KINNEY

4 years Later...

"Mommy, where is daddy?" I can feel sa sadness sa boses ng anak ko. Today is his 4th birthday. Nakila Leigh si Alter dahil may sakit si Leigh.

"He'll be here anytime soon, baby," Pag papagaan ko sa loob ng anak ko. He is busy playing with his cousins and friends ng bigla siyang tumakbo papunta sa akin.

"But dad told me he will be here before three, it's already seven now," His tears is staring to build up.

Taena makakatikim sa akin yung Alter na yun.

"Mag wait ka lang baby ah? Go, makipag laro ka muna sa friends mo," I smiled at him.

Walang buhay na nag lakad pabalik ang anak ko papunta sa mga kaibigan niya. Tumingin ako sa wall clock at nakita kong 7:21 pm na.

I decided na tawagan na lang si Alter pero naka limang try na ako pero nag riring lang ang phone niya.

"Mommy, I'm sleepy," Tumingin ako sa orasan at 10:33 pm na. Napa buntog hininga ako at binuha ang anak ko.

Inihiga ko siya sa Kama niya. My eyes widened ng makita ko siyang umiiyak.
Tinatabihan ko siya sa kama and then pinunasan ang luha niya.

"Why are you crying, baby?" Alam ko yung reason kung bakit siya umiiyak pero still tinanong ko pa rin.

"Daddy told me na love niya tayo pero bakit lagi na lang si Tita Leigh ang kasama ni daddy?" My baby is too bright for his age. He's a fast learner at mabilis siyang makaintindi.

Wala akong maisagot sa anak ko kaya kinumutan ko na lang siya nang biglang bumukas ang pintuan at duon ay pumasok ni Alter.

"Son, Happy Birthday," tumalikod si Thorn kay Alter at nakita kong nagulat si Alter sa ginawa ni Thorn.

"Son, I'm sorry, may sakit kasi si Tita Leigh so hindi ko siya maiwanan eh," he explained pero hindi siya pinansin ni Thorn.

"Son, please talk to da--"

"Lagi na lang si Tita Leigh!" My son shouted na ikinagulat naming dalawa ni Alter.

"Thorn!" Pag tawag ko sa anak ko ng bigla siyang tumakbo palabas. Agad ko siyang sinundan pero hindi ko na siya naabutan kaya nag istart na akong kabahan.

"Son!" Sumunod sa akin ni Alter.

"Thorn! Baby!" I shouted once again. Naiiyak na ako. Lumabas kami sa bahay dahil hindi namin nakita si Thorn duon. Tumulong na rin sa pag hahanap sila Manang pati yung mga guards.

"Thorn!"

"Son!"

Nasa private Subdivision naman kami so I'm sure na wala namang kidnapper pero kinakabahan pa rin ako kasi gabing-gabi na.

I saw a car na may ilaw so lumapit ako duon para mag tanong kung may nakita siyang bata so kumatok ako sa bintana.

I was shocked ng makita kong si Lake ang laman ng sasakyan na yun.

"I saw your son na tumatakbo kanina so isinakay ko siya pero nakatulog eh," Kinamot niya yung likod ng ulo niya.

"Can you drive us home?" Medyo malayo layo na rin pala kasi ang nalakad ko.

He smiled and then tumango.

....

"Good morning, mommy," My son kissed my cheeks and then umupo sa high stool chair sa may kitchen counter. I'm cooking pancakes kasi.

"How about your daddy, baby?" I said habang nag luluto. Naka upo kasi Alter sa isa pang high stool chair while drinking coffee.

Hindi ako sinagot ng anak ko kaya hindi na ako nag salita pa. Nakita ko rin na parang nasaktan si Alter sa inasta ni Thorn.

"Son, I'm sorry okay? I promise hindi na mauulit," I heard na sabi ni Alter kaya medyo lumingon ako.

"Sorry again," My son replied. Hindi nakapag salita si Alter sa sinagot sa kaniya ni Thorn.

"How about let's eat sa Jollibee after school?" Alter tried to make his voice joyful pero nag crack yung voice niya.

"I'm not a kid anymore," muling sagot sa kaniya ni Thorn. I heard na napa hinga ng malalim si Alter.

"What do you want then?" I know medyo naiinis na rin si Alter kay Thorn pero nag titimpi lang siya. Pero I know hindi naman kayang sigawan ni Alter si Thorn dahil alam niyang magagalit ako.

"I want tita Leigh out of our life," my eyes widened dahil sa sinagot ni Thorn.

"Thorn!" Sabay naming suway ni Alter. I don't want my child talking like that. I know naman na he is more matured than his age pero still! Ayokong ganiyan mag salita si Thorn.

"Son, your asking too much," nahihirapang sagot ni Alter. Up until now, sila pa rin. Hanggang ngayon 'kaibigan' lang ang turing sa akin ni Alter.

But then, I'm starting to get used to it. At yun ang iniiwasan kong mangyari. I don't want my feelings to fade. Gusto ko si Alter lang. Gusto ko siya lang.

"That's why I like tito daddy more than you dad," Lake is his tito daddy. I saw how Alter's eyes filled with sadness.

"Because he always have time for us even though he is not my real daddy, he knows the things that I like and I don't, he always grant all my wishes, he is always playing with me, he is driving me off to school, He is always helping with my assignments, and lastly he is doing the things that you supposed to do," Pinatay ko ang stove at lumapit sa kanila. I saw my son's eyes filled with tears again. And it's breaking my heart.

"You're hurting daddy, son," Alter's voice cracked even more. His tears is building up but he's refusing to let it go.

"You're hurting me too, daddy," my son looked away tapos ay bumaba sa stool at lumapit sa akin at nag pabuhat kaya binuhat ko siya.

He buried his face on my neck.

I glance and Alter at nakita kong pinahid niya yung onting luha sa mata niya.

"Stop crying, baby," pag aalo ko kay Thorn.

Lumapit sa amin ni Alter at pilit na inaangat yung mukha ni Thorn pero mas sinisiksik lang niya yung mukha niya sa leeg ko.

"Daddy is sorry, son," Alter whispered. Naramdaman ko yung hininga niya sa nape ko dahil sobrang lapit niya.

"Talk to daddy, baby," Bulong ko kay Thorn pero umiling lang siya.

Kinuha sa akin ni Alter si Thorn pero dahil nga sobrang higpit ng pagkakakapit sa akin Thorn kaya naman naisama ako sa kanilang dalawa.

"I'll make it up to you, okay?" Alter said. Tumango naman yung anak namin.

"Go and fix yourself, son. I'll drive you to school," This is the second time ihahatid ni Alter si Thorn sa school. Nung first day lang and then ngayon.

Kinder 2 pa lang si Thorn. Eight pumapasok sa office si Alter while nine naman ang pasok nila Thorn.

Alter owns the company, by the way so wala siyang reason para mawalan ng time kay Thorn. Hawak niya ang oras niya. Except if may mag projects, meetings and such.

Sinamahan ko na sa kwarto si Thorn and then tinulungan na mag prepare.

•••

Sayang yung pancake na niluto ni Kinney😂

Happy 400 reads!

CONTINUE READING...