- Witaj, kochanie- słyszę głos swojej babci kiedy wchodzę na Polanę. Zatrzymuje się i obracam w okół własnej osi. Dostrzegam ją wyłaniającą się zza drzew.

- Skąd wiedziałaś, że przyjadę?- spytałam.

- Intuicja- mrugnęła do mnie i siadając na pobliskim pniu powalonego drzewa. Siadam obok niej.- W jakiej sprawie do mnie przychodzisz?- pyta a ja wyjmuje z kieszeni złożoną kartkę i podaje ją babci.

Kobieta czyta ciąg słów a potem patrzy na mnie niezrozumiale.

- Przyśniła mi się... Elena. Powiedziała, że mam przekazać te słowa Tobie lub mamie.- kobieta wytrzeszczyła oczy a jej usta wykrzywiły się w ni to uśmiech, ni to grymas.

- Elena skontaktowała się z tobą przez sen?- pokiwałam głową- To wspaniała wiadomość!- krzyknęła zrywając się na nogi. Również to zrobiłam.

- Babciu... czy możesz mi to wszystko wytłumaczyć?

- Późnie...

- Żadne później! Czuje się jak pionek do gry! Nic nie wiem o sobie, swoim pochodzeniu a jedyne co dostaje od osób które mogą mi pomóc to później lub niedługo!- wybuchłam.

- Złotko... - próbuje mnie udobruchać.

- Chce wiedzieć! Chce wiedzieć wszystko!- podchodzi do mnie bliżej i kładzie mi pomarszczoną dłoń na czole.

Przed oczami pojawia mi się biała mgła. Nie wiem co się dzieje. Zaczynam słyszeć różne niezidentyfikowane przeze mnie dźwięki.

Mgła powoli znika a na jej miejsce pojawiają się obrazy. 

- Wizja- szepczę.

Jeśli wam się spodobało koniecznie zostawcie gwiazdkę i ślad w postaci komentarza ;*  Jest to dla mnie powiadomienie, że to opowiadanie dobrze się przyjmuje ;)

                    [Publikacja: 26 lipca 2017]