TWENTY-THREE
KINNEY
"Gusto mo nung lobster?" Tanong ko kay Lake. The operation pag selosin si Alter has begun. Ngumiti naman sa akin si Lake.
"Sure."
So kumuha ako ng onting meat nung Lobster at isinubo sa kaniya. Palihim kong tinignan si Alter at nakita kong halos mag dikit na yung mga kilay niya.
"Mommy, I want lobster too," My son said. Susubuan ko dapat si Thorn pero inunahan ako ni Alter.
"Thanks dad," my son smiled.
"Alter, paabot naman nung buttered shrimp." nagkatinginan kami ni Millet nang mag salita si Leigh.
"Couz, wala ka bang kamay?" Parang napahiya naman si Leigh sa sinabi ni Airee. Kinindatan niya ako kaya nginitian ko siya.
"Thanks~" I said pero yung walang sound.
"Sugar, diba favorite mo ang fresh oysters?" We're back again sa corny endearment.
"Uh-huh," I said while nodding.
"Here." Inabot niya sa akin yung oyster. I smiled at him.
"Thanks, cookie monster."
"Mommy, Cookies si Tito daddy?" Natawa kami sa tinanong ni Thorn.
Napa iling na lang ako.
"No,baby," naiiling ko pa rin na sagot.
"Oh, okay." And then after that kumain na lang ulit siya. Tumingin ako kay Alter na naka busangot pa rin.
"Alter, diba favorite mo yung Mussels?" Tumahimik kaming lahat ng mag salita si Leigh.
"Childhood bestfriend ka ba talaga niya? Alter hates mussels at hindi ko alam na hindi mo alam." I raised my brow. Yumuko lang siya at pinagpatuloy ang pagkain.
"Kinney," Alter said using his warning tone.
"May naririnig ba kayo?" pinanlakihan ko sila ng mata kaya umiling sila.
"Wife, please. Stop acting so childish," he said once again pero hindi ko siya pinansin at pinagbalatan lang ng lobster si Lake.
"Ay!" Napa tayo ako ng hilain ako ni Alter. Napatayo rin si Lake dahil duon.
"Don't meddle with us. Mag uusap lang kami ng asawa ko," Alter said emphasising the word "ko"
Hindi naman naka sagot pa si Lake dahil agad akong hinila ni Alter papunta sa kung saan.
"Hey, saan ba tayo pupunta!" I shouted kasi medyo malayo layo na kami pero hindi pa rin tumitigil sa paglalakad si Alter.
"What's your problem?!" I shouted once again dahil hindi pa rin siga tumitigil at lakad pa rin ng lakad.
"You're asking me what is my problem?" He laughed at me sarcasticly.
"You are my problem!" Napa-atras ako ng sumigaw siya.
"I already told na mahal kita pero dikit ka pa rin ng dikit sa Lake na yun!" I tightly closed my eyes dahil medyo naiirita na ako.
"But your 'I love you' is not enough! And it will never be enough," panina ng pahina ang boses ko habang sinasabi ko yun.
"What do you want me to do then?" He frustratedly said. May patalitalikod pa siyang nalalaman habang sinasabunutana ang sarili niya.
"Alter, gusto ko ako lang! Gusto ko wala akong Leigh na kalahati." Now, my tears are about to fall. I feel like anytime maiiyak na ako.
"She needs me. Intindihin mo naman ako," his voice is so low na para bang hirap na hirap siya.
"Intindihin? What a word," natawa ako ng mahina. Huminga ng malalim si Alter.
Hinawakan ni Alter yung mukha ko using his both hands. So kitang kita ko ang mukha niya. I can see mixed emotions on his eyes.
"I love you, okay? Basta mahal kita. Mag tiwala ka naman sa akin oh," his voice cracked ng sabihin niya yun.
Umiling ako sa kaniya. Now my tears are falling. Bakit hanggang ngayon may kahati pa rin ako?
"I love you too." Lumiwanag ang mukha niya dahil sa sinabi ko.
Nag titigan lang kami. And then slowly, he kissed my forehead. Dito sa seashore, under the moon at habang dinig na dinig namin ang tunog ng alon at habang nasa ilalim ng milyong milyong mga bituin.
This scene is very romantic, indeed. Pero may kulang pa rin eh.
Humiwalay ako sa kaniya. Nakita ko ang pag tataka sa mukha niya.
"I love you but I respect my self." Umiba ang expression niya sa sinabi ko.
"Sabihin mong mahal ko ako kapag kaya mong ako lang. Kapag ako lang at wala ng iba," I calmly said siad bago tumalikod at nag lakad papalayo.
My tears are falling rapidly. Tama naman ang desisyon ko diba? Hindi siya matututo at hindi niya malalaman ang kahalagaan ko at kung hahayaan ko siyang saktan na lang ako.
"Wife." Narinig ko pang bulong niya bago ako tumakbo papalayo pero hindi ko siya nilingon.
Pinunasan ko ang mga luhang tumutulo sa mga mata ko.
I love you, Alter. But I am so sorry for choosing my self over you.
ALTER
Damn it! Gusto ko yung isigaw pero hindi ko magawa. Naka tingin lang ako kay Kinney na tumatakbo palayo.
I don't know pero I just realized na I love her. I love her more than anyone. Siya lang ang mahal ko at wala ng iba.
"Pre." Tinapik ako sa balikat ni Warren. Andito pala siya? Kaya pala wala sa kaninang kumakain kami.
"Oh?"
"May nalaman ako, pre." Tumingin ako sa kaniya ng mag salita siya.
"Taena tol, sa sobrang daming nalaman ko hindi ko na alam ang uunahin ko." Umupo siya sa sand kaya umupo din ako.
"Tangina, pre. Ang hirap pala ng ganito." Napa hilamos ako sa mukha. I seriously don't know what to do.
"Hindi naman kailangan pang hatiin ang atensyon mo kila Kinney eh," Warren said. He's holding a beer in can. Tinungga niya yun.
"Wala eh. Kailangan niya ako," yumuko ako tapos ay tumingin na lang sa may dagat.
"May asawa naman na si Leigh eh, bakit hindi na lang siya ang sumalo sa asawa niya?" I can feel the irritation in his voice.
"Hindi mo kasi naiintindihan eh." Inagaw ko yung beer sa kamay niya at tinungga.
"Pre ingat lang ah?" Napa tingin ulit ako sa kaniya dahil sa sinabi niya.
"Try searching, bro. Hindi lahat sila ay sila." That was his last words before standing up at umalis.
"Arrrrgg!" I shouted in frustation bago humiga sa sand.
Mas gumulo na ang lahat dahil sa sinabi ni Warren. Pero kahit magulo ang lahat, isa lang ang alam ko.
Na mahal ko si Kinney, my wife.
•••
Happy 861 readssssss!!
CONTINUE READING...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top