POV Cloe.
Ik was niet snel genoeg. Marcel komt terug in een onmogelijke snelheid en pakt me bij m'n schouders vast. "Kijk nou naar jezelf! Ben je nou echt gelukkig bij deze mensen?!" Schreeuwt hij. Z'n haar zit door de war en er zit bloed op z'n wang.

"Laat me met rust en ga terug naar de onderwereld!" Roep ik maar hij houd me stevig vast. "Jij vraagt jezelf steeds af hoe het leven zou zijn geweest als je mens was gebleven! Maar wat als je deze mensen nou helemaal niet had he?!" Schreeuwt hij.

Vervolgens verschijnt er een lichtflits.

"Liefje het eten is klaar!" Roept m'n moeder en ik ren naar beneden. Het huis is donker en de gordijnen zitten dicht. "Ow liefje kijk alsjeblieft niet zo zielig. Zo erg is het toch niet?" Vraagt ze en ik kijk omhoog. "Zo erg is net het?! Ik zit onder de blauwe plekken! Die mafkezen op school zijn gek. Ik heb niemand mam... ik heb geen vrienden, ik heb alleen jou. Ik zal alleen blijven voor de rest van m'n leven."

"Ga uit m'n hoofd!" Roep ik en ik trap Marcel hard in z'n maag en hij wankelt achteruit. "Ergens is het waar. Je zal je heeeele leven alleen blijven en er is niks wat je eraan kunt doen. Je zielige moeder is dood, je vader is er nooit geweest. En laten we even over Jayden praten." Zegt hij met een gemene lach.

Mijn ogen schieten weer aan en in een vervormde stem schreeuw ik dingen. Vloek ik en spring ik op hem af. "Ik maak je af!" Schreeuw ik en ik haal uit met mijn klauwen. Marcel ontwijkt ze en haalt zelf uit maar ik ontwijk het ook.

Ik geef hem een duw waarop hij opnieuw wankelt en ik zie dat z'n paarse ogen oplichten. "Kom dan maar op suiker tante." Zegt hij boos en vervolgens veranderd hij in een groot beest. Het beest.

Groot, harig en donkere kleuren, duistere kleuren. 

"Ze is niet alleen." Hoor ik iemand zeggen en ik kijk naar de zijkant waar Nupas ineens op Marcel af rent en hem in een lichende positie weet te krijgen.

"Zijn we nog op tijd voor het feest?" Vraagt Kéziah die ineens naast me staat met roze ogen. Rick staat aan de andere kant met blauwe ogen en ik lach naar hem.

Na een paar seconde herinner ik me dat Henry nog op de grond licht. Ondertussen komt Anne in haar wolvenvorm binnen met Russel en Gabriel en Gideon erachteraan.

Henderson komt achter me staan met groene glimmende ogen.

"Rick! Snel! Krap Henry! Hij is gebeten door Marcel!" Roep ik en Rick schut even met z'n hoofd. "Je weet nooit wat daar uit komt! Hij is geen weerwolf!" Roept Rick terug en ik geef hem een duwtje. "Doe het!" Schreeuw ik en hij doet wat ik zeg.

Rick loopt op Henry af en steekt z'n nagels in Henry's rug. Vervolgens haalt hij ze diep omhoog. Ik kijk terug naar Nupas die flink aan het worstelen is met Marcel.

Marcel duwt Nupas van zich af en klautert overeind naar mij. Kéziah gaat voor me staan en net voordat Marcel uit wil halen houden Gabriel en Gideon hem tegen met een soort schok.

Dat houd hem niet lang tegen want hij komt opnieuw naar voren en hij houd z'n enorme klauwen naar voren.

Daarna spring Nupas ervoor... en de klauwen belanden recht in z'n borstkast...