Czy da się pokochać Tatooine?Planetę tak nieprzystępną? Znienawidzoną przez większość jej mieszkańców? Raj dla rzezimieszków? Miejsce niechciane i odrzucone przez całą Galaktykę?Miejsce wręcz idealne, aby przepaść i odejść w zapomnienie?Wbrew pozorom bardzo łatwo jest pokochać Tatooine.…
Fanfiction na podstawie serialu Star Wars Rebels. Opowieść dzieje się sześć lat po bitwie o Lothal, Rebelia snuje plany co do zniszczenia najniebezpieczniejszej broni w Galaktyce - drugiej Gwiazdy Śmierci. Załoga Ducha rozpadła się tuż po rozstaniu się z rebeliancką komórką Sabine Wren. W wyniku kolejnego pojedynku z Vaderem Kanan traci życie, zaś Ezra zostaje poważnie ranny. Załoga, pozbawiona przywódcy, powoli przestaje istnieć. Każdego zaczynają pociągać własne sprawy, jedyną osobą z załogi, która zdaje się nie posiadać żadnych perspektyw jest właśnie młody padawan, który nie potrafi znieść przytłaczającego poczucia winy. Jak potoczą się dalsze losy bohaterów?Jak pewnie niektórzy już się domyślają, opowiadanie nie uwzględnia fabuły czwartego sezonu. Chodzi w dużej mierze o to, że wszystko zaplanowane była przed jego pojawieniem się (w wyniku moich rozmyślań co do dalszych losów serialu). Potraktujmy to więc jak wersję alternatywną wydarzeń.…
Magazyn kulturalny. Każdy znajdzie coś dla siebie! Będzie się pojawiał co miesiąc, zamieszczane w nim będą artykuły użytkowników Wattpad na tematy związane z popkulturą: UWAGA! NABÓR DZIENNIKARZY! WSZELKIE SZCZEGÓŁY W PIERWSZEJ CZĘŚCI MIESIĘCZNIKA!Aktualna lista dziennikarzy:Mortis (@Fenikok)Candy (@SweetBlackCandy)@Vergless…
Pociąg nie był zwyczajny. Nie można było go również nazwać magicznym. W Pociągu nie istniał czas. Nie można było jednoznacznie określić, w jakim konkretnie miejscu w przestrzeni się znajdował. Lecz nie to było najdziwniejsze w istnieniu Pociągu. Najdziwniejsze było to, że nikt dokładnie nie wiedział, czym on był.Każdy człowiek, jeśli w ogóle dane było mu zobaczenie Pociągu, mógł nim podróżować tylko raz w życiu. Można było do niego wsiąść tylko na jednej stacji i opuścić go na stacji dowolnej, lecz zazwyczaj ludzie wysiadali tylko na dwóch z nich. Były też osoby, które nie zamierzały lub po prostu nie potrafiły go opuścić. Ci pierwsi to zazwyczaj niegroźni dla czasoprzestrzeni poszukiwacze przygód, pragnący podroczyć się jedynie z czasoprzestrzenną rachubą. Drudzy zaś to już co innego. Dzielili się na tych, którzy nie byli jeszcze gotowi, by postawić stopę na jakimkolwiek peronie, i na takich, którzy wcale nie wiedzieli, z jakich powodów znaleźli się w Pociągu. Często nie znali również swojej przeszłości, zapamiętując jedynie własne imię. Nieznane nikomu były powody obecności tych osób w Pociągu. Błądziły po nim zazwyczaj, nie mogąc się z niego wydostać. Dlatego też ludzi tych nazywano "Zagubionymi" bądź "Szukającymi". I zwykle po takich przychodził Zmierzch Czasu...Za piękną okładkę dziękuję: Julietta_x…
Przed przeczytaniem tegoż opowiadania chciałabym wspomnieć, że zostało ono stworzone na potrzeby VI Ogólnopolskiego Konkursu na Opowiadanie Fantasy im. Krystyny Kwiatkowskiej i zajęło w nim wyróżnienie. Serdecznie zapraszam do czytania.Gdziekolwiek w świecie byś się nie znalazł - każdy miejscowy znać będzie legendę o ognistym ptaku zamieszkującym niedostępną górę Ignis. Zwać go mają Ogniopiórym. Ma on ponoć magiczną moc, by spełnić jedno życzenie pierwszego śmiałka o czystym sercu, który zdoła dostać się na trudny do zdobycia, zamieszkały przez magiczną istotę szczyt. Pozostaje jedno pytanie: Czy opowieści snute wieczorami przy ogniskach, przekazywane z pokolenia na pokolenie mówią prawdę? Jedno jest pewne. Warto w nie wierzyć. Wszak wiara potrafi zdziałać cuda.…