Hoofdstuk 24
(Tnx voor de 1K oogjes! Ik weet dat niet meteen 1000 mensen dit gaan lezen maar Tnx voor de tijd om toch even te kijken waar dit boek over gaat! Als je het leest, je bent een baas.)
Rick.
Het is doodstil en niemand van ons verroerd een spier. 'Cloe.' Zeg ik en ik kijk naar haar met mijn gloei ogen. Haar huid is zo mooi in het blauwe licht. Haar ogen zijn angstig maar ze weet dat ik haar zal beschermen. 'Ja?' Vraagt ze.
'Blijf dichtbij me. Wat je ook doet, luister naar mijn stem en blijf stil. Weerwolven kunnen goed horen.' Zeg ik en ik hoor een grom van achter een muur vandaan komen. Ik richt mijn ogen op de muur. Mijn ogen zijn net nachtkijkers. Ik kan ook door muren heen kijken maar dan moet ik maar genoeg bloed hebben gedronken.
Ik kan niks bijzonders zien door de muur. Ik heb vandaag ook nog niks gegeten. Ik drink dierenbloed dus ik ben niet zo krachtig als de jagers. De real deal vampiers.
Ik loop naar de deur en Cloe heeft haar hand nog steeds om mijn arm heen gebonden. Ik doe de deur zachtjes open en er springt ineens iets naar buiten. Het springt bovenop me en ik voel Cloe's hand niet meer. 'Cloe!' Roep ik en ik probeer het beest van me af te grijpen. Mijn snijtanden komen tevoorschijn en ik grom. Vervolgens gooi ik de weerwolf van me af. Hij botst tegen een muur aan wat mij genoeg tijd geeft om even om me heen te kijken. 'Cloe!?' Roep ik nogmaals maar ik zie haar nergens. Dan zie ik de deur die ik net opende. Ik zie een handafdruk op de deur staan alsof iemand zich heeft geprobeerd te redden. Het is van bloed. Cloe's bloed. 'Cloe! Ik kom!' Roep ik en ik probeer op de deur af te rennen maar ik word aan de kant geduwd door de weerwolf. 'Wat moeten jullie?!' Roep ik en het beest begint alleen maar harder te grommen. Dit is duidelijk geen Alpha. Een alpha is nog veel groter. Ik kan me geen gevecht voorstellen met hem of haar. Mijn hooft word er zo afgerukt. Ik spring opzij en de weerwolf glijd langs me heen. Ik grijp hem vast en ik bijt hem in zijn nek waardoor de wolf begint te janken. Wanneer hij bewusteloos is, laat ik hem los en ren ik naar de deur. Ik stap er doorheen en er is niks te zien. 'Cloe? Cloe!' Roep ik maar er komt geen antwoord. Dan hoor ik een gil uit het winkeltje waar we de zak met dierenbloed vonden. Ik ren snel door de ruimte heen met de enorme stank tot ik terug ben in het winkeltje.
Cloe licht op de grond. Ze lijkt wel leeggezogen, mishandeld of dood. Ik ren op haar af en ik kniel naast haar neer. 'Cloe!? Cloe gaat het?' Vraag ik en ik hou mijn gezicht dichter bij haar mond om te horen of ze nog ademt. Ik zie Cloe's hooft omhoog komen en ze kijkt me moeilijk aan. 'Ren.' Fluistert ze en ik begin als een gek om me heen te kijken.
Ik pak Cloe vast en ze legt meteen een hand om mijn nek. In vampier snelheid ren ik de winkel uit. De volgende keer ga ik wel alleen. Als er een volgende keer komt. Cloe's shirt zit onder het bloed en het stroomt naar beneden. Het ruikt zo goed maar ik moet me beheersen. Mijn snijtanden doorboren mijn onderlip bijna. Ik heb honger. Ik moet sneller zijn. Mijn huis is hier dichtbij. Ik breng haar daar wel heen.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top