Hoofdstuk 39
{Schild.}
Cloe.
Ik trek de voordeur van Rick z'n schuilplaats open en ik gooi het briefje wat Gabriel me gegeven had op tafel. Ik had water laten bevriezen, dat is best angstaanjagend. Ik loop naar de woonkamer en ik klik een lichtje aan.
Rick zit op de kamer stoel met zijn armen over elkaar en zijn benen stijf naar voren alsof hij aan het slapen was. 'Hey Cloe. Hoe was het?' Vraagt hij en hij gaat iets rechter op zitten zodat ik naast hem kan komen zitten. Hij neemt de hele bank in beslag. Ik plof naast hem neer op de bank. 'Ik heb water laten bevriezen.' Begin ik en Rick kijkt me geïnteresseerd aan maar ook afstandelijk. Hij zou me normaal al een kus hebben gegeven. 'Hier kan ik niet tegen, wat is er?' Vraag ik en Rick kijkt me sacherijnig aan. 'Roy was hier. Hij weet waar de schuilplaats is. Hij had je misschien gevolgd, of mij, of Anne, of misschien Gabriel.' Zegt Rick en ik verstijf.
'Hij..... Maar hoe? Wat heeft hij gedaan?' Vraag ik en Rick zegt niks terug. Hij gaat staan en hij trekt zijn grijze overhemd een stukje omhoog. Er word een bleke huid zichtbaar maar ook een streep. Dat was waarschijnlijk een wond maar die is weer genezen. 'Jullie hebben gevochten.' Fluister ik en Rick laat z'n overhemd weer zakken. Ik sta op en ik kom tegenover hem staan.
Wanneer ik de blik in z'n ogen te pakken heb, zie ik dat hij bang is maar het probeert te verbergen. Ik heb het gevoel alsof ik iets moet doen, iets belangrijks en dan geef ik me over aan mijn krachten.
Ik sluit mijn handen tot een gebet en ik sluit vervolgens mijn ogen. 'Si Eber le vabragh quotum ever moplust.' Fluister ik en ik open mijn ogen en handen en in mijn handen zie ik een roze gloed. Ik ben totaal niet verbaast, in tegenstelling tot Rick. Ik hou me rustig en kalm en ik laat de roze gloed over de hele kamer vallen waardoor alles even roze is. Dan verdwijnt het weer. Nu ben ik pas verbaast.
'Wat deed je?' Vraagt Rick. 'Ik geloof dat ik zojuist een schild op het huis heb gezet.' Antwoord ik. 'Maar hoe ik dat deed, weet ik niet.'
Ik kijk naar beneden en Rick z'n handen trillen. 'Gaat het?' Vraag ik en hij knikt. Ik pak zijn handen vast en ik leg ze als een kom om mijn gezicht. Hij is zoals altijd ijskoud. Ik trek hem naar voren bij z'n broekriem en ik sluit alle ruimtes tussen ons. Onze lippen raken elkaar met een slome kus en ik voel Rick even verstijven. Roy was hier maar nu is hij weg en hij heeft schade achtergelaten waar ik iets aan heb gedaan. Hij kan hier niet meer binnen komen.
Ik leg mijn handen op Rick z'n middel en Rick z'n handen gaan naar beneden naar mijn armen waar hij me stevig vast houd. Zijn lippen voelen schraal aan omdat hij er waarschijnlijk op heeft gebeten met z'n hoektanden vanwege de spanning.
(Back from France People! 🇫🇷✌🏼️)
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top