Rano obudził mnie Taehyung.

- Park Jimin! - krzyknął z łazienki. - Ja cię uduszę. - wyszedł z pomieszczenia i stanął przede mną.

Od razu domyśliłem się o co chodzi i przygryzłem wargę starając się ukryć uśmiech. Na jego szyi widniało kilka krwistoczerwonych malinek.

- Jeszcze się śmiejesz Jimin-ah? -  skierował się do łóżka, na którym leżałem. - Zafundowałeś mi blokadę na zaliczanie. Co ja mam teraz z tobą zrobić? - poczułem lekkie ukłucie zazdrości, ale przecież on nie był mój, mógł zaliczać kogo tylko chciał.

Kiedy podszedł wystarczająco blisko usiadł na moich udach tak, że nie mogłem uciec i zaczął mnie łaskotać. Jego ręce wędrowały po moim brzuchu.

- P-przestań! - wydukałem między napadami śmiechu.

Chłopak zlitował się nade mną i pochylił się, po czym złączył nasze usta w krótkim pocałunku.

- Masz szczęście, że jesteś taki uroczy, bo inaczej by się to skończyło. - oznajmił po czym wstał, a mój żołądek zrobił fikołka.

~~~

Cały dzień spędziliśmy na basenie. Ja jednak nie wchodziłem do wody, bo nienawidzę swojego ciała, ale dużą frajdę sprawiało mi samo patrzenie na wygłupy chłopaków w wodzie.

Wieczorem namówiliśmy naszych opiekunów żeby jeszcze raz pojechać na Tokyo Tower, bo wszystkim bardzo się tam podobało.

To miała być forma pożegnania z tym pięknym miastem, bo jutro z rana już mieliśmy samolot do Seoulu.

Kiedy wjechaliśmy na najwyższe piętro do punku widokowego od razu podszedłem do okna. Nagle poczułem czyjeś ramię owijające się wokół mnie.

Odwróciłem głowę i zobaczyłem Taehyunga, który jak gdyby nigdy nic patrzył sobie na rozciągającą się przed nami panoramę miasta.

Po kilku minutach ciszy chłopak zdjął rękę z mojego ramienia i złączył nasze dłonie. Spojrzałem na niego, a on uśmiechnął się do mnie.

- Zróbmy sobie zdjęcie. - zaproponował wyciągając telefon z kieszeni, a ja kiwnąłem głową na znak, że się zgadzam.

Niestety nasze próby zrobienia selfie skończyły się niepowodzeniem, bo na górze było dość ciemno, a z lampą wychodziliśmy jak głupki.

Chłopak po kilku próbach złączył znowu nasze ręce i zrobił im zdjęcie.

- O, to mi się podoba. - oznajmił i mimo że zdjęcie było okropnej jakości, było to moje nowe ulubione zdjęcie.

Przez całą drogę powrotną do hotelu nasze dłonie były złączone, a ja przeżywałem wewnętrzny zawał, ale starałem się zachowywać spokój.

Gdy dotarliśmy do celu umówiliśmy się z chłopakami, odosobnionym od nas przez większość czasu Jungkookiem oraz siostrą Sugi i jej znajomymi na małą imprezę na zakończenie wycieczki.

Suga hyung powiedział, żebyśmy przyszli do ich pokoju po jedenastej, bo była już dziesiąta, a każdy chciał się ogarnąć.

Kiedy skończyliśmy z Hobim szykowanie się zostało jeszcze dwadzieścia minut do umówionej godziny. Usiedliśmy więc na łóżku i w sumie pierwszy raz od kilku dni mieliśmy chwilę żeby porozmawiać w cztery oczy.

- Co jest między tobą a V? - zapytał chłopak, a mnie zatkało, bo naprawdę nie wiedziałem co odpowiedzieć na to pytanie.

- Um ja jakby, nie wiem?

- Jesteście parą czy nie?

- Nie.

- Friends with benefits? - skrzywiłem się nie wiedząc co to znaczy. Przewrócił oczami. - Seks bez zobowiązań.

- Co? Nie! - zaprzeczyłem chociaż w zasadzie trochę tak było. Może nie do końca, ale zawsze.

- Więc nic nie robiliście? - JHope kontynuował swoje przesłuchanie.

- Um, no coś robiliśmy. Jakby. Rzeczy. - oznajmiłem czerwieniąc się.

- No nie wierzę zrobiłeś mu loda! - krzyknął podekscytowany brunet, a ja miałem ochotę zapaść się pod ziemię.

- Hobi, czy możemy w tym miejscu skończyć tą rozmowę? - tym razem to ja zadałem pytanie mając już dość wstydu.

- Tak, ostatnie pytanie. - usłyszałem na co przewróciłem oczami. - Chciałbyś żebyście byli parą?

- Hobi, to nie zależy ode mnie. - odpowiedziałem nie zastanawiając się nad tym nawet chwilę.

- OMG NIE ZAPRZECZYŁEŚ! - krzyknął podekscytowany. - Powiem Yoongiemu żeby go o to podgadał.

- Nie potrzebuję swatki. - oznajmiłem.

- Nie obraź się Jimin-ah, ale myślę że jednak potrzebujesz.

Wieczór zleciał szybko. Piliśmy drinki, paliliśmy zioło. Było bardzo fajnie i nie tylko dlatego, że Tae przez większość czasu trzymał rękę owinięta wokół mojego ramienia. Zauważyłem, że coś się dzieje między Jungkookiem i siostrą Sugi - Lee. Zanotowałem w pamięci, żeby zapytać go o to w drodze powrotnej do Seulu.

Gdy wszyscy poszli do swoich pokojów, a my zostaliśmy we czwórkę. Jako, że było trochę po trzeciej nad ranem od razu położyliśmy się spać.

Po raz trzeci usnąłem wtulony w klatkę piersiową Taehyunga i muszę przyznać, że była to moja ulubiona poduszka.

~~~

Następnego dnia rano nie mieliśmy zbyt dużo czasu. Musieliśmy się szybko spakować i dotrzeć na lotnisko przed dziewiąta.

Mimo wielkiej paniki wychowawców na miejsce dotarliśmy o wyznaczonej porze.

Siedzenia w samolocie mieliśmy ustalone tak jak ostatnio więc siedziałem z Jungkookiem.

Postanowiłem więc dowiedzieć się odpowiedzi na nurtujące mnie wczoraj pytanie.

- Ej czy jest coś między tobą a Lee? - zapytałem i gdy to zrobiłem zacząłem się zastanawiać czy jestem z nim na tyle blisko żeby uzyskać odpowiedź.

- To skomplikowane. - odpowiedział, a ja uniosłem pytająco brwi.

W głowie przybiłem sobie piątkę za spostrzegawczość, bo chyba nie każdy zauważył że coś się między nimi dzieje.

- Jakby robiliśmy rzeczy, ale ona traktuje to jako przyjaźń. Ja chce czegoś więcej, ale gdy tylko zaczynam temat ona od razu mówi, że nie chce się w nic pakować. Wydaje mi się że to wszystko przez Taehyunga, bo kiedyś mieli taką relację, tylko że ona się zakochała, a on złamał jej serce. - mówił tak, jakby długo czekał żeby w końcu to z siebie wyrzucić. - Próbowałem jej jakoś pokazać, że mi na niej zależy, ale ona ciągle porównuje mnie do V, a ja mam tego dość. Sam nie wiem co powinienem z tym zrobić.

- Kurde, to faktycznie skomplikowane. - powiedziałem po krótkim namyśle. - Ale mimo wszystko wydaje mi się, że jak nie będziesz się poddawał, to ona w końcu doceni twoje starania. Nie martw się tym za bardzo Kookie, po prostu walcz.

- Dzięki za wysłuchanie Jimin-ah. - powiedział, po czym oparł głowę na moim ramieniu.

- Nie ma sprawy hyung. Jakby coś się działo masz mój numer. - oznajmiłem po czym zająłem się zachwycaniem widokami za oknem.

Kiedy wróciliśmy do Seulu na lotnisku już czekała moja siostra. Nawet nie zdążyłem się pożegnać z chłopakami, bo zamknęła mnie w uścisku i od razu zaciągnęła do samochodu.

- Jimin wszystko było w porządku? Jak było? Co to za malinka na szyi? Boże Jimin chyba nie będę ciocią? - Noona jak zawsze zadawała milion pytań. Tęskniłem za tym. Uśmiechnąłem się tylko i odpowiedziałem, że wszystko jest idealnie.

Gdybym tylko wiedział co wydarzy się jutro.