja zawsze muszę cierpieć?

Sebastian

Nie wiem właśnie. Też nie mogę patrzeć, jak cierpisz, ale jednocześnie nie mogę na to nic poradzić. W każdym razie, jeżeli on was zdradzi – zabiję go.

Tristitia

Masz takie samo podejście do życia jak Slade.

Sebastian

No co? Humanitarne sposoby są nudne i nie zawsze skuteczne, a zabójstwo zawsze kończy się tak, jak to się zaplanuje.

Tristitia

Trochę się boję waszego rozumowania...

Sebastian

Nie musisz. My ciebie nie skrzywdzimy, tylko chcemy dla ciebie jak najlepiej.

Tristitia

Zabijając tych, którzy czynią mnie nieszczęśliwą...

Sebastian

No co? Taki już i ja, i Slade mamy charakter. Co poradzisz.

Tristitia

...

Sebastian

No co?

Tristitia

Nic, nic. Po prostu to jest trochę przerażające.

Sebastian

Oj tam, zaraz przerażające. Jeżeli zabijemy kogoś, kto sprawia, że jesteś nieszczęśliwa, to już nigdy więcej cię nie skrzywdzi.

Tristitia

Tak, taka jest kolej rzeczy, ale jednak...nie uważasz, że to jest niemoralne?

Sebastian

Fakt, zabójstwo nigdy nie będzie zgodne z moralnością, ale co z tego? Najważniejsze to żyć po swojemu.

Tristitia

A byłbyś szczęśliwy, gdyby ktoś ciebie zabijał?

Sebastian

Oj, uwierz. Wątpię, aby ktokolwiek dał radę mnie zabić.

Tristitia

Masz wysokie mniemanie o sobie.

Sebastian

Taki już jestem.

Rozmawiają jeszcze trochę na ten temat oraz temat Sezorisa. Mija godzina. Kiedy kończą rozmawiać, Sebastian wstaje z ławki, podnosi dziewczynę i, po chwili Tri widzi, że ten teleportuje ich do jej pokoju w bazie Slade'a.

SCENA III

Akcja dzieje się w bazie Slade'a i w celi więziennej.

Będąc tam, sadza ją na sofie.

Sebastian

Nie martw się. Jeśli cię skrzywdzi – pożałuje.

Uśmiecha się do niej. Dziewczyna odwzajemnia uśmiech.

Tristitia

Wy tak o mnie dbacie.

Sebastian

Po prostu jesteś dla nas ważna, więc logicznym jest, że chcemy, abyś nie cierpiała. No, ale ja już muszę wracać do siebie. Cześć.

Tristitia

Cześć.

Po tej krótkiej rozmowie, Sebastian teleportuje się do swojej bazy. Mija chwila.

Slade

Przez komunikator.

Tristitio, Sezorisie, za dziesięć minut widzę was w głównym pomieszczeniu.

Tristitia

Tak jest!

Zaczyna czekać na minięcie odpowiedniej ilości czasu. Mija osiem minut. Dziewczyna wstaje z sofy, wychodzi z pokoju zamykając drzwi i udaje się do głównego pomieszczenia. W czasie drogi widzi również, że od pewnego momentu obok niej zaczyna iść Sezoris. W czasie ich drogi, nie odzywają się do siebie. Na miejsce dochodzą o czasie. Po znalezieniu się tam, widzą że Slade wpatruje się w hologramowe komputery. Mija parę chwil. Odwraca się on w ich kierunku.

Slade

Widząc ich.

Cieszę się, że już jesteście, bowiem mam kolejny plan. Będzie on polegał właściwie na tym, że będziecie patrzeć, co będę robił. Otóż, mam plan jak sparaliżować to miasto poprzez odcięcie go od reszty Stanów Zjednoczonych.

Mija chwila. Slade wyjmuje jakiś nadajnik i naciska jeden z przycisków. Kiedy to robi, zwykłe ekrany włączają się, ukazując widok miasta. Zaś sam Slade, naciska parę opcji na swych hologramowych komputerach. W tym momencie, Tristitia i Sezoris widzą, że prąd na chwilę gaśnie, ale zaraz potem ponownie włącza się, ale to drugie tylko w ich bazie.

Sezoris

I? Jak sparaliżowałeś to miasto?

Slade

Wyłączyłem prąd w całym mieście, tym samym odcinając je choćby od mediów i od reszty świata.

Tristitia

Skoro wyłączyłeś prąd, to dlaczego w tej bazie nadal jest?

Slade

Generator zapasowy.

Po chwili.

Dzięki temu, będzie łatwiej mi zaszantażować mieszkańców Jump City.

Robin

Nie powiedziałbym.

Słysząc go, Slade, Tristitia i Sezoris gwałtownie odwracają się i za nimi widzą Tytanów.

Slade

Widząc ich.

Jesteś pewien?

Jako iż Tristitia ma na szyi ten naszyjnik, ku zdziwieniu Tytanów, wokół rąk Slade'a pojawia się czerwone światło, a następnie strzela w ich kierunku wiązką lasera. Jednak, Tytani zdążają odskoczyć na boki.

Bestia

Ze zdziwieniem.

Ty, od kiedy Slade tak potrafi?

W odpowiedzi, dziewczyna nieco unosi naszyjnik, który ma na szyi i lekko macha nim. Kiedy to zauważają, po chwili, rzucają się do walki. Na początku jest ona, jak zwykle wyrównana. Jednak, w czasie jej trwania, dziewczyna widzi, że kiedy Sezoris walczy wręcz z Robinem, wydaje jej się, że o czymś rozmawiają, ale ta nie wie, o czym. Jednak, po jakimś czasie, szala zwycięstwa zaczyna przelewać się na obydwie strony i wygrywają Tytani. Gdy Gwiazdka strzela w kierunku Tri zieloną kulą energii, ta nie zdąża odskoczyć w bok, przez co zostaje odepchnięta w kierunku ściany i, od mocnego uderzenia, traci przytomność. Budzi się w więzieniu. Po zauważeniu tego, zeskakuje z łóżka, na którym leży i podbiega do zakratowanego wyjścia.

KONIEC AKTU XLII.