Wiem, że miał być inny tytuł, ale przez tyle czasu uznałam, że zmienię go na taki oło.

___________________________________________________

~*Internet to wytrzyma?*~

~Co?~

~*Nawał komentarzy Lecker na sekundę do jednego fragmentu.*~

~Cholera, zapomniałem o tym. XDDD No, ale powinien dać radę, mimo iż to Vectra.~

~*Zobaczymy. Przynajmniej będzie regularna analiza.*~

~A to już plus, bo od czterech miechów były tylko fillery.~

~*Wiem. Tylko jakim cudem jebły te dwa megabajty?*~

~Pewnie to zasługa streamu Oskara.~

~*W sumie na stówę, to Nadcud jest. Idealne pół roku jak się patrzy.*~

___________________________________________________

Oceniają:

~* – Ja

~ – Grzegorz Antychryst

* – Brother Blood

<> – Tristitia

Gościnnie:

| – Slade

„Z kim się zadajesz, takim się stajesz." to mój jak na razie jedyny ukończony FanFiction do uniwersum serialu „Młodzi Tytani". Opowiada on o dziewczynie nazwanej Claire Whittaker, mającej pseudonim Tristitia, który jest w ciul generyczny, bowiem wystarczy wpisać go w Google Tłumacz i przetłumaczyć z łaciny na polski aby wyczuć generyczną edgy pierdołę. Ma ona oczywiście tragiczną przeszłość i miała w super nierealistyczny sposób zdecydować się na dołączenie do Slade'a. Potem miała przeżywać wiele przygód i ogólnie miało być ciekawie, ale coś mi wybitnie nie wyszło. Claire na początku jest nudna, a potem robi się wkurwiającą suką, która myśli, że wszystko jej wolno. Jest również Mary Sue, bowiem inaczej to byłaby chociaż minimalnie ciekawa, a przecież nie o to chodzi w opkach. Postacie kanoniczne z kolei od pewnego momentu są robione, a właściwie robieni, na wręcz NadOOC, którzy muszą uganiać się za naszą główną pizdoklepką. To będzie bardzo długa analiza ze względu na to, że to opowiadanie, które swoją drogą możecie znaleźć na moim profilu jak coś, ma siedemdziesiąt jebanych rozdziałów plus prolog. Jedziemy nowym systemem analizy, gdyż jeżeli mielibyśmy analizować całe rozdziały to byśmy zdechli od zjebania tego opka.

~*Nie spodziewałam się, Slade, że zobaczę cię w drugiej części tej Samoanalizatorni.*~

|Po pierwszej mam dość, ale jako iż jestem w tym FanFiKtion to uznałem, że wpadnę na analizę.|

<Swoją drogą, tematyczny skład. Ja, Slade i Brother Blood. XD>

*Wiem, że ta analiza to będzie męczarnia stulecia, ale dla klimatu postanowiłem wpaść. XD*

~Przynajmniej jest zgranie. XD A poza tym, ciekawe ile to gówno będziemy analizować.~

~*Zapewne bardzo długo, bowiem opko jest długie w ciul.*~

|Trzeba to jakoś przeżyć, chociaż będzie ciężko.|

~*Niestety, ale trzeba się uwolnić od tego NadOpka.*~

~NadOpko. xDDDDDDDDDDD~

~*Hehe :D*~

Zaczynajmy! ;___;

____________________________________________

1. „Nazywam się Claire Whittaker, mówią mi Tristitia*. Moje życie zmienił jeden człowiek. Nazywał się Slade. Wysłuchajcie mej historii..."

~*Widać, że jej pseudonim jest generyczny as fucking fuck. Wystarczy go wpisać w Google Tłumacz.*~

~I w sumie racja, ta parówa jest ultra generyczna, oczywiście z tragiczną przeszłością aby jej husbando mógł ją pocieszać dzień i noc.~

|No i, oczywiście, wszystkie kanoniczne postacie od pewnego momentu będą tworzone na OOC.|

<NadOOC wręcz.>

|W sumie racja.|

2. „[...] W domu rodzinnym nie miałam ciekawego życia. Prościej mówiąc, nie interesowałam moich rodziców. A i samą przeszłość miałam nieciekawą. Właśnie wtedy postanowiłam po prostu uciec z domu."

<Może dlatego, że ojciec opkowej mnie to demon, więc nie było czego po nim oczekiwać. A poza tym, to dziwne, że matka mej opkowej wersji też miała ją w dupiu.>

*Standard Opkolandii, każda główna postać musi mieć tragiczną przeszłość aby postacie z kanonu mogły ja pocieszać.*

~*Retconningowa Andromeda będzie lepsza. :D*~

|Pomińmy ją, bowiem ewidentnie przy niej chcesz ujawnić, że rzeczywiście jest królową Mary Sue. XD|

~*Skoro już się wprowadziło ten wątek to trzeba go rozwijać. :DDD*~

~W ogóle, tak z dupy temat, czemu nad tymi punktami nie ma tytułu analizy i wstępu?~

~*Potem to dodam, najpierw chciałabym rozpocząć analizę jeszcze przed lekcjami.*~

<Leń>

~*:D*~

3. „Wiedziałam, że moi rodzice nie będą mnie szukać."

*Of fucking course, bowiem jakby ją zaczęli szukać, to opko byłoby realistyczniejsze i wszyscy byśmy umarli.*

~*Na szczęście do wątku z Sezorisem The Zjebem Tristitia jest nudna, bowiem potem robi się wkurwiającą suką, która myśli, że wszystko jej wolno.*~

<I magicznym cudem wszystkie rozdziały po wątku Sezorisa są jebanym fillerem. =_=>

~A wiecie jaką fajną recenzję jebnęła LeckerSweet temu FanFiKtion?~

|Wiemy, czytasz ją codziennie do śniadania. XDDD|

~Bo jest zajebista. :D~

|Lecz się. XD|

~;"""DDD~

4. „[...] zaczęłam włóczyć się po Jump City, czyli mieście, w którym mieszkałam. [...]"

<Bowiem po jakim innym mieście mogła się włóczyć moja opkowa wersja.>

|A poza tym, nie mogłaby ona mieszkać w innym mieście i po ucieczce z domu po prostu uciec na wszelki wypadek gdzieś indziej i przypadkiem trafić do Jump City?|

~*Mogłaby, ale wtedy trzeba byłoby więcej pisać, a nie o to chodziło aŁtoreczkowej wersji mnie.*~

|Ja jebix. =_=|

~*Niestety. :/*~

5. „[...] Ze względu na zdarzenie sprzed roku uważałam, że każdy zasługiwał na pomoc. [...]"

*A jakie to wydarzenie, nie raczysz powiedzieć.*

~*Opowie w przyszłości coś niecoś o tym, ale, ku zaskoczeniu absolutnie nikogo, nie będzie to miało wpływu na dalszą fabułę.*~

*Jakbyś nie mogła napisać sensownego FanFiction, a nie produkować takie aŁtoreczkowe gówno. =_=*

~Ramoninth kiedyś myślała, że to opowiadanie jest zajebiste.~

~*Wręcz przez długi czas tak myślałam.*~

*;====;*

~*Wiem, niestety. ;=;*~

6. „[...] Czytałam co nieco o nich oraz ich wrogach. To, co mnie zawsze dziwiło, gdy o nich oraz ich wrogach czytałam, to to, że nigdy nie dane mi było przeczytać o ich największym wrogu."

~Co jest kurwa pojebane, bowiem w serialu Slade przez jakiś czas rządził Jump City, więc powinno być o nim w Internecie.~

<W ogóle, wątpię aby o zwykłych henchmenach było cokolwiek w Internecie, jak na przykład o Kontrolniku czy Doktorze Błysku.>

*A poza tym, czemu o Tytanach i ich wrogach Tristitia czytała? Tak, wiem że to łatwy wytrych aby wiedziała o nich, ale Tytani to grupa superbohaterów broniących Jump City, więc mieszkańcy raczej powinni o nich wiedzieć.*

|Lepiej by było, gdyby Claire pochodziła z innego miasta, jak nie innego kontynentu i nie wiedziała o Młodych Tytanach oraz o ich wrogach. To mogłoby być ciekawsze niż taki głupi i lipny wątek.|

~*Generalnie mam pomysł aby wyciągnąć z tego FanFiction kilka wątków i użyć ich albo w Retconningach albo w innych opowiadaniach.*~

*Na stówę wyjdą ci lepiej niż tu.*

~*To wiadome.*~

7. „Mimo wszystko, widziałam że obecnie nie radzili sobie oni. Uznałam, że im pomogę. Stanęłam w drzwiach, wycelowałam dłońmi w ~*~Nie. xDDD~ Tak :D Anyway: Andromedę i wystrzeliłam w jej kierunku wiązką dezintegrującą. Ciekawe w ogóle dlaczego otoczyła się jakąś białą energią. To miało jej jakoś pomóc w walce czy coś? Okazało się, że tak, bowiem kiedy wiązka dezintegrująca pizgła ją, nic jej się nie stało. Ah, ci jebańcy leśni z Anti-Energy Manipulation. I weź tu ich pokonaj.*~ Gizmo i wystrzeliłam w niego wiązką dezintegrującą. Kiedy został tylko odepchnięty, gdyż nie chciałam go zabić, więc moc wiązki była niewielka, reszta jego towarzyszy, ze zdziwieniem się odwróciła. Tytani zaś, mogli ich łatwiej pokonać."

|Czytam sobie to gówno i oczywiście co? Ramoninth musi się wjebać z buta z Retconningami. XDDD|

~*No co chcesz, mój krótki fragment jest znacznie lepszy od tego kloca tekstu. XD*~

|To wiadome, ale i tak. XDDD|

~*Więc widzisz. :D W każdym razie, strasznie długie jest to trzecie zdanie. Najpierw przesadzone zdania pojedyncze, potem złożone...Ewidentnie tego nie da się wypośrodkować.*~

*A poza tym, ta akcja sama w sobie jest nudna. Tristitia mogłaby jakoś efektywniej pomóc Tytanom. Co prawda obecnie nie mam pomysłu jak, ale i tak.*

~Generalnie mogłaby się po prostu normalnie przyłączyć do walki, a potem powiedzieć Tytanom, że zauważyła, iż sobie nie radzą i uznała, że im pomoże.~

|Wtedy to byłoby ciekawsze, a przecież nie o to w opkach chodzi.|

~Niestety :<~

8. „[...] Ja postałam tam trochę, patrząc na to widowisko i, gdy się skończyło, odwróciłam się, i odeszłam. Jednak, nie niezauważona. [...]"

~Nie dziwne, paszteciarzu, skoro nie odeszłaś od razu.~

*Niby wiem, że to zostało spowodowane tym aby rozmowa z punktu niżej mogła się dziać, ale i tak, to jest straszne naciąganie.*

<Ogólnie ten pierwszy rozdział, który z jakiegoś powodu został nazwany prologiem, jest nudny w chujny chuj.>

~Z dwojga złego lepsze jest to opko, gdy jest nudne, niż kiedy główna pizda jest wkurwiająca.~

~*Zajebiste określenie na główną bohaterkę, Grzegorz. xDDD*~

~Wiem, ale w tym wypadku pasuje. :D~

9. „[...] - Dzięki za pomoc...

- Nie ma za co. Pomagam wszystkim i dobrym, i złym, ale po równo. Lubię pomagać. – Odpowiedziałam

- W ogóle to skąd wiedziałaś, że akurat teraz potrzebowaliśmy pomocy? – Spytał Robin.

- Chodzę sobie po mieście, to i czasem widzę, komu trzeba pomóc. A teraz, pozwólcie mi odejść. Nie jestem tu już potrzebna. – Odrzekłam, po czym przemieniłam się w niebieskiego, niematerialnego orła i odleciałam, zostawiając zmieszanych Tytanów samych..."

<Podejrzewam, że w rzeczywistości Tytani po prostu by jej podziękowali i tyle, a nie dociekali, skąd wiedziała, że sobie nie radzili.>

|Pseudo dramatyczny dialog jak zwykle na propsie.|

~*To chyba miało być...W sumie nie wiem jakie to miało być. Jedyne co wiem, to fakt, że ten dialog jest tak naprawdę za długi.*~

*No i, co warto podkreślić, nie ma w nim żadnych emocji. Podczas rozmawiania każdy coś robi, a nie stoi jak ten kołek.*

~Praktycznie wszystkie dialogi w tym opku takie są.~

|Ja jebe, komentarze mnie się kończą, a to dopiero dziewiąty fragment z dziewięciuset osiemdziesięciu.|

*<ILU?!?!?! ;___;>*

~*Niestety ;_;*~

*<;"""-(((>*

10. „[...] gdy siedziałam na jakieś łącze [...]"

|Literówka Attack Super Effective.|

11. „Nie wiem, ile byłam nieprzytomna. Jednak, gdy się obudziłam i wstałam, ujrzałam zniszczony świat. ~*~NIE. XDDD~ Tak :D Anyway: Wszędzie widziałam zniszczone bloki, z czego większość stanowiła gruzy, a tylko niektóre magicznym sposobem ocalały w maksymalnie połowie. Niedaleko mnie leżały kości dzieci oraz rodziców, którzy niedawno przebywali na spalonej łączce. Znajdowały się tutaj też kości niektórych zwierząt, które w momencie pierdolnięcia przebywały na łące. Niebo zostało przykryte ogromną chmurą radioaktywnego pyłu, zza którego wkurwione słońce starało się przebić. Spytacie jakim Nadcudem ja przeżyłam, prawda? Otóż posiadałam gen MS i mimo iż znajdowałam się na najniższym poziomie w hierarchii Mary Sue, to nadal nią byłam, O KURWA, UŻYŁAM SŁOWA „BYŁAM", WYJMUJCIE APARATY! ***.****~ Dzieci, które niedaleko się bawiły oraz ich rodzice, zamienieni byli w kamienne posągi. Zapytacie, czemu mnie to nie spotkało? Bowiem miałam na sobie bransoletkę, dzięki której nikt ani nic nie mogło, ani nie mógł mnie zabić."

*Twój fragment, Ramoninth, jest znacznie lepszy od tego OverShitu. xDDD*

~*OverShit. xDDD Anyway, wiem, też mnie się podoba. XD*~

~Biorąc go pod uwagę widać, jak zmienił się twój styl pisania. XDDD~

~*Wiem, zmienił się na lepsze. :D*~

<Tak jak twoja skromność. XD>

~*Wieeem :D Anyway, wracając do opka, ten opis jest w chuj nudny i nie oddaje tego jak wyglądał faktycznie świat po rozpizganiu go przez Trygona. Można byłoby to jakoś bardziej ze szczegółami opisać abyśmy doznali grozę sytuacji.*~

~I widać, że Tri to Mary Sue as fucking fuck. Oczywiście, że nie mogłaby zostać zamieniona w kamień i dopiero potem odtegesowana mocami Raven, gdy ta rozpierdalała Trygona, bowiem to by było zbyt realistyczne.~

<A najgorsze jest to, że moja opkowa wersja będzie jeszcze bardziej OP. To nie Retconningi aby to mogło działać!>

|No Retconningi to już doszły aż do analizatorów w tej Samoanalizatorni. xDDD|

~*Hehe :D*~

|Jesteś niedojebana. xDDD|

~*Retconningi kiedyś przejmą świat. :D*~

|Help XD|

~*;"""DDD*~

12. „Jednak zastanawiałam się, kto to mógł zrobić? Czyżby Trygon, demoniczny ojciec Raven? Ta perspektywa była najbardziej prawdopodobna. Mimo wszystko, jako iż moje zdolności nadprzyrodzone nie były zbyt silne aby uratować cały świat, ruszyłam przed siebie..."

~*A poza tym, Tri nie ma w tym opku mocy, które mogłyby uratować świat, prędzej go rozpierdolić.*~

~W ogóle, skąd ona wiedziała o tym, że Trygon to ojciec Raven? Też się z neta dowiedziała?~

<W tym wspaniałym świecie Internet zdaje się mieć Nadwiedzę Nadabsolutną, więc nie zdziwiłoby mnie to.>

|A poza tym, skąd wysnuła takie wnioski, że Trygon to najprawdopodobniejsza opcja? Jasne, my wiemy, że to jego sprawka, ale Tristitia powinna nam więcej szczegółów ujawnić i jak wiążą się z Trygonem.|

*W ogóle to też mega mało jej myśli jest w tym fragmencie. Kurna, obudziła się w postapokaliptycznym świecie, ale przyjęła to ot tak.*

~*Ogólnie Tristitia Opko Version to niedojebson.*~

~Niedojebson xDDD~

~*Taka prawda. :D*~

13. „Kiedy wyszłam z łąki, poczułam że coś zaczęło ciągnąć mnie w jednym kierunku. [...]"

~*Nasz ukochany schemat znany z mych starych opek znowu do nas zawitał.*~

~Ja jebe tak, wszyscy wiemy, że to się sprowadza do tego aby niedojebson pomogła Slade'owi, ale mogłoby się to wydarzyć jakoś realistyczniej.~

|Szczególnie, że moja opkowa wersja nie posiadała nadprzyrodzonych zdolności. Do pewnego momentu, ale o tym w swoim czasie.|

<Mogłaby przypadkiem na niego trafić, ogólnie mogłoby się to zdarzyć po paru dniach, łącznie z uratowaniem świata. To FanFiction, można wypchnąć akcję trochę w przyszłość. Dzięki temu Tristitia Opko Version mogłaby trochę opisać życie w postapokaliptycznym świecie.>

*To ledwo początek opka, a my i tak tworzymy lepszą fabułę dla tego chłamu.*

~*Czyli remake w Retconningverse.*~

~Tristitię już i tak zamierzasz tam wjebać tylko po to aby się nad nią znęcać.~

~*<Szepcze pomysł na to, co stanie się z niedojebsonem.> >:DDD*~

~To jest zbyt delikatne jak dla niej.~

~*Wyjdź. xDDD*~

~;"""DDD~

14. „[...] W czasie drogi, widziałam więcej zamienionych w kamień ludzi. To było co najmniej straszne. [...]"

~*Epicko w kosmiczny kosmos, ale powinno być więcej emocji połączonej z opisami tego, co niedojebson widziała podczas drogi.*~

~Wtedy to byłoby ciekawsze, a przecież nie o to w opkach chodzi.~

~*A, no tak. :<*~

15. „Jednak, ten mężczyzna ewidentnie sobie nie radził. Postanowiłam, że mu pomogę. Od razu sklonowałam się i wysłałam klona do drugich drzwi, a sama podeszłam do pierwszych. Następnie, razem je otworzyłyśmy. Kiedy to zrobiłyśmy, wchłonęłam mojego klona do siebie. Po tym, za pomocą wiązki dezintegrującej z moich rąk, wystrzeliłam w kierunku strażnika, tym samym go zabijając. Gdy to zrobiłam, ujrzałam że białe światło, które wydobywało się zza drzwi, uniosło owego mężczyznę w górę. Wyglądało to tak, jakby odzyskiwał życie."

~*Fajno, ale mimo iż dawno nie oglądałam Młodych Tytanów, to pamiętam, że Slade wcale tak źle sobie nie radził. Można by tu dodać, że ten strażnik mu pranka wywinął i nagle zza rogu wyszłoby ich więcej. Wtedy pomoc Tristitii miałaby sens.*~

~Nerfisz Slade'a jak autorzy Młodych Tytanów Raven pod koniec drugiego sezonu.~

|Zajebiste porównanie, Grzegorz. xDDD|

~Ale trafne! :D~

<Anyway, ta scena jest nudna w chuj. Niby coś się tu dzieje, ale jest to strasznie bezemocjonalne.>

*Kiedy to opko zyskuje jakiekolwiek emocje to jest wkurwiające w chujny chuj.*

<;=;>

*Właśnie ;=;*

16. „[...] - Czekaj!

Od razu zatrzymałam się i odwróciłam. Po zrobieniu tego, on już był za mną.

- Dzięki za pomoc. – Rzekł

- Nie ma za co. Lubię pomagać. I pomagam wszystkim ludziom, i dobrym, i złym po równo. Ale właściwie nie wiem, czemu to robię. Bo pomagam, ale gdy ja potrzebowałam pomocy, nie pomógł mi nikt... - Odpowiedziałam swoim standardowym, smutnym głosem.

- Może to zabrzmi wścibsko, ale co takiego ci się przytrafiło, że nikt ci nie pomógł?

- Jednego razu, trzy lata temu, wałczyłam z moim najgorszym wrogiem, który po prostu po tym wszystkim, co mi zrobił w życiu, zasługiwał na śmierć. Lecz nie ja go zabiłam, gdyż wepchnął mnie do jeziora kwasu. Nikt nawet mi nie pomógł, mimo iż parę osób obserwowało naszą walkę. – Odparłam, ze łzami w oczach.

W ogóle, nie wiedziałam czemu mu to mówiłam. Tytanom, na przykład, tego nie powiedziałam, a w tym przypadku nawet nie znałam jego imienia. Mimo wszystko, po chwili, powiedział on:

- Wpadłaś do jeziora kwasu i żyjesz? Ciebie też wskrzesił Trygon?

Aha! Czyli miałam rację! To Trygon stał za tą całą apokalipsą!

- Co? Nie! Ja nawet nie umarłam! Wszystko dzięki tej oto bransoletce, którą ciągle noszę na ręku. – Powiedziałam, po czym zdjęłam ją i pokazałam mu.

Następnie, dodałam:

- Na początku, gdy ją dostałam, nie wierzyłam w jej magiczne właściwości. Ale przekonałam się na własnej skórze, że jednak działa.

I założyłam ją z powrotem na rękę. Następnie, odparłam:

- A teraz – niech pan po prostu pozwoli mi odejść. Nie jestem już tu potrzebna.

I już chciałam przemienić się w niematerialnego orła i odlecieć, ale nie zdążyłam. Bowiem poczułam jego dłoń na moim ramieniu. Od razu odwróciłam się. Gdy to zrobiłam, ten rzekł:

- W ogóle, to po co ty tam idziesz?

- No pomagać innym ludziom...Zaraz...Oj, przecież pan nic o mnie nie wie. – Odpowiedziałam zmieszana.

W tym momencie, rozwarł on zaciśniętą dotąd pięść. Okazało się, że trzymał w niej...naszyjnik, który zgubiłam pięć lat temu na wycieczce klasowej i nigdy go nie odnalazłam! Ale JAK?! [...]"

~*To jest kurwa takie sztuczne, że to jest aż nie do pomyślenia. Widać, że to wszystko, co mówi Tristitia, zostało wciśnięte na siłę. A poza tym, tak, ta jej historia o tym wrogu nigdy później nie zostanie w żaden sposób wykorzystana.*~

~Ja jebe, to tak bardzo nie ma sensu. Slade powinien ją olać i po prostu sobie pójść, a nie z nią dyskutować. Jasne, potem mógłby próbować przeciągnąć ją na swoją stronę, ale obecnie znajdowali się w środku apokalipsy, a mimo to znaleźli czas na rozmowę.~

<I w ogóle widać, że tutaj jest trochę kopiowania historii Terry The Szmiry, a trochę własnych, zjebanych pomysłów. No i jest tutaj też cholernie mało przemyśleń Claire, przez co ten fragment jest pusty jak łeb słodkiej lisicy.>

|No i też Slade Opko Version musiał ją śledzić od dawna, mimo iż skąd miał o niej wiedzieć? Po początku prologu dało się wywnioskować, że Tri była zwykłą obywatelką.|

*Naciąganie zawsze na propsie jak widać. A tak poza tym, to jest po prostu sztuczne, nudne i pozbawione emocji, przez co tego fragmentu nie chce się czytać.*

~*Jak tego całego opka.*~

*To też fakt.*

17. „[...] Jakim cudem on znał moje imię?! Mimo wszystko, krzyknęłam: [...]"

~*Idealne dwa zdania objawiające jak mało przemyśleń przedstawia Tristitia. Kurwa mać, to opko jest w narracji pierwszoosobowej, emocje głównej bohaterki powinny się tu wylewać jak pojebane.*~

~W ogóle to też głupie, że od tak przyjęła, że jakiś obcy typ znał jej imię. Ja bym bardziej się zaniepokoił, gdyby ktoś obcy znał moje imię od tak.~

<Każdy z funkcjonującym mózgiem by się tym przejął, ale Tri z opka to niedokurw społeczny.>

|Najgorsze jest to, że to ujawnia się od prologu.|

*Dalej może być tyyylko gorzej. ._.*

18. „[...] Jednak nie powiodło się to, gdyż gwałtownie chwycił mnie za rękę i przygwoździł do ściany, która była obok nas, przy okazji raniąc mi dłoń, gdyż ściana miała odstające kawałki skały, z której była zrobiona. [...]"

~*Ja jebix, jakie to zdanie długie w chujny chuj i przez to nudne. Jakby nie można było tego jakoś ciekawiej opisać.*~

~A poza tym, skoro Tristitia kiedyś tam walczyła ze swym wrogiem, to powinna umieć walczyć. Jasne, Slade mógłby to robić znacznie lepiej od niej, ale przy okazji można byłoby opisać, nawet krótką, walkę.~

<Wtedy to byłoby ciekawsze, a ten rozdział, z tego co wiem, został chyba napisany w jeden dzień.>

*Generalnie każdy rozdział tego FanFiKtion tak powstawał i to widać.*

~*Niestety, późno ogarnęłam, że lepiej pisać rozdział kilka dni, a nawet tygodni, żeby wyszedł sensowny.*~

|Ważne, że kiedykolwiek to ogarnęłaś.|

~*W sumie racja, ważne też, że ogarnęłam jak powinno się pisać prologi.*~

~Późno, bo późno, ale zawsze. XD~

~*:D*~

19. „[...] Chwilę potem, puścił mnie Ja zaś, [...]"

|To opko jest tak chujowe, że aż kropka nie chciała brać udziału w tym pajactwie i uciekła.|

*Zajebisty wniosek, Slade. xDDD*

|Ale prawdziwy. :D|

20. „[...] Parę sekund potem, poczułam na swoim karku jego równe oddechy. Znaczyło to, że był praktycznie przy mnie. [...]"

~*No co ty nie powiesz, Kapitanie Oczywisty. Nie zdziwię się, jeżeli to specjalny zabieg, który miał służyć przedłużeniu rozdziału.*~

~Nie pamiętam czy tak było, ale wątpię, bowiem ten rozdział pierwotnie powstawał w zeszycie, a przecież w zeszycie chcesz jak najszybciej skończyć pisanie. I nie, podczas przepisywania niczego tu nie dopisywałaś.~

<Kurna czy ty wiesz o Ramoninth NADWSZYSTKO? ;___;>

~Hehe :D~

<;________;>

~*Mnie to nie przeszkadza. ;p*~

<Boję się was. ;____________________________________________;>

~*~;"""DDD~*~

21. „[...] - Rodzice mają cię gdzieś. Ignorują twoje potrzeby. Poza tym, ojciec czasem cię bije. Jesteś sama ze swoimi problemami. Nie masz się komu zwierzyć. Nie masz przyjaciół. Nikt cię nie kocha, nie lubi. Żyjesz w kompletnej samotności i wypłakujesz emocje w poduszkę. Los obdarzył cię trzema nadprzyrodzonymi zdolnościami, nad którymi panujesz od niedawna. Umiejętnością strzelania wiązkami dezintegrującymi, możliwością klonowania się i pirokinezą**. Poza tym, że posiadasz kruchą osobowość, którą łatwo zranić, masz demoniczną naturę. Nie kontrolujesz jej. Wychodzi na jaw, gdy się wściekasz. Wtedy zamieniasz się w nieznającego litości demona. Na co dzień możesz także zamieniać się w niebieskiego, niematerialnego orła. Nadal uważasz, że nic o tobie nie wiem?

Gdy skończył, poczułam że z moich oczu zaczęły płynąć łzy. Chwilę potem, poczułam że otarł mi je, po czym najprawdopodobniej odsunął się, gdyż nie czułam już jego oddechów. [...]"

~*Znowu, za mało tu emocji. W ogóle, nie uwierzę, że kiedy Slade mówił tę całą ekspozycję, to Tristitia tak tylko stała przygnieciona za rękę do ściany. Głową zawsze mogłaby ruszać.*~

~A poza tym, correct, ta demoniczna natura bardzo rzadko się objawi. Właściwie chyba tylko cztery razy czy coś koło tego.~

<Ja jebe, a można by to jakoś ciekawie wykorzystać w historii, na przykład, że Mary Sue uczy się kontrolować tę naturę. A poza tym, oczywiście, ma ona standardową, generyczną historię. Jasne, z postaciami z tragiczną przeszłością też można coś ciekawego zrobić, ale w wypadku Tristitii tego nie zrobiono.>

|I przypatrzcie się, to rzadki moment, kiedy Tri nie jest NadOP. Potem będzie zdobywać moce i zdobywać, i jasne, trochę ich straci, ale nadal będzie miała ich od chujca.|

*Już Andromeda, mimo iż jest NadNadOP, jest ciekawsza od Tristitii.*

~*Bowiem każdy wie, że Andzia Gandzia jest NadNadOP królową Mary Sue, więc teraz tworzę jej charakter.*~

~Cechy: Agresywna x∞. :D~

~*Nie tylko, kurwinoksie. XD A poza tym, będzie miała powód. XD*~

~:<~

|Czy ty musisz być nienormalny? XD|

~No :D~

*Lecz się. XD*

~Nie :D~

22. „[...] - To wszystko prawda... - Zaczęłam

- Ale wcale nie musisz cierpieć. Możesz być szczęśliwa. Potrzeba ci tylko trochę zrozumienia. I ja mogę ci je dać. Mogę ci pomóc, dziecko. – Dokończył, odwracając się.

- Ty...Możesz mi pomóc? – Spytałam z niedowierzaniem.

- Znasz historię Terry? – Zapytał, jakby wymigując się od odpowiedzi.

- Nie...Nie wiem kto to. Ktoś ważny?

- Dla świata nie. To była moja uczennica. Jej też pomogłem. W jej przypadku nauczyłem ją panować nad geokinezą***. Nie narzekała. Niestety, zginęła w czasie jednego zadania, które jej zleciłem.****

Po czym dodał:

- Dołącz do mnie, Tristitio. Dołącz do mnie, a dzięki mnie rozwiniesz skrzydła.

Nawet mój pseudonim znał. Wow. Rzeczywiście, wiele o mnie wiedział. Jednak, nie byłam przekonana. Po chwili, rzekłam:

- No...Nie wiem. Nie wiem, czy mogę panu zaufać. Wie pan...Ja pana w ogóle nie znam.

- Wiesz...Zostawię ci tu moją wizytówkę. I pamiętaj, że możesz przyjść do mnie o każdej porze dnia i nocy, a ja zawsze cię przyjmę. Będę czekał. – Powiedział

- Dobrze...

Po czym podał mi wizytówkę. Kiedy to zrobił, schowałam ją. Po zrobieniu tego, on odszedł w swoją stronę, a ja przemieniłam się w niebieskiego, niematerialnego orła i odleciałam."

~*Generalnie fajnie, że są w tym FanFiKtion przypisy. Co prawda ich nie będę przytaczała, bowiem to nie jest istotne tak naprawdę. W tym z tego fragmentu jest po prostu, że Slade okłamał Tristitię aby przeciągnąć ją na swoją stronę. W sumie to nie jest do końca prawda, bowiem tak technicznie to nie kłamał, po prostu nie wyjawił prawdy w stu procentach.*~

~W ogóle, ten fragment jest strasznie bezemocjonalny. Ja naprawdę nie uwierzę, że oni tak po prostu stali jak kołki i patrzyli się na siebie podczas wypowiadania swoich kwestii dialogowych. A poza tym, znowu, Tristitia Opko Version ujawnia za mało emocji, nawet gdy dowiaduje się, że Slade wiedział o niej więcej niż powinien.~

<No i też to dziwne, że Slade tak po prostu rozdaje ludziom wizytówki. Taki złol jak on powinien być szukany przez Interpol, Europol, FBI, CBA, CBŚP, OPEC, ZTM, Wieśka spod monopolowego, babcię klozetową i producentów Laysów.>

*Do FBI było normalnie. XDDD*

<:DDDD>

*Anyway, pomijając niedojebanie obecnej Tristitii <:D> tak, o tobie mówię, pojebie. XDDD Anyway, pomijając ją, to widać, że to spotkanie Slade'a i Claire jest w jakimś stopniu skopiowanym pierwszym spotkaniem Slade'a i Terry The Szmiry, tylko bardziej zjebanym.*

|No przez to, że jest tu za mało emocji Tri, to po prostu nie da się czytać tego fragmentu bez ochoty rzucenia tego w cholerę.|

~*I, oczywiście, wiadomo że Claire przejdzie na stronę Slade'a, mimo iż są następujące opcje poza tym:

a. Tristitia dołącza do Slade'a, ale potem go zdradza i przechodzi na stronę Tytanów.

b. Z jakiegoś sensownego powodu Tristitia sama zaczyna działać jako ta zła i musi odpierać wpierdol od tych dobrych.

c. Tristitia ma w dupiu Slade'a i dołącza do Młodych Tytanów.

d. Tristitia ma w dupiu Slade'a i zaczyna sama działać jako ta dobra.

e. Na początku Tristitia ma w dupiu Slade'a i dołącza do Młodych Tytanów, ale potem z jakiegoś sensownego powodu ich zdradza i przyłącza się do Slade'a.

f. To samo co wyżej, tylko Tristitia dołącza się do jakiegoś innego złego.

g. To samo co w podpunkcie e., tylko Tristitia zakłada własną drużynę tych złych.

h. Tristitia ma w dupiu Slade'a i tworzy własną drużynę tych dobrych.

i. Tristitia ma w dupiu Slade'a i powraca do życia jako ta neutralna, ale w pewnym momencie musi stanąć po czyjejś stronie.

j. Tristitia ma w dupiu Slade'a i dołącza do Tytanów Wschodu/Północy/Południa.

k. To samo co w punkcie e., tylko z Tytanami Wschodu/Północy/Południa.

Opcji jest od zajebania i zapewne nie wymieniłam wszystkich, ale oczywiście została wzięta tylko ta najłatwiejsza i najbardziej sztampowa.*~

~Ponieważ to FanFiKtion, a w takich nie chodzi aby napisać coś ciekawego, tylko prostego i nudnego.~

<Co prawda z motywem, że Tri Opko Version dołączyła do Slade'a też można coś ciekawego zrobić, ale w tym opku to nie następuje.>

|Bowiem wtedy to nie byłoby opko i wszyscy bylibyśmy szczęśliwi, a przecież nie o to chodzi.|

<Niestety :<>

23. „[...] Jednak, po parudziesięciu minutach, kiedy wyleciałam na powierzchnię, ujrzałam że świat był już odbudowany. To w sumie dobrze. Mimo wszystko, kontynuowałam lot [...]"

~*To ile ona musiała lecieć aby świat został odbudowany? A, racja, jest Mary Sue. Nie ważne.*~

~A poza tym, ten fragment znowu ujawnia jak mało jest tutaj przemyśleń głównej bohaterki. Do cholery, to łopko jest pisane z jej perspektywy, więc powinniśmy mieć jak najwięcej jej przemyśleń. Jasne, akcja też powinna występować, ale tutaj jest jej za dużo, mimo iż narracja pierwszoosobowa powinna w głównej mierze skupiać się na głównej postaci.~

<Ogólnie ten prolog, który nie jest prologiem tylko zwykłym rozdziałem, ale jebać, ujawnia jak wiele ciekawych rzeczy można byłoby z tym zrobić, ale oczywiście nie jest to wykorzystywane.>

|Jasne, tu nie dałoby się za wiele opisać z odbudowania tego świata, bowiem wiadomo co to znaczy, ale w sumie można byłoby. Tri mogłaby widzieć jak ludzie reagują na to, że niedawno byli martwi, a teraz zostali przywróceni do życia, no i można byłoby to opisać. Ale nie, lepiej jebnąć taki krótki i nudny fragment.|

*Coś czuję, że za te nieco ponad dwa miesiące wszyscy się rozpiszemy w analizie końcowej.*

~*To na pewno, bowiem ten FanFiction miał ciekawy pomysł, ale wykonanie leży i kwiczy.*~

~Dobrze, że druga część Samoanalizatorni też nie jest popularna, to nikt nie będzie miał bólu dupy, że analiz długo nie ma.~

~*W sumie fakt, to ewidentny plus.*~

24. „[...] Najpierw wyjęłam z kieszeni bandaże i zabandażowałam zranioną dłoń. [...]"

~*Te same bandaże, o których wcześniej nie było mowy i które pojawiły się z dupy tylko dlatego, że główna bohaterka akurat ich potrzebowała.*~

~Jasne, mogłaby mieć je już od jakiegoś czasu, ale wypadałoby o tym wspomnieć, bowiem wychodzi na to, że wzięły się z dupy.~

<Generalnie w tym opku wiele rzeczy bierze się z dupy.>

~A, racja. ;=;~

~*Anyway, koniec na dzisiaj. Będziemy analizować po cztery strony, bowiem jakbyśmy mieli analizować po dziewięć, to byśmy pierdolca dostali. Wiem, że w związku z tym analizę skończymy dopiero za 2,43947716 miesiąca, ale lepiej to, niż gdybyśmy mieli się zmuszać do analizowania. No i wiadomo, będziemy pisać tę analizę na przemian, czyli jednego dnia dwa rozdziały będę pisać, a drugiego będziemy tę analizę, bo jakbym miała to wszystko ogarniać co dwa dni, to co dwa dni nie mogłabym nic innego zrobić.*~

|Jaka dokładność z tymi miesiącami. XDDD|

~*Wiem, po prostu sprawdzałam w Google, za ile miesięcy skończymy. XDDD*~

*A wiesz, że pierwsza analiza w pierwszej części Samoanalizatorni miała czterdzieści gwiazdek i mnóstwo komentarzy, które nie były sztucznym tłokiem od LeckerSweet?*

~*Wiem i to jest smutne, że tyle osób po jakimś czasie olało tę Samoanalizatornię. :<*~

|Zabijmy ich.|

<Masz zajebiste rady, Slade. XDDD>

|Hehe :D|

~*Dobra kurwa, koniec na dziś. XDDD*~

|:D|

25. „[...] Moi rodzice mieli mnie gdzieś, ojciec czasami mnie bił, nie miałam prawdziwych przyjaciół, nikt mnie nie rozumiał i nie kochał. Podświadomie wierzyłam, że on mógł zmienić moje życie na lepsze. Od razu wyjęłam wizytówkę i spojrzałam na nią. Była cała czarna. Na niej zaś, brązowymi literami, napisane było jego imię i nazwisko oraz adres, pod który ewentualnie miałam się udać. Mimo wszystko, od razu spojrzałam na jego imię i nazwisko. Było tam napisane wielkimi literami: „SLADE WILSON"."

~*Oczywiście, że musiałaś mieć tragiczne dzieciństwo, kurwidołku, bowiem inaczej nie byłabyś opkową postacią, bowiem twój przyszły husbando nie mógłby cię pocieszać.*~

~A poza tym, zajebiste przemyślenia i jakie głębokie. Kurde, nie wiem, ale raczej osoba bez przyjaciół wolałaby dołączyć do Tytanów, a nie do Slade'a. Oczywiście nie do tych Tytanów z Retconningverse. xD~

~*Hehe >:D*~

~Sadystka :*~

|Boję się was. xDDD|

~*~;"""DDD~*~

|Anyway, ogólnie w tym opku jest strasznie mało przemyśleń. Kurde, ta historia jest napisana w narracji pierwszoosobowej, przemyślenia powinny się tutaj wylewać ze wszystkich stron.|

<A poza tym, to z wizytówką to strasznie naciągane, bowiem wątpię aby Slade jako złoczyńca takie na prawo i lewo rozdawał. Zawsze mógłby w jakiś oryginalniejszy sposób doprowadzić Tristitię do siebie.>

*Mam nadzieję, że nie muszę przypominać, iż jesteśmy dopiero w prologu, a już mamy milion lepszych pomysłów jak naprawić to łopłopłopko.*

~*A to nie jest dobry znak na przyszłość. ;=;*~

26. „[...] Jednak imię było takie...dziwne. Rozumiem, że żyliśmy w Ameryce i dziecko można było nazwać nawet „Asdas", ale nigdy wcześniej nie spotkałam się z takim imieniem jak Slade."

~*Sorki, ale jestem przekonana, że nawet w Stanach Zjednoczonych dziecko nie może nazywać się Asdas. Tam też są ograniczenia, ale zaczynają się znacznie dalej niż w Polszy.*~

~A poza tym, Slade normalnie stosuje się jako imię i nazwisko w Ameryce. Co prawda nie zalicza się do popularnych, z tego co wiem, no ale istnieje.~

~*Niedojebanie Attack Super Effective*~

|Ty taka akurat byłaś od zawsze.|

~*Wypierdalaj xDDD*~

|;"""DDD|

27. „[...] W sumie...Dobro było monotonne. Zawsze robiło się to samo, czyli walczyło ze złem. Nigdy nic nowego. A zło było takie zróżnicowane. Jednego dnia się coś ukradło, drugiego coś zbudowało, a trzeciego kogoś zabiło, etc. Wiem, że to może zabrzmieć niemoralnie, ale bardziej przemawiało do mnie zło. I tak miałam już nudne życie. Całe dnie robiłam to samo oraz nie chciałam już dłużej żyć na ulicy. Postanowiłam zmienić mój żywot na ciekawszy, jeśli miałam okazję. Postanowiłam zostać uczennicą Slade'a..."

~*No zajebiście szybko podjęta życiowa decyzja. Tak, rozumiem że do Tristitii mogłoby przemawiać zło, ale musielibyśmy ją jeszcze wcześniej poznać jako osobę, która bardziej kierowała się na ciemną stronę mocy, a nie była neutralna jak do tej pory.*~

~Poza tym, to też trochę hipokryzja. Jasne, będąc superbohaterem walczy się ze złem, ale to też jest zróżnicowane. Tristitia z opka ewidentnie powinna poczytać kilka komiksów lub obejrzeć kilka filmów superbohaterskich.~

|No, ale nie, oczywiście że nie może mieć głębszych przemyśleń oraz nie możemy dostać kilku rozdziałów, w których robiłaby to, co robiła na co dzień i zastanawiała się nad dołączeniem do Slade'a.|

<Wtedy byłaby ciekawsza, a nie o to w mej opkowej wersji chodzi.>

*Spalmy dawną Ramoninth.*

~*~|<K>|~*~

28. „Trzeciego dnia wybiegłam z piwnicy i z bloku, a następnie zaczęłam biec w odpowiednim kierunku. Biegłam chyba z godzinę. Kiedy zaś dobiegłam do jego bazy, byłam zmęczona. [...]"

~*Cóż za nudny fragment, a poza tym, jako iż ona nie miała superszybkości, to powinna zdechnąć chyba w połowie drogi. A poza tym, zawsze mogłaby przemienić się w niematerialnego orła i tak dolecieć do bazy Slade'a.

~No, ale oczywiście nasza Mary Sue nie męczy się, jeżeli nie jest to wymagane przez fabułę.~

|Ej, mam plan. A czy wszystko nie mogłoby się dziać po apokalipsie Trygona, bowiem na przykład Trygona udałoby się Tytanom zajebać, ale z jakiegoś powodu świata nie dałoby się odbudować?|

<Wtedy to by było oryginalne, a nie o to w łopkach chodzi.>

|☹|

<Niestety :< A poza tym, jest tu za mało przemyśleń mej opkowej wersji. To jest kurde narracja pierwszoosobowa, ile mamy się powtarzać.>

*I w ogóle strasznie krótko zastanawiała się nad decyzją życia. Serio, jakby nie można było wykorzystać jakiegoś oryginalniejszego pomysłu na fabułę.*

~*Kiedy wpadłam na pomysł na to FanFiKtion wkurwiłam się na serial, że wszyscy uczniowie Slade'a go zdradzali, więc uznałam, że napiszę historię, w której postać pozostanie mu wierna. No, ale że wtedy byłam zjebem to ot co z tego wyszło.*~

~Historia powstania tego opka jest zbyt prosta. xD~

~*Życie pisze najciekawsze historie. :D*~

29. „[...] - Tristitia...

W tym momencie, stanowczo spojrzałam w jego oko i powiedziałam:

- Slade...Zdecydowałam się. Tak, chcę.

W tym momencie, mimo iż nie widziałam jego twarzy, to czułam, że szyderczo się uśmiechnął. Chwilę potem, rzekł:

- Idealnie. Więc...Chodź ze mną.

Po czym usłyszałam, że drzwi za mną zamknęły się. Znaczyło to, że nie było już odwrotu. Od razu weszłam do środka i ruszyłam za nim. Wiedziałam, że zaczynało się dla mnie nowe życie. Tą jedną decyzją otwierałam nowy, ciekawszy rozdział w moim życiu..."

~*Kurna, to z tymi zamykającymi się drzwiami to NadOczywisty symbol, nie trzeba tego dodatkowo tłumaczyć. =_=*~

~Licznik słów, zapewne o niego chodziło. Chociaż w sumie, fakt że pisałaś ten rozdział najpierw w zeszycie nie pomaga. Fak. A poza tym, jakoś ciężko mi uwierzyć, że oni podczas wypowiadania tych słów nawet minimalnie nie gestykulowali. Powinni oni coś robić, wątpię aby stali i patrzyli na siebie jak kołki.~

|A poza tym, te dwa ostatnie zdania idealnie pokazują, jaka jest Tristitia. Serio, taka decyzja życia powinna być bardziej przemyślana, a nie tylko dlatego, że się nudziła w życiu. Zawsze mogła pójść do Tytanów, byle nie tych z Retconningverse. ~*;"""DDD*~ Sadystka do sześcianu. xDDD ~*;""""DDDD*~|

<Niestety, to opko, tu wszystko musi iść liniowo as fucking fuck.>

*A dalej nie jest wcale lepiej. =_=*

30. „*Tristitia – „Smutek" po łacinie.

**Pirokineza – Umiejętność kontroli ognia.

***Geokineza – Umiejętność kontroli ziemi.

****Jeżeli oglądaliście drugi sezon serialu „Młodzi Tytani" do końca, to możecie się domyślić, że w tym momencie Slade kłamał. Okłamał on Tristitię po to, aby przekonać ją do przyłączenia się do niego."

~*O, a jednak zacytowałam tu przypisy. Miło wiedzieć, bowiem zapomniałam o tym. W każdym razie, miło że nazwy nadprzyrodzonych zdolności zostały wyjaśnione dla niewiedzących.*~

~No i też po tym pierwszym przypisie fajnie wiedzieć, że Tri to edgy as fucking fuck parch odporny na Miedzian 50.~

|Zajebiste określenie, Grzegorz. xDDD A poza tym, co do ostatniego przypisu, to mój opkowy sobowtór nie okłamał Tristitii, po prostu nie wyjawił całej prawdy.|

~Ale określiłem ją pasująco. xDDD~

<Jesteś niedojebany. xDDD>

~Bywa :DDD~

31. „[...] Przecież ja nie umiałam walczyć wręcz. Tylko tak stacjonarnie i z daleka. [...]"

~*To nic, że napierdalała się ze swym najgorszym wrogiem.*~

~Jej! Niespójności! =_=~

|Które, jak wiadomo, są tylko po to aby poniższy dialog mógł się wydarzyć.|

~*Niestety ;=;*~

32. „[...] ~**STOP XDDD* ;"""DDD*~ Anyway:

– Anatolij?

– Czego? – spytał jak sprzedawczynie za komuny, odwracając swój NadSeksowny wzrok w moim kierunku.

Kurna, patrzył się tak ultra seksi, że aż chyba się zakochałam. <3 Miał takie piękne oczy i tak zajebiście nimi patrzył, normalnie kurde, mogłabym mu zrobić milion zdjęć i ustawić w formie kolażu na tapecie w komputerze. <333 Anyway, od razu aby nie dać po sobie poznać, że zachwycałam się jego NadSeksownym wzrokiem, odparłam:

– Ale ja nie umiem walczyć. – zauważyłam, nieco zginając ręce w boczne boki – Tylko tak stacjonarnie i z daleka. – dodałam, kiedy rzeczywistość puściła w tle utwory, które polubiła na Spotify.

– Nie pierdol, bo nikt ci nie wierzy. – rzekł, odwracając wzrok ode mnie i ruszając dalej – Napierdalałaś się z Zardoniciem i prawie wygrałaś, gdyby nie przybycie Kane'a. – odpowiedział, tak NadSeksownie idąc, kiedy minęliśmy drzwi z napisem „POMIESZCZENIE KONTROLNE REAKTORA NAMBER WCALE NIE CZTERY" – Umiesz walczyć, tylko teraz udajesz, że nie jesteś Mary Sue. – zakończył, prawdopodobnie dla klimatu splatając ręce za plecami.

Kurwa, a myślałam, że nie wiedział iż jestem Mary Sue. Nadboże z rewolwerem i co ja miałam teraz zrobić? Pewnie wysyłałby mnie na jakieś pojebane misje, kuuurwwwaaa. =_=*~

- Slade...

- Od dzisiaj mów do mnie mistrzu. – Odpowiedział

Mistrzu? No dobra, nie wnikam. Widocznie ktoś tu chciał się dowartościować, ale ok. Każdy sposób jest dobry. Mimo wszystko, odparłam:

- Dobrze... Więc, Mistrzu...

- Tak? – Spytał

- Ale jest jeden mały problem. Ja nie umiem walczyć wręcz. Tylko tak stacjonarnie i z daleka.

- Wiem. To też o tobie wiem. Nauczę cię, co za problem. Poza tym, nie oczekiwałem od siedemnastolatki tego aby na samym początku walczyła jak najlepsi.

Skąd on wiedział, ile miałam lat?! I dlaczego wiedział o mnie tyle rzeczy?! Postanowiłam się go o to spytać w najbliższym czasie. Mimo to, na resztę owej drogi nastała cisza."

|Piękna ta dopisana historia, znacznie lepsza niż reszta tego kloca. xDDD|

~*Wiem, trzeba jakoś przeżyć to NadGówno. xDDD A poza tym, przechodząc do analizy, myślicie że kiedyś dowiemy się, skąd Slade tyle o Tristitii wiedział? Pojebało?*~

~No ależ oczywiście, bowiem tak wykorzystuje się tego typu rzeczy. Ja jebe, chciałbym się dowiedzieć, dlaczego on akurat Claire stalkował, skoro miał milion innych dziewczyn w kraju. A poza tym, nadal nie wierzę, że oni podczas wypowiadania tych kwestii nie gestykulowali nawet minimalnie.~

|I, of fucking course, mamy ultra mało przemyśleń, mimo iż nadal typ narracji się nie zmienił.|

<Poza tym, skoro Slade tyle o niej wiedział, to powinien wiedzieć, że napierdalała się ze swym najgorszym wrogiem, a co za tym idzie, MUSIAŁA umieć walczyć.>

*A poza tym, ta rozmowa też jest taka sztuczna. W sumie służyła ona tylko wyłożeniu ekspozycji, mimo iż mogliby jeszcze trochę porozmawiać, na przykład Tri mogłaby się spytać Slade'a jak wyglądałoby jej życie jako jego uczennica.*

~*Ale wtedy to nie byłoby opko i wszyscy bylibyśmy szczęśliwi, a nie o to dawnej mnie chodziło.*~

*:<*

~*Niestety :<*~

33. „[...] otworzył je.. [...]"

~*Aż trzecia kropka z nudów uciekła.*~

34. „[...] Moim oczom ukazał się ~*<Siedź tam cicho. xDDD> Nie ;"""DDD W każdym razie: chyba najmniejszy pokój we Wszechświecie i Nadwszechświecie. Jako Mary Sue dokładnie wiedziałam, że miał on 121 cm x 194 cm x 182 cm czyli posiadał wielkość budki ogrodowej. Miał ciemnoczerwone ściany, z czego ta naprzeciwko mnie to jedna, wielka szyba, za którą dało się ujrzeć niebo, wszakże baza znajdowała się sześćset sześćdziesiąt sześć kilometrów nad powierzchnią ziemi. Na ścianie koło drzwi widniał panel z jakimiś przyciskami, najprawdopodobniej wysuwającymi łóżko, bowiem owego tu nie widziałam. Jedynie pod lewą ścianą stało biurko z różnymi rzeczami biurowymi oraz komputerem i innymi takimi pierdołami.

Nie narzekałam, w domu miałam pokój, w którym mogłam jedynie stać, więc to i tak dużo! O mój Nadboże z rewolwerem, Anatolij chyba mnie kochał, że mi taki pokój dał. <3333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333 Mamo, znalazłam senpaia, dał mi zajebisty pokój!*~

duży pokój. Ale jaki pokój! Ściany były koloru ciemnoczerwonego. Naprzeciwko nas dało się dostrzec długą i trochę szeroką szybę, przez którą widać było okolicę bazy. Po prawej stronie drzwi stał drewniany wieszak, a po lewej kosz na śmieci. Na prawej ścianie, a dokładniej w nieco wysuniętym miejscu, były jakieś białe drzwi. Pod lewą ścianą, stało łóżko na antresoli. Pod nim, dało się dostrzec czarną sofę. Obok łóżka stała metalowa szafka. Niedaleko okna, stały dwie szafki z upchanymi po brzegi półkami na książki. Na szczycie jednej z nich stała wieża do odtwarzania muzyki, na której leżały płyty. Niedaleko nich, stał taki fotel przyczepiony do drążka. Owy fotel dało się obracać. Pod prawą ścianą stało biurko z wieloma rzeczami. Niedaleko biurka były kolejne białe drzwi.

To był mój pokój marzeń! Skąd on wiedział, że akurat o takim marzyłam?! On mnie jakoś śledził, że wiedział o moim istnieniu zanim ja dowiedziałam się o nim? [...]"

<Nie mogę z tym dopisanym fragmentem. XDDDDDDDDDDDDDDDDD>

~*Wiem, jest znacznie lepszy niż ten zjebany opis u dołu. xDDD A tak serio, to ten opis jest strasznie detaliczny. Szczerze, kogo obchodzi aż tak dokładny opis pokoju?*~

~Całą resztę detali można by objawiać później w opowiadaniu, bowiem na razie to zbędnie zasypuje czytelnika nieistotnymi rzeczami.~

|Z dwojga złego, lepsze to, niż gdybyśmy dostali tutaj zdjęcie tego pokoju. Ale i tak, nikogo on nie obchodzi.|

<I, jak zwykle, Kapitan Oczywisty stoi na straży. Tak, moja opkowa wersjo, opkowy Slade musiał cię jakoś śledzić, bo jak inaczej wiedziałby tyle o tobie?>

*Jakby te przemyślenia nie mogły być jakieś sensowne, a nie takie z dupy, żeby nie było, że nie ma żadnych.*

~*Lepsza jest obecna Tri, niż wtedy, gdy robi się wkurwiającą biczą, której nic nie można powiedzieć, bo cię spali.*~

*A, racja. ._.*

35. „[...] ~*~Morda xDDD~ ;"""D Anyway:

– Te drzwi są ciężkie jak dupa – zaczął tym epickim porównaniem Anatolij, kiedy zwróciłam wzrok w jego stronę – więc zainstalowałem panel, dzięki którym poradzisz sobie z ich otwieraniem. – wyjaśnił, NadSeksownie zginając prawą rękę w boczny bok i też patrząc w mym kierunku – Czerwony przycisk z kolei służy do chowania biurka i wysuwania łóżka i na odwrót, w końcu w tym pokoju nie ma aż tyle miejsca aby na raz oba się zmieściły. – wyjaśnił, opuszczając rękę i NadSeksownie krzyżując swoje OverSeksi nogi.

– Skąd wiesz, że zawsze marzyłam o takim pokoju?! – zawołałam NadSZczęśliwym głosem, gdy tak NadSeksownie uśmiechnął się.

– Z Facebooka, zawsze tam o tym trąbiłaś. – odpowiedział tak NadSZczerze jak się dało, kiedy za oknem przeleciał Nyan Cat.

Kurwa, to on wiedział, że miałam Facebooka? ;_; Chociaż w sumie sensowne, bowiem w dzisiejszych czasach każdy miał fejsa, ale nie ważne.*~

- Te drzwi są dość ciężkie, więc mogłabyś sobie nie poradzić z ich otwarciem. Dlatego specjalnie zainstalowałem obok nich panel, za pomocą którego będziesz mogła je otwierać. Bowiem to od teraz jest twój pokój. Taki, o jakim od zawsze marzyłaś.

- Skąd ty wiesz o mnie tyle rzeczy?!

- Tajemnica, Tristitio. Jak będziesz grzeczna, to może kiedyś ją poznasz.

Po tych słowach, odgarnął mi włosy, które opadały na moją twarz i dodał:

- A teraz, doprowadź się do porządku, jeśli potrzebujesz i prześpij się. Jutro czeka nas ciężki dzień.

[...]"

*Ten urywek...taki piękny. xDDD*

~*Wieeem. :DDD Trzeba jakoś przebrnąć przez to bezpłciowe gówno. A tak w ogóle, wracając do analizy, ja też nie wierzę, że oni podczas rozmowy tak stali i patrzyli na siebie jak te kołki.*~

~I, jak wiadomo, nigdy nie dowiemy się jak i czemu akurat Claire Slade śledził. Bowiem wiecie, gdybyśmy się dowiedzieli, to jakoś ubarwiłoby to opko, a przecież nie o to chodzi.~

|I, oczywiście, Tristitia nawet nie zastanowiła się trochę nad faktem, że mój opkowy klon ją śledził. No, bo wiecie, po co, lepiej od razu przejść z tym do porządku dziennego. ;=;|

<A poza tym, ale ten Slade musiał sobie ujebać rękę od włosów mej opkowej wersji. Skoro tutejsza Tri mieszkała na ulicy, to raczej za często nie miała okazji aby się myć.>

*Swoją drogą, Slade mógłby do niej podbić z propozycją dołączenia do niego jeszcze kiedy Claire mieszkała u siebie w domu i mogłaby któregoś pięknego dnia uciec do niego.*

~*To byłoby zbyt ciekawe jak na opko.*~

*Wiem, ale pomarzyć zawsze można. :<*

36. „[...] Widząc to, od razu podeszłam do lodówki i otworzyłam ją. Było tam sporo jedzenia. Od razu wyjęłam dużą ilość produktów spożywczych, a następnie zrobiłam sobie dużo jedzenia oraz do jednej ze szklanek wlałam wodę. Jak szaleć, to szaleć. Następnie usiadłam przy stole i zaczęłam jeść. Tak dawno nie jadłam świeżego jedzenia oraz nie piłam czystej wody..."

~*Mój Nadboże z rewolwerem, jakie to jest kurła nudne. Naprawdę, nikogo nie obchodzą czynności, które w tamtym momencie wykonała Tristitia.*~

~Jakby nie mogła bardziej pozastanawiać się na przykład nad faktem, że jakiś obcy ziom ją śledził cholera wie ile.~

|Ogólnie z tego co wiem, to to opko na początku jest ultra nudne i powtarzalne.|

~*Bowiem takie jest. Od wątku z Sezorisem The Zjebem robi się gorzej.*~

<Dobrze, że do tego jeszcze sporo czasu.>

~*Chociaż tyle.*~

37. „[...] Naprawdę, ciekawiło mnie to, skąd on tyle o mnie wiedział. Mimo wszystko, zaczęłam wlewać wodę do wanny i w tym samym czasie umyłam zęby oraz twarz. Ah, tak dawno nie miałam takiej możliwości..."

~*No ja się zaraz wkurwię. Kurna, wiedziała że Slade ją śledził, ale i tak przyjmowała to jakby to było czymś normalnym, mimo iż takie kurfa nie jest.*~

~Nie musiałaby o tym co chwilę myśleć, jasne, ale faktycznie przydałoby się aby poświęciła temu większą uwagę niż tutaj. To nie jest kurwa normalne.~

|A poza tym, nie obchodzi nas rutyna, którą wykonała Tristitia. Ten rozdział generalnie przez większość czasu jest nudnym zapychaczem.|

<A będzie tylko gorzej, bowiem po wątku Sezorisa praktycznie każdy rozdział to wręcz Nadfiller.>

*Jakim cudem ktokolwiek mógł to NadGówno lubić?*

~*Schematyczne romansidła z wiadomym zakończeniem też są NadGównem, a ludzie je czytają, więc wszystko jest możliwe.*~

*A, racja. ;===;*

38. „[...] Następnie spuściłam wodę z wanny, a po zrobieniu tego ją [wannę] wyczyściłam. [...]"

~*Bowiem się kurwa nie domyśliliśmy, co Tristitia mogła wyczyścić.*~

~A poza tym, takie szczegóły z życia nadal nikogo nie obchodzą. Serio, fakt że Tri umyła wannę nie ma żadnego wpływu na fabułę.~

|Generalnie większa część tego rozdziału nie ma wpływu na fabułę.|

<Ile masz jeszcze takich ultra długich opowiadań, Ramoninth?>

~*To już ostatnie, z tego co pamiętam.*~

<Chociaż tyle.>

39. „[...] Oprócz tego, był tam też odkurzacz. Czyżby delikatna próba przekazania mi, że jeśli chcę mieć porządek, to muszę sama o niego zadbać? Chyba tak. Mimo wszystko, zamknęłam ją, po czym weszłam na łóżko, zamknęłam oczy i po chwili, usnęłam..."

~*Bowiem to ty masz być służbą Slade'a, a nie on twoją, c'nie. Nie, a tak serio to logiczne, że miałaś sama dbać o porządek, w końcu to twój pokój. Ciesz się, że Slade nie kazał ci codziennie całej bazy na błysk pucować.*~

~I, jak wiadomo, nigdy później w opowiadaniu nawet raz nie zostanie wspomniane aby Tristitia odkurzała, co musiało oznaczać, że żyła w syfie. Jasne, wiem, mogła odkurzać poza kadrem, no ale rozumiecie.~

|I, jak zwykle, tak mało przemyśleń. Wiem, akurat na temat odkurzacza nie musiałaby za wiele myśleć, ale chodzi mi tak ogólnie.|

<Dobrze, że przynajmniej cokolwiek się dzieje w tej historii, a nie tak jak w opowiadaniu „Życie na Antarktydzie".>

~*Nawet nie przypominaj nam o tamtym koszmarze. ;___;*~

<Sorki ;___;>

40. „[...] wzięłam deskę do prasowania, która stała złożona obok szafy, [...]"

~*Tę samą deskę, która nigdy wcześniej nie została wspomniana.*~

~I która generalnie pojawiła się tylko w tym momencie.~

|Jak w sumie wiele rzeczy w opku, z tego co mi wiadomo.|

~*Bowiem tak będzie. ;=;*~

|===___===|

~*Niestety ;===;*~

41. „[...] - O, Tristitio. Już miałem cię budzić. W każdym razie, za dziesięć minut widzę cię w głównym pomieszczeniu bazy.

- Tak jest. – Rzekłam

Po tych słowach wyszedł on, zamykając drzwi."

~*Dalej nie kupuję faktu, że oni tak sobie stali i patrzyli na siebie jak kołki podczas tej epickiej debaty.*~

~A poza tym, mogliby trochę dłużej pogadać, na przykład Tristitia mogłaby się spytać, po co Slade ją wzywa i on mógłby odpowiedzieć. Jasne, w tym momencie nie musieliby dłużej rozmawiać, ale chociaż minimalnie aby wyglądało to realistycznie.~

|No i to słowo po myślniku po dialogu powinno być napisane małą literą, tak swoją drogą i na dobrą sprawę powinno tak być we wszystkich poprzednich wypowiedziach.|

<I, wiadomo, moja opkowa wersja musiała się sama obudzić. Bowiem jakby Slade ją obudził, to by było ciekawiej, a nie o to w opkach chodzi.>

*Ale miło, że Slade kulturalnie zamknął drzwi.*

|Bo ja zajebisty jestem. 8)|

*I skromny. xD*

|Wiem. :DDD|

42. „[...] Gdy owa godzina nastąpiła, wyszłam z pokoju i udałam się w kierunku głównego pomieszczenia. Równo o godzinie szóstej już tam byłam. [...]"

*Bowiem jakby się spóźniła o minutę, to byłoby realistyczniej i świat by wybuchł.*

~*Tristitia to Mary Sue, czego od niej oczekujesz?*~

~Czy ty kiedyś przestaniesz być aŁtoreczką?~

~*Już przestałam. 8)*~

~Retconningi się nie liczą. xDDD~

|Jak nie, to też opowiadania.|

~Przymknij się. -_-~

|;"""DDD|

43. „I od tego dnia się zaczęło. Codziennie miałam stawiać się w głównym pomieszczeniu o tej samej godzinie. Zawsze byłam punktualnie. Następnie, szliśmy na wielki plac, który znajdował się na tyłach bazy. I to właśnie tam Slade uczył mnie walki wręcz. Na początku, wiadomo, szło mi beznadziejnie, ale to chyba normalne, gdy zaczyna się naukę czegokolwiek. Jednak, z każdym tygodniem, szło mi coraz lepiej. Starałam się najbardziej jak mogłam, gdyż naprawdę chciałam się tego nauczyć. Kiedy natomiast jakiegoś dnia padał deszcz lub była burza i na to był sposób. Bowiem owy plac był tak zbudowany, że w razie czego, za pomocą odpowiedniego przycisku, można było wysunąć dach osłaniający owe pole."

~*Chciałabym kurna dostać opis tego, jak Slade uczył Tristitię walczyć. Wiem, że to za wiele szczegółów jak na opko, no ale i tak, to mogłoby ubarwić ten nudny jak but kloc tekstu.*~

~A poza tym, miło że Tri nie od początku dobrze szła walka. Przynajmniej ma chociaż jedną realistyczną cechę, która przynajmniej raz się ujawniła.~

|I miło wiedzieć, że mój opkowy sobowtór jest przygotowany na każdą pogodę.|

<Ale moja opkowa wersja, oczywiście, zawsze musiała być punktualna. Tak, wiem że można być ultra punktualnym, ale nie uwierzę, że ani razu nie podwinęła jej się noga.>

*I pomyśleć, że to opko mogłoby być ciekawe. Znaczy ten akapit jest potrzebny, ale w sumie racja, przydałoby się trochę opisów tego, jak Slade uczył Claire walczyć. No, ale nie, po co, lepiej pominąć najciekawszą część i zostawić nudy.*

~*To generalnie jest domena tego NadOpka.*~

*Niestety wiem. >.<*

44. „[...] - Za dziesięć minut widzę cię w głównym pomieszczeniu.

- Tak jest, Mistrzu. – Odpowiedziałam

[...]"

~*Ale krótka rozmowa. Tristitia zawsze mogła spytać po co i Slade mógłby odpowiedzieć. Przynajmniej dostalibyśmy trochę rozmowy i byłoby to realistyczniejsze.*~

~I znów, to słowo po myślniku powinno być małą literą.~

|W sumie słowo „Mistrzu" też powinno być małą literą, po co pisać to wielką.|

<I generalnie to jest taki oczywisty i prosty dialog, że wypadałoby go jakoś ubarwić. No, ale że to opko, to czego ja wymagam.>

45. „[...] Godzina dwunasta, sekund zero. Spoko. Czyli miałam jeszcze czas do dwunastej dziesięć. Od razu włożyłam zakładkę w miejsce, w którym skończyłam czytać i odłożyłam lekturę na półkę. Następnie zastanawiałam się, co mógł on ode mnie chcieć. Może da mi jakąś misję. Ciekawe jaką. Może to będzie kradzież czegoś? To przyszło mi na myśl jako pierwsze. W końcu, co on mógłby mi zlecić?"

~*Pierwszy raz widzę w ten sposób zapisaną pełną godzinę. Pisze się po prostu, że była dwunasta, bez sekund. Nawet dziecko to wie.*~

~A poza tym, to drugie słowo symulujące zdanie i trzecie zdanie bez problemu dałoby się połączyć w jedno i znacznie ładniej by to wyglądało.~

|I miło, że nie przewidziała ona tak z dupy jaka będzie jej pierwsza misja, bowiem po fragmencie czterdziestym siódmym da się zorientować, że tak, jest w niej też element kradzieży, ale nie polega to w stu procentach tylko na tym.|

<W ogóle, czekajcie, spróbuję ten fragment napisać lepiej:

„Godzina dwunasta, no spoko. Miałam jeszcze czas do dwunastej dziesięć, ale mimo tego już zamknęłam książkę, ówcześnie zaznaczając miejsce zakończenia czytania. Po zrobieniu tego, zastanawiałam się, co Slade mógł ode mnie chcieć, podejrzewałam że da mi jakąś misję. Ciekawiło mnie jaką, może miała ona polegać na kradzieży czegoś? O tym jako pierwsze pomyślałam, wszakże co innego mógłby mi zlecić?"

Na stówę wygląda znacznie lepiej, szczerze mówiąc.>

*Wiadomo, wszystko wygląda lepiej od tego opka. A wystarczyłoby się przyłożyć do napisania tego rozdziału, a nie pisać go na odpierdol.*

~*Niestety, kiedyś byłam wręcz NadNiedojebana.*~

~Przekonujemy się o tym na każdym kroku. ._.~

46. „Mimo wszystko, o dwunastej siedem, udałam się do głównego pomieszczenia. Doszłam tam równo o dwunastej dziesięć. [...]"

~*Strasznie długa musiała być ta baza Slade'a, skoro Tristitia szła do głównego pomieszczenia jebane trzy minuty.*~

~A poza tym, jak zwykle, musiała być punktualnie. Kurde, spóźnij się chociaż raz, to będziesz minimalnie realistyczna.~

|Tristitia jest tak samo głupia jak główna bohaterka Yandere Simulator.|

<Zajebiste porównanie, Slade. xDDD>

|Nie moja wina, że taka prawda. XD|

47. „[...] - Wezwałem cię tutaj aby dać ci twoje pierwsze zadanie. Otóż, twą pierwszą misją będzie szpiegowanie Tytanów. Wiem, że trochę z nimi rozmawiałaś, więc powinni cię poznać. Idź na miasto i wałęsaj się jak dawniej, a gdy ich spotkasz i cię zagadają, normalnie z nimi rozmawiaj, jak gdyby nigdy nic. Spotykaj się z nimi codziennie, a gdy już ci zaufają i pozwolą wchodzić do ich bazy oraz korzystać z ich komputera, pod pretekstem zrobienia czegoś na owym komputerze, wgraj im keylogger'a aby zdobyć hasła do ich tajnych plików oraz do systemu obronnego ich wieży, a następnie dane wykradnij, a system wyłącz abym ja mógł wysłać tam całą rzeszę robotów, która ich zniszczy. Tylko pamiętaj, że oni nie mogą dowiedzieć się, że pracujesz dla mnie. Uświadomimy im to w odpowiednim momencie. [...]"

~*Czyli misja a.k.a rewrite wątku Terry The Szmiry, tylko gorzej.*~

~Poza tym, po akcji z Terrą jestem przekonany, że Tytani lepiej zabezpieczyli swój komputer oraz system alarmowy wieży. A poza tym, na sto procent jakiś antywirus wyłapałby tego keyloggera, bowiem no hej, na przykład Cyborg jakiegoś mógłby zaprogramować.~

|No i też już lepiej aby Tristitia udała, że jest w niebezpieczeństwie aby jakoś zwabić Tytanów. To już byłoby logiczniejszym sposobem na spotkanie się z nimi.|

<Tak w ogóle, to słowo „keylogger" zostało źle odmienione.>

*No, ale nie, oczywiście że dla naszej Mary Sue wszystko pójdzie banalnie prosto. Jakby kurde ta misja mogła się nie powieść i Slade nie mógłby wymyślić czegoś innego.*

~*Tak w ogóle, nadal nie wierzę, że Slade to wszystko mówił stojąc jak kołek. Podczas mówienia tak długiego kloca tekstu każdy coś robi, chociażby minimalnie gestykuluje.*~

~W ogóle, co okaże się później, Tristitia umie hakować. Mogłaby to powiedzieć Slade'owi i po prostu mogłaby shakować komputer Tytanów i wykraść hasła. To byłoby prostsze i miałoby większe szanse powodzenia.~

|No, ale wtedy ta historia byłaby ciekawsza, a przecież nie o to chodzi.|

~*A, no tak. :< A w ogóle, koniec na dzisiaj. Zanalizowaliśmy już nasz dzienny limit czterech stron.*~

~↓k~

*Jesteś tak upośledzony jak to tylko możliwe, Grzegorz. xDDD*

~;"""DDD~

48. „[...] - Na owym pendrive znajduje się keylogger, którego masz zgrać do ich komputera. Tutaj także przenieś ich ważne pliki z informacjami o nich.

- Ale... Mistrzu... Na takim komputerze jaki oni mają, zapewne jest zainstalowany jakiś program antywirusowy, który od razu wykryje tego keyloggera jako wirus, usunie go i nici z planu. – Zauważyłam

- O wszystkim pomyślałem. Sprawdzałem na drugim komputerze jak reagują wszystkie istniejące na świecie antywirusy na ten keylogger. Jeszcze żaden go nie wykrył.

A następnie powiedział:

- A teraz idź, bo to zadanie wymaga dużo czasu...

- Tak jest. – Odparłam

[...]"

~*No epicko w kosmiczny kosmos, ale zawsze Cyborg mógłby zaprogramować własnego antywirusa, który wykryłby keyloggera i dupa, bowiem Slade nie miałby jak wcześniej sprawdzić jak keylogger zareaguje na antywirusa w wieży Tytanów.*~

~Albo też mogliby dać jej korzystać z komputera normalnego, a nie tego głównego i z niego nie dostałaby się do super hiper tajnych plików. Szczególnie, że po akcji z Terrą serio powinni wzmocnić zabezpieczenia swej wieży.~

|No, ale oczywiście, że dla naszej Mary Sue wszystko pójdzie prosto, bowiem inaczej rozdział byłby ciekawszy, a przecież nie o to chodzi.|

<I, jak zwykle, ciężko uwierzyć, że mówili to wszystko stojąc jak te kołki. Serio, każdy podczas mówienia o czymś wykonuje jakieś nawet drobne ruchy.>

*Ale, z dwojga złego, lepsze są rozdziały do wątku z Sezorisem niż późniejsze.*

~*Nawet nie przypominaj. ;=;*~

*No właśnie. ;===;*

49. „W pewnym momencie, dostrzegłam ich, wracających najprawdopodobniej z jakieś misji. [...]"

~*Super, ale oni powinni ją zignorować, ewentualnie się przywitać jak na kulturalnych ludzi przystało i tyle.*~

~Ale, jak wiadomo, Mary Sue wszystko musi iść bezproblemowo.~

|Kuna, ten serial jest obłożony chyba jakąś klątwą. Na Wattpadzie wszystkie FanFiction do niego są albo chujowe, albo są w głównej mierze tylko mdłym love story. Tak na serio to chyba tylko dwie fajne historie znalazłem, z czego jedna jest chyba niekontynuowana, także ta. ;=;|

<Też to zauważyłam i też mnie to dziwi. Przecież do uniwersum tego serialu da się napisać dużo ciekawych historii, szczególnie alternatywnych.>

*Albo sadystycznych, jak to, co planuje ten pojeb z góry.*

~*Hehe :DDD*~

*Sadystka xDDD*

~*>;"""DDD*~

50. „[...] - Taaak. Moi rodzice w końcu zrozumieli swój błąd, dzięki czemu mogłam wrócić do mego domu i zaczęłam normalnie żyć, więc i z wyglądu mogę być inna. – Odpowiedziałam [...]"

~*No cóż za naciągana historia, pokrako numer jeden. Mogłabyś wymyślić coś wiarygodniejszego.*~

~W sumie w tej sytuacji ciężko byłoby wymyślić coś wiarygodniejszego. Mogłaby się przed wyjściem ucharakteryzować tak aby wyglądała jak dawniej, to ciężko byłoby poznać, że coś jest nie tak.~

|Tytani w serialu nie mieli problemu, gdy Terra wróciła w pełni kontrolując swe moce, co ujawnia ich debilizm, więc wszystko jest możliwe.|

~A, no tak. ;=; No, ale w FanFiction można byłoby dodać im choć trochę punktów IQ.~

<No, ale wtedy historia byłaby ciekawsza, a przecież nie o to chodzi, niestety.>

~Ech... ;=;~

51. „[...] - Tak. Moi rodzice nie interesowali się mną, a sam ojciec czasem mnie bił. Więc wiedząc, że i tak nie będą mnie szukać, uciekłam z domu i wałęsałam się po mieście, przy okazji pomagając innym ludziom, gdyż wiedziałam, jakie to smutne, gdy nikt ci nie pomaga, kiedy tego najbardziej potrzebujesz. Jednak, moi rodzice najprawdopodobniej zrozumieli swój błąd, gdyż któregoś dnia zgarnęła mnie policja i zaprowadziła do domu, gdzie czekali na mnie zapłakani mama i tata. I od tego momentu wszystko się zmieniło na lepsze. – Opowiedziałam

- Smutną miałaś przeszłość. – Odparła Gwiazdka.

- Wiem, ale już jest lepiej i to jest teraz najważniejsze.

Po czym jeszcze długo pogadaliśmy ze sobą na różne tematy. Jakiś czas później, Bestia zaproponował:

- Może spotkamy się jutro?

- Dobry pomysł. Ale gdzie i o której godzinie? – Zapytałam

- Może w tym samym miejscu. A co do godziny, to jeśli nic nam nie wypadnie to o tej samej co dziś, a jeśli wypadnie, to o siedemnastej. – Zaproponował Robin.

- Dobra. Tylko skąd mam wiedzieć, czy akurat jutro o tej godzinie coś wam wypadnie?

- Przyjdź tutaj i czekaj dziesięć minut. Jeśli się nie pojawimy, wróć o siedemnastej. – Odpowiedział Cyborg.

- OK.

[...]"

~*No kurwa cóż za chujowy dialog oni tu przeprowadzili. Po pierwsze, opowieść o przeszłości Tristitii jest cholernie bezemocjonalna, bowiem została w sumie szybko ucięta. Powinno się tam dodać chociaż trochę emocji, szczególnie że w założeniu czytelnik miał współczuć Tri.*~

~Poza tym, jasne, nie powinno się pisać ich całej rozmowy, bowiem to zbędny filler, ale jednak wypadałoby ją trochę pociągnąć, a nie od razu walić zdaniem, że porozmawiali ze sobą na różne tematy przez jakiś czas. Dzięki pociągnięciu tej rozmowy jeszcze trochę można byłoby lepiej poznać charakter rozmówców.~

|No i też to dziwne, że Tytani od razu zaproponowali, aby spotkali się ponownie następnego dnia w tym samym miejscu. Jasne, mogliby się jeszcze spotykać, ale nie wiem, Claire mogłaby im na przykład „przypadkiem" w jakieś ich misji pomóc i tak dalej, co byłoby realistyczniejsze.|

<I, jak zwykle, brakuje tutaj czegoś, co robili podczas rozmowy, bowiem aż ciężko uwierzyć, że stali jak słupy i po prostu gadali do siebie patrząc się jedynie na siebie. Tak, wiem że się powtarzam, ale będę to podkreślała, bowiem to irytuje.>

*I ogólnie strasznie ta rozmowa mdła, taka bez emocji i generalnie miała służyć tylko temu aby Tytani spotkali się z Tristitią następnego dnia. Co, jak wiadomo, do realistycznych nie należy, bowiem Tri nie jest jakąś BFF Tytanów czy coś. Ogólnie to Claire mogłaby się zaprzyjaźnić najpierw z jednym z Tytanów, a potem on lub ona mógłby bądź mogłaby przedstawić Tristitię reszcie drużyny.*

~*Ale to byłoby zbyt oryginalne na opko i wszyscy umarlibyśmy w otchłani smutku i rozpaczy.*~

*A, no tak. ;=;*

52. „[...] - Nieźle sobie poradziłaś, jak na pierwszy dzień.

- Ale... Skąd wiesz, jak mi dzisiaj z nimi poszło? Przecież nie było cię tam wtedy. – Odparłam zdziwiona.

- Mam swoje sposoby, Tristitio. Mam swoje sposoby. A teraz, możesz odejść.

[...]"

~*Znowu, strasznie zapychaczowy dialog. Jasne, mógłby być taki krótki, bowiem co innego Slade mógłby powiedzieć, ale no nie wiem, można byłoby dojebać trochę emocji Tristitii na wieść, że jej nowy przełożony mógł w każdej chwili zobaczyć, gdzie przebywała.*~

~No i wypadałoby też aby oni coś robili podczas wypowiadania tych zdań, bowiem na sto procent nie stali tak i nie gapili się na siebie jak NPC przy włączonej komendzie, która wyłącza ich kwestie dialogowe.~

|I, oczywiście, mój opkowy sobowtór musiał pochwalić Claire. Wiem, że teraz to jest bez pokrycia, ale w przyszłości przekonacie się, że Tristitia jest uzależniona od komplementów.|

<Ogólnie moją opkową wersję trzeba spalić.>

*To NadPewne.*

53. „[...] Zastanawiałam się, jak mógł wiedzieć o tym, mimo iż nie zdążyłam nic powiedzieć. Może za pomocą tych ekranów monitorował miasto i widział oraz słyszał nasze spotkanie nie uczestnicząc w nim? To była najprawdopodobniejsza wersja wydarzeń. Mimo wszystko, gdy byłam w mym małym królestwie, zajęłam się swoimi sprawami aż do wieczora..."

~*No zajebiście, mamy trzy zdania przemyśleń, to już sukces jak na tę historię. Jednak, te dwa pozostałe to oczywistości, bowiem skoro na ekranach widziała widok z różnych zakątków Jump City, to powinno jej dać do zrozumienia, że tak widział, gdzie ona się znajdowała.*~

~Powinna mieć jakieś sensowniejsze myśli po zorientowaniu się, że Slade zawsze widział, gdzie przebywała poza bazą i co robiła oraz z kim rozmawiała. No, ale nie, lepiej to uciąć tak od razu i przejść do codzienności.~

|W ogóle, ja jebe, jaka ta opkowa Tristitia jest nudna do sześciennego sześcianu. Nie ma za dużo przemyśleń, nie robi nic ciekawego...Może bym to przeżył, gdyby fabuła była intrygująca i bohaterowie byli tylko jej nośnikami, ale fabuła jest prosta jak but, a w takim wypadku postacie powinny być ciekawie stworzone.|

<No i też akcji strasznie mało jak na razie dostaliśmy, właściwie jej brak. A z tego co mi wiadomo, to ta historia miała być opowiadaniem akcji.>

*Generalnie akcji za ciekawej tu nie ma nawet w pozostałych rozdziałach, co jest pojebane, bowiem Młodzi Tytani to generalnie serial, w jakimś stopniu, akcji.*

~*Nadal nie wiem czemu kiedyś wpadłam na genialny pomysł dodania tego NadGówna na Wattpada.*~

~Myślałaś, że to opowiadanie będzie najciekawsze ze wszystkich FanFiction o Młodych Tytanach i, że przyciągnie więcej ludzi niż inne.~

~*Byłam niedojebana.*~

~Wiem~

|Taki dobry. xDDD|

~;"""DDD~

54. „[...] ówcześnie informując o tym mego Mistrza [...]"

~*Nadal nie czaję czemu to ostatnie słowo jest wielką literą.*~

~Tego chyba nikt nie czai. W ogóle to w narracji Tristitia mogłaby zwracać się do Slade'a po imieniu, a nie.~

|Niedojebanie odpowiedzią na wszystkie nasze egzystencjalne problemy.|

~*Niestety ;-;*~

55. „[...] - Wybacz za to pięciominutowe spóźnienie, ale dopiero co wracamy z kolejnej misji. Wiesz jak to jest, w tym mieście.

- Tak, rozumiem. Chyba w każdym mieście jest duża przestępczość. – Odparłam

- Jednak w tym to chyba wyjątkowo duża. – Rzekła Raven.

- Może. Nie wnikam, bo się nie znam. Ja tylko pomagałam wszystkim po równo.

- Nawet naszym wrogom? – Spytała Gwiazdka.

- A tego nie wiem. Nie znam waszych przeciwników.

- No nie wiem, np. Sladeowi. – Powiedział Robin.

- Nie kojarzę. Jak opiszesz z wyglądu, to może sobie przypomnę czy kiedykolwiek spotkałam takiego kogoś.

- Zawsze chodzi w brązowo-czarnej masce, ma tylko jedno oko oraz zawsze nosi na sobie czarno-szary ubiór.

- Raczej nikomu takiemu nie pomogłam, bo nie przypominam sobie takiej osoby.

Mówiłam to jak najbardziej naturalnym głosem mogłam aby nie wydało się, że doskonale wiedziałam o kim mowa oraz, że pomogłam mu odzyskać najważniejszą wartość – życie, a teraz byłam jego uczennicą.

- A Bratu Krwiakowi? – Zapytał Cyborg

- Komu? Ludzie, opisujcie swoich wrogów z wyglądu. Ja ich w ogóle nie znam z imion. – Odarłam

- Były dyrektor Akademii Roju. Taki facet w przydługim, biało-czarno-żółtym płaszczu z jakimś dziwnym wzorem na czarnej części oraz z charakterystycznie ułożoną fryzurą na kształt podkowy lub rogów.

- Nigdy kogoś takiego nie widziałam, więc nie mogłam mu nigdy pomóc.

- A doktorowi Błyskowi? Taki czarnoskóry facet w białożółtym kombinezonie. – Spytała Raven.

- Też nikogo takiego nie widziałam w swoim życiu, więc nie mogłam nikomu takiemu pomóc. – Rzekłam

Nasza dzisiejsza rozmowa wyglądała właśnie tak, że wypytywali mnie oni o różnych ich wrogów i czy im pomogłam. Przewinęły się takie imiona jak Pan Moli, Red X, Johnny Zgniłek, Kontrolnik, Mózg, Jinx, Gizmo, Mamut, itd. Jednak nikogo (no, poza Sladem) nie kojarzyłam. Kiedy nasza rozmowa dobiegała końca, umówiliśmy się tak samo jak wczoraj."

~*Ja jebix w kosmiczny kosmos, ale nuda, normalnie Nadboże ratuj. Nie, serio, nudne to było, bowiem tylko Tytani wypytywali o to czy Tristitia pomagała też ich wrogom, a ona mówiła, że nie. Chujowy to sposób na rozmowę, mogłaby być wpleciona w jakąś inną, ale nie stanowić główny temat rozmowy.*~

~I na dodatek ta rozmowa nie ma związku z późniejszą akcją opowiadania. Ja wiem, że nie każda rozmowa musi mieć sens w późniejszej akcji, ale ta na przykład mogłaby. Na przykład Tri mogła kłamać więcej niż raz i potem mogłoby wyjść na jaw, że jednak kilku wrogom Tytanów, poza Slade'em, wiadomo, pomogła i coś mogłoby się z tego rozwinąć.~

|Kurde, to dopiero pierwszy rozdział, a my już mamy mnóstwo pomysłów na naprawę tej historii. To nie zwiastuje dobrej przyszłości podczas tej analizy. A poza tym, kurde, należy się zdecydować na jedno: albo tłumaczyć nazwy i pseudonimy z seriali, albo nie, bowiem takie łączenie jak w tym wypadku wygląda po prostu chujowo.|

<No i, znowu, brakuje dopisków co robili podczas rozmowy. To by w niczym nie zaszkodziło, a wręcz mogłoby ubarwić ich wypowiedzi.>

*A poza tym, skrót „itd." jest bardzo idealny do narracji. No i też nie do końca wiem czy Red X-a można zakwalifikować jako ich wroga z prawdziwego zdarzenia. Być może, ale ja nie jestem pewien.*

~*No i, jak zwykle, dialogi powinno zapisywać się od półpauz oraz te słowa po tutaj myślniku, a w normalnym świecie półpauzy, powinno się pisać małymi literami.*~

~I generalnie ta rozmowa jest sztuczna, nudna i niepotrzebna. NadAmen.~

|NadAmen. xDDDD|

~No co? ;"""DDD~

56. „[...] Ja... Zaczynałam ich lubić. Jednak wiedziałam, że nigdy nie będę do nich należała i, że w końcu dowiedzą się, że jestem szpiegiem Slade'a. [...]"

~*Wiesz, pierdolcu społeczny, Slade'a zawsze można zdradzić. Tak, wiem jaki cel przyświecał mi przy pisaniu tej historii, ale jednak opcji jest multum.*~

~A poza tym, mega mało tutaj tych przemyśleń. Jasne, Tristitia mogłaby zostać po stronie Slade'a, jednak do tego powinno być sporo jej przemyśleń, z których wynika, dlaczego woli stronę najlepszego złoczyńcy serialu numer jeden.~

|Generalnie ta historia jest uboga w przemyślenia głównej bohaterki, o czym nie raz się przekonamy, a to łopłopłopko jest w narracji pierwszoosobowej, więc tu powinno być od chuja przemyśleń. I wiem, że w tej kwestii się powtarzamy, ale to wkurwia.|

<. <- Taktyczna kropka obserwacji tematu.>

*Co kurwa. xDDD*

<Chciałam coś napisać, ale nie wiem co. xDDD>

*Bez komentarza. xDDD*

<:D>

57. „[...] Powoli zaczynaliśmy dochodzić do finalnego etapu mej misji. [...]"

~*I to słowo „finalnego", które absolutnie nie pasuje do zjebanego języka, w jakim jest napisana ta historia.*~

~Ogólnie język, w jakim to łopłopłopko jest napisane jest niekonsekwentny as fucking fuck.~

~*Niekonsekwentny jak moje dawne życie.*~

|Ja jebe. xDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD|

~*Taka prawda. :D*~

58. „[...] - Mam pytanie. Może trochę głupie, ale czy mogę skorzystać z waszego komputera? Muszę napisać wypracowanie na język angielski, a w moim domu w najmniej odpowiednim momencie skończył się czarny toner w drukarce.

- Jasne, śmiało. Tylko poczekaj, włączę ci go. – Odpowiedział Robin, po czym podszedł do komputera i włączył go.

[...]"

~*Czy te parówczaki z mikrofalówki naprawdę nie mogły jej dać jakiegoś innego komputera niż główny? Ja jebe, wątpię aby znali się na tyle długo aby bezgranicznie sobie ufać, szczególnie że po akcji z Terrą Tytani powinni być uważni w kwestii zawierania nowych znajomości.*~

~W ogóle, ile się oni znali, że wpuszczali już Tristitię do ich domu? Jak coś, to w samym opowiadaniu nie ma tego wspomnianego, a przynajmniej ja nie pamiętam.~

|I, jak zwykle, brakuje dopisków co robili podczas tych jakże epicko-epickich z dodatkiem sosu epickości rozmów.|

<No, ale jak wiadomo, dla głównej bohaterki opek wszystko musi iść zgodnie z planem.>

*I wszyscy muszą być OOC, nie zapominajmy, bowiem inaczej cele głównej boCHaterki nie mogłyby się udać tak łatwo.*

~*I pomyśleć, że to opowiadanie miało potencjał aby stać się czymś fajnym, ale, jak zwykle, wyszło NadGówno.*~

~Tak mają generalnie twoje dawne opka.~

~*Wiem, niestety. ;=; Co prawda z dwojga złego to plus, bowiem warsztat zawsze można dopracować, a gdyby pomysły były zjebane, a warsztat spoko, to byłoby trudniej, no ale no.*~

|Jak umieć się ustawić, vol. Chuj wie który. xD|

~*Hehe :D*~

59. „[...] Postanowiłam, że będę udawać, że piszę recenzję na temat jednej z moich ulubionych książek – „Folwark zwierzęcy" George Orwella. [...]"

~*Przynajmniej ta pokraka ma jedną zaletę w postaci dobrego gustu literackiego. Też lubię tę książkę, swoją drogą muszę przeczytać w końcu „Rok 1984", bowiem się do tego zbieram, zbieram i zebrać nie mogę.*~

~A poza tym, obawiam się, że w wypadku zjebania opkowej Tristitii jej recenzja wyszłaby jak najgorsze recenzje w Internecie czyli bezpłciowo i bez właściwej opinii. Tak, można napisać recenzję bez właściwej opinii autora, całkiem sporo recenzji komiksów w polskim Internecie takich jest.~

|A tę półpauzę można byłoby zastąpić słowem „czyli" i znacznie ładniej by to wyglądało.|

<I generalnie imię autora też się odmienia przez przypadki, tylko wiadomo, w tym wypadku z apostrofem.>

60. „[...] Od razu podłączyłam pendrive Slade'a do komputera i uruchomiłam keyloggera. Kiedy skończył się wgrywać do systemu, odłączyłam pendrive. I, w tym samym momencie, gdy to zrobiłam, usłyszałam otwierające się drzwi do pomieszczenia. [...]"

~*No ależ of fucking course, że drzwi otworzyły się dopiero po skończeniu wgrywania, bowiem jakby ktoś przybył w trakcie i trzeba byłoby schować okienko, na którym widać byłoby postęp wgrywania, to wszyscy umarlibyśmy z rozpaczy, bowiem byłoby oryginalniej.*~

~Jasne, w prawdziwym życiu czasem tak się zdarza, że ktoś wejdzie do pokoju akurat, gdy skończy się coś robić, no ale w tej historii wiadomo, że zostało to dodane aby ułatwić Tri życie.~

|I w ogóle, to tutaj jest poprawnie odmienione słowo „keylogger". Nie można było tego poprawić wcześniej?|

~*Najwidoczniej moje niedojebanie mi nie pozwoliło.*~

|A, no tak. ;===;|

61. „[...] - Co to za wypracowanie? Widzę, że o jakieś książce, ale na czym ono polega? - Spytała

- Mamy napisać recenzję jednej z naszych ulubionych książek. Ja do tego celu wybrałam „Folwark zwierzęcy" George Orwella. – Odpowiedziałam

- Okładka wygląda ciekawie. Muszę kiedyś sięgnąć po tę pozycję.

[...]"

~*Raven jest zajebista, jestem przekonana, że czytała tę książkę już milion razy. W ogóle, ta rozmowa wygląda w pizdę sztucznie. Jakby nie mogły pogadać dłużej, a te trzy wypowiedzi mogłyby wtedy stanowić początek rozmowy.*~

~W ogóle, jaki jest sens aby Raven teraz przylazła do głównego pomieszczenia? Nie przyłapała na niczym Claire ani nie porozmawiały o niczym ciekawym, po prostu weszła chyba dlatego aby przedłużyć rozdział.~

|Szczerze to nie zdziwiłbym się, gdyby taki właśnie był cel egzystencji Raven w tym momencie. A poza tym, znowu brakuje dopisków, co one robiły podczas wypowiadania tych słów.|

<I nadal, imię autora tej książki się odmienia, tyle że wiadomo, z apostrofem.>

*A tak poza tym, to ten dialog jest nudnym fillerem, który nie wnosi absolutnie kurwa nic i jakby go nie było, to rozdział byłby minimalnie krótszy i wszyscy bylibyśmy szczęśliwi, a przecież nie o to chodzi.*

62. „[...] I w tym momencie, rozległ się alarm. [...]"

~*DUN DUN DUUUN!*~

~Na serio, kurwiksie? Wjebałaś ten cytat tylko dlatego aby to napisać? XDDD~

~*No :D*~

~Twoje niedojebanie już dawno wyszło ponad Nadwszystko. xDDD~

~*;"""DDD*~

63. „Trochę tego nie rozumiałam. Przecież obecnie nadal trwała moja misja, którą zresztą sam mi powierzył, czyli szpiegostwo. Więc po co chciał zwabić Tytanów? A może to taka przynęta aby zdobyć informacje o ich sposobie walki? [...]"

~*Tyle, że Slade powinien wiedzieć jak Tytani walczyli, wszakże napierdalał się z nimi trzy sezony. A poza tym, nawet jakby, to Terra mu te wszystkie informacje swego czasu przekazała.*~

~A poza tym, no kurwa nie pierdol, na stówę chciał ci coś przekazać, bowiem po co inaczej ruszałby dupsko z bazy? Chociaż to też dziwne, bowiem Tristitia jeszcze nie należała do Tytanów, Slade na stówę znał sposób walki poszczególnych członków...A, no tak, rewrite wątku Terry, no ależ kurwa oczywiście. ;===;~

|Bowiem nie można kurwa wymyślić nic oryginalnego. Ja wiem, że mimo iż Terra to wkurwiający, niezdecydowany zjebson, to jej misja szpiegowska była spoko, ale zawsze można wymyślić coś równie spoko i oryginalnego przy okazji.|

<Niedojebanie jak zawsze na propsie. No i też tu widać, że FanFiKtion o Vedze był generalnie kalką tego.>

*Ja jebe, na serio, nie dało się wymyślić nic oryginalnego?*

~*Moje dawne zjebanie mi na to nie pozwoliło.*~

*;===;*

~*Wiem ;=;*~

64. „[...] - Slade wrócił...

- Co tym razem kombinuje? – Spytał Cyborg.

- Z tego co widzę, za pomocą robotów chce ukraść jedną z istotnych części potrzebnych do stworzenia dezintegratora jonowego.

- Co to jest? Możecie mówić po ludzku? – Zapytał Bestia.

~*~NIE. xDDD~ Tak :D Anyway:

– Plots klaps hardbass x6

Ez pz lemon squizy

Lada starting very easy

One is here, one is there

Lada is everywhere

Russian car, Russian life

Red star and my wife,

Lada one, lada two, lada three,

What, blue?

Plots klaps hardbass x4

Plots klaps hardbass x5

Sunny here, girlie there,

Vodka suka everywhere,

Take a shot, maybe two,

Sparkplug vodka that will do.

Drinking for the motherland,

Ladapower understand

I can drive around the Earth,

Gopnik power REBIRTH! – odpowiedziała jakże tłumaczącą odpowiedzią Raven, po czym odjechała Ladą w siną w dal.*~

- Takie ustrojstwo, którym można by rozwalić całe miasto w pył. Wielu słyszało, nikt nie zbudował. – Odpowiedziała Raven.

- W takim razie musicie go powstrzymać! – Odparłam

Musiałam stwarzać pozory. Nie mogłam im teraz dać do zrozumienia, że trzymałam ze Sladem. Chwilę później, Robin dodał:

- Poprawka – MUSIMY.

- My? – Zapytałam ze zdziwieniem.

W tym momencie, przytaknął głową i dodał:

- Idziesz?

- Jasne! – Odparłam

[...]"

*Czytam sobie normalnie to parujące nudą NadGówno i, oczywiście, Ramoninth musiała dojebać do pieca. xDDD*

~*No co? Każdy kocha nutę „Plots klaps hardbass"! ;"D*~

*Lecz się. xDDD*

~*;"""DDD Anyway, oczywiście, znowu mamy przykład rewrite wątku Terry, tylko tutaj zrobiono to NadGorzej. Zacznijmy od tego, że nadal nie wierzę, że oni nic nie robili podczas wypowiadania tych słów, bowiem to niemożliwe, powinni chociaż jakoś gestykulować.*~

~No i też trochę bardzo mało przemyśleń Tristitii. Ja rozumiem, że w tym momencie mogła nie mieć za dużo czasu aby porozmyślać, ale te dwa zdania to i tak za mało jak na ten moment. A poza tym, jak przekonamy się w późniejszych rozdziałach, Tri pisała to wszystko z perspektywy czasu, więc mogłaby dojebać tutaj trochę więcej przemyśleń.~

|W ogóle, po co mi dezintegrator jonowy? Mógłbym włamać się do konsoli rzeczywistości, bowiem jestem fajny i tak rozjebać Jump City.|

~*To nie Retconningverse. xDDD*~

|No i? :D|

<A ta półpauza w pierwszej wypowiedzi Robina po pseudo przemyśleniach Claire Opko Version jest tak niepotrzebna jak licencja WinRAR.>

*I generalnie, mimo iż to rewrite wątku Terry, to jest to tak Nadnudne, że aż szkoda słów. A mimo wszystko, nawet rewrite czyjegoś wątku mógłby wyjść znacznie lepiej niż w serialu, gdyby się tylko trochę postarać.*

~*Niestety, moje dawne niedojebanie mi na to nie pozwoliło.*~

*Widać właśnie. ;===;*

~*Anyway, koniec na dzisiaj. Zdążyliśmy zanalizować dzienny limit jeszcze przed WF-em.*~

~Na którym, jak zwykle, będziesz się opierdalać. xDDD~

~*No co? Wątpię aby ktokolwiek przy wyłączonej kamerce ćwiczył. :D*~

|Lenie. xDDD|

~*Hehe :D Anyway, koniec na dzisiaj.*~

<k>

~*Kolejny leń. xDDD*~

<Hehe :D>

65. „[...] Gdy tam byliśmy, roboty wynosiły już potrzebny przedmiot. Jednak nie zdążyły tego zrobić, gdyż Robin rzekł:

~**A tak miło się dzień zaczynał. xDDD* ;"""DDD Anyway:

– ALAN AZTEC feat. Vitalij

HARDBASS!

Every day and every night

All I do is dream hardbass x2

Go to sleep with Adidas

Every day and every night

All I do is dream hardbass,

Scream hardbass, stream hardbass

Go to sleep with Adidas

Every day

Every night

Every day

All I do is dream hardbass

Every day

HARDBASS

Every night

HARDBASS

Every day

HARDBASS

All I do is dream hardbass

We love hardbass, Gopnik squatting

All day long

We love hardbass, drinking kvass

HARDBASS

Every day and every night

All I do is dream hardbass x2

Go to sleep with Adidas

Every day and every night

All I do is dream hardbass,

Scream hardbass, stream hardbass

Go to sleep with Adidas

We love hardbass, gopnik squating

All day long

We love hardbass, drinking kvass to slavic songs

We love hardbass, gopnik squating

All day long

We love hardbass, drinking kvass

HARDBASS – wyśpiewał Robin całe „Dream hardbass", łącznie z bitem w tle i poszedł ze Slade'em na wódkę.

- Powiedzcie swemu szefowi...

- Że tym razem nic z tego! – Dodałam

W tym momencie, rzuciliśmy się do walki. Nie była ona trudna. Roboty jakby były stworzone tak aby łatwo je było pokonać. Jakby rzeczywiście Mistrz stworzył przynętę na Tytanów. Po jakichś paru minutach, wszystkie roboty były rozgromione, a miasto uratowane."

|Czytam sobie te nudy, ale nie, bowiem Ramoninth musi jak zwykle dojebać coś hardbassowego. xDDD|

~*No co? To jest znacznie lepsze niż to parujące gówno z samego FanFiKtion. :D*~

|To fakt, ale normalna to ty nie jesteś. xDDD|

~*Hehe :D Anyway, przechodząc do analizy oryginalnego niedopierdolenia, to kurde jest to takie nudneee...Absolutnie nic ciekawego się nie dzieje, a to jest kurła opowiadanie akcji, więc walki powinny być opisane. Nawet, jeżeli byłyby chujowe, to przynajmniej byłoby się z czego pośmiać, a tak...*~

~No i te wypowiedzi, są takie sztuczne i jakby ich nie było, to nic by się nie stało, a ten akapit mógłby tylko zyskać.~

|No i generalnie widać, że jest to rewrite wątku Terry The Szmiry, tylko gorzej.|

<Naprawdę nie mogłaś wymyślić czegoś oryginalniejszego, Ramoninth?>

~*Misja, którą miała do wykonania w serialu Terra, była spoko, mimo iż sama Terra to niezdecydowana, rozwydrzona szmata, więc uznałam, że po co się wysilać, może nikt się nie skapnie.*~

<Twoje niedojebanie było porażające. =_=>

~*Wiem i nie jestem dumna z dawnej siebie. ;=;*~

66. „***"

~*Który chuj przekopiował tu te trzy gwiazdki?*~

~Ja *.* NARESZCIE GWIAZDKIII!!! ***.***~

~*Jakim cudem ja z tobą jeszcze wytrzymuję? xDDD*~

~Bowiem jestem zajebisty. :D~

*A skromny jak cholera. xDDD*

~Wiadomo :D~

67. „- Świetnie ci idzie, Tristitio. Widzę, że moje nauki nie poszły na marne. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, za kilka dni Tytani przestaną być dla nas zagrożeniem. – Powiedział, ciągle nie odwracając się.

W tym momencie uświadomiłam sobie jedną rzecz. Przecież Tytani mieli takie moce i umiejętności, że bez problemu zniszczyliby nawet tryliard robotów uzbrojonych po zęby. Od razu rzekłam:

- Ale... Mistrzu... Ten plan może się do końca nie powieść. Przecież Tytani posiadają takie moce i umiejętności, że bez żadnego problemu by wygrali nawet z tryliardem robotów.

Po tych słowach, odwrócił on głowę w bok, jednak wzrok skierował na mnie. Chwilę potem, odwrócił się i dłonią delikatnie uniósł moją głowę, przez co, po paru sekundach, nasze spojrzenia spotkały się. Następnie, rzekł:

- W sumie masz rację. Zapomniałem o tym, że kiedyś taka sama akcja skończyła się porażką. Ale nawet jeśli roboty zawiodą, posiadając informacje o nich, o ich słabościach oraz mocnych stronach, będziemy w stanie szybko ich pokonać i przejąć miasto. A teraz leć na kolejne spotkanie z nimi. Może dziś uda ci się ostatecznie wykraść dane o nich.

- Tak jest, Mistrzu. – Powiedziałam

W tym momencie, puścił mnie, po czym odwróciłam się i wybiegłam z bazy, aby zdążyć na umówioną godzinę."

~*No rewrite, tylko że gorzej, nie ma chuja we wsi. Ja jebe, przez to ten rozdział paruje nudą jak ja jebix. Po pierwsze i najważniejsze, oni serio powinni coś robić podczas wypowiadania tych nudnych jak Sezoris zdań.*~

~Poza tym, oczywiście że Slade Opko Version musiał się mylić aby wychodziło na to, że Tristitia Opko Version jest inteligentniejsza, mimo iż jest wręcz NadDebilką.~

|A poza tym, Slade powinien wiedzieć, jak walczą Tytani, bowiem ich sposób walki po akcji z Terrą raczej się nie zmienił. Jedyne czego mógłby nie wiedzieć to hasła do systemu zabezpieczającego ich wieżę, bowiem to da się szybko zmienić.|

<I generalnie to jest nudne przez to, że to jest rewrite. Znaczy jasne, rewrite można zrobić dobrze, jeżeli kurwa doda się coś od siebie. A tutaj albo nie dodano nic, albo nawet jeżeli to zrobiono, to są to jakieś nieistotne szczegóły.>

*I najgorsze jest to, że ten FanFiKtion przykłada się do tej chujowej lub nudnej części FanFiction z tego serialu.*

~*Wiem o tym, ale wiadomo, „Shooting Star" nic nie przebije, to najlepsze FanFiction, ale autorka chyba ma w nie wyjebongo, bowiem od dwóch lat nie było aktualizowane.*~

~~*Masz inne rady, cieciu? xDDD*~ Nie, po chuj. :D ~*Wyjdź. xDDD*~ Nie :D~

68. „[...] Kiedy zaś sprawdzałam ową informację na Wikipedii (postanowiłam, że będą to informacje o chromosomach) [...]"

~*Nie udawaj, że wiesz co to są chromosomy, ty pewnie nie masz żadnych.*~

~Jak by to było kurwa możliwe? xDDD~

~*W Opkolandii wszystko się zdarzyć może. :D Anyway, ten nawias wygrałby konkurs na najbardziej niepotrzebny nawias w historii.*~

69. „[...] Gdy je odnalazłam, okazało się, że brzmiało ono „OSCYSBTDEL". Normalnie to hasło to byłby tylko zwykły zbitek przypadkowych liter, jednak podejrzewałam, że w tym wypadku były to pierwsze litery słów w pierwszych dwóch zdaniach hymnu Stanów Zjednoczonych, gdyż brzmią one tak:

„Oh say can you see,
By the dawn's early light,"

Znałam taki trik. Sama miałam w telefonie hasło składające się z pierwszych liter, jednak nie hymnu, a mojego ulubionego internetowego opowiadania. [...]"

~*Wątpię, że Tytani ustawiliby sobie takie łatwe hasło po akcji z Terrą. Jasne, na początku to hasło wygląda jak zwykły zbitek liter i jeżeli ktoś nie wie co ono oznacza, to ma miliard kombinacji, które mogą być hasłem. No, ale wiecie, w tym wypadku można się przy tym nawet domyślić, że to z hymnu, bowiem wiecie, nie dość, że grupa superbohaterów, to jeszcze są w Ameryce.*~

~W ogóle to oni raczej powinni ustawić sobie hasło z jakiegoś generatora haseł, bowiem takie są trudniejsze do złamania. Albo ustawić hasło tworząc słowa w ten sam sposób, w którym powstał nick Ramoninth.~

|No, ale oczywiście, że to się nie stało, bowiem nasza Mary Sue musi mieć zawsze łatwo w życiu. Ja pierdolę, jak mnie to wkurwia.|

<Nie tylko ciebie, Slade. Kurde, gdyby Tri Opko Version miała trudniej podczas tej misji, to byłoby ciekawiej i, gdyby wreszcie jej się udało zebrać te dane, to odczuwalibyśmy satysfakcję, że dała radę. A tak, to chujnia.>

*I pomyśleć, że nawet nie jesteśmy w połowie, a już mamy lepsze pomysły jak poprowadzić tę historię.*

~*Retconning 0,25 będzie NadZajebisty.*~

~Może jak dasz mu oznaczenie „Dla dorosłych", to przyciągnie czytelników.~

~*Mam taki plan.*~

|Wyjdź. xDDD|

~*;"""DDD*~

70. „[...] Gdy to nastąpiło, odłączyłam pendrive, schowałam go do kieszeni, wyłączyłam wszystkie programy, które uruchomiłam aby nie wzbudzać podejrzeń i wstałam. Gdy to zrobiłam, usłyszałam otwierające się drzwi do pomieszczenia. Okazało się, że byli to Bestia i Cyborg. [...]"

~*I, of fucking course, musieli wejść dopiero wtedy, gdy Claire skończyła swoją robotę. Jakby ją na przykład przyłapali, to byłoby kurwa ciekawiej!*~

~No i to też tylko dodatkowo pokazuje, że Tristitia w tej wersji to Mary Sue, bowiem wszystko idzie dla niej jak z płatka. Przez to na początku jest nudna jak Sezoris, a potem wkurwiająca jak Sezoris.~

|Zajebiste porównania, Grzegorz. xDDD|

~Wiem :D~

|W każdym razie, to pierwsze zdanie jest w chuj długie. Jakby nie można go było jakoś podzielić.|

<A poza tym, nie zdziwię się, jeżeli Bestia i Cyborg weszli tam aby nie było, że się nie pojawiali.>

~*Correct ;=;*~

<Ja jebe ;=;>

71. „[...] ~*<Przymknij się. xDDD> Nie :D Anyway:

– You don't come to Russia,

Russia come to you,

When Russian man say „Follow me",

Do as Russian do.

You don't come to Russia,

Russia come to you,

When Russian man say „Follow me",

Do as Hardbass Jesus do.

Russia come to you,

When Russia come to you,

When Russia come to you,

When Russia come to USA.

When Russia come to you,

When Russia come to you,

When Russia come to USA.

Gopnik in the USA,

Infiltrate United States,

Eastern spy won't go away,

Hardbass Jesus here to stay.

Water into vodka, Sherman into T-34,

Eagle in to Russian bear, spreading word to hardbass war.

You don't come to Russia,

Russia come to you,

When Russian man say „Follow me",

Do as Russian do.

You don't come to Russia,

Russia come to you,

When Russian man say „Follow me",

Do as Hardbass Jesus do.

GOPNIK IN THE USA.

Gopnik in the USA.

Spreading word for hardbass war,

You don't come to Russia,

Spreading word for hardbass war,

Russia come to you,

When spreading word for hardbass war,

You don't come to Russia,

Spreading word for hardbass war,

Russia come to you,

When Russia come to you,

When Russia come to you,

When Russia come to you,

When Russia come to USA.

When Russia come to you,

When Russia come to you,

When Russia come to you,

Gopnik in the USA. x3 – wyśpiewał Cyborg całą nutę „Gopnik in the USA", łącznie z bitem i pojechał swoją czarną wołgą do Rosji.

- Tak szybko sprawdziłaś to, co sprawdzałaś?

- Tak. Nie było tego dużo. Po prostu chciałam przeczytać jeden akapit informacji, więc szybko to przeczytałam. – Odpowiedziałam

- A, to spoko.

[...]"

|Boję się do czego prowadzą te hardbassowe teksty wklejone w usta postaci i fakt, że gdzieś spierdalają. xD|

~*To jest powiązane z tymi bekowymi urywkami z Anatolijem i Tristitią, tylko celowo wywiało gdzieś pozostałe urywki. :D*~

|Pomocy xDDD|

~*;"""DDD Anyway, przechodząc do analizy tego NadGówna, to ta scena jest tak sztuczna jak najsztuczniejszy materiał na świecie. Jakby to wyjebać, to rozdział byłby krótszy i tylko by na tym zyskał.*~

~W ogóle, naprawdę nie mogliby dłużej pogadać? Bestia i Cyborg z jakiegoś powodu mogliby podejrzewać, że Tristitia to suka (spoiler: tak jest) i ich okłamuje. Wtedy byłoby ciekawiej!~

|Ogólnie, z tego co mi wiadomo, to Bestia i Cyborg w całym FanFiKtion najmniej się wypowiadają. Kurde, jakby oni nie mogli też być pełnoprawnymi ludźmi.|

<No, ale wtedy FanFiKtion byłby ciekawy, a przecież nie o to chodzi.>

~*Niestety :<*~

72. „***"

~*GRZEGORZ, TY ZJEBIE. XDDD*~

~No co? Kocham te trzy gwiazdki, a w opkach rzadko bywają. *.*~

*Twoje niedojebanie jest ponad Nadwszystkim. xDDD*

~Hehe :D~

73. „[...] Tak bardzo bym chciała być w ich zespole... Ale nie mogłam. Moim zwierzchnikiem był Slade. Obiecał mi, że jeśli będę mu wiernie służyć, on spełni moje marzenia. [...]"

~*Ja jebix, znowu tak mało przemyśleń? Jakby naprawdę nie mogła mieć więcej tych przemyśleń. Jasne, mogłaby pozostać po stronie Slade'a, ale wypadałoby dać jej więcej przemyśleń.*~

~Szczególnie, że jesteśmy w narracji pierwszoosobowej, więc przemyśleń powinno być w chuj, a nie tak mało.~

|A poza tym, mogłaby dołączyć do Tytanów Opko Version. Slade'a Opko Version zawsze można zdradzić.|

<No, ale po co się wysilać, skoro można napisać NadGówno.>

*I pomyśleć, że ta historia mogłaby być ciekawa. No, ale nie. =_=*

~*Retconning 0,25 będzie super.*~

*W psychiatryku to a i owszem. xDDD*

~*Spierdalaj xDDD*~

74. „- Tak, że ona nie jest waszą znajomą, tylko moją uczennicą. – Dało się słyszeć z oddali głos Slade'a. Po chwili zaś, pojawił się za mną. [...]"

~*Ten rewrite mnie wkurwia, bowiem nie wnosi nic do historii, tylko pokazuje, że dawna ja to Nadnieoryginalny NadZjeb. W ogóle to chyba jest słowo w słowo takie samo zdanie jakie wypowiedział w serialu Slade.*~

~W ogóle, to drugie zdanie powinno być pod wypowiedzią, a nie.~

|No i generalnie jak robi się rewrite czegoś, to powinno się dawać jak najwięcej elementów od siebie aby nie było widać, że to rewrite, a przynajmniej nie na pierwszy rzut oka.|

~*Niestety, byłam niedojebana.*~

*Widać właśnie. ;=;*

75. „[...] - No nie! Kolejny, który dobierał się DO MOICH KOCHANYCH SCHEMATÓW?! Czy wy już nie macie własnych pomysłów?! – Krzyknął Cyborg. [...]"

~*Cyborg przedstawia idealnie myślenie nasze, kiedy musimy analizować to nieoryginalne gówno. A, że Cyborg w serialu też jest fajny, to proszę bardzo.*~

~Ale fakt, on idealnie przedstawia to, co myślimy o tym rozdziale. Tylko powinien on coś robić podczas wypowiadania tych słów, bowiem nie wierzę, że stał jak kołek i to wykrzykiwał.~

|Ale tak poza tym, mimo iż to jest coś, co Cyborg faktycznie mógłby wypowiedzieć, to idealnie obrazuje tę nudną jak but historię.|

~*W ogóle, przerwa na moment, idę napisać coś lepszego i wrócimy do tej chały. To jest tak nudne, że aż ciężko się to analizuje.*~

*k*

~*Kolejny leniwy. xDDD*~

*;"""DDD*

76. „[...] - Zostaw ich! Nie pozwolę skrzywdzić przyjaciół!

W tym momencie, spojrzał na mnie i powiedział:

- Moje dziecko... Ty nie masz przyjaciół.

[...]"

*Woah, cholernie długa ta przerwa była.*

~*Wiem, po prostu pisałam po trzy strony w dwóch rozdziałach oraz planowałam rozdział trzeci do Retconning 0,25.*~

~Dobrze, że dzisiaj masz na szesnastą piętnaście, zapchlony leniu.~

~*Zapchlony leniu. xDDD*~

~;"D~

~*Anyway, przechodząc do analizy tego NadGówna, to jest to żywcem skopiowane z serialu. No ja pierdolę.*~

~I na dodatek tutaj nie działa, no, bowiem nie uwierzę, że po takich zjebanych akapitach Tristitia faktycznie traktowałaby Tytanów jak przyjaciół.~

|A najgorsze, że mimo wszystko to mogłoby zadziałać, tylko przyjaźń Tytanów i opkowej Tri trzeba byłoby jakoś lepiej i dłużej przedstawić aby było widać, że Claire słowa opkowej wersji mnie zabolały.|

<No, ale jak widać lepiej skopiować z serialu, nawet nie zastanawiając się czy to działa.>

*I pomyśleć, że to dopiero początek FanFiKtion.*

~*A dalej jest tylko gorzej. ;=;*~

77. „[...] Tytani byli moimi jedynymi przyjaciółmi. [...]"

~*Przestań kłamać, parówczaku z mikrofalówki. Jak oni mogliby być twoimi przyjaciółmi, skoro nawet nie widzieliśmy abyście zawarli ze sobą jakieś faktyczne relacje?*~

~No i też, z tego co można wywnioskować po tym rozdziale, to oni nie znali się jakoś specjalnie długo aby się zaprzyjaźnić.~

*No, ale jak zwykle, Opkolandia musiała zainterweniować i ułatwić naszej głównej szmirze życie.*

|Powoli komentarze na zjebanie tego opka się kończą, a to dopiero drugi rozdział.|

~*Niestety ;=;*~

78. „[...] Raven przemieniła się w demona, Bestia w wielkiego, zielonego niedźwiedzia, a następnie całą piątką zaatakowali Slade'a. Od razu zaczęli walczyć, jednak w pewnym momencie oni mieli przewagę nad Sladem. Widziałam to po tym, że tym razem Slade nie dawał sobie rady. A ja... Stchórzyłam. Uciekłam do drugiego pomieszczenia. Gdy tam byłam, schowałam twarz w dłonie i upadłam na kolana. [...]"

<Znowu kurwa kopiowane z serialu. No do blyata, ileż można? Tak, to mogłoby nadal być w porządku, gdyby kurwa dodano do tego chłamu coś od siebie.>

|Niby to logiczne, że z niedźwiedziem i demonem Slade Opko Version mógł sobie nie radzić, ale widać, że zostało to wciśnięte na siłę tylko po to aby móc skopiować wątek Terry The Szmaty.|

*No i też czemu Tristitia stchórzyła? Jasne, mogłaby to zrobić, ale wypadałoby aby to wynikało z jej charakteru, a nie zostało wciśnięte na siłę aby było jak najwięcej kopiowania.*

~Chciałbym też dostać jakiś, chociaż krótki, opis tego jak Tytani nakurwiali się ze Slade'em. Nawet jeżeli opis byłby zjebany, to byłoby tutaj więcej do komentowania.~

~*Dobrze, że chociaż nie skopiowałam tego momentu z serialu, w którym Tytani i Terra The Szmata ratowali wieżę Tytanów.*~

|Weź nawet nic nie sugeruj. =_=|

~*Wiem, dojebanie tutaj jeszcze tego byłoby wkurwiające.*~

79. „[...] - Tytani... Przepraszam... To się nie miało tak potoczyć...

~**A było tak spokojnie. xDDD* Historia musi być kontynuowana. :D Anyway:

– From the USA to Germany and Poland

Everything is going according to plan comrade

Bass hard, girls hot, party has no end

We all need a Russian friend.

He know how to charge iPhone in the forest.

We all need a Russian friend.

He'll give you a beer if your mood is stressed.

Russian friend

He'll teach you how to shoot a machine gun.

We all need a Russian friend.

After vodka doesn't call 911.

Russian friend

Gladly accept you into his gang.

We all need a Russian friend.

There is always place for you in his tank.

Russian friend

He'll feed you black bread with salt.

We all need a Russian friend.

He'll give you „Вaтник" if you're cold.

Russian friend

From the USA to Germany and Poland

Everything is going according to plan comrade

Bass hard, girls hot, party has no end

We all need a Russian friend.

WE ALL NEED A RUSSIAN FRIEND x4

RUSSIAN FRIEND x4

WE ALL x5 NEED A RUSSIAN FRIEND.

He'll always tell you where the best babushka doll sales.

He knows how to fix and iPad with nails.

He can survive on 100 dollars a month.

When enters everyone puts on the floor their guns.

He'll start the Lada without the key easy.

In felt boots and earflaps he's cool as a young Jay-Z.

He's though and strong without a gym.

Chicks will certainly fuck if you are next to him.

From the USA to Germany and Poland

Everything is going according to plan comrade

Bass hard, girls hot, party has no end

We all need a Russian friend. – wyśpiewała Gwiazdka całą nutę „Russian Friend", łącznie z bitem i odleciała nawracać Wszechświat na hardbassową religię.*~

- To dlaczego się na to zgodziłaś? – Usłyszałam głos Gwiazdki.

- To... To wyszło samo... Ja mu kiedyś pomogłam... Potem on obiecał, że jeśli pomogę mu jeszcze raz, to on spełni moje marzenia... A brzmiał tak szczerze, że uwierzyłam mu i się zgodziłam... - Odpowiedziałam, wstając.

~*<Zawrzyj się, kurde. XDDD> Nie ;"""D Anyway:

– W Polsce są wściekli kibole.

Wyjdź z tym disco, hardbass wolę.

Kiełba, bimber i pierogi.

Ruski gopnik, ja pierdolę.

W Polsce są śliczne dziewczyny

Śliczne dziewczyny.

W Polsce są dziurawe drogi.

Kiełba, bimber i pierogi.

W Polsce są śliczne dziewczyny, fiaty a nie limuzyny.

W Polsce są dziurawe drogi, kiełba, bimber i pierogi.

Ruski gopnik, ja pierdolę.

W Polsce są wściekli kibole, wyjdź z tym disco hardbass wolę.

Kiełba, bimber i pierogi x4

POLSKA!

W Polsce są śliczne dziewczyny, fiaty a nie limuzyny.

W Polsce są dziurawe drogi, kiełba, bimber i pierogi.

Ruski gopnik, ja pierdolę.

W Polsce są wściekli kibole, wyjdź z tym disco, hardbass wolę.

PO-PO-POLSKA!

POLSKA!

Kiełba, bimber i pierogi. x4

PO-PO-POLSKA! – wyśpiewał Bestia całą nutę „Polska" Alana Azteca, Frequ i Ninki, to trzeba podkreślić, że tylko w hardbassie Polska jest doceniania, mimo iż Bestia podejrzewał, że nie znał polskiego, po czym, kończąc to ultra długie zdanie, pobiegł do Polski na pierogi ruskie.*~

- Czyli ty cały czas udawałaś? – Zapytał Bestia

- Slade miał rację. Ty nie masz przyjaciół. – Odparła Raven.

[...]"

*No kurwa nie. No po prostu kurwa no nie. Nadboże czy ty to widzisz? Teraz kurwa dwie hardbassowe nuty wjebała do jednego fragmentu. xDDD*

~*Bowiem akurat pojawili się dwaj pozostali Tytani, którzy jeszcze nie hardbassowali. :DDD*~

~I ja muszę z tobą wytrzymywać. xDDD~

~*Dzień dobry! ;"D Anyway, przechodząc do tych oryginalnych nudów: znowu kurwa rewrite, tylko dodano więcej Tytanów aby nie było, że to rewrite. No ja jebix.*~

~A poza tym, przez to, że nie pokazano nam więcej relacji pomiędzy Tytanami i Tristitią, to teraz ciężko jest odczuć tutaj jakiekolwiek emocje.~

|No i nadal nie wierzę, że oni podczas mówienia nic nie robili. To jest chyba niemożliwe.|

<Generalnie widać, że to rewrite, tylko gorszy. Pomiędzy wypowiedziami przydałyby się też przemyślenia Tristitii aby to jakoś sensowniej wyglądało. Fakt, że opisuje to, z tego co się później przekonamy, z perspektywy czasu tylko w tym pomaga.>

*Generalnie wypadałoby wymyślić coś oryginalniejszego, a nie rewrite z serialu. A jeżeli już chciało się rewrite, to wypadałoby dodać więcej rzeczy od siebie.*

~*No, ale niestety to NadŁópko.*~

~NADŁÓPKO. XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD~

~*Nowy poziom zjebana opka. :D*~

80. „***"

<G.R.Z.E.G.O.R.Z – Generalnie Rozjebany Zachowaniowo Ewidentny Gnój Oznaczający Rozpierdol Znaczeniowy.>

~Co ma kurwa to rozwinięcie znaczyć? X"""DDD~

<Pokazuje twoje niedojebanie. xDDD>

~Ale ja kocham te gwiazdkiii! *.*~

<Właśnie o tym mówię. xDDD>

~Hehe :D~

81. „[...] - ~*|Twoje niedojebanie mnie przeraża. xDDD| ;"""DDD Anyway:

– Xaxa

You call that a knife?

Well actually no, thats not a knife.

Dat is a Bayo-nyet!

Xaxaxa

Bayo bayo Bayonyet.

Cold sweat

Bayonet

This precision hard to get.

When get asked, you tired yet?

Bayo bayo bayo nyet!

Cold sweat

Bayonet

He who wins acquired it.

When get asked, you tired yet?

You say bayo bayo-nyet!

Cutting onions – Bayonet.

Raiding dungeons – Bayonet.

Having fun runs – Bayonet.

Bayo bayo bayo-nyet!

Sleeping with a Bayonet,

Sneaking with a Bayonet,

Life more fun with Bayonet.

Bayo bayo bayo-nyet!

Oh my God Becky look at that Bayonet.

Need a bigger bag so I can every day carry it.

Oh my God Becky look at that Bayonet.

Need a bigger bag so I can every day carry Bayo bayo bayo-nyet!

Cold sweat

Bayonet

This precision hard to get.

When get asked, you tired yet?

Bayo bayo bayo nyet!

Cold sweat

Bayonet

He who wins acquired it.

When get asked, you tired yet?

You say bayo bayo-nyet!

Cutting onions – Bayonet.

Raiding dungeons – Bayonet.

Having fun runs – Bayonet.

Bayo bayo bayo-nyet!

Cold sweat

Bayonet

This precision hard to get.

When get asked, you tired yet?

Bayo bayo bayo nyet!

Cold sweat

Bayonet

He who wins acquired it.

When get asked, you tired yet?

You say bayo bayo-nyet! – wyśpiewał Slade nutę „BAYONYET!", łącznie z bitem, po czym wziął owy nóż i poszedł mordować niewiernych hardbassowi.*~

- Wiem, że nie śpisz. – Powiedział

W tym momencie, otworzyłam oczy i spytałam:

- Skąd ty to mogłeś wiedzieć?

- Śpiący nie płaczą. Właśnie. Nie płacz. Wiem, że tymi słowami mogli cię zranić, ale dam ci jeszcze parę zleceń i zapomnisz o tym. – Odparł, po czym przejechał mi ręką po głowie i powiedział:

- A teraz śpij. Jutro czeka cię długi dzień...

A następnie wyszedł z pokoju, zamykając drzwi. Ja zaś, zamknęłam oczy i parę minut potem, usnęłam..."

<Ja nie mogę, co ty masz z tymi hardbassowymi nutami, Ramoninth? xDDD>

~*To będzie potrzebne do późniejszej części urywków. :D*~

<Ja jebe, bez komentarza po prostu. xDDD>

~*;"""DDD Anyway, wracając do analizy tego bezpłciowego gówna: ja jebe, jakie to jest bezemocjonalne. Jedynie charakter Slade'a Opko Version w sumie pasuje, a tak poza tym, to jest bezemocjonalne. Claire powinna dłużej rozmyślać nad tym, co się wydarzyło, a nie dawać nam to tak bezemocjonalnie.*~

~A poza tym, tak od razu parę minut potem usnęła? Skoro traktowała ich jak przyjaciół, to powinna dłużej rozmyślać nad tym, co się wydarzyło.~

|A poza tym, chyba da się płakać przez sen. W sumie nie wiem, ale wydaje mnie się, że się da.|

<No i w ogóle, po co do niej przyłaził? Slade powinien chyba mieć moją opkową wersję w dupiu.>

*Najwidoczniej już mamy przebłyski, że stanie się NadOOC.*

<-_->

*Niestety ;=;*

82. „[...] Miło, że tak szybko nauczyłaś się, o której masz tutaj przychodzić. [...]"

~*Bowiem gdyby chociaż raz się spóźniła chociaż o minutę, to wszyscy byśmy umarli.*~

~Tri Opko Version to Mary Sue, czego ty po takowej oczekujesz.~

~*A, no tak. ;=;*~

83. „[...] wyszedł on [...]"

|To drugie słowo wygrałoby konkurs na najbardziej niepotrzebne słowo w dziejach.|

84. „[...] - Kiedyś się myliłaś, nie wiedziałaś jaką drogą pójść. Ale to już przeszłość. Prawda?

W tym momencie uniosłam wzrok i powiedziałam:

- Prawda...

- I będziesz mi teraz służyć? - Spytał

- Będę...

- Będziesz mi wierna?

- Zawsze i wszędzie.

- Nie zdradzisz mnie?

- Nigdy.

Po chwili podszedł do mnie i stanął za mną, po czym rzekł:

- Od dzisiaj jestem twoim jedynym zwierzchnikiem.

- Jesteś... - Odparłam, lekko unosząc ręce do góry.

Po chwili zaś, odwróciłam się. Parę sekund później, uniósł dotąd opuszczoną rękę i rozwarł zaciśniętą dłoń. Trzymał w niej takie coś, nie wiem jak to się nazywało, w kształcie okręgu z napisaną na tym dużą, czarną literą "S". Od razu wzięłam to i przyczepiłam do odpowiedniego miejsca kombinezonu. Kiedy to zrobiłam, Slade zapytał:

- Będziesz walczyć u mego boku?

- Będę... - Odpowiedziałam

I po tej odpowiedzi zadał pytanie, na które czekałam.

- Czy zniszczysz Młodych Tytanów?

Po czym spojrzał na mnie. Ja zaś, szyderczo uśmiechnęłam się i odpowiedziałam:

- Oczywiście.

I od tego momentu wszystko się zaczęło..."

~*Mimo iż Tristitia Opko Version, tak jak Terra The Szmira zresztą, nie miała powodu aby nienawidzić Tytanów. A jeżeli ten pseudo powód sprzed dwóch fragmentów miał nim być, to jest on NadChujowy.*~

~Generalnie znowu widać, że to jest rewrite. No ja jebe, jakby akurat tego nie można było jakoś zmienić albo po prostu darować sobie tę ceremonię i od razu przejść do rzeczy.~

|Przynajmniej tutaj wiemy, że Tri faktycznie nie zdradzi mej opkowej wersji. Ale tak ogólnie, to ten długi fragment jest nudny jak but, bowiem widać, że to jest rewrite.|

<No i, wiadomo, Claire Opko Version nie miała powodu aby nienawidzić Tytanów choćby z faktu, że oni nic jej złego nie zrobili, tylko ona ich zdradziła, więc to jej wina.>

*Ja nie mogę, komentarze serio się kończą, a dopiero mamy końcówkę drugiego rozdziału.*

~*Chociaż z dwojga złego lepsza jest nudna niż NadWkurwiająca Tristitia.*~

*W sumie racja.*

85. „[...] usłyszałam w swoich uszach głos Slade'a [...]"

~Bowiem w owych uszach miała komunikatory, ale wiecie, po co sprecyzować, c'nie.~

*To opko jest tak niedopracowane, że to aż szok.*

~*Dobrze, że mało osób na niego trafiło.*~

~Chociaż tyle dobrego.~

86. „[...] - Za dziesięć minut widzę cię w głównym pomieszczeniu.

- Tak jest. – Odpowiedziałam

[...]"

~*No zajebiście, znowu bezemocjonalnie. Ja rozumiem, że w tym wypadku Tristitia mogła się domyślić, że czeka ją nowe zadanie, ale i tak.*~

~Najgorsze jest to, że w późniejszej części FanFiKtion przez większość czasu, nawet gdy już są w przyjacielskich stosunkach, to tak wygląda.~

|Nie mogę uwierzyć, Ramoninth, że koniec końców dałaś radę napisać siedemdziesiąt rozdziałów tego NadGówna.|

~*Też się sobie dziwię. Anyway, koniec analizy na dzisiaj, zanalizowaliśmy już dzienny limit.*~

~*~*Morda w kubeł. xDDD*~ ;"""DDD*~

<Jesteście niedojebani. xDDD>

~*Bywa ;"""DDD*~

87. „[...] - Dobrze, że już się zjawiłaś, bowiem mam dla ciebie kolejne zadanie. Nie będzie ono czymś nadzwyczajnym, gdyż polegać będzie na kradzieży. Otóż udaj się do laboratorium, oddalonego od tej bazy o dwadzieścia kilometrów na północ i ukradnij stamtąd pewne działko laserowe, znajdujące się gdzieś w budynku owego laboratorium. Jest mi ona potrzebna do kolejnego planu. A udasz się tam jednym z mych samolotów, w którym też znajduje się nawigacja, za pomocą której dotrzesz do celu.

- Ale...Mistrzu...W taki sposób ten plan się nie powiedzie. Ten samolot zaraz wykryją Tytani, zestrzelą go, spadnę do wody, utonę i tyle z planu. Przypominam, że oni mieszkają w wielkiej, prawie całkowicie oszklonej wieży, co wygląda jak "T" i widać ją nawet stąd. - Zauważyłam

- Spokojnie, Tristitio, o wszystkim pomyślałem. Owy samolot jest praktycznie niesłyszalny oraz antyradarowy. No i dzisiaj jest bardzo pochmurno, więc jeśli wzbijesz się na odpowiednią wysokość, to nawet z tej ich wieży cię nie dostrzegą. No, ale teraz idź, gdyż czas mija.

[...]"

~*Kurwa mać, ledwo początek analizy po sześciu dniach przerwy i już taki kwiatek. Zacznijmy od tego, że dalej nie kupuję tego, iż oni tylko tak stali i patrzyli na siebie jak te kołki podczas wypowiadania tego wszystkiego.*~

~A poza tym, nie mogłaby ona po prostu zamienić się w niematerialnego orła i tak polecieć do tego laboratorium? Byłoby szybciej.~

|Prawdopodobnie jest to po to aby sztucznie przedłużyć rozdział albo aby wytłumaczyć, dlaczego Tytani jej nie zauważyli.|

~A, fakt, to ma sens.~

|A poza tym, ależ tak, oczywiście że wszystko musi iść na korzyść Tristitii Opko Version. Jakby po prostu Tytani nie mogli jej zestrzelić, byłoby ciekawiej.|

<Fakt, to byłoby lepsze. Moja opkowa wersja nie musiałaby wcale ginąć, mogłaby wypłynąć i na przykład stoczyć walkę z Tytanami i po wypłynięciu, i w tamtym laboratorium.>

*No, ale wtedy opko byłoby ciekawe, a jak widać lepiej jest tworzyć nudną, liniową fabułę niż się kurwa postarać.*

~*Niestety to domena tego opka.*~

*Wiem i nie podoba mnie się to. >.<*

~*Domyślam się, nikomu normalnemu to się nie podoba.*~

88. „Leciało mnie się normalnie. Jeżeli dziwi was to, że potrafiłam prowadzić samolot nie będąc pilotem, to już wyjaśniam. Kiedyś, miałam o dwa lata starszego ode mnie kolegę, który właśnie potrafił pilotować samolot, gdyż jego rodzice go tego nauczyli. No i to właśnie on nauczył mnie. Myślałam, że ta umiejętność nigdy by mnie się nie przydała. Jednak, życie mnie zaskoczyło i właśnie teraz musiałam prowadzić owy pojazd. Rzeczywiście, po wzbiciu się na odpowiednią wysokość, dzięki niewykrywalności samolotu oraz sprzyjającym warunkom pogodowym, pozostałam niezauważona przez cały lot."

~*Sorki, Tri Opko Version, ale to jest zbyt nieprawdopodobne. Nie wiem ile na początku historii Claire ma lat, ale wątpię aby takie wyjaśnienie tego, że potrafiła prowadzić pojazd, było wiarygodne.*~

~Szczególnie, że w późniejszej akcji historii ten kolega więcej się nie pojawia, no może jest wspomniany jeszcze drugi raz. A tak to widać, że jest to wyjaśnienie wymyślone na szybko aby nikt się nie dowalił.~

|Poza tym, Tristitia mogłaby nie umieć prowadzić samolotów. To byłoby ciekawsze i mogłaby się inaczej dostać do laboratorium. No, ale jak widać lepiej stworzyć nudne gówno, niż się wysilić.|

<Poza tym, oczywiście że warunki pogodowe musiały być idealne przez cały czas lotu. Ja wiem, że czasem w rzeczywistości się tak zdarza, ale tutaj po prostu widać, że zostało to wciśnięte aby ułatwić opkowej Tri zadanie.>

*I, znowu, jest tutaj za mało przemyśleń Claire. Ja wiem, że ona w tym momencie prowadziła samolot, ale zawsze jak się coś robi, to się o czymś myśli, nie da się nie myśleć.*

~*I pomyśleć, że to dopiero osiemdziesiąty ósmy fragment z dziewięciuset osiemdziesięciu, a my już mamy milion pomysłów jak naprawić tę historię.*~

~Taki typ opka jak widać.~

~*Niestety ;=;*~

89. „[...] Hakowania również nauczył mnie ten mój były kolega, dzięki któremu umiałam prowadzić samolot. [...]"

~*Znowu wytłumaczenie tego jest debilne. Szczerze to wątpię aby ten jej bezimienny kolega mógł być wyskillowany w dwóch aż tak trudnych czynnościach.*~

~I znowu, jakby Claire nie mogła po prostu nie umieć hakować. Wtedy byłoby ciekawiej, bowiem trzeba byłoby wymyślić inny sposób na niewykrycie jej przez systemy alarmowe.~

|I, jak wiadomo, to jest ostatni moment, w którym ten kolega Tristitii się pojawia. Ja wiem, że wyjaśnienie czemu Tri umie te dwie trudne czynności jest wręcz wymagane, ale dałoby się stworzyć jakieś wiarygodniejsze.|

<Byłoby też fajnie, gdyby ten kolega pojawił się gdzieś później i dowiedzielibyśmy się, jakim cudem umiał te dwie trudne czynności. No, ale oczywiście, służył on jako szybkie i tanie wyjaśnienie i już więcej się nie pojawi.>

*Na serio, ciekawiej by było, gdyby Tristitia:

a. Umiała tylko prowadzić samolot.

b. Umiała tylko hakować.

c. Nie umiała ani tego, ani tego.

Bowiem to uczyniłoby ją realistyczniejszą. No, ale nie, trzeba głównej Mary Sue ułatwiać zadanie na każdym kroku.*

~*Nie mogę uwierzyć, jakim cudem kiedyś lubiłam Tri Opko Version.*~

~Byłaś niedojebana.~

~*Fakt, to też jest opcja.*~

90. „[...] Jedną z nich było takie coś, co wyglądało jak suszarka, ale w środku miało linę z hakiem. [...]"

~*No i już od razu widać, że ta misja Claire Opko Version będzie typową misją szpiegowską ze stereotypowej kreskówki lub z pierwszej cutscenki w grze „Secret Agent Clank".*~

~Znaczy wiadomo, nawet takie coś można byłoby wykorzystać ciekawie i poprowadzić tak aby wyglądało realistyczniej, ale wszyscy wiemy, że w tej historii tak się nie stanie.~

|Zgaduję, że to jest jak w stereotypowej kreskówce, bowiem nie chciało ci się wymyślać nic oryginalnego, Ramoninth?|

~*Correct ;=;*~

|Ja jebix. ;===;|

~*Wiem ;===;*~

91. „[...] Parę sekund później, kiedy owinęła się wokół owej anteny, nacisnęłam przycisk, który ową linę zwijał. Dzięki temu, jako iż byłam lekka, zostałam pociągnięta w górę. Przyjemne to było, szczerze powiedziawszy. Jak w tej starej kreskówce, "Kim Possible". Zawsze marzyłam o takiej suszarce i teraz moje marzenie zostało spełnione. Dzięki ci, Slade! [...]"

~*Chyba każdy, kto zna tę kreskówkę, w dzieciństwie marzył o takiej suszarce. A poza tym, oczywiście że opkowa Tristitia musiała być lekka. Jakby Slade nie mógł stworzyć tego tak aby unosiło osoby do konkretnej wagi i akurat Tri mieściłaby się w tym przedziale wagowym. Takie uzasadnienie brzmiałoby lepiej.*~

~No i, oczywiście, musi go wielbić tylko dlatego, bowiem dał jej fajne gadżety. Nie dość, że powód aby stać po stronie Slade'a ma zjebany, to teraz ten dodatkowy też.~

|Generalnie fragmenty z tego rozdziału są cholernie nudne. Są one po prostu kalką stereotypowej misji szpiegowskiej.|

<No, ale przynajmniej wiemy, jaką kreskówką to było inspirowane.>

|Chociaż tyle, ale to i tak jest nudne.|

<Wiadomo, no ale dobre i tyle.>

92. „[...] Następnie, jako iż dach był prawie cały oszklony, położyłam na nim to okrągłe coś z rączką. [...]"

~*Nie wiem jak to się nazywa, bowiem w żadnej oglądanej przeze mnie kiedyś kreskówce nie padła nazwa tego urządzenia. Nie wiem czy istnieje w prawdziwym świecie, wątpię, ale nawet jakby to i tak nie wiedziałabym co wpisać aby poznać nazwę tego czegoś.*~

~I, oczywiście, dach musiał być prawie cały oszklony, bowiem inaczej kalka stereotypowej misji szpiegowskiej nie mogłaby się wydarzyć.~

*Aż komentarze się kończą, szczerze mówiąc.*

~*Niestety, a to nie jest dobry znak.*~

93. „Znalazłam je na jakimś podwyższeniu, po, z mojej perspektywy, stronie zachodniej. Od razu ustawiłam się w tamtym kierunku i zaczęłam przeskakiwać lasery tak, jak uczył mnie mój Mistrz. Mianowicie tak, że odbijałam się nogami od jednego kwadratu podłogi, robiłam pół obrót, odbijałam się dłońmi od drugiego kwadratu i tak w koło Macieju. Czasami musiałam odbić się od ścian. Ponownie kojarzyło mnie się to z kreskówką "Kim Possible", a mianowicie z pełnometrażowym odcinkiem "A Stitch in Time", w którym pokazana była Kim jako mała dziewczynka, dopiero zaczynająca swoją karierę jako agentka i, gdy podczas pierwszej misji, właśnie tak przeskakiwała przez lasery. Była to ta jej umiejętność, którą zawsze chciałam posiąść. A teraz, dzięki Sladeowi, moje kolejne, pomniejsze marzenie, zostało spełnione. Chrzanić wróżki i dżiny, Slade to jest dopiero człowiek spełniający marzenia!"

~*Czekaj, bo cringe-o-meter się przegrzewa. W każdym razie, zacznijmy od początku. Nie jestem pewna, ale tytuł tego pełnometrażowego odcinka tej kreskówki chyba został źle zapisany. Jako iż ten FanFiKtion ma w dupie research, to mnie też nie chce się sprawdzać.*~

~No i, znowu, jakby nie mogła po prostu tych laserów shakować osobno i wyłączyć, a nie dodawać więcej kalki stereotypowej misji szpiegowskiej. W tej historii mieliśmy już za dużo kalk.~

|A poza tym, nie potrzebujemy tak długiego opisu momentu tego odcinka, do którego odnosi się Tristitia. Krótkie wspomnienie by wystarczyło, no ale nie, licznik słów ponad wszystko.|

<No i, jak zwykle, Tri Opko Version musi ujawniać swój płytki i debilny powód namber tu dlaczego nie zdradziła Slade'a. Ja jebe, jakby nie mogła mieć jakichś porządniejszych powodów, dlaczego stoi po jego stronie.>

*No i dalej nie czaję, czemu słowo „Mistrz" jest zapisane wielką literą. Przecież to nie jest oficjalny ani tytuł, ani pseudonim Slade'a.*

~*I generalnie ten fragment jest zjebany jak całe to opko. NadAmen.*~

94. „[...] - Oh...Tytani...Jakże NIE miło was znów widzieć...

Po czym sklonowałam się cztery razy i, wraz z mymi klonami, rzuciłam się w ich kierunku z zamiarem zaatakowania. W tym momencie, Robin krzyknął:

- Tytani, WIO!

I oni również rzucili się w moją stronę. Oryginalna ja, rzuciłam się do walki z Robinem..."

~*Oczywiście, że do walki z Robinem aby zjebany dialog z fragmentu dziewięćdziesiątego szóstego mógł się dziać. No, ale miło, że przynajmniej się sklonowała, to na stówę ułatwi jej walkę.*~

~No i nadal nie wierzę, że Tristitia nic nie robiła podczas wypowiadania tych zjebanych słów. To jest bardzo mało prawdopodobne.~

|A poza tym, ta parówa mogłaby ich bez problemu zdezintegrować i siema nara.|

<Ale wtedy opko byłoby za krótkie i wszyscy bylibyśmy szczęśliwi, a przecież nie o to chodzi.>

*Mogłoby być dłuższe, bowiem są jeszcze Tytani Wschodu, Północy i Południa oraz Tytani honorowi, więc z nimi mogłaby się z jakiegoś powodu dłużej użerać, mimo iż większość z nich to słabe pierdoły, które pierdnięciem można pokonać. Trzeba byłoby tylko wymyślić, dlaczego Tri dłużej by się z nimi użerała.*

~*No, ale wtedy opko byłoby oryginalniejsze, a przecież nie o to chodzi.*~

*A, no tak. ;=;*

95. „Na początku walka była wyrównana. Trwało to przez bardzo długi czas. Jednak, po parunastu minutach, to ja zaczęłam mieć nad nimi przewagę. [...]"

~*Nadboże z rewolwerem, tak, ja wiem, że bardzo długo nie opisywałam walk, ale mogłabym spróbować, szczególnie że ten FanFiKtion to opowiadanie akcji. Nawet jeżeli wyszłoby zjebanie, to przynajmniej byłoby się z czegoś teraz pośmiać, a tak...*~

~Ty te rozdziały pisałaś w jeden dzień, więc w sumie i nie dziwo, że wychodziły ci tak chujowo.~

~*Bowiem kiedyś byłam NadNiedojebana i chciałam walić aktualizacje mych wszystkich wattpadowych prac jednego dnia. Dopiero potem ogarnęłam, że tak naprawdę większość moich obserwatorów to puści obserwatorzy i nie muszę nikogo zadowalać terminem.*~

~Jakby ci wszyscy obserwatorzy czytali twoje inne prace, to wystarczyłoby po prostu napisać, że aktualizujesz je cholernie nieregularnie i jeżeli ci obserwatorzy mieliby mózgi, to powinni to zrozumieć.~

~*W sumie racja.*~

|THIS IS RUSSIA!|

~Co do chuja. xDDD~

|Przerywam wam off-top. :D|

~*Wyjdź, niedojebie społeczny. XDDD*~

|Nie ;"""DDD|

96. „[...] - Nie musisz służyć Sladeowi. Ja także byłem jego uczniem. Uciekłem, więc tobie też się to uda.

- Ktoś cię prosił o pomoc? Sama sobie idealnie poradzę. Poza tym, nikt, poza Sladem, nie będzie mi mówił jak mam żyć. - Odpowiedziałam

- Nie jesteś zła i nigdy nie byłaś. Przecież jesteśmy twoimi przyjaciółmi.

- I co z tego? CHCĘ mu służyć i BĘDĘ, bez względu na to, co ty o tym myślisz. A poza tym, ja nie mam przyjaciół. Zapomnieliście?

[...]"

~*Ale ten dialog jest chujowy, lolz. Można byłoby po pierwsze między ich wypowiedzi wpleść ciosy, jakie sobie zadawali. Wtedy to jakoś urozmaiciłoby te nudne jak but wypowiedzi.*~

~A poza tym, jasne, Robin mógłby jakoś spróbować przekonać ją do odejścia od Slade'a, ale mógłby to robić jakoś wiarygodniej. Bowiem wątpię aby te słowa kogokolwiek przekonały.~

|A poza tym, ja bym ich przyjaciółmi nie nazwał. Nie zostało nam przedstawione aby faktycznie nawiązała się pomiędzy nimi przyjaźń. Przez to teraz nie da się emocjonalnie wczuć w ten dialog.|

<A poza tym, sorki Robin, ale Tristitia Opko Version jest główną bohaterką w historii Ramoninth, nie zdradzi Slade'a, choćby Slade ją spalił.>

~*:D*~

*I tak najgorsze będzie Retconning 0,25. xDDD*

~*Nie mów, że nie podoba ci się pomysł, w którym Tytanom brakuje hajsiwa na utrzymywanie bazy, więc sprzedają Andromedę na targu, na którym handluje się ludźmi i kupuje ją Slade, bowiem uznaje, że skoro nie może sobie znaleźć wiernego ucznia to go kupi. :D*~

*O tym mówiłem. X"""DDD*

|8)|

~Nie ma się czym jarać, kurwiu. xDDD~

|;"""DDD|

97. „[...] I wyjęłam suszarkę, a następnie wycelowałam w kierunku dziury w ~dupie~ dachu. [...]"

~*A Grzegorz, jak zwykle, ujawnia swego wewnętrznego gimbusa. xDDD*~

~Dzień dobry! ;"""DDD~

~*Anyway, pomijając tego niedojeba społecznego, ~:D~ tak, o tobie mówię, parówo. xDDD W każdym razie, pomijając jego, to ależ oczywiście, jakby opkowa Tristitia nie mogła po prostu przemienić się w niematerialnego orła i wylecieć. To byłoby oryginalne, a nie.*~

~Niestety, oryginalność jest zakazana w Opkolandii.~

|Ale i tak lepiej jest, jak jest nudno, a nie wkurwiająco. Z dwojga złego wolę nudę.|

~*W sumie racja, dalej będzie tyyylko gorzej. ;===;*~

98. „W czasie lotu, postanowiłam zadzwonić za pomocą komputera, znajdującego się w samolocie, do Slade'a i powiedzieć, że moja misja powiodła się. [...]"

~*Tego samego komputera, o którym wcześniej nie było mowy i który pojawił się tylko dlatego aby dodać więcej kalki tego jednego, konkretnego stereotypu.*~

<A poza tym, nie mogłaby po prostu nie dzwonić i normalnie dolecieć do bazy?>

~*Ale wtedy rozdział byłby krótszy i wszyscy bylibyśmy szczęśliwi, ale nie o to chodzi.*~

<Niestety >.<>

99. „[...] - Mistrzu...Zadanie wykonane. Mam to działko.

Po czym, na dowód, pokazałam je. Widząc to, Slade powiedział takim jakby bardziej zadowolonym głosem:

- Dobra dziewczynka...A teraz wracaj do bazy. Tylko nie zniszcz tego przedmiotu!

- Tak jest, Mistrzu. – Odpowiedziałam

[...]"

~Te pierwsze dwa słowa w wypowiedzi Slade'a brzmią tak, jakby on chciał Claire wyruchać. XD~

~*No chyba tylko w twojej chorej wyobraźni, niedokurwie społeczny. XDDD*~

~;"""DDD Anyway, oczywiście, bowiem jakby na przykład to działko okazało się fejkiem, to wszyscy bylibyśmy szczęśliwi, bowiem byłoby oryginalniej.~

|Niestety, jak coś w tej historii nie wychodzi Tri, to jest to tylko po to aby wyszła na pokrzywdzoną.|

~Wiem i nie jestem szczęśliwy z tego powodu. >.<~

*Ja jebe, jakby po prostu Tristitii nie mogło częściej coś nie wyjść i mogłaby zdawać sobie sprawę z tego, że to ona zjebała i to jej wina. No, ale nie, po co tworzyć realistyczną postać, lepiej stworzyć Mary Sue.*

~*Wszystkie moje dawne postacie były Mary Sue lub Gary Stu, a bohaterowie kanoniczni, jeżeli pisałam FanFiction, byli robieni na NadOOC.*~

*Ciężko się nie zorientować po pierwszej części Samoanalizatorni. ;===;*

100. „W czasie powrotu do bazy, analizowałam rozmowę, którą przeprowadziłam z Robinem. Nie wiedziałam, że on również był uczniem Slade'a. Jednak ja, nie zamierzałam zdradzić mego Mistrza. Wierzyłam, że tylko on mógł sprawić to, że stałabym się szczęśliwa. Poza tym, on już zmienił moje życie. Z nudnego żywotna spędzanego na ulicach Jump City, zaczęłam wieść życie jako uczennica czarnego charakteru. Czułam się jak w jakimś amerykańskim filmie, ale to była rzeczywistość."

~"A nie raczyłaś przeanalizować tego, że nawet po powtórce z historii z Terrą chcieli się z tobą pogodzić i ci pomóc, szmato? Nie, bo Slade jest taki zajebisty, nie zdradzę go, DAŁ MI SUSZARKĘ AAA KOCHAM GO <3. Jebnij jej ktoś, ale tak z całej siły.

~LeckerSweet, 4 października 2020 roku."

Tak, wiem że w pewnym momencie tej analizy pojawi się analiza Lecker, ale no co ja ci poradzę, że ten fragment idealnie obrazuje to, co chciałem powiedzieć na temat tego fragmentu?~

~*Ale racja, Tristitia Opko Version ma zjebane powody aby stać po stronie Slade'a. Jasne, mogłaby mieć jakieś sensowne, no ale te się do takich nie zaliczają.*~

|A poza tym, strasznie mało jest tutaj jej przemyśleń, a przypominam, że narracja nadal jest pierwszoosobowa. Mogłaby trochę więcej na ten temat pomyśleć, dzięki czemu wyszłyby jej jakieś sensowne motywacje, dla których nadal stoi po stronie Slade'a.|

*No i też mogłaby rozważać czy nie powinna wrócić na stronę Tytanów. Oczywiście to zadziałałoby tylko wtedy, gdyby wcześniej było sensownie przedstawione, jak Tri zaprzyjaźniła się z Tytanami. Znaczy ostatecznie nie musiałaby odchodzić od Slade'a, ale przydałby się sensowny powód, a nie właściwie tylko dlatego, że się nie nudziła oraz dostała fajne gadżety.*

~*No, ale to byłoby zbyt ciekawe i wtedy to byłoby FanFiction, a nie FanFiKtion.*~

~|<*Niestety ;===;*>|~

101. „[...] - Kiedy ty z nimi walczyłaś, włamałem się do systemu kamer przemysłowych i obserwowałem waszą walkę. Muszę powiedzieć, że jestem pod wrażeniem. Nigdy nie widziałem ich wykończonych.

To było...miłe. Szczególnie, że nikt dawno nie prawił mi komplementów. Mimo wszystko, po tych słowach, machnęłam ręką i powiedziałam:

- Oj... Dziękuję. Staram się tylko jak najlepiej wykonywać rozkazy.

- Widzę, że skromna jesteś. I to się chwali. – Rzekł, odwracając się.

Po chwili zaś dodał:

- A teraz, możesz iść. Wezwę cię, gdy będziesz potrzebna.

- Tak jest! – Odparłam, po czym odwróciłam się i odeszłam w głąb bazy.

[...]"

~*Czej, bo zjeb-o-meter się przegrzewa. W każdym razie, ależ kurwa tak, bowiem Slade musiał skomplementować zjebsona upośledzonego znanego jako Claire. Jakby po prostu nie mógł odebrać od niej tego przedmiotu i kazać jej spierdalać.*~

~No, ale jedną z zasad opek jest to, że Mary Sue zawsze musi być komplementowana, bowiem inaczej nastąpi koniec Wszechświata. A poza tym, nadal nie wierzę, że oni stali tak jak kołki i mówili to wszystko. Powinni wykonywać więcej ruchów.~

|No i, znowu, jest za mało przemyśleń Tristitii. Jasne, w tym wypadku nie musiałaby specjalnie dużo myśleć, ale jednak trochę jej przemyśleń by się przydało aby te dwa zdania po pierwszej wypowiedzi Slade'a nie wyglądały tak sucho.|

<No i wiadomo, naszej głównej Mary Sue nikt nie prawił komplementów aby kurna teraz każdy mógł ją nimi zasypywać.>

*Nudne to jest, szczególnie że Tri tak naprawdę nie zrobiła nic wyjątkowego, co zasługiwałoby na komplementy.*

~*No, ale niestety to Mary Sue jebana.*~

~No nie, jeszcze jej nikt nie jebał.~

~*GRZEGORZ! X"""DDD*~

~Taka prawda. ;"""DDD~

|Jesteś ułomny. xDDD|

~Bywa ;"""DDD~

102. „Rozdział IV – Działko laserowe i pierwsz~y koronawirus~e tchórzostwo."

~*Z cyklu: Jak bardzo niedojebany Grzegorz może być, vol. 1/Chuj wie ile. xDDD*~

~Hehe :DDD Anyway, oczywiście że to tchórzostwo jest tylko po to aby nie było, że Claire jest zbyt idealna.~

~*Correct ;===;*~

|Nie mogłaś być jeszcze bardziej niedojebana? Jakby nie mogło jej się co jakiś czas nie udawać czegoś zrobić, dzięki temu byłaby ciekawsza.|

~*Kiedyś ewidentnie byłam niedojebaną aŁtoreczką.*~

~To wiadome nie od dziś. ;=;~

103. „Otóż, gdy doszłam do pokoju, wzięłam książkę, usiadłam na sofie pod antresolą i zaczęłam ją czytać, z głównego pomieszczenia słyszałam różne dźwięki, sugerujące że Slade coś tworzył."

~*Strasznie długie to zdanie. Najpierw przesadzone zdania pojedyncze, teraz złożone...Jakbym nie mogła tego jakoś wypośrodkować.*~

~A poza tym, nie dziwne, że Slade coś tworzył. Bez powodu nie kazałby Claire Opko Version kraść tego działka.~

*Po NadOOC postaciach nigdy nic nie wiadomo.*

~A, no racja. ;=;~

104. „[...] etc. [...]"

<Idealny skrót do narracji, powinszować.>

105. „[...] Zastanawiałam się, co on tam tworzył. Czyżby robił coś z tym działkiem, które ukradłam? [...]"

|Nie kurwa, tańczył macarenę.|

~*Ja pierdolę. xDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD*~

~Z kim?~

~*GRZEGORZ! X"""DDD*~

~;"""DDD Anyway, jakby jej myśli nie mogłyby być takie oczywiste. Mogłaby pomyśleć nad tym, co Slade kombinował, to byłoby wiarygodniejsze, a nie.~

~*Najwidoczniej nie miałam pomysłów na to, o czym Tristitia Opko Version mogłaby pomyśleć.*~

|To było się bardziej postarać i nie pisać rozdziału w jeden dzień.|

~*Teraz wiem. Kiedyś byłam niedojebana.*~

|A, racja. ;===;|

106. „[...] Nie wiedziałam, jednak musiało to być coś ważnego, gdyż normalnie nie wzywał mnie do siebie o takiej godzinie. [...]"

~*O nienaturalnej porze ją wezwał, jak coś. A poza tym, no bez powodu chyba by cię nie wzywał.*~

*Strasznie sztuczne są te jej myśli, to fakt. Jakby nie mogła pomyśleć o czymś ciekawszym, a nie czymś, czego każdy może się domyślić. Przez to, że to jest takie nudne, powoli komentarze się kończą.*

~Niestety, a to nie jest dobry znak na przyszłość. >.<~

107. „[...] - Wiem, że posiadasz nadprzyrodzone zdolności i na pierwszy rzut oka to działko nie jest ci do niczego potrzebne. Ale uwierz. Ono może ci naprawdę bardzo pomóc w walce. [...]

Miło, że dodawał do mojego stroju różne ulepszenia, dzięki którym mogłam lepiej walczyć. Mimo wszystko, jako iż byłam kulturalna, powiedziałam:

- Dzięki!

- Nie ma za co. To tylko ułatwi ci walkę z Tytanami. A teraz, możesz odejść. Wezwę cię, gdy będziesz potrzebna. – Odparł

- Tak jest!

[...]"

~*O, tutaj przynajmniej możemy się nieco więcej wypowiedzieć, miło. W każdym razie, zaczynając od początku, ależ oczywiście, bowiem Tristitia musi być jeszcze bardziej OP niż jest. Ja jebe, te ulepszenia serio nie są jej potrzebne, po coś dałam jej te cztery moce.*~

~No i nadal nie wierzę, że oni tak po prostu stali jak kołki podczas wypowiadania tych słów. Wiem, że się powtarzam, ale to wkurwia, bowiem nikt nie rozmawia z nikim stojąc i patrząc się na niego, w ogóle nie ruszając się.~

|I, jak zwykle, jest tu za mało przemyśleń Tri. Jasne, to kolejny z tych momentów, gdzie nie musiałaby za dużo myśleć, no ale trochę więcej przemyśleń tylko by ubarwiło ten fragment.|

<Poza tym, Slade zawsze mógłby opkowej Claire dać to działko laserowe bezpośrednio przed misją, a nie kurde dopychać rozdział tą sceną.>

*No i generalnie ta rozmowa jest nudna po prostu, w sumie jak całe to opko na początku.*

~*NadAmen*~

108. „Jednak, następnego dnia, ja...ja stchórzyłam. Nie wiedziałam, dlaczego to zrobiłam i co pociągnęło mnie do tej decyzji. No i to również nie skończyło się dla mnie dobrze. Lecz, zacznijmy od początku. [...]"

~*Stchórzyłaś po to aby nie było, że ciągle wszystko ci się udawało. Bowiem gdybyś czasem źle wykonała swoje zadanie lub więcej razy stchórzyła, to byłabyś realistyczniejsza, a przecież jesteś Mary Sue.*~

~Można też byłoby dodać trochę więcej przemyśleń Tri, gdzie zastanawia się, czemu tak właściwie stchórzyła. No, ale nie, lepiej stworzyć kolejny, nudny rozdział.~

|A jeszcze sześćdziesiąt sześć do końca...Co ty ćpałaś, Ramoninth, że napisałaś tak długi FanFiKtion?|

~*Nie mam pojęcia, szczerze mówiąc, szczególnie, że od pewnego momentu rozdziały to zwykłe fillery.*~

|;===;|

~*Wiem, też nie jestem z tego powodu szczęśliwa. ;===;*~

109. „[...] Zastanawiałam się, o której on musiał wstawać, że zawsze był tutaj przede mną. Mimo to, kilka sekund potem, odwrócił się w moim kierunku. [...]"

<Jeden z fragmentów idealnie przedstawiający brak dłuższych przemyśleń mej opkowej wersji. Kurwa mać, ta historia wciąż jest w narracji pierwszoosobowej, powinno być tutaj więcej przemyśleń głównej postaci.>

*Poza tym, skoro dawna Ramoninth tak karmiła licznik słów, to powinna wiedzieć, że więcej przemyśleń postaci tylko by to podbiło.*

~*Chociaż z drugiej strony, wracając myślami do opka „Życie na Antarktydzie", może to i dobrze, że jest tutaj tak mało przemyśleń.*~

~Nie przypominaj. ;___;~

~*No właśnie. ;_;*~

110. „[...] - O, Tristitio. Akurat miałem cię wzywać. No, ale przejdźmy do rzeczy. Mam dla ciebie kolejne zadanie. Ponownie, będzie polegało ono na kradzieży, jednak tym razem pewnej tuby znajdującej się w centrum badawczym, umiejscowionym dwadzieścia kilometrów na północ od naszej bazy. Udasz się tam za pomocą tego samego samolotu co wczoraj.

- Ale...Mistrzu...Dzisiaj jest ładna pogoda. Jak ja ukryję ten samolot lecąc w przestworzach tak, aby Tytani go nie dostrzegli? Przypominam, jak wygląda ich wieża. – Zauważyłam

- Spokojnie, Tristitio. O wszystkim pomyślałem. Gdy wejdziesz do samolotu, koło sterów, ujrzysz pewien czerwony przycisk. Kiedy go naciśniesz, ty co prawda tego nie zauważysz, ale samolot stanie się niewidzialny. Jednak teraz, idź ukraść tubę.

- Tak jest.

[...]"

~*Kurwa jebana mać, ależ oczywiście. Jakby teraz Tytani nie mogli jej zauważyć i zestrzelić jej pojazdu. No, ale nie, lepiej ułatwiać naszej Mary Sue życie. -___-*~

~A poza tym, wciąż nie wierzę, że oni tak po prostu stali i gapili się na siebie podczas tej rozmowy. Tak, to nadal tak samo wkurwia.~

|No i mnie też wkurwia to, że fakt, że wreszcie jest niesprzyjająca pogoda, musiał zostać tak szybko storpedowany. No do chuja, główne postacie w opowiadaniach, jeżeli są ludźmi, powinny być takie jak ludzie, czyli realistyczni. A w to wchodzi między innymi nie bycie idealnym.|

<I pomyśleć, że potencjał tej historii został pogrzebany już na samym starcie.>

~*Niestety. No, ale dobra, koniec na dzisiaj. Zanalizowaliśmy dzienny limit stron z fragmentami. Cud, że nam się to udało, bowiem dzisiaj nasze skupienie uwagi wynosi minus zero.*~

|Fakt. Po prostu chujowy dzień dziś jest.|

~*Anyway, koniec.*~

~*~*ZAKAZ! XDDD*~ ;"""DDD*~

111. „[...] Zaczynałam lubić to życie, mimo iż nie byłam uczennicą Slade'a nawet rok. Mimo to, takie życie mi odpowiadało i nie żałowałam mojej decyzji. Także zaczynało mi być coraz mniej żal tego, że zdradziłam Tytanów."

~*No spoko, ale dlaczego? Naprawdę, Tri Opko Version nie miała powodów, a przynajmniej żadnych sensownych, aby tak nienawidzić Tytanów.*~

~No i też nie miała generalnie powodów aby ich zdradzić, bardziej powinna mieć powody aby zdradzić Slade'a. No, ale nie, bowiem inaczej opko byłoby ciekawe i sensowne.~

|No i też strasznie mało tu jej przemyśleń, a akurat w tym właśnie momencie mogłaby wytłumaczyć czytelnikom, dlaczego podjęła decyzję aby dołączyć do Slade'a i podczas pierwszej misji go nie zdradzić. No, ale nie, lepiej napisać takie oło aby nie było, że nie miała żadnych przemyśleń. =_=|

<A poza tym, jej nawet nie było w ogóle jakoś bardzo żal, że zdradziła Tytanów. Jedynie kiedy to wtedy, gdy mieliśmy kalkę wątku Terry The Szmaty.>

~*Dupa mnie swędzi.*~

*Zajebista zmiana tematu, kontynuuj. XD*

~*No co? To ciekawsze info niż to opko. XD*~

*No niby tak, no ale no. XDDD*

~*;"""DDD*~

112. „[...] W tym wypadku, były one silnie zabezpieczone, gdyż hakowanie zajęło mi godzinę. Na szczęście, po tym czasie, udało mnie się wszystko wyłączyć."

~*To i tak w chuj krótko. Znaczy no spoko, mogłaby umieć hakować, ale i tak jest już NadZbyt wyskillowana.*~

~NadZbyt. xDDD~

~*:D*~

~Anyway, oczywiście, bowiem nasza Mary Sue musi mieć ułatwione zadanie. Jakby Tri Opko Version nie mogłaby nie umieć hakować. Dzięki temu może dostalibyśmy jakieś ciekawsze sceny włamywania się.~

*No, ale nie, po co, lepiej stworzyć nudne gówno. Dobrze, że zbyt dużo osób na ten chłam nie trafiło.*

~*Fakt, z perspektywy czasu to ewidentny plus.*~

113. „Przed wyjściem na zewnątrz, zajrzałam w to samo miejsce co wczoraj, z nadzieją na znalezienie przydatnych gadżetów, które umożliwiłyby mi dostanie się do środka. Znalazłam tam tą samą suszarkę z hakiem co wczoraj, jakąś skrzynkę z rączką, wyświetlaczem i paroma przyciskami, prawdopodobnie bombę zegarową, a także taką samą jak dzień wcześniej, metalową kulkę. Widząc je, wzięłam owe przedmioty ze sobą i wyszłam poza pojazd."

~*Tę samą suszarkę, kurwo. I akurat tobie tego błędu nie daruję, bowiem jesteś debilną debilką do sześciennego sześcianu.*~

~TAAAKA MIŁA. XDDD~

~*Wieeem :D*~

~Jakim cudem ja z tobą wytrzymuję? xD~

~*Bowiem jestem zajebista. :D*~

<A skromna w chuj. XD>

~*Też wieeem. :D Anyway, przechodząc do dalszej analizy, ależ tak. Jakby Slade nie mógł jej nie dawać gadżetów. Przecież opkowa Claire miała nadprzyrodzone zdolności, dzięki którym poradziłaby sobie bez problemu.*~

~No, ale to Mary Sue, więc musi być NadOP wręcz. A poza tym, ta bomba jest w chuj niepotrzebna, bowiem tylko hałasu narobi, a przecież Tristitia The Opko mogłaby dostać się do budynku wlatując jako niematerialny orzeł.~

|Chcę one-shota zatytułowanego Tristitia The Opko. XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD|

~K~

|Ja pierdolę. xDDD|

~;"""DDD~

<W każdym razie, pomijając tych dwóch niedojebów ~|;"""DDD|~ tak, o was mówię, ułomy. XD Anyway, pomijając ich, to generalnie te gadżety są niepotrzebne, bowiem Tri The Opko mogłaby sobie poradzić bez nich oraz są tylko po to aby klisze się dziać mogły.>

*Znowu Tri The Opko? XDDD*

<Pasuje :D>

*Wyjdź. xDDD*

<Nie :D>

114. „Stojąc na trawie, spojrzałam w kierunku dachu. Nie ujrzałam na nim żadnej anteny, wokół której mogłaby się opleść linka wystrzelona z suszarki. Jednak, udało mnie się dostrzec sporą sieć rur. [...]"

~*Mimo iż kurwa te rury nie powinny być widoczne, to nie postkomunistyczny blok, powinny znajdować się wszystkie w ścianie.*~

~No, ale jak wiadomo, trzeba ułatwiać naszej pierdole życie, bowiem inaczej opko byłoby ciekawe, a przecież nie o to chodzi.~

|Generalnie to fakt, ta antena byłaby wiarygodniejsza niż rury.|

~O.P.K.O – Odjebanie Pojebane Kurwienie Oczu~

|Zajebiście, kontynuuj. XDDD|

~;"""DDD~

115. „[...] Od razu wycelowałam w tamtym kierunku moją zmodyfikowaną suszarkę [...]"

<Chyba linę z tej suszarki, bowiem to brzmi tak jakby wystrzeliła suszarką z jakieś armaty czy czegoś. xD>

*No, ale po co sprecyzować, lepiej pisać na szybko.*

<Niestety ;=;>

116. „Po paru sekundach, wskoczyłam na dach. Będąc na nim, odczepiłam hak i do końca schowałam linkę. Następnie, spojrzałam na powierzchnię, którą miałam pod stopami. Tym razem nie była ona szklana, tylko czarna i metalowa. Widząc to, w jednym z miejsc, postawiłam bombę i ustawiłam czas na dwadzieścia sekund. W następnej kolejności, odbiegłam na bezpieczną odległość. Po dwudziestu sekundach, usłyszałam wybuch. Kiedy ucichł on, podeszłam do miejsca, w którym postawiłam materiał wybuchowy. Obecnie znajdowała się tam wielka dziura. Widząc ją, spojrzałam w dół."

~*Jakby Claire The Opko nie mogła po prostu przemienić się w niematerialnego orła i wlecieć do środka. Zrobiłaby wtedy wszystko szybciej i, co najważniejsze, ciszej.*~

~No, ale znając taką Mary Sue i tak nikt nie usłyszał wybuchu. A poza tym, czy nie mogłaby po prostu przemienić się w niematerialnego orła po jebnięciu? Wtedy nie musiałaby tracić czasu na odbieganie, bo i tak byłaby w niematerialnej formie.~

|A to przedostatnie zdanie to NadOczywista NadOczywistość.|

<Ostatnie to w sumie też, bowiem w jakim innym kierunku mogłaby spojrzeć.>

*Generalnie to mogłaby tą bombą wysadzić ścianę i byłoby szybciej. No, ale nie, klisze dziać się muszą.*

117. „[...] Kiedy upadła na ziemię, włączyły się...zapadnie wypełnione ~**Nadboże, nie. xDDD* ;"""DDD Anyway: małymi, uroczymi kiciusiuniami. Po prostu się tam znajdowały i patrzyły swymi uroczymi oczkami w mym kierunku. O kurwa. Jeżeli wpadłabym do środka, zostałabym stopiona przez NadSłodkość tych NadZwierząt. Jaki chory pojeb wpadł na pomysł takiej pułapki? Jasne, koty to NadSłodkość, ale topienie się nie należało do przyjemności. No cóż, musiałam uważać aby nie wpaść w owe zapadnie.*~ kwasem. SERIO?! Takie zabezpieczenie przed złodziejami? Ok, ja nie wnikam. Mimo wszystko, widząc to, zeskoczyłam jak strzała na fragment, w którym leżała kulka i podniosłam ją, a następnie schowałam do kieszeni. [...]"

~KICIUSIE! <3333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333~

~*Jebany nazi Nadkociarz. xDDD*~

~;"""DDD~

~*Anyway, akurat te zapadnie z kwasem mnie nie dziwią, w Jump City NadWszystko zdarzyć się może. A poza tym, znowu strasznie mało przemyśleń i generalnie, jak w sumie bardzo często się zdarza, wygląda tak jakby miała wyjebane w to, że na jej oczach zapadnie z kwasem się otworzyły.*~

~Generalnie to też można byłoby jakoś wykorzystać. Skoro kiedyś została wepchnięta do jeziora kwasu, to teraz mogłaby się tych zapadni bać, nawet mimo iż jest nieśmiertelna.~

|No, ale nie, po co stworzyć coś ciekawego. Generalnie to opko na razie jest tak nudne, że za wiele nie możemy się rozgadać, mimo iż chcielibyśmy.|

<Generalnie dopiero od wątku Sezorisa zaczyna się gadanie time.>

~*A do tego jeszcze duuużo czasu. ;=;*~

118. „Parę minut potem, znalazłam się przed, z tego co można było wywnioskować po wyglądzie, kwarcowym podwyższeniem. [...]"

*Który pojeb wpadłby na pomysł robienia podwyższenia z kwarcu? Przecież to drogie w chuj.*

~*Najwidoczniej chciałam być oryginalna i to poszło za daleko.*~

*Czemu mnie to nie dziwi. ;=;*

119. „[...] głos tego pierdolca Robina [...]"

~*Przynajmniej w jednym się z Tristitią The Opko zgadzam. No i też plus, bowiem pewnie teraz Lecker spali razy sto Tri The Opko, więc o jedną Mary Sue mniej. :D*~

|Widzę, że bardzo lubisz Claire. xDDD|

~*Co nie? :D*~

120. „[...] Słysząc to, odwróciłam się. Kiedy to zrobiłam, rzeczywiście, ujrzałam Tytanów. [...]"

~*No co ty kurwa nie powiesz. Robin raczej bez swego wesołego teamu rozpierdolu nie ruszyłby dupy z wieży.*~

~Ej, ale w sumie mógłby ruszyć dupę sam i mógłby z tego być ciekawy wątek. Z jakiegoś powodu mógłby sam się napierdalać z Tristitią The Opko, bowiem nie wiem, spaliłaby swoją NadGłupotą Batmana i miałby ból dupy.~

|Batman by to przewidział i Tri The Opko sama by się spaliła swoją głupotą, bowiem na przykład odbiłby tę głupotę w jej kierunku przy pomocy batlustra.|

<Powinniście być scenarzystami w DC. XDDD>

~|Wiadomo :DDD|~

*No, ale pomijając tych pierdolców, to ten pomysł, do palenia NadGłupotą, w sumie jest sensowny. No, ale to by wymagało pomysłów, a w opkach nie o to chodzi.*

~*I tak Claire The Opko [SPOILERSPOILERSPOILER] zginie w Retconning 0,25. [KONIEC SPOILERU] :DDDDDDDDDDDDDDDDDD*~

~W zbyt delikatny sposób.~

~*Wyjdź. xDDD*~

~;"""DDD~

121. „Dzisiaj się nie klonowałam i chyba to był mój błąd. [...]"

~Oczywiście, że się nie sklonowała aby mogła stchórzyć i aby Slade dał jej wpierdol ten raz na całą historię.~

<Ja jebe, jakby nie mogła mieć sensownego powodu stchórzenia. Nie wiem co prawda jaki owy powód to byłby |NadGłupota odbita w jej kierunku batlustrem?| wypierdalaj mi z tym batlustrem, idioto. XDDD |;"""DDD| Anyway, nie wiem co prawda jaki owy powód to byłby ~No batlustro.~ WON. X"""DDD ~;"""""""""""""DDDDDDDDDDDDDDDD~ W każdym razie, nie wiem co prawda jaki owy powód to byłby, no ale zawsze można coś wymyślić.>

|Ogólnie błędem Tristitii The Opko było urodzenie się.|

~*TAAAKI DOBRY. XDDD*~

|Wiem :D|

122. „[...] I wtedy nastąpiło to, czego najbardziej się obawiałam – stchórzyłam. [...]"

~*Półpauza, nie podsiadaj przecinka, to jest niegrzeczne.*~

~A poza tym, oczywiście, że musiała stchórzyć aby Slade chociaż raz w życiu nie był NadOOC.~

|Ogólnie opkowy Slade nie jest aż taki NadOOC na początku, dopiero potem się zmienia w zjeba.|

~*Niestety >.<*~

123. „[...] Nie wiedziałam jeszcze, jak bardzo się myliłam. [...]"

<Takie coś nadal nie podbudowuje atmosfery, szczególnie, gdy rozdział jest NadChujowy.>

~*Kiedyś najwidoczniej myślałam inaczej.*~

*To ty myślałaś? OOO.OOO*

~*Wypierdalaj, deklu. xDDD*~

*;"""DDD*

124. „[...] Mimo to, mój instynkt samozachowawczy mówił mi, żebym starała się przejść jak najdalej od niego się dało. [...]"

~*Nie kłam, że masz instynkt samozachowawczy.*~

<Tak bardzo w moją opkową wersję wierzysz. xDDD>

~*No co, nie moja wina, że jest zjebana. xD*~

*Generalnie to twoja, bowiem ty ją stworzyłaś.*

~*Dawno ci nikt nie dał w łeb? -.-*~

*Hehe ;"""DDD Anyway, generalnie to miło, że raz w życiu użyła instynktu samozachowawczego i ogólnie logiki.*

|Oczywiście i tak zaraz nastanie kalka sceny, w której Terra The Szmata słusznie dostała wpierdol w serialu, no ale dobre i tyle.|

125. „[...] Jednak, w pewnym momencie, chyba przeszłam zbyt blisko Slade'a, gdyż po chwili gwałtownie odwrócił się on i uderzył mnie z taką siłą, że odleciałam na ścianę, uderzając o nią i opadłam na podłogę. [...]"

~ZAJEB JĄ!~

~*Główną bohaterkę w czwartym rozdziale z siedemdziesięciu?*~

~;"""-(((~

~*Mam one-shota o śmierci Tristitii. Jest chujowy jak sto pięćdziesiąt, no ale tam ta dziwka niemyta umiera.*~

~;"""-)))~

<Masz zajebiste reakcje, Grzegorz. xDDD>

~Wieeem :D Anyway, ten Slade to ma jebnięcie. Wiem, że w serialu to samo stało się z Terrą, ale i tak.~

*Typ ma supersiłę, więc to akurat jest możliwe.*

~Czy ten cwel musi dziś wszystko psuć? -.-~

*No :DDD*

~*Wyjdź. xDDD*~

*Nie :D*

126. „[...] Po paru sekundach, podchodząc do mnie, powiedział wściekłym głosem:

~*~Zawrzyj mordę. xDDD~ Nie :D Anyway:

– Ty jebaku leśny. – mówił, tak ultra NadSeksownie podchodząc, OMN, ale on NadSeksi wręcz chodził *.* – Jak mogłaś mi nie powiedzieć, że nie pozbyliśmy się jeszcze typa z mind controlem i twego demonicznego ojca? – spytał NadWkurwiony, gdy jego oczy oraz wszystkie żyły zabłysły na niebiesko – Kurwa jebana mać, jak zjebie się plan, to ci kurwa łeb rozkurwię. – powiedział NadKulturalnie, po czym wyjął kosę i ultra NadSeksi wyskoczył w moim kierunku.*~

- Gniew Tytanów jest niczym w porównaniu z moim gniewem...

[...]"

*Tak, bowiem przez te kilka dni ewidentnie brakowało nam Anatolija 2.0-update 1. XDDD*

~*Ta wypowiedź jest lepsza od wypowiedzi Slade'a. :D*~

*To wiadomo, ale i tak. xDDD*

~*;"""DDD Anyway, przechodząc do prawilnego fragmentu. Oczywiście, że jest to kalka z serialu i w sumie tutaj nie ma sensu, bowiem Tytani nie wkurwili się na Tri The Opko.*~

~No, ale po co wymyślić samemu wypowiedź, co nie? Lepiej skopiować, nawet jeżeli w danym momencie nie ma sensu.~

|To opko nie ma sensu.|

~*To wiadome od zawsze.*~

127. „***"

<Grzegorz, ty kurwo. XDDD>

~Ale trzy gwiazdkiii! ***.***~

*Twoje niedojebanie przekracza wszelkie normy. xDDD*

~Bywa :D~

128. „Znęcał się nade mną. Po prostu się znęcał. Dokładniej, ~*<MORDA. XDDD> Nie ;"""DDD Anyway: napierdalał mnie przy użyciu swego Supernatural Combat. Ale, OMN, robił to tak NadSeksownie, że mógł mnie nakurwiać ile chciał. ***.*** Bolało cholernie, ale napierdalał mnie tak NadZajebiście, że wręcz odczuwałam przyjemność, gdy dawał mi wpierdol. Właśnie dlatego nie reagowałam, pomijając fakt, że posiadał znacznie większą siłę ode mnie. Co prawda koniec końców zmasakrował mnie tak, że aż rzeczywistość musiała mnie składać do kupy, ale nie żałowałam. *.**~ bił mnie. Chciałabym coś powiedzieć. Chciałabym się zbuntować przeciw takiemu zachowaniu. Ale zbytnio się bałam cokolwiek powiedzieć. Mimo, iż to bolało. On był silniejszy ode mnie. Musiałam po prostu się poddać i czekać aż to cierpienie się skończy. Wiem, że uległość może była zła, szczególnie w wypadku takiego zachowania, ale...On był silniejszy. Ja nie miałam nic do powiedzenia. A nawet jakby, to strach mnie paraliżował."

|Proszę państwa, oto najbardziej popierdolona Tristitia. Tri Urywek Version! *Klask klask*. xD|

~*Wiem, mój urywek to Nadcudo. xDDD*~

|Wiadomo, jest znacznie lepszy od prawilnego fragmentu. xD Anyway, wracając do normalnej analizy, to zdania od czwartego do ósmego można byłoby sklecić w dwa zdania złożone i znacznie ładniej by to wyglądało.|

~*Generalnie, nadal jest tu za mało przemyśleń Claire The Opko. Kurna, to jest łopko z jej perspektywy, więc szczególnie w takiej sytuacji powinna przedstawić więcej swoich uczuć. A tymczasem jest ich mało jak wody w kiblu.*~

~I to słowo „on" w przed, przedostatnim zdaniu jest w sumie niepotrzebne.~

<Generalnie ten fragment jest taki suchy i, mimo iż z tego co mogę się domyślić to czytelnik miał współczuć mej opkowej wersji, to nie jest to możliwe.>

*Ale miło, że przynajmniej tutaj Slade nie jest NadOOC.*

~*A jako iż to jest ten typ opowiadania, że należy tu szukać plusów, to ewidentnie to jest zaletą.*~

129. „***"

*GRZEGORZ! X"""DDD*

~Ale gwiazdkiii! *.*~

~*Co ty masz na nie taką fazę? XDDD*~

~Bowiem w opkach albo ich nie ma, albo źle używane, a tu są dobrze użyte. *.*~

*Ja jebe. xDDD*

~:D~

130. „[...] - Zawiodłem się na tobie, uczennico. Nie tak cię uczyłem. Nie tak masz się zachowywać. Twoja trzecia misja, a ty już stchórzyłaś. Nie toleruję tchórzostwa. ZAWSZE masz walczyć do końca, choćby nie wiem co się działo. Tutaj nie ma miejsca na takie zachowanie i ty już przekonałaś się na własnej skórze, jak to się kończy. Przegraną jeszcze zniosę, ale nie tchórzostwo.

[...]"

~*No kurna nie dziwne, to jej trzecia misja, więc dopiero początek odwalania za Slade'a brudnej roboty. Tristitia dopiero się uczy, więc nie dziwne, że czasem może zdarzyć jej się stchórzyć. Tak, wiem, że ta wypowiedź pasuje do Slade'a, ale no.*~

~A poza tym, ma walczyć do końca nawet jeżeli podczas misji przypadkiem złamie sobie nogę? Slade jednak głupi nie jest, więc chociaż trochę inteligencji w tej wypowiedzi by się przydało.~

|Co w sumie zdarzy się w przyszłości opka, no może nie złamanie nogi tylko wybicie oka przez Robina, więc ta. No i w sumie nie dziwo, że Slade Opko Version zniesie przegraną, bowiem to byłoby zjebane wymagać od swego ucznia aby od razu pokonał Tytanów.|

<I generalnie to mimo iż ta wypowiedź pasuje do Slade'a, to jest taka trochę meh i zalatuje edgy lordem.>

131. „[...] - Przepraszam...To się już więcej nie powtórzy...

W tym momencie, przystanął i gwałtownie chwycił mnie za podbródek, po czym uniósł mą głowę na swoją wysokość, przez co musiałam na niego patrzeć, mimo iż się bałam.

- Ja mam nadzieję, że teraz mówisz prawdę. Bo jeśli nie...To inaczej porozmawiamy. ~Ruchanko? ( ͡° ͜ʖ ͡°)~ ~*Wyjdź, niedojebany zboczeńcu. xDDD*~ ~;"""DDD~ Zrozumiano? – Powiedział

- Tak, Mistrzu... - Odpowiedziałam

- No. A teraz zejdź mi z oczu i nie pokazuj się, dopóki nie minie mi gniew na ciebie.

[...]"

~*Pomijając niedojebanie Grzegorza ~:D~ tak, o tobie mówię, kurwiu. xD W każdym razie, pomijając to, generalnie widać, że Claire The Opko stchórzyła tutaj tylko dlatego, żeby nie było, że jest przerysowanie odważna.*~

~I generalnie ten rozdział jest cholernie nudny. Jasne, Tristitia mogłaby stchórzyć, co uczyniłoby ją realistyczną postacią, ale musiałoby to zostać ciekawiej napisane. Tu po prostu wieje nudą na kilometr.~

|No i, jak zwykle, nie ma za wiele ruchów, które by wykonywali podczas tej rozmowy. Znaczy wiem, że Tri miała małe pole do wykonywania różnych ruchów z wiadomego powodu, ale i tak, przez to ten dialog jest strasznie suchy.|

<Ale nadal, przynajmniej Slade ma tutaj swój charakter.>

*Gorzej będzie w przyszłości. ;_;*

~*Ogólnie Lecker napisała w swej recenzji, cytuję:

„[...] Aby uczynić ją znośną, należy wyrzucić jej obecny charakter do śmieci i wykreować na nowo albo dodać tagi „border" i „chorobapsychiczna" do opisu na Wattpadzie. [...]"

I w sumie to dobry plan, bowiem opka z chorobami psychicznymi są czytane, WIĘĘĘCCC... >:D*~

~No ależ tak. XDDD~

~*No co, dobry pomysł na reklamę. :D*~

132. „[...] Rozumiem, że on mógł być na mnie zły. Też byłam zła na siebie za to, że stchórzyłam. Ale...On mnie pobił. Był jakiś nieobliczalny. Poza tym...Kto normalny bije dziewczyny? A już myślałam, że nikt więcej mnie nie pobije...Cóż. Jak widać, moim przeznaczeniem było bycie workiem treningowym wszystkich istot ludzkich..."

~*No kurwa, bambusie na kółkach, przechodząc na stronę Slade'a powinnaś sobie zdawać sprawę, że to złoczyńca, więc jest zdolny do wszystkiego, a danie komuś wpierdolu to pewnie najdelikatniejsze, co potrafi. A poza tym, nie marudź, kurwico, Andromeda w Retconning 0,25 będzie miała sensowne powody do cierpienia, bowiem mimo chęci nie będzie mogła nic zrobić ze swoją beznadziejną sytuacją.*~

~Przy Retconning 0,25 wszyscy fani Młodych Tytanów zrobią ci wjazd na chatę z pochodniami. XDDD~

~*Postawi się przed wejściem Pazdana i będę bezpieczna. :D*~

~Nosz... xDDD~

~*;"""DDD*~

~Anyway, powracając do analizy, to ultra mało tutaj przemyśleń tego paszczura. Kurna, opko nadal nie zmieniło swojej narracji, szczególnie w takiej sytuacji Tristitia powinna objawić więcej przemyśleń.~

|No i też, skoro jej to nie odpowiadało, to mogłaby zdradzić Slade'a. Co prawda Tytani pewnie by ją mieli już w dupie, ale są jeszcze Tytani Wschodu, mimo iż to słabe gówno, które mogłaby zabić woda skapująca z sufitu to mogłaby do nich dołączyć i na przykład jakoś ich podboostować.|

<No, ale nie, ta kurwica społeczna zostanie po stronie Slade'a aby nie było tak prosto oraz będzie jedynie użalać się nad sobą.>

*Dobrze, że ja pojawiam się stosunkowo późno w tej historii. No, ale niestety, też zostanę zrobiony na NadOOC.*

~*Jedyne, gdzie NadOOC pasuje to Retconning 0,25. Chociaż akurat tam Slade będzie ultra kanoniczny, a to Tytani będą NadOOC. :D*~

~Dobrze, że masz jeszcze trzydzieści jeden rozdziałów do zaplanowania oraz do zaplanowania Tristitię The Bardziej Opko, Sezorisa, Black Steela i, z tego co wiem, Lady Vemass. xDDD~

~*THE BARDZIEJ OPKO XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD*~

~;"""DDD~

133. „Na tą myśl, po moim policzku spłynęło parę łez. Chciałam zasnąć i zapomnieć o wydarzeniach dnia dzisiejszego. Od razu zamknęłam oczy i, jakiś czas później, usnęłam..."

~*A przemyśleń nadal w chuj mało. Nadboże z rewolwerem, skoro dostała wpierdol tysiąclecia, to powinna bardziej się zastanowić czemu zjebała i stchórzyła. No, ale nie, to oczywiście wina Slade'a, że ją w ten niekonwencjonalny sposób ukarał.*~

~No i to też nierealistyczne, że aż tak szybko zasnęła. Chyba powinna się trochę bardziej bać po tym, co się wydarzyło.~

|No, ale to Mary Sue, czego wy wymagacie.|

~*Niestety. A to opko mogłoby być ciekawe, gdyby się tylko postarać.*~

<Jak każde twoje stare opko, Ramoninth.>

~*I tak większości nie napiszę remake, bo Retconningi, eks di. xD*~

<Trza spalić Retconningverse. xD>

~*ANI SIĘ WAŻ. ;===;*~

<;"""DDD>

134. „[...] Przez chwilę nawet chciałam stąd uciec, ale...nie mogłam. Nadal wierzyłam w to, co powiedział mi, gdy pierwszy raz się spotkaliśmy i, poza tym, miałam nadajniki, za pomocą których Slade widział, gdzie byłam. A przynajmniej domyśliłam się, że te szare, metalowe cosie na mojej głowie to nadajniki. No i także nie wiedziałam, z czego był zbudowany kombinezon, który miałam na sobie, i czy nie było tam czegoś, za pomocą czego Slade mógł mnie kontrolować."

~*A, fakt, nadajniki. No, ale hej, ta parówa umiała hakować. Podczas jednej z misji mogłaby sobie shakować nadajniki i je wyłączyć. Jak coś to w przyszłości opowiadania to robi. Tak samo z kombinezonem.*~

~I generalnie miło, że sama skapnęła się, że na głowie miała nadajniki. To ewidentnie plus, że nie jest ciężko kapująca.~

|A poza tym, motywacja Tri do pozostania z mym opkowym sobowtórem nie ma za bardzo sensu. Nawet nią jakoś specjalnie nie manipulował aby uwierzyła, że faktycznie może spełnić jej marzenia. Nawet nie spróbował jej zaszantażować czy coś.|

<I, wciąż, jest tu kurła za mało przemyśleń, no. W takich sytuacjach główna postać powinna się trochę dłużej nad danym tematem zastanawiać.>

*No, ale w sumie tej parówy nie przejął fakt, że Slade śledził ją cholera wie ile lat, także ta.*

<A, no racja. ;===;>

135. „[...] No, bo nadal się go bałam. Mimo wszystko, nie chcąc ściągać jego gniewu na siebie, zeszłam z łóżka i udałam się do głównego pomieszczenia."

~*A tych przemyśleń nadal za mało. Skoro się go bała, to powinna coś więcej o tym pomyśleć. Jeżeli faktycznie się czegoś bała, to nie mija to tak szybko. Ja tam nadal w nocy się boję, że coś na mnie z jakiegoś kąta wyskoczy, a już nie oglądam tak często analogowych horrorów.*~

~A poza tym, to wygląda jakby miała wyjebane w fakt, że się Slade'a nadal bała po minionym wpierdolu. Tak po prostu złazi z łóżka i idzie. Ja wiem, że mogła bać się jak zareaguje, gdy nie przyjdzie, ale jej strach powinien być opisany, no.~

|Przez to po prostu wygląda płytko i powoduje, że ta kurwa jest półwymiarowa.|

~*Retconning 0,25 to będzie cudo!*~

<W psychiatryku. xD>

~*Spierdalaj xDDD*~

136. „[...] - Hej...Nie bój się mnie. Już nie jestem na ciebie zły. [...]"

*A oto przed państwem ona! Wypowiedź niepasująca do postaci! *Klask klask* Jakoś nie wyobrażam sobie aby Slade mógł coś takiego powiedzieć.*

|Czyli to od tego momentu zaczyna się bycie NadOOC?|

~*Z tego wniosek, ale tak makromalnie jeszcze.*~

|Ale i tak, już w piątym rozdziale. =___=|

~*Niestety, odwieczne prawo opek. ;-;*~

137. „[...] chodzi o tą nieszczęsną tubę. [...]"

<*Tę nieszczęsną tubę, kurwiu.>

|TAAAKA MIŁA. XDDD|

<No co? Nienawidzę tego opka. :D>

|Nie dziwne, ale i tak. XDDD|

<:D>

138. „[...] W tym momencie, Slade ponownie wyjął ten sam nadajnik, co dwa dni temu i nacisnął jeden z przycisków. [...]"

~Serio? Mamy to samo, co w zeszłym rozdziale, tylko tym razem bez tchórzostwa? =_=~

~*Niestety. Bowiem wiesz, po co wymyślić coś oryginalnego, skoro można powtarzać to samo, c'nie?*~

~Brak mi słów na twego dawnego pierdolca. =_=~

~*Niestety, moje dawne niedojebanie sięgało zenitu.*~

~Widać właśnie. ;===;~

139. „[...] Bałam się tej misji i tego, że znów bym stchórzyła oraz, że wtedy moje życie najprawdopodobniej by się skończyło. [...]"

~*Po cholerę Slade miałby cię zabijać, skoro potrzebował cię do osiągnięcia swojego celu? To nie miałoby sensu, nie tylko z punktu widzenia zakulisowego oraz fabularnego.*~

~A poza tym, nie musiałaś tchórzyć. No i też jako iż bałaś się konsekwencji, to na stówę byś tak łatwo nie stchórzyła.~

|Generalnie przydałoby się też więcej przemyśleń Claire. No kurde, jeżeli mamy odczuć, że faktycznie się bała, to powinno to zostać lepiej przedstawione. Inaczej po prostu nie możemy się wczuć w sytuację postaci.|

<A poza tym, czemu bała się samej misji? Podczas jej trwania nie stało się nic, czego mogłaby się bać. Dopiero po tchórzostwie dostała wpierdol.>

*Ogólnie na początku ta historia jest NadNudna. I pomyśleć, że to dopiero piąty rozdział.*

~*A dalej jest gorzej i gorzej... ;===;*~

140. „[...] Po wylądowaniu, najpierw sprawdziłam za pomocą komputera to, czy systemy alarmowe były włączone, czy też nie. Okazało się, że najprawdopodobniej osoba zarządzająca tą placówką, na nowo je włączyła. [...]"

~*Głupie by było, gdyby nikt na nowo nie włączył systemów alarmowych.*~

~Generalnie ten fragment jest niepotrzebny. Tristitia powinna się domyślić, że zostały włączone na nowo, ponieważ to jest najlogiczniejsze.~

|To opko jest wręcz NadN+iepotrzebne.|

~*Wiem i nie rozumiem jakim cudem mogłam to NadGówno kiedyś ubóstwiać.*~

<Przynajmniej w Retconningach ma opkowa wersja kipnie.>

~*TAAAKA NADMIIIŁA. XDDD*~

<Hehe >:D>

141. „[...] Udało mnie się to, ale...dopiero po dwóch i pół godzinie. Znaczyło to, że zostały one ulepszone tak, aby ewentualny haker miał utrudnione życie. Jednak, dla mnie nawet to nie stanowiło przeszkody."

~*Kurde, szybko ulepszyli te systemy. Podejrzewam, że normalnie powinno to zająć właścicielom dłużej.*~

~No, ale jak wiadomo, w Opkolandii wszystko zdarzyć się może. A poza tym, to drugie zdanie jest kurwa niepotrzebne. Każdy wie, po co ulepsza się systemy alarmowe, no.~

|I to ostatnie zdanie. Ależ kurwa tak, bowiem jakby Tri nie była idealna w hakowaniu, to opko byłoby ciekawsze, a nie o to chodzi. Serio, niewielu jest na świecie hakerów, którzy perfekcyjnie znają się na swojej dziedzinie i umieją wszystko co istnieje shakować.|

<No, ale Claire The Opko musi być Mary Sue, a takim życie zawsze musi wszystko ułatwiać.>

|Niestety ;===;|

142. „[...] Nie było bomby, co mogło znaczyć, że dach jeszcze nie był naprawiony. [...]"

*

*

143. „[...] dziura w dachu, która została zrobiona przez bombę [...]"

~Ja jebe, w tym opku jest za dużo oczywistości. Wiemy, że tę dziurę zrobił wybuch bomby, bowiem było o tym wspomniane rozdział temu.~

~*To ewidentnie było pisane dla nakarmienia licznika słów.*~

~To da się bardzo łatwo zauważyć. ;===;~

144. „[...] A, że było to dość duże zniszczenie, przez drugą połowę nadal mogłam się przedostać. [...]"

*No ależ oczywiście, ponieważ główna Mary Sue musi mieć zawsze ułatwione zadanie. Jakby po prostu nie mogła się przedostać przez to zniszczenie i musiała wlecieć do środka zamieniając się w niematerialnego orła. To byłoby bardziej realistyczne.*

|Też mnie to wkurwia, a główna bohaterka nie jest jeszcze wkurwiająca z charakteru. To opko jest w sumie wkurwiające praktycznie od początku.|

*Co nie jest niczym dobrym. ;===;*

145. „[...] Podeszłam do dziury, ukucnęłam przed nią i rzuciłam w dół metalową kulkę. Kiedy uderzyła o podłogę, dojrzałam że, poza znanymi mi sprzed dwóch dni jeziorkami kwasu, były również różne kolce, zapadnie, małe, laserowe ściany oraz miejsca, w których fragment sufitu i podłogi działały jak zgniatarka."

<Ja jebix, co. Ja rozumiem, że można byłoby w ten sposób ulepszyć zabezpieczenia tego miejsca, ale zostały one zainstalowane bardzo szybko. Wątpię aby w dwa dni dało się to wszystko sprowadzić, zamontować i jeszcze uruchomić.>

~No ale in the Opkolandia City all can happen.~

~*Znowu się w to bawimy? XDDD*~

~Why not? Pasuje? Pasuje :D~

146. „[...] np. [...]"

|Idealny skrót do narracji, no nie ma chuja we wsi. Jakby nie można było tego napisać normalnymi słowami.|

~*To nie pasuje tym bardziej dlatego, że narracja jest pierwszoosobowa, więc bohaterka technicznie mówi nam o wszystkich wydarzeniach. A nikt normalny w mowie nie stosuje tego skrótu.*~

|Spalmy Tristitię The Opko.|

~*Każdy z funkcjonującym mózgiem jest za tym.*~

147. „[...] No kurwa jego mać. Czy oni nie mieli nic lepszego do roboty, tylko przeszkadzać innym? Mimo to, odwróciłam się. [...]"

~*Zadaniem Tytanów jest bronienie miasta, szmatławcu, więc nie dziwne, że przybywają ci skopać dupę, gdy chcesz coś ukraść.*~

~A poza tym, przez to „mimo wszystko" znowu wygląda to jakby miała wyjebane w to, że Tytani właśnie przyszli jej skopać dupę. Zrozumiałbym, gdyby miała wyjebane po roku czy dwóch latach, bowiem to już byłaby codzienność, ale na początku powinna jakoś bardziej to skomentować.~

|Generalnie domeną tego łopka jest fakt, że Claire ma za mało przemyśleń, mimo iż akcję śledzimy z jej perspektywy.|

~*Niestety i nie jestem z tego powodu zadowolona. ;===;*~

148. „[...] - Naprawdę nie macie co robić, tylko przeszkadzać innym?

- Owszem, mamy co robić, ale przecież nie pozwolimy wam zniszczyć miasta! – Powiedziała Gwiazdka.

Po tych słowach, sklonowałam się cztery razy i rzuciłam w ich kierunku z zamiarem zaatakowania. W tym momencie, Robin zawołał:

- Tytani, WIO!

[...]"

~*Tak, szanowna wycieczko. W taki sposób w każdym rozdziale wygląda akapit poprzedzający napierdalankę.*~

~Generalnie to pierwsze pytanie nie ma sensu, bowiem Tristitia powinna wiedzieć, że zadaniem Tytanów jest bronienie Jump City. Jasne, mogliby krótko przed walką porozmawiać, ale to powinno mieć sens.~

|Mogliby również nic nie gadać tylko po prostu od razu zacząć się napierdalać.|

<Generalnie nie ma co tutaj za wiele komentować poza faktem, że jest to nudne i sztuczne.>

~*Dupa mnie swędzi.*~

*Mistrzyni zmiany tematów jak się patrzy. xDDD*

~*Wieeem :DDD*~

149. „[...] Czyli aby radzić sobie z Tytanami, powinnam się klonować. [...]"

~No kurwa nie pierdol. To chyba logiczne, że jeżeli jest cię więcej to lepiej pójdzie ci walka z kilkoma osobami.~

*Generalnie to też jest dziwne. Czemu Tristitia nie pokonała szybciej Tytanów, skoro umiała się klonować oraz umiała walczyć praktycznie jak Slade?*

~*Bowiem trzeba było najebać więcej fillera.*~

*;===;*

~*Wiem, też nie jestem dumna z dawnej siebie. ;===;*~

150. „[...] - Naprawdę, nie musisz wiecznie służyć Sladeowi. On tylko chce cię wykorzystywać do swoich celów. Nigdy ci nie pomoże. Wtedy po prostu cię oszukał.

- Ale ja CHCĘ być jego uczennicą! Czy to tak trudno pojąć?! – Odpowiedziałam, po czym za pomocą wiązki działka laserowego, odepchnęłam go w kierunku ściany i kontynuowałam walkę.

I ową walkę, na szczęście, wygrałam. W pewnym momencie, gdy leżeli już wykończeni na podłodze, jako iż wciąż trzymałam ową tubę w ręce, wchłonęłam swoje klony do siebie i powiedziałam:

- Naprawdę, przyjemnie się z wami walczy.

[...]"

~*Noice, przynajmniej na koniec analizy na dzisiaj możemy się więcej rozpisać. Zaczynając od początku, czemu Robinowi tak bardzo zależy na przeciągnięciu Tri na swoją stronę? Powinien zrozumieć, że Claire woli stronę Slade'a.*~

~Znaczy mogłoby mu zależeć, ale w tym celu wcześniej powinno być lepiej opisane jak Tristitia zawarła przyjaźń z Tytanami i jak się z nimi dogadywała aby to miało sens.~

|A poza tym, oni powinni ją rozpierdolić. W końcu w serialu przekonaliśmy się, że jak ktoś ich zdradził, to ma od nich NadWpierdol.|

<I ta rozmowa też generalnie taka sucha jest. Jeżeli Robin chciał przekonać ją do zmiany strony to powinien dłużej próbować do niej przemówić, a nie tylko taka krótka wymiana zdań.>

*No i też można byłoby pomiędzy ich wypowiedziami opisać wymieniane między sobą ciosy aby dało się odczuć, że podczas tej rozmowy faktycznie walczyli.*

~*A poza tym, ależ naturalnie, że znowu wygrała Tri. Jakby nie mogła czasem przegrać walki, to byłoby bardziej realistyczne, a nie takie oło.*~

~Przydałby się też opis walki. Nawet jeżeli byłby chujowy, to przynajmniej byłoby się z czego pośmiać, a tak...~

|I generalnie odmiana mego imienia została źle napisana.|

~*No i koniec analizy na dzisiaj. Zanalizowaliśmy już nasz dzienny limit.*~

~*~*N.I.E – Naprawdę Idiotyczny Ewenement.*~ Co ma kurwa oznaczać to rozwinięcie? xDDD ~*Podkreśla wasze niedojebanie. xDDD*~ Ja jebe. xDDD ~*Hehe :DDD Anyway, koniec.*~ k ~*Lenie xDDD*~ ;"""DDD*~

151. „[...] tą tubę [...]"

~*Tę tubę, paszczurze.*~

<Taka miła. xDDD>

~*Co nie? :D*~

152. „[...] - Grzeczna dziewczynka...A teraz wracaj do bazy i nie zniszcz tej tuby po drodze!

- Tak jest! – Odparłam

[...]"

~To nadal brzmi tak, jakby on ją chciał wyruchać. xDDD~

~*A ten niedorozwój społeczny, jak zwykle, tylko o jednym. XDDD*~

~Moja wina, że to tak brzmi? XDDD~

~*Idź się lecz. xD*~

~Po chuj? :D Anyway, Nadboże z rewolwerem, jaka ta rozmowa nudna. Tak, wiem, że Tristitia Opko Version chciała jedynie przekazać Slade'owi info, że zdobyła przedmiot, no ale mogliby trochę dłużej porozmawiać. Co prawda nie wiem o czym, ale dałoby się coś wymyślić.~

~*No, ale po co tworzyć coś ciekawszego, co nie? Lepiej napisać opko.*~

|Retconningi są od tego lepsze.|

<A jeżeli Retconningi są lepsze od z założenia pisanego na poważne FanFiction, to wiedz, że jest źle.>

*Czy tylko ja bym chciał zobaczyć jakąś część Retconningów pisaną na serio? xD*

~*To by nie wyszło tak dobrze. XDDD*~

*Wiem, dlatego chciałbym to zobaczyć. XD*

153. „[...] Mogłam spokojnie wracać do bazy bez obawy o to, że czekałby mnie wpierdol..."

~*A słowo „wpierdol" jest takie idealne do narracji, nawet pierwszoosobowej. Spoiler: jest idealne tylko w Retconningach.*~

~I mam nadzieję, że się domyślacie, iż już nigdy w całej historii Tri nie dostanie wpierdolu?~

|No ależ tak, bowiem trzeba robić z mojej opkowej wersji NadOOC. =_=|

<Ciekawe czy postacie kanoniczne da się pisać zgodnie z charakterem.>

~*Da się, na przykład w najlepszym, niestety od dwóch lat niekontynuowanym, FanFiction „Shooting Star" postacie są kanonicznie pisane.*~

<\*.*/>

~*Wiem, właśnie to jest jeden z powodów, dla których to opowiadanie jest NadZajebiste. Ciekawe czy kiedykolwiek dostaniemy następny rozdział.*~

~↓nie xdddddddddddddddddddddddddddddddddddd~

~*Mam ci najebać, idioto? XDDD Nie dość, że indeks dolny, to najmniejsza możliwa czcionka, przez co nie idzie rozczytać, co ty tam namodziłeś. XDDD*~

~;"""DDD~

|Jesteś niereformowalny, Grzegorz. xDDD|

~Bywa ;"""DDD~

154. „[...] - Proszę. Oto tuba, której potrzebowałeś. – Powiedziałam i wyciągnęłam w jego kierunku dłoń, na której leżała tuba.

W tym momencie, Slade chwycił przedmiot i powiedział:

- Dobra robota. A teraz, możesz odejść. Wezwę cię, kiedy będziesz potrzebna.

- Tak jest! – Odparłam i odeszłam w kierunku mojego pokoju.

[...]"

~*<Umiera z nudów.> Ja jebix, jakie te dialogi są nudne, no. Ja rozumiem, że obecnie Claire i Slade raczej nie mieli zbyt wielu tematów do rozmów, ale mogliby o czymś chociaż trochę porozmawiać, dzięki czemu mogłaby się między nimi nawiązywać jakaś inna relacja niż tylko uczeń-mistrz.*~

~No i powinni wykonywać jakieś ruchy podczas wypowiadania tych nudnych jak but słów, bowiem ludzie podczas mówienia zawsze coś robią.~

|Poza tym, czy mój opkowy sobowtór nie ma jakichś ciekawszych zadań do zlecenia Tristitii? Jest wiele różnych złych rzeczy do wykonania, a nie tylko kradzieże. Mógłby na przykład ją wysłać aby kogoś zarąbała, a Tytani by go próbowali obronić.|

<No, ale to by wymagało czasu i pomysłów, a lepiej napisać nudne, liniowe jak HDTF, opko.>

*Lepszego porównania chyba nie dało się napisać. XDDD*

<Co nie? :D>

155. „Od teraz spokój miałam przez...dwa tygodnie. Nie żartuję, tyle czasu nie dostałam żadnego nowego zadania. [...]"

~*Rozumiemy, nie zesraj się z tego powodu.*~

~A poza tym, to dość sporo. Znaczy jasne, Slade mógł coś tam kombinować z tą tubą, no ale i tak.~

|Pewnie mój opkowy sobowtór zastanawiał się jak zajebać Sezorisa.|

~*Jeszcze za wcześnie na tego paszczura, no. XDDD*~

<Kolejna miła. xDDD>

~*;"""DDD*~

156. „[...] - Uczennico, za dwadzieścia minut widzę cię w głównym pomieszczeniu.

- Tak jest! – Odparłam ze słyszalną radością w głosie.

- ... Chwila. Czy ty się tam cieszysz z nowego zadania?

- Tak! Wiesz, jak mnie się przez te dwa tygodnie nudziło?

Po tych słowach, usłyszałam w uszach to, że Slade zaśmiał się i powiedział:

- Jak to miło słyszeć, że moja uczennica jest szczęśliwa z kolejnego zadania.

[...]"

~*To jest tak nudne, że aż sprawdzę czy Lecker mi odpisała...Nope, still nope. Może niedługo odpisze.*~

~To było ciekawsze od wszystkiego, co do tej pory zanalizowaliśmy. A poza tym, przynajmniej pod tym względem Tristitia myśli logicznie czyli skoro do niego przyszła, to musiała mieć powód i teraz to logiczne, że zaczęły jej się podobać te zadania.~

|Przynajmniej nie jest taką niezdecydowaną kurwą jak Terra.|

~*Fakt, nie rozumiem obrońców Terry. Terra to niedojebana, rozwydrzona nastolatka. Uciekła od Tytanów z gównopowodu, bowiem wolała zaufać obcemu facetowi, którego nie znała nawet doby i który, jak wiedziała, jest zły. A potem, zamiast pozostać mu wierną, go zdradziła. Ja pierdolę, ta suka powinna zdechnąć w torturach. Jak już się decyduje na jedną stronę to powinna mieć solidniejszy powód zdrady niż taki, że o nie, Robin domyślił się, że nie potrafi kontrolować swych mocy.*~

~Ogólnie ta dziwka po prostu wszystkim się naprzykrzała i nie dziwne, że Bestia się w niej zakochał. Debil pasuje do debila, także ta.~

|Wolimy jak widać gadać o wszystkim, byle nie analizować tego gówna. xDDD|

<Nie dziwne, bowiem ta rozmowa Slade'a i Tri jest nudna. Jasne, Claire się cieszy, że Slade chce dać jej nowe zadanie, ale ten dialog jest taki bezemocjonalny, że to aż szok. Powinno być tutaj więcej emocji, szczególnie, że Tristitia The Opko miała być szczęśliwa, a Slade The Opko zdziwiony.>

*No i Tri The Opko powinna też coś robić podczas wykonywania tych czynności. Nie można powiedzieć, co Slade robił, no ale chociaż Claire powinna wykonywać jakieś czynności jak każdy, normalny człowiek.*

~*I pomyśleć, że ta historia mogłaby być ciekawa.*~

~Ale jebnę rant w analizie końcowej.~

~*Wyjdź xDDD*~

~Nie :D~

157. „[...] Pierwszy raz słyszałam, żeby Slade się zaśmiał. Mimo wszystko, po tej wyjątkowo dłuższej rozmowie na odległość, zapanowała cisza. [...]"

~*Znowu to „mimo wszystko", które sugeruje, że Tristitia The Opko ma na wszystko i wszystkich wyjebongo?*~

~Ale serio, strasznie mało jest przemyśleń. Mogłaby trochę pomyśleć nad tym, że pierwszy raz słyszała aby Slade się zaśmiał. Mogłaby się zastanowić też, dlaczego jego poprzedni uczniowie nie reagowali podobnie jak ona. Dzięki temu nie wyszłaby na jednowymiarową kurwę bez własnych przemyśleń.~

|No, ale nie, lepiej stworzyć NadGówno i liczyć, że ktoś się nabierze i to szajstwo przeczyta.|

~*A najgorsze, że, co prawda nie wiem jak w wypadku Derrki, bowiem ona daaawno usunęła konto, ale jest jedna osoba, która lubi ten FanFiction, a przynajmniej ten przerobiony na dramat.*~

|Psychol|

~*Wiem, też mnie to dziwi. ._.*~

158. „Kiedy ta godzina nastała, wręcz wybiegłam z pokoju, nawet zapominając o zamknięciu drzwi. Od razu pobiegłam do głównego pomieszczenia. Znalazłam się tam równo o szóstej dwadzieścia. Gdy tam byłam, ujrzałam Slade'a, który, standardowo, wpatrzony był w wielkie monitory. Chwilę potem, odwrócił się w moim kierunku i, widząc me podekscytowanie, powiedział:

- Boooże...To już chyba uzależnienie. No, ale przechodząc do rzeczy, mam dla ciebie, jak już wiesz, nowe zadanie. Jednak, nie jest to kradzież. Otóż, udaj się na tą platformę wiertniczą...

Po czym wskazał na ekrany. Ja zaś, spojrzałam w ich kierunku. Na nich, ujrzałam platformę wiertniczą znajdującą się na środku...morza? Ten zbiornik wodny chyba nim był. Zaś Slade kontynuował:

- Będąc tam, masz za zadanie po prostu kontrolować to, jak postępuje budowa dezintegratora jonowego.

- Czego? – Spytałam ze zdziwieniem.

- Dezintegratora jonowego. Taka stacjonarna broń, która mogłaby zdezintegrować nawet księżyc, jeżeli ustawiona by była na maksymalną moc. Wielu słyszało, jeszcze nikt nie zbudował.

- Okej, nie wnikam. Ale jeszcze jedno. Jak ja się tam udam?

- Tym samym, co zwykle, samolotem.

[...]"

~*Nie, ten zbiornik wodny to jezioro lub rzeka, a nie morze, Tristitio. A poza tym, noice, wreszcie możemy się trochę dłużej rozpisać. Anyway, znowu brakuje jakichś ich czynności wykonywanych podczas wypowiadania tych słów. Naprawdę, to mogłoby znacząco ubarwić historię.*~

~A poza tym, ona mogłaby na tę platformę polecieć w formie wielkiego, niematerialnego orła. Tak byłoby oryginalniej, no i może Tytani by ją zauważyli i coś by się w związku z tym wydarzyło.~

|A poza tym, ależ oczywiście, że mój opkowy sobowtór musi budować legendarną broń i of course, że uda mu się ją zbudować. Nie, to nie spoiler, każdy może się tego bardzo łatwo domyślić. Bowiem nie można pisać postaci kanonicznej REALISTYCZNIE. =_=|

<No i też dziwne, że moja opkowa wersja tak szybko reaguje z wręcz NadRadością na kolejne zadania. Nie dostała jeszcze ich aż tak dużo i generalnie nie były zróżnicowane, więc jasne, mogłyby zacząć jej się podobać, ale na razie bez przesady.>

*A poza tym, to pytanie jak się tam uda jest zbędnym karmieniem licznika słów. Przecież wie, że ma dwie możliwości dostania się tam.*

~*Generalnie to też ta misja nie ma zbytnio sensu, bowiem Slade mógłby to bezproblemowo robić zdalnie. Ja wiem, że mogłoby to zadziałać, gdyby chciał ją tam wysłać aby mógł zrobić coś, o czym Tri jeszcze miała nie wiedzieć, ale tak nie ma się zdarzyć.*~

~I ogólnie ten fragment jest nudny jak but, mimo iż mógłby być ciekawszy.~

|To całe opko mogłoby być ciekawsze.|

~To wiadomo.~

159. „W czasie lotu, najpierw nacisnęłam magiczny czerwony przycisk, gdyż dzisiaj była ładna pogoda, a nie chciałam, aby Tytani tak szybko wykryli moją obecność. Do platformy leciałam jakieś pół godziny. Jednak, ten lot był wyjątkowo przyjemny. Lubiłam latać samolotami i dzięki Sladeowi miałam taką możliwość."

~*No ależ naturalnie, że nasza Mary Sue nadal musi mieć ułatwienie, dzięki któremu nawet przy niesprzyjających warunkach pogodowych nie musi się wysilać aby nie zostać zauważoną. Inaczej musiałaby się trochę nagłówkować co by tu wymyślić aby nie zostać dostrzeżoną, a przecież nie o to chodzi w opkach.*~

~I generalnie tak mało tu przemyśleń. Tak, fajnie wiedzieć, że lot był przyjemny i, że Tri lubiła latać samolotami, ale powinna dać tutaj więcej swoich przemyśleń. Mogłaby na ten temat trochę porozmyślać i mogłyby wyjść jakieś sensowniejsze powody, dla których zdecydowała się stanąć po stronie Slade'a.~

|A poza tym, moje imię znowu jest źle odmienione. Po „e" powinien być apostrof.|

<No i generalnie nudny jest to fragment przez to, że jest tu tak mało przemyśleń.>

~Pomnóżcie to sobie razy dziesięć i wyjdzie wam analizowanie FanFiKtion „Wspomnienia", a dokładniej części dziejącej się w uniwersum Portala.~

*Czytałem waszą analizę i gdyby nie wasze komentarze, to zdechłbym z nudów, także potwierdzam.*

~No właśnie. ._.~

160. „[...] – Nie sądzisz, że ta lokalizacja jest trochę łatwa do wykrycia?

- Ale wygląda jak zwykła platforma wiertnicza. Samoloty, które tu dolatują są ciche jak próżnia oraz antyradarowe. Dopływają tu tylko łodzie podwodne, które są tak skonstruowane aby trudniej było je wykryć. Tytani nigdy nie odkryją, że z tym miejscem jest coś nie tak. A propos, samoloty z częściami do generatora już wylądowały. Idź je wyładować. – Odpowiedział Slade.

- Tak jest, Mistrzu.

[...]"

~*Slade kurwa, lubię cię, a ty to skrzętnie wykorzystujesz aby na mych oczach być Garym Stu. Co ty, Batmanem jesteś, że jesteś pięć kroków przed wszystkimi? Kurde, jakby nie mogła mu się noga podwinąć i nie mógłby na przykład nieodpowiednio skonstruować łodzie.*~

~No i też podczas tej rozmowy Tristitia powinna coś robić, bowiem serio nie uwierzę, że po prostu stała i patrzyła się przed siebie. To mogłoby ubarwić tę nudną jak but rozmowę.~

|A poza tym, Tytani mają ten swój komputer, który zaraz im wykryje, że ta platforma wiertnicza nie jest czymś normalnym. A poza tym, sam fakt, że znajduje się na jeziorze czy tam rzece jest już czymś podejrzanym.|

<To jest tak zjebane jak minister zdrowia.>

~*Lepszego porównania nie dałoby się wymyślić. xDDD*~

<:D>

161. „[...] - Ale to jest podejrzanie proste...

- Masz racje. To by BYŁO podejrzanie proste. – Usłyszałam za sobą głos Robina.

No i kurwa miałam rację. Te cholery nigdy nie dadzą nam żyć dopóki się ich nie zajebie. Mimo to, słysząc to, od razu odwróciłam się. Kiedy to zrobiłam, rzeczywiście ujrzałam Tytanów. Widząc ich, powiedziałam:

- Co?! Jak wy się domyśliliście?!

- Następnym razem, jak będziecie mieli jakiś świetny plan, realizujcie go w miejscu, którego nie widzimy z okien wieży. – Odpowiedziała Raven.

W tym momencie, spojrzałam na wieżę Tytanów, która była niedaleko, po czym powiedziałam:

- Cholera

Mimo wszystko, po chwili, rzuciłam się w ich kierunku z zamiarem zaatakowania. W tym momencie, Robin zawołał:

- Tytani, WIO!

I oni również rzucili się do walki..."

~*To jest nudniejsze od „Paper Girls", a jeżeli jest się nudniejszym od tego gównianego komiksu, to wiedz, że jest źle. Tak, mogliby porozmawiać przed walką, ale ta rozmowa powinna być ciekawsza. Nie wiem co prawda jak mogłaby brzmieć, ale dałoby się ją napisać ciekawie.*~

~No i, znów, powinni wykonywać jakieś chociaż minimalne czynności podczas mówienia tego wszystkiego. Nie da się tak po prostu stać i nic nie robić podczas rozmowy. Znaczy da się, ale jest to bardzo trudne.~

|A poza tym, to było do przewidzenia, że Tytani się zorientują. Kurde, jeżeli chce się kombinować coś złego, to powinno się to robić poza zasięgiem ich wieży, no. Każdy normalny to wie.|

<Powinna też moja opkowa wersja dać trochę więcej przemyśleń po ujrzeniu Tytanów. Jako iż od prologu wiemy, że Tristitia pisze to z perspektywy czasu, to mogłaby sobie na to pozwolić, a znacząco ubarwiłoby to historię.>

*No i też początek tej rozmowy jest zbyt sztampowy. Wiem, że to FanFiction do serialu dla dzieci, ale i tak, nawet jeżeli chciałoby się wykorzystać stereotyp, to powinno się to zrobić jakoś umiejętniej.*

~*No i generalnie ten kloc tekstu to nuda.*~

~NadAmen~

162. „[...] Otóż, w jednej sekundzie, Gwiazdka strzeliła we mnie tą swoją kulą energii. Ja zdążyłam odskoczyć, ale owa kula trafiła w dezintegrator. Gdy to nastąpiło, usłyszeliśmy odliczanie dochodzące z tamtej strony. Kiedy spojrzeliśmy na dezintegrator, ujrzeliśmy że na liczniku była sekunda. Po tym czasie, dezintegrator wybuchł, niszcząc całą platformę."

~*Ten kreskówkowy stereotyp pali mnie od środka. Wiem, że to działa w kreskówkach, ale w rzeczywistości już nie. Znaczy dałoby się to dobrze wykorzystać, ale tutaj nie zostało to tak użyte. Zacznijmy od tego, że ten dezintegrator dopiero był tworzony, więc Gwiazdka prędzej trafiła w tworzony dezintegrator, no ale nie zostało to sprecyzowane.*~

~A poza tym, po co Slade miałby montować opcję autodestrukcji dezintegratora? Jasne, można byłoby to jakoś sensowniej wytłumaczyć, ale tutaj nie zostało to zrobione.~

|No i, oczywiście, po spojrzeniu do jebnięcia musiała zostać tylko sekunda, bowiem schemat jest i trzeba się go trzymać, to nic, że jest cholernie sztuczny.|

*A poza tym, aż tak silny ten wybuch był? Po co miałby mieć aż taką siłę jebnięcia? Jeżeli by to jakoś sensowniej wytłumaczyć, to OK, ale nie zostało to tak zrobione.*

<A poza tym, oczywiście, że moja opkowa wersja musiała odskoczyć, bowiem jakby ją ta kula energii trafiła, to świat by wybuchł.>

~*I generalnie to jest tak samo nudne jak but jak wszystko, co do tej pory zanalizowaliśmy.*~

~A mogłoby być ciekawe, gdyby się tylko postarać.~

~*Niestety, kiedyś byłam niedojebana.*~

~Widać to na każdym kroku. =_=~

163. „[...] Gdy wpadłam do wody, mimo iż były średniej wielkości fale, zaczęłam płynąć przed siebie bez przerwy."

~*Nie wnikajmy w to, jakim cudem na jeziorze czy rzece mogły wytworzyć się fale. Nie, na sto procent to nie jest morze, bowiem serio? Morze w Ameryce? Znaczy mają oni dostęp do oceanu, ale ze względu na to, jak ten zbiornik otacza miasto, to jest to jezioro lub rzeka i tyle.*~

~A poza tym, nie wiem jak daleko od lądu Tri się znajdowała, ale to trochę nierealistyczne aby płynęła tak po prostu bez przerwy. Wiem, do czego to zmierza, ale mogłaby na przykład przemienić się w niematerialnego orła i w czasie lotu mogłoby się stać to, co ma się stać.~

|No, ale oczywiście, nasza Mary Sue nie może mieć utrudnionego życia, bowiem wtedy wszyscy bylibyśmy szczęśliwi, a nie o to chodzi.|

~A, no tak. ;===;~

164. „[...] Po zrobieniu tego ujrzałam, że leżałam na łóżku w swoim pokoju, w bazie Slade'a, przykryta kołdrą. Czyli on musiał mnie znaleźć przy brzegu i zabrać. Szykował się wpierdol. Przecież przegrałam tym samym, niechcący, wysadzając jego platformę, nad którą musiał się dużo namordować. [...]"

~*To drugie zdanie jest taką oczywistością, że zaraz Captain Obvious straci robotę. W końcu przez kogo innego znalazłabyś się w bazie, pasztecie?*~

~A poza tym, ten wpierdol byłby logiczny, ale, co nie jest spoilerem, bowiem każdy może się domyślić, Claire The Opko nie dostanie wpierdolu, bowiem wtedy Slade musiałby być kanoniczny, a przecież w opkach nie o to chodzi, c'nie.~

|Dobrze, że mój opkowy sobowtór nie jest na razie takim NadOOC jakim stanie się w dalszej części opowiadania.|

<Chociaż tyle, że tego NadOOC-owania nie ma od samego początku FanFiKtion. No, ale generalnie jest tu za mało przemyśleń opkowej wersji Tristitii. Skoro się tak bała tego, że dostanie wpierdol, to powinniśmy dostać jej więcej przemyśleń na ten temat, w których faktycznie objawiłby się jej strach oraz powinna jakoś zachowywać się w sposób, który by to przedstawił. No, ale nie, lepiej napisać gówno.>

*Ogólnie na początku to FanFiKtion jest nudne, a potem wkurwiające. Z jednej męki w drugą.*

~*Niestety, a nawet jeszcze nie jesteśmy w połowie. >.<*~

~Kiedy będzie połowa?~

~*<Liczy> W połowie czterysta osiemdziesiątego dziewiątego fragmentu.*~

~;===;~

~*Wiem, niestety. ;===;*~

165. „[...] - O, Tristitio. Już się obu-... Chwila. Czy ty się mnie boisz?

Od razu gwałtownie przytaknęłam głową. W tym momencie, rzekł on:

- Ej no... Nie bój się mnie. Nie jestem na ciebie zły czy coś, więc nie musisz się obawiać mojej obecności.

- T-Ty nie jesteś na mnie zły? – Spytałam zdziwiona.

- Nie...Dlaczego niby miałbym?

- Bo...Bo ta walka...No i ja ją przegrałam...I jeszcze ta platforma wybuchła...Myślałam, że się wściekniesz.

- Ale walczyłaś do końca. I to się dla mnie liczy. To byłoby zbyt piękne, gdybyś ją wygrała. Pamiętaj. Ja jestem zły tylko, jeśli stchórzysz.

W tym momencie, odetchnęłam z ulgą. Chwilę potem, Slade zaśmiał się, po czym powiedział:

- Skoro własna uczennica się mnie boi, to znaczy, że zmierzam w dobrym kierunku do bycia władcą tego miasta. Ale przejdźmy do tego, po co tu przyszedłem. Chciałem się po prostu spytać, jak się czujesz.

- Dobrze. – Odpowiedziałam zgodnie z prawdą, po czym dodałam:

- Tak w ogóle, to dlaczego stworzyłeś ten dezintegrator tak, aby była w nim opcja autodestrukcji?

- Na wszelki wypadek. Gdyby coś naprawdę niebezpiecznego działo się z dezintegratorem, wolałbym wysadzić ową platformę. Ja nie chcę niszczyć świata, tylko go przejąć, zaczynając od tego miasta. No, ale teraz odpocznij sobie, a ja wezwę cię, gdy będziesz potrzebna. – Odpowiedział

[...]"

~*Noice, będziemy mogli się rozpisać na zakończenie analizy na dzisiaj. Także zaczynając, zaczyna się tworzenie ze Slade'a OOC. Kurde, on raczej powinien mieć wyjebane na to, jak się czuje Tristitia The Opko, dla niego ważnym powinno być, że nie padła i będzie miał kogo dalej wykorzystywać. No i też raczej by się nie zaśmiał, jakoś nie wyobrażam sobie Slade'a z Młodych Tytanów śmiejącego się.*~

~A poza tym, to by pasowało do Slade'a, gdyby miał ból dupy o to, że wysadziła mu, nawet przypadkiem i nie bezpośrednio, platformę, nawet jeżeli sama walka byłaby zbyt mało prawdopodobna do wygrania. No, ale nie, nie utrudniajmy naszej Mary Sue życia.~

|A można by to pociągnąć, jakby dostała ponownie wpierdol, to można byłoby jakoś jej lęk przed porażką podbudować. No, ale po co, lepiej stworzyć NadGówno, a nie się wysilić.|

<I nadal nie wierzę, że oni podczas tej rozmowy nic nie robili. No kurde, ludzie zawsze wykonują chociaż drobne czynności lub gesty podczas rozmowy i to jest naturalne. Mogłoby to ubarwić historię! I tak, będziemy się tego czepiać do końca, bowiem to wkurwia.>

*No, ale miło, że chociaż jakieś wyjaśnienie, dlaczego dezintegrator został stworzony tak, a nie inaczej, zostało podane. To zawsze jest minimalna zaleta. No, ale sama rozmowa jest generalnie nudna i bez polotu, mimo iż mogłaby być ciekawsza.*

~*Generalnie całe to FanFiKtion mogłoby być ciekawe, gdyby tylko dawna ja się postarała. No, ale po co, skoro lepiej na szybko napisać jakieś gówno.*~

~Niestety i teraz my musimy się z tym męczyć. >.<~

~*Przynajmniej jak skończymy, to już na zawsze będziemy mieć od tego NadGówna spokój.*~

~Też racja, ale to jest i będzie droga przez mękę.~

~*Niestety, no ale dla czytelników wypadałoby się poświęcić. Anyway, koniec na dzisiaj. Zanalizowaliśmy już dzienny limit stron z fragmentami.*~

~*~*NOPE xDDD*~ ;"""DDD ~*Jesteście niereformowalni. xDDD*~ Bywa ;"""D*~

166. „[...] - Masz wyczucie czasu, Tristitio. Akurat miałem cię wzywać. Otóż, mam dla ciebie nowe zadanie, które będzie polegało, znów, na kradzieży. Bowiem udaj się do Soto Laboratory i, będąc tam, ukradnij coś, co wygląda jak metalowy drążek z długimi, metalowymi prętami po bokach.

- Ale...Mistrzu...Nie sądzisz, że Tytani już domyślili się, którędy przelatuję lecąc do tych laboratoriów czy innych centrów badawczych? Wątpię, aby oni byli tacy głupi. – Zauważyłam

- Dlatego polecisz inną trasą. Wszystko mam zaplanowane, więc o to nie musisz się martwić. Jak zwykle, prowadzić cię będzie GPS.

Po tej krótkiej rozmowie, wyjął ten sam, co zawsze, nadajnik i nacisnął jeden z przycisków. W tym momencie, usłyszałam za sobą dźwięk rozsuwanej ściany. Wiedziałam, co to znaczyło, dlatego odwróciłam się. Widząc samolot, podeszłam do niego i, gdy wejście zostało otwarte, weszłam do środka, po czym zapięłam pasy. Chwilę potem, zobaczyłam że Slade wycelował nadajnikiem w sufit i nacisnął jeden z przycisków. Kiedy to zrobił, strop rozsunął się, a ja wyleciałam poza teren bazy..."

~*Ja jebe, jaki długi kloc tekstu, a dzisiaj będzie takich od zajebania, dlatego mamy tylko trzynaście fragmentów do analizy. A poza tym, zaczynając od początku, Nadboże jak tu mało przemyśleń. Obecnie poprawiam pod kątem ortografii i interpunkcji „Inadequate Place, Inadequate Time" i tam kurde główny bohater ma znacznie więcej przemyśleń, a w alternatywnym zakończeniu to już w ogóle będzie miał więcej niż Tristitia tutaj. A Tri akurat powinna mieć jeszcze więcej przemyśleń, bowiem tutaj dzieje się więcej niż w IPIT.*~

~Wspaniały skrót. xDDD No ale faktycznie, strasznie mało ona rozmyśla, normalnie jakby była maszyną, a nie człowiekiem. A poza tym, nadal nie wierzę, że oni nic nie robili podczas rozmów ze sobą. Skoro obecnie już porównujemy do IPIT, kurna, kocham ten skrót xD, to tam więcej się działo podczas wypowiedzi postaci niż tutaj.~

|No i też miło, że mój opkowy sobowtór wpadł na pomysł, że Tytani to jednak nie debile i się powinni domyśleć, że Claire The Opko niebo w jednym konkretnym punkcie przemierza. To ewidentnie idzie na plus, a to ten typ historii, gdzie plusów trzeba szukać.|

<No, ale ogólnie to FanFiKtion jest strasznie monotematyczne. Misje mej opkowej wersji ciągle polegają jedynie na tym, że ma coś ukraść i tylko pierwsza misja wyglądała inaczej. Ja wiem, że w przyszłości się to zmienia, ale pierwsze rozdziały każdej historii decydują o tym czy czytelnik zostanie na dłużej, czy nie, więc wypadałoby się postarać aby zachęcały.>

*A poza tym, to nadal głupie, Tristitia mogłaby tą inną trasą polecieć przemieniając się w niematerialnego orła. No, ale nie, trzeba podkreślać jaką to jest Mary Sue, jakbyśmy się kurna nie zorientowali. ;=;*

~*I generalnie od tego fragmentu jest ciekawsze to, że jeden przycisk na klawiaturze mnie się czymś śliskim ujebał.*~

~Wszystko jest ciekawsze od tego gówna.~

167. „[...] W końcu, zawsze gdy wysyłał mnie abym coś ukradła, kończyło się to stworzeniem czegoś przy użyciu ukradzionego przedmiotu. [...]"

~*No co ty kurwa nie powiesz. A w jakim innym celu miałabyś kraść coś dla faceta, który chce przejąć miasto i prawdopodobnie cały świat?*~

~Ogólnie myśli Tri Opko Version w większości polegają na stwierdzaniu oczywistości i ewidentnie są po to aby nikt się nie przyczepił, że narracja pierwszoosobowa, a przemyśleń głównej postaci nie ma.~

|Generalnie to domena każdego opka w narracji pierwszoosobowej napisanego przez dawną Ramoninth.|

~*Niestety wiem i nie jestem z tego dumna. >.<*~

168. „[...] Dzisiaj, zajęło mi to...trzy godziny. Tak, takiemu hakerowi jak ja zajęło to TRZY godziny! [...]"

~*Nie zesraj się, widać po prostu zabezpieczenia były wyjątkowo mocne. A poza tym, nie musisz podkreślać tego, że jesteś wyidealizowana, wiemy to i każdy z czytelników, który doczytał do tego momentu, powinien się w tym zorientować.*~

~Naprawdę, jakby Tristitia nie mogła nie umieć tylu rzeczy. Mogłaby być doskonała w hakowaniu, ale w takim wypadku trzeba byłoby jej wyjebać umiejętność prowadzenia pojazdów takich jak samolot czy, czego dowiemy się później, skuter śnieżny. Nie może być doskonała w dwóch tak ciężkich dziedzinach.~

|Generalnie fajnie byłoby, jakby Tri nie umiała hakować. Dzięki temu rozdziały mogłyby być ciekawsze, bowiem w jakiś inny sposób musiałaby się dostać do danych budynków.|

<I pomyśleć, że z tego, co widziałam po planach siedmiu rozdziałów do Retconning 0,25, Retconningowe opowiadanie ma być ciekawsze, mimo iż tam Tytani mają być OOC jak chujem strzelił.>

To chyba najwyższy poziom udowodnienia, że FanFiKtion o Claire jest NadZjebane.

~*Niestety >.<*~

169. „[...] Podejrzewałam, że był to jakiś materiał wybuchowy, bo cóż innego? [...]"

~*No ja jebe, co ty nie powiesz. Kurwa, naprawdę, nie mogłaby ona mieć jakichś ciekawszych przemyśleń, a nie walić takimi oczywistościami? To jest narracja pierwszoosobowa, mogłaby się zastanowić nad czymś mniej oczywistym. No, bo porównajcie sobie z tym fragmentem rozdziału osiemnastego IPIT, a dokładniej rozdziału osiemnastego i pół, który ma prowadzić do alternatywnego zakończenia:

„Ciekawiło mnie teraz w sumie jak przedstawiała się historia tego miejsca i który geniusz wpadł na pomysł aby stworzyć GLaDOS tak, jak została stworzona. No, bo na sto procent GLaDOS nie istniała od samego początku oraz to miejsce musiał stworzyć jakiś człowiek lub kilku ludzi. Prawdopodobnie trafiłem obecnie do jakiegoś szybu testowego, bowiem kilkukrotnie w czasie drogi tutaj widziałem na ścianach wielką, żółtą cyfrę „09". Wiem, że o tym wcześniej nie wspomniałem, ale nie uznałem tego za zbyt istotne aż do tego momentu. Co prawda ta dziewiątka mogła też oznaczać coś zupełnie innego i tylko ja tutaj nadinterpretowałem zwykłą cyfrę. No, ale z drugiej strony Aperture to w większej części obszary testowe i pomieszczenia techniczne z nimi związane. Jasne, ten ośrodek zawsze mógł zaczynać od czegoś innego, ale najbardziej kojarzyłem go z testowania czego się dało. Zastanawiałem się też, dlaczego to wszystko zostało odcięte od wielu wieków. Jasne, wiadomo, po co utrzymywać starocie z nie wiadomo którego wieku, lepiej przenieść się do nowszych części. No ale z drugiej strony w starszej części Aperture mogły znajdować się jakieś ciekawe elementy testowe, które mogłyby ubarwić pomieszczenia testowe. Poza tym, zawsze tutaj mogłyby znajdować się inne, uśpione i, być może, żywe obiekty testowe. Nie wiedziałem tego, no ale wątpiłem aby Centrum wydłużonej relaksacji istniało od samego początku Aperture. Podejrzewałem, że mogło istnieć też jakieś inne, stare oraz sterowane przez inny, niezależny od głównego, system. A to oznaczałoby, że jeżeli moja hipoteza okazałaby się prawdziwa, to nie pozostałbym tutaj jedynym żywym człowiekiem. No, bo w sumie jakaś szansa istniała i to całkiem spora, bowiem obiekty testowe z czasów świetności tej części ośrodka też powinny znajdować się gdzieś zahibernowane, a wątpiłem aby przed zamknięciem tej części tegoż ośrodka zdążyli przeprowadzić testy na absolutnie wszystkich i zrobić z nimi po tych testach cokolwiek robiono z obiektami testowymi od momentu powstania Aperture do czasu uruchomienia GLaDOS. Znaczy nie podejrzewałem, że znalazłbym stare pomieszczenia hibernacyjne, ale gdzieś istnieć zawsze mogły. Swoją drogą, tak w kwestii starych testów, to ciekawe jak wyglądało pierwotne działo portalowe. Szczerze wątpiłem aby od samego początku prezentowało się identycznie jak to, które ja miałem przy sobie. Nie zdziwiłbym się, jeżeli miałoby ogromne rozmiary, bowiem od czegoś twórcy tej broni musieli zacząć, co nie? W sumie to ciekawiło mnie też, jak w dawnych czasach prezentowały się wieżyczki. W końcu podejrzewałem, że tak samo jak w wypadku działa portalowego, nie od początku prezentowały się idealnie tak samo jak obecnie. Co do innych elementów testowych to powątpiewałem aby na przykład takie mosty świetlne mogły istnieć w dwudziestym wieku, gdyż podejrzewałem, że wtedy Aperture powstało."

Wiem, że dałam tutaj straszny kloc tekstu, ale to jeden akapit w alternatywnym rozdziale osiemnastym przedstawiający przemyślenia głównego bohatera podczas dłuuugiej drogi przed siebie. No. Teraz porównajcie sobie to z tym FanFiKtion o Tristitii.*~

~Widać ewidentną przepaść pomiędzy pisaniem w narracji pierwszoosobowej przez dawną i obecną ciebie.~

~*No właśnie, to widać na pierwszy rzut oka.*~

|No ale kiedyś pisałaś wszystko aby było, więc co się dziwić, że gówno wyszło.|

~*Niestety >.<*~

170. „Lecz, kiedy miałam już otwartą drogę do środka, przeszłam przez ścianę. Jednak, gdy postąpiłam krok naprzód, ujrzałam że przede mną włączyły się jakieś lasery. Jednak, nie były one normalne, gdyż miały kolor zielony z czarnymi plamami. Widząc je, powiedziałam ściszonym głosem, jakby przed siebie:

- Mistrzu...

- Hm? – Usłyszałam w uszach odpowiedź.

- Co to są za dziwne, zielone lasery z czarnymi plamami, które widzę przed sobą?

- Jeżeli nie chcesz umierać przez parę dni w cierpieniach, radzę ci nie mieć z nimi kontaktu dłużej niż trzydzieści sekund. Wolisz nie wiedzieć, co by z tobą zrobiły. Po prostu omijaj je.

- Tak jest.

[...]"

~*Myślicie, że te lasery kiedyś jeszcze się pojawią oraz dowiemy się, co robią ludziom po kontakcie z nimi dłużej niż trzydzieści sekund? Pojebało was? Oczywiście, że już więcej się nie pojawią.*~

~No ależ tak, bowiem w taki kurwa sposób powinno się wprowadzać różne rzeczy. Jasne, Tri mogłaby nigdy ich nie dotknąć na dłużej niż trzydzieści sekund, ale ktoś z historii mógłby i wtedy dowiedzielibyśmy się, co one robią. Poza tym, mogłyby pojawić się jeszcze częściej i w sumie któryś z Tytanów mógłby zginąć od ustrzelenia przez takowy.~

|Ogólnie ta historia ma od zajebania pomysłów, które można byłoby ciekawie wykorzystać, ale nie zostały one rozwinięte. Wiem, że to jest domena dużej części opek dawnej Ramoninth, ale ten FanFiKtion jest jednym z tych, gdzie najlepiej to widać.|

<Poza tym, wciąż nie uwierzę, że moja opkowa wersja nic nie robiła podczas tej rozmowy. Jasne, nie możemy wiedzieć, co wykonywał Slade, ale Claire The Opko mogłaby coś robić, na przykład rozglądać się po okolicy.>

*Poza tym, z tego co wiem, to nawet dawna Ramoninth nie wymyśliła, co te lasery miały robić po dłuższym kontakcie z organizmem żywym.*

~*Correct ;=;*~

~Ja jebe no. Nie tak powinno się wprowadzać różne rzeczy do opowiadania.~

~*Teraz wiem. Kiedyś najwidoczniej nie wiedziałam.*~

~;===;~

~*Wiem ;=;*~

171. „[...] - No. Łatwo poszło.

- Nie byłbym tego taki pewien. – Usłyszałam za sobą głos Robina.

No kurwa mać. Czy ci pierdzieleni Tytani zawsze musieli wszystkim przeszkadzać? Po chwili odwróciłam się. Kiedy to zrobiłam, rzeczywiście ujrzałam za mną Tytanów. Widząc ich, przewróciłam oczami i powiedziałam zirytowanym głosem:

- No tak. Bo kogóż innego mogłabym się tu spodziewać.

A następnie, dziś bez klonowania, rzuciłam w ich stronę. W tym momencie, Robin zawołał:

- Tytani, WIO!

I oni również rzucili się w moim kierunku..."

~*Ja jebix, jakie to nudneee. Zaczynając od początku, przekleństwa i to w takich ilościach nie pasują do narracji. Znaczy przekleństwa w pierwszoosobowej mi nie przeszkadzają, bowiem w tym typie narracji główna postać opowiada o wydarzeniach, a ludzie używają przekleństw. Nawet w IPIT kilka razy pojawiają się przekleństwa w narracji, ale nie kilka pod rząd. Znaczy mówię, nic do przekleństw nie mam, nie mam dwóch lat aby mieć problem, bowiem o nie, ktoś miał czelność przeklnąć, ale to po prostu gimbusiarsko wygląda w takich ilościach.*~

~A poza tym, miło, że Tristitia The Opko nie zawsze używa swej umiejętności klonowania, to przynajmniej jest trochę oryginalniej. A w tej historii należy szukać plusów.~

|Poza tym, nadal jest za mało jej przemyśleń. Wiemy, że opowiada o tym wszystkim z perspektywy czasu, więc mogłaby bez problemu dowalić więcej przemyśleń. No ale nie, po co, lepiej zapierdalać z akcją.|

<Poza tym, mogliby oni trochę porozmawiać aby to nie było takie sztuczne. Co prawda nie wiem o czym, ale jestem przekonana, że dałoby się coś wymyślić.>

*A poza tym, czy zawsze najpierw musi odzywać się Robin? Ja rozumiem, że on jest liderem Tytanów, ale inni też mogliby się wypowiedzieć aby nie było, że są tylko bezmyślnymi dronami do walki z Tri Opko Version.*

~*I generalnie to jest strasznie sztuczne. Pod koniec Retconning 0,25, gdy Tytani odkryją, że uczennica Slade'a to Andromeda, mają trochę pogadać, gdzie w głównej mierze Andzia Gandzia, słusznie zresztą, oskarży Tytanów, że to oni ją skrzywdzili i, że walcząc z nią są hipokrytami, bowiem w rzeczywistości w niczym nie różnią się od swoich wrogów poza tym, że udają dobrych. A to jest Retconning i, w większej części, nie ma być na poważnie.*~

~A wiedz, że jeżeli Retconning jest w czymś lepszy od, z założenia, poważnego FanFiction to jest wybitnie źle.~

~*Retconningi i IPIT są lepsze od NadWszystkiego.*~

|Nosz... xDDD|

~*Taka prawda. ;"""DDD*~

172. „[...] - Mistrzu...Zadanie wykonane. Mam ten przedmiot.

Po czym, na dowód, pokazałam go. Widząc to, Slade powiedział tym swoim zadowolonym i jednocześnie nieco niepokojącym głosem:

- Dobra dziewczynka...A teraz wracaj do bazy i nie zniszcz tego po drodze!

- Tak jest! – Odparłam

[...]"

~To nadal brzmi jakby chciał zaruchać. xDDD~

~*Idź się wychowaj, bezmózgu. XDDD*~

~Po chuj? :D~

~*Anyway, pomijając tego niedojeba ~Dzień dobry! :D~ tak, o tobie mówię, kurwiu. xDDD W każdym razie, pomijając go, to jest to nudne w chujny chuj. Ja jebe, naprawdę, rozumiemy że Tristitia jest Mary Sue i bezbłędnie wykonuje powierzone jej zadania, nie trzeba nam tego przypominać.*~

~I wciąż nie wierzę, że oni tak stali i patrzyli na siebie podczas mówienia tego. Jasne, to dałoby się zrobić, ale jest bardzo trudne, każdy wykonuje chociaż drobne ruchy podczas mówienia czegoś.~

|I naprawdę, czy Tri The Opko nie mogłaby jakiegoś zadania sknocić? To uczyniłoby ją realistyczniejszą, bowiem widzielibyśmy, że nie wszystko jej wychodzi. No ale nie, po co ubarwiać historię.|

<I też ona i Slade mogliby sobie trochę dłużej porozmawiać. Nie wiem o czym, ale jakaś relacja poza tą uczeń-mistrz powinna się między nimi nawiązywać, a do tego potrzeba aby chociaż rozmawiali ze sobą.>

*I, generalnie, nadal jest za mało przemyśleń głównej bohaterki. To również mogłoby jakoś opkową Claire rozbudować. No ale po co, skoro można stworzyć Mary Sue.*

~*Nadal nie mogę uwierzyć, jakim cudem kiedyś takie długie gówno mogłam napisać.*~

~Gorsze od tego jest tylko FanFiKtion „Wspomnienia".~

~*Nie przypominaj. ;===;*~

~A, fakt. Brutalne wspomnienia. ;_;~

173. „[...] - Proszę. Oto to, po co zostałam wysłana.

Po tych słowach, wziął ową rzecz, poklepał mnie po głowie i rzekł:

- Dobra robota, Tristitio.

W tym momencie, machnęłam ręką i odparłam:

- Oj...Dzięki. Staram się jak najlepiej wykonywać powierzone mi zadania.

- To właśnie zauważam każdego dnia. Ale teraz, możesz już iść. Zawołam cię, kiedy będzie trzeba. – Powiedział, odwracając się.

- Tak jest!

[...]"

~*<Zwiesza się z nudów z krzesła.> Ja jebeee...Jaka nuda. Naprawdę, po każdorazowym zadaniu Tristitii powinni trochę rozmawiać abyśmy widzieli, że jakieś inne relacje też się pomiędzy nimi nawiązują. No ale do tego przydałaby się przynajmniej rozmowa na różne tematy, a nie tylko w kwestii poszczególnych misji.*~

~I wciąż nie jestem w stanie uwierzyć, że podczas wypowiadania tych słów nie robili absolutnie nic. Tak, będę się tego czepiał, bowiem to może ubarwić historię, bowiem zobaczylibyśmy, że Tri i Slade to nie maszyny potrzebne jedynie do wykonywania określonych zadań w fabule. Jasne, historia, w której bohaterowie to tylko nośniki fabuły mogłaby zadziałać, ale fabuła musiałaby być intrygująca, a tutaj fabuła jest prosta jak but, więc powinna stać akcją i bohaterami.~

|No i też wydaje mnie się, że tak trochę sztucznie ze sobą gadają. Znaczy takie zdania dałoby się usłyszeć w prawdziwym życiu, ale to nie zmienia faktu, że przynajmniej dla mnie brzmią sztucznie dość.|

<Generalnie to po prostu jest nudne i nie dzieje się tutaj nic ciekawego. Generalnie ten FanFiKtion najpierw jest nudny, a potem wkurzający i cringe'owy.>

~*Niestety i nie jestem z tego powodu dumna. ._.*~

174. „[...] etc. [...]"

~*Skróty nadal nie pasują do narracji, szczególnie, że nikt nie mówi skrótami. Powinno się to napisać normalnie.*~

175. „[...] Następnie zaś, podszedł do mnie i stanął za mną oraz przyczepił mi coś metalowego do stroju. Chwilę potem usłyszałam, że nacisnął jakiś przycisk. W tym momencie, z owego czegoś przyczepionego do mojego ubioru, gwałtownie wysunęły się długie i szerokie, metalowe, czarne skrzydła. Ty, to akurat było super ulepszenie do walk.

- Woah. Fajne! – Powiedziałam, ze słyszalnym entuzjazmem w głosie.

- Wiedziałem, że ci się spodoba. Możesz ich używać siłą woli. Wystarczy, że pomyślisz aby się wysunęły i one to zrobią. Tak samo, jeśli chcesz aby się schowały, to pomyśl aby to zrobiły. Spróbuj. – Odpowiedział, po czym za pomocą tego samego przycisku schował me skrzydła.

„Wysuńcie się!" – Pomyślałam

W tym momencie, skrzydła ponownie gwałtownie się wysunęły.

„Schowajcie się!" – Ponownie pomyślałam.

I skrzydła to zrobiły.

- Widzisz? Aby używać ich do lotu, musisz tego bardzo chcieć. One wykonają każde twoje polecenie związane z lotem. – Odparł Slade.

W tym momencie, jako iż byłam kulturalna oraz owe skrzydła były naprawdę fajne, powiedziałam:

- Dzięki!

- Nie ma za co. To też może ułatwić ci walkę z Tytanami, szczególnie, że ponad połowa z nich umie latać. A teraz, możesz odejść. Już późno, a jutro czeka cię długi dzień... - Rzekł

- Tak jest!

Po czym odeszłam w kierunku mego pokoju. Naprawdę, życie jako czarny charakter coraz bardziej mi odpowiadało..."

~*Noice, przynajmniej tutaj dane nam będzie się wypowiedzieć. W każdym razie, zaczynając od początku, na jasnego gwinta jej te skrzydła? Ona i tak posiada już pięć nadprzyrodzonych zdolności, a w przyszłości zyska ich jeszcze więcej, a straci tylko jedną, z tego co pamiętam.*~

~A poza tym, nie trzeba umieć latać aby być potężniejszym. Można byłoby na przykład umieć kontrolować rzeczywistość i to już czyniłoby daną postać potężną. Tristitia mogłaby pokonać Tytanów bez umiejętności lotu, no.~

|A poza tym, nadal jest tutaj za mało jej przemyśleń. Skoro dostała fajny gadżet, to powinna trochę nad tym porozmyślać, na przykład dlaczego mój opkowy klon tyle jej tego daje i czy czasem nie wierzy w to, że mogłaby pokonać Tytanów bez tego.|

<No i nadal ciężko mi uwierzyć w to, że podczas rozmowy nawet drobnych ruchów nie wykonywali. No kurde, ja wiem, że można nie chcieć pisać tego podczas pisania wypowiedzi, ale to po prostu można najpierw napisać całą wypowiedź, a potem dopisać, co dana postać podczas niej robiła. To serio ubarwiłoby historię.>

*No i to ostatnie zdanie. Naprawdę życie jako czarny charakter podobało jej się tylko dlatego, bowiem Slade dawał jej fajne gadżety? Ona serio powinna mieć jakiś sensowny powód, dla którego przeszła na ciemną stronę mocy. Jasne, ten mógłby być jakimś pomniejszym powodem, ale w tej historii wygląda na główny, co nie pasuje ni chuja.*

~*Ogólnie Tri jest cholernie nierealistyczna, no ale osobiście wolę, kiedy jest nudna niż irytująca, jaka stanie się potem.*~

~Przynajmniej kiedy zanalizujemy tę historię, to będziemy mieć od niej spokój na zawsze.~

~*Zawsze coś, ale to będzie droga przez mękę.*~

~Niestety wiem. >.<~

176. „Najgorsze było to, że na kolejne zadanie czekałam dwa tygodnie! No ja nie mogę. Zaczynałam już lubić to życie jako uczennica Slade'a, a tymczasem musiałam tyle czekać na nowe zlecenia! Przez ten czas, mimo iż codziennie zajmowałam się moim hobby, nudziło mnie się. Mimo wszystko, starałam się wytrwać. [...]"

~*Ja jebe, co. Dlaczego ona tak szybko uzależniła się od tych zadań? Ja rozumiem, że mogłoby jej się podobać to życie, ale na razie te misje polegały jedynie na kradzieżach. Nic aż tak interesującego aby się od tego uzależnić.*~

~Jasne, taki wątek też dałoby się poprowadzić, ale wypadałoby aby te misje były zróżnicowane, bowiem inaczej uzależnienie Claire nie ma sensu. Serio, ja musząc tylko coś kraść umarłbym z nudów, a nie się uzależnił.~

|A poza tym, jak na razie to serio wygląda tak, jakby Tristitia Opko Version stała po stronie Slade'a The Opko tylko dlatego, bowiem dał jej fajne gadżety oraz dzięki niemu nie nudzi się w życiu. Kurde, to mogłyby być jej pomniejsze powody dołączenia do mego opkowego sobowtóra, ale nie główne. Jako główne są zbyt płaskie i proste.|

<A poza tym, to też trochę się gryzie, bowiem w poprzednim fragmencie było, że następny dzień miał być dla niej ciężki, a tu nagle dwa tygodnie mijają.>

~*To opko ogólnie jest niekompatybilne samo ze sobą.*~

~A to nie jest dobry znak. ._.~

~*Niestety ;=;*~

177. „[...] - Uczennico, za godzinę widzę cię w głównym pomieszczeniu.

- Tak jest! O Matko Boska, nareszcie!!! – Krzyknęłam z radością w głosie.

- Eee...Tristitio? Dobrze się tam czujesz? Zazwyczaj moi uczniowie tak nie reagowali na nowe zadania.

- Tak!!! Ale wiesz, jak mnie się nudziło?! Nareszcie coś nowego!!! Jest, jest, jest!!!

- ...Ja nic nie mówię...

[...]"

~*Mimo iż to uzależnienie Tristitii The Opko nadal nie ma sensu, bowiem jak na razie powierzane jej zadania to jedynie kradzieże, tylko jej pierwsza misja się od tego różniła. Chociaż nie do końca, bowiem celem była kradzież. Danych, bo danych, ale to nadal kradzież, więc ta.*~

~W ogóle, skoro Tri Opko Version jest taka podjarana na wieść, że miała dostać kolejne zadanie, to powinna jakoś skakać po pokoju podczas wykrzykiwania tych słów. No ale nie, po co jakoś ubarwić wypowiedzi, skoro można stworzyć NadGówno.~

|No i też skoro zajmowała się swoimi hobby, to nie powinna się nudzić. Wszakże hobby to też jakieś czynności, więc trochę to się gryzie.|

*Generalnie to mogłoby zadziałać, no ale nie działa, bowiem Claire The Opko nie ma podstaw aby się uzależnić od zadań dawanych jej przez Slade'a. Jakby po prostu nie można było z tym wątkiem poczekać i wprowadzić go dopiero wtedy, gdy to będzie miało sens.*

<Szczególnie, że ta historia jest długa w cholerę, więc było dużo czasu.>

*No właśnie.*

~*No ale jak widać moja dawna wersja wolała robić wszystko na szybko i ot co z tego wyszło.*~

~I teraz my musimy się z tym użerać.~

~*Niestety >.<*~

178. „Kiedy zaś zostało pięć minut do minięcia godziny, dosłownie wybiegłam z głównego pomieszczenia. Byłam taka szczęśliwa, że normalnie myślałam, że ta radość by mnie wysadziła. Nawet nie zamknęłam drzwi, co w moim wypadku było nienormalne. Mimo wszystko, równo o godzinie siódmej, byłam w głównym pomieszczeniu. Będąc tam, ujrzałam że Slade, jak zwykle, stał wpatrzony w wielkie monitory. Chwilę potem, odwrócił się w moim kierunku i, widząc moje podekscytowanie, powiedział:

- Boooże...To już chyba zaawansowane stadium uzależnienia. No, ale przejdźmy do rzeczy. W dniu dzisiejszym będziesz miała wyjątkowo prostsze zadanie. Otóż, za pomocą samolotu, tego samego co zwykle, udasz się do podziemnej bazy, stworzonej przeze mnie. Będąc tam, będziesz po prostu kontrolowała osobiście stan tworzenia robotów do podboju świata.

- Do...Podniebnej bazy? – Spytałam z niedowierzaniem.

- Tak. Po prostu popatrz.

Po czym wskazał ręką na monitory. Ja zaś, odwróciłam się w ich kierunku. Rzeczywiście, ujrzałam na nich bazę zwisającą w powietrzu. Jednak, wisiała ona bez żadnych podpór czy innych wspomagaczy. Nie mogłam wyjść z podziwu. Jak on mógł tego dokonać? Chwilę potem, spytałam zdziwionym głosem:

- Jakim cudem?

- Mam swoje sposoby, Tri. Mam swoje sposoby. – Odpowiedział

Tri? W sumie mogło być to używane jako skrót od mojego pseudonimu, więc nie zdziwiło mnie to, iż tak mnie nazwał. Jednak, chwilę później, usłyszałam dźwięk rozsuwanej się ściany za mną. [...]"

~*Noice, przynajmniej będziemy mogli się trochę rozgadać na zakończenie analizowania na dzisiaj. Zaczynając od początku, chyba wybiegła do głównego pomieszczenia, bowiem wcześniej znajdowała się w swoim pokoju. A poza tym, Slade się jebnął, w końcu chodziło mu o podniebną a nie podziemną bazę.*~

~No i też strasznie szybko Slade The Opko przeszedł od tego, że nie spodziewał się aż tak szczęśliwej Tristitii, do powiedzenia jej o celu jej misji. W sumie sama Tri też zbyt szybko pozbyła się swego rozradowania. Ja jebe, to dałoby się pociągnąć dłużej i mogłaby wyniknąć z tego jakaś inna rozmowa, niż ciągle o zadaniach powierzanych Tri przez Slade'a.~

|I, znowu, mamy za mało przemyśleń Claire. Skoro tak zdziwił ją widok podniebnej bazy oraz nie spodziewała się zdrobnienia jej pseudonimu, to powinna nad tym trochę pokontemplować, szczególnie, że opowiada nam o tych wszystkich cudownych wydarzeniach z perspektywy czasu, więc na stówę miała czas i możliwości.|

<I wciąż ciężko mi uwierzyć, że oni na serio nic nie robili podczas rozmowy ze sobą. Tak, będziemy się tego czepiać, bowiem brak tego irytuje, gdyż mogłoby to nieco ubarwić historię. No ale nie, po co. -_->

*Ale miło, że Tristitia w końcu dostała jakieś nowe zadanie. Co prawda nie ma ono za dużo sensu, bowiem Slade mógłby to robić zdalnie, ale przynajmniej nie polega na kradzieży, co w tej historii jest cudem wręcz.*

~*No i Slade musiał sobie zafundować wielką bazę, skoro Tri wybiegając z pokoju o szóstej pięćdziesiąt pięć dobiegła do głównego pomieszczenia dopiero o siódmej. A poza tym, jakby się spóźniła to świat by wybuchł, bowiem byłoby to realistyczniejsze.*~

~I generalnie ten fragment, jak i całe opko, mógłby być ciekawy, ale taki nie jest i to szczerze mówiąc trochę irytuje.~

~*Niestety, a dalej nie jest lepiej. Anyway, koniec analizy na dzisiaj, zanalizowaliśmy już dzienny limit.*~

~I jakimś cudem zdążyliśmy przed twoim wyjściem do szkoły.~

~*Też się zdziwiłam, byłam przekonana, że musielibyśmy robić przerwę i dokańczać to po moim powrocie. No ale skoro już udało nam się zanalizować limit dzienny na dziś, to koniec na chwilę obecną.*~

~*~*Morda tam w tle. xDDD*~ ;"""DDD*~

179. „[...] W czasie lotu, zastanawiałam się, jak Slade mógł stworzyć bazę, która bez żadnych podpór wisiała w powietrzu. Slade ogólnie tworzył różne dziwne rzeczy, ale takie coś było fizycznie niemożliwe. No normalnie szacuneczek, bo ja nie potrafiłabym stworzyć takiego budynku. Mimo wszystko, lot zajął mi z pół godziny. [...]"

~*Ty jesteś fizycznie niemożliwa, kurwico społeczna. W każdym razie, ja jebix, znowu tak mało przemyśleń? Naprawdę, ona przyjmuje wszystko ot tak, bo tak. Jakby nie mogła się więcej zastanowić nad tym faktem, że Slade tak po prostu zbudował latającą bazę.*~

~To uczyniłoby ją realistyczną, a przecież wszyscy wiedzą, że w opkach nie o to chodzi. A poza tym, nie jestem pewien czy w uniwersum tego serialu mimo wszystko dałoby się zbudować podniebną bazę, która tak po prostu by sobie zwisała.~

|Wiadomo, w uniwersum tego serialu można wiele, ale też nie przesadzajmy, to nie Retconningi. A poza tym, wiadomo, że Tristitia The Opko nie umiałaby takiego budynku stworzyć, bowiem inaczej byłaby większą Mary Sue niż jest obecnie.|

<No ale oczywiście in Opkolandia Country all can happen.>

*Opkolandia Country. xDDD Tego jeszcze nie grali. XD*

<Hehe :D>

180. „[...] W sumie, prawdopodobnie bym się nie zabiła, gdyż ostatnio Slade stworzył dla mnie skrzydła, a nawet bez tego mogłabym przemienić się w niematerialnego orła, no ale nigdy nic nie wiadomo. [...]"

~*Nie martw się, Tri, nie zapomnieliśmy, że jesteś Mary Sue. Naprawdę, czy ona serio musi mieć wytłumaczone na dwa sposoby jedną moc? Nie mogłaby na przykład mieć tylko skrzydeł lub tylko możliwość zamieniania się w niematerialnego orła?*~

~Szczególnie, że umiejętność latania nie jest wyznacznikiem OP-ności, można nie umieć latać, ale na przykład kontrolować rzeczywistość, wszystkie cztery żywioły, mieć mind control i umieć się teleportować i to już jest OP as fucking fuck.~

|A poza tym, wiadomo, że Claire Opko Version nie może zginąć, bowiem inaczej opko nie mogłoby iść dalej i wszyscy bylibyśmy szczęśliwi, a przecież nie o to chodzi.|

<Znaczy mogłaby zginąć i na przykład narracja mogłaby przejść na Slade'a na przykład. W opowiadaniach, które nie są pracą domową na polski, można tak robić. No ale to by wymagało czasu i pomysłów, a wszyscy wiedzą, że in Opkolandia Country it's not allowed.>

*Ja pierdolę, naprawdę w przyszłości rozpiszemy się jak pojebani w analizie końcowej.*

~*To pewne, bowiem ten FanFiKtion to NadChujoza.*~

181. „Znajdowałam się w szerokim i dość wysokim, szarym pomieszczeniu. Za oświetlenie służyły tutaj reflektory wbudowane w podłogę, znajdujące się w każdym rogu bazy. Owe pomieszczenie nie posiadało żadnych okien. Po środku zaś, była bardzo długa linia produkcyjna, przy której pracowały pomarańczowe, mechaniczne ramiona.

Nie było tutaj nic ciekawego, to fakt. Mimo wszystko, zaczęłam robić to, co kazał mi mój Mistrz, czyli kontrolować pracę maszyn. Nie wiedziałam, dlaczego nie mógł tego robić na odległość. Ja rozumiałam, że byłam jego uczennicą i przy okazji dziewczyną na posyłki, ale to było dziwne. No, ale w końcu Slade'a nie da się zrozumieć, więc pomińmy te moje rozważania."

~*No ja ci zaraz kopa w dupę zasadzę. Naprawdę, jakby ta kurwa nie mogła się dłużej pozastanawiać nad celem swojej misji oraz nad tym, jakim cudem Slade wybudował latający budynek. No, ale nie, lepiej kurwa tak to urwać, no ale nikt z czytelników się nie dowali, bowiem przemyślenia są. Ja jebe. -_-*~

~No ale w sumie miło, że dostaliśmy opis tego pomieszczenia. To się chwali w opkach, bowiem nie zdziwiłbym się, gdyby tenże opis pominięto.~

|Racja, w tym opku trzeba szukać plusów. A poza tym, naprawdę, ta misja nie ma sensu. Przecież mój opkowy sobowtór mógłby to wszystko robić zdalnie, a nie wysyłać tutaj Tristitię. Jakby po prostu nie można było wymyślić sensownej i oryginalnej misji.|

<No jak wleci taka jedna oryginalna, to nie wygrzebiemy się spod rantu Ramoninth.>

~*Hyhy :D*~

<Jesteś pojebana, wiesz o tym? xDDD>

~*No nie moja wina, że ta misja w Czarnobylu mnie wkurwia tyloma niezgodnościami. -.-*~

~No rant na dwie strony, ni ma chuja, będzie. XD~

~*:DDD*~

182. „[...] - Czy wy nie macie nic innego do roboty, tylko przeszkadzanie innym?

- Owszem, mamy inne zajęcia, ale przecież nie pozwolimy wam na zniszczenie miasta! – Odpowiedziała Gwiazdka.

Po tej krótkiej rozmowie, rzuciłam się w ich stronę z zamiarem zaatakowania. W tym momencie, Robin zawołał:

- Tytani, WIO!

I oni również rzucili się w moim kierunku."

~*To jest tak nudne, że aż sprawdzę, gdzie w ogóle trzymam gry na PSP...Dobra, już wiem, są w szufladzie na samym dole regału. K, wyjaśnione. Anyway, wracając do analizy. To naprawdę jest cholernie nudne, aż to krótkie szukanie gier na PSP sprawiło mi więcej radości. Jakby naprawdę nie mogli porozmawiać nieco dłużej. Naprawdę obecnie nie mam pomysłu, ale dałoby się coś ciekawszego i sensownego wymyślić.*~

~W ogóle w tej historii, co już zaczyna i zaczęło się ujawniać, Tytani to bezmózgie drony służące jedynie do walki z Tristitią. Jasne, ta historia jest w narracji pierwszoosobowej, ale zawsze mogłaby się stykać z nimi niejednokrotnie. Dzięki temu byliby pełnoprawnymi postaciami, a nie tylko przeszkadzajkami aby tak łatwo nie było.~

|Ogólnie lepsza byłaby narracja trzecioosobowa. Dzięki temu dałoby się przedstawić jak sobie żyli i Tytani, i Slade oraz Tri. Dzięki temu ta historia byłaby ciekawsza. W ogóle to, z tego co wiem, to opowiadanie pierwotnie miało być w narracji trzecioosobowej, ale niestety zrezygnowano z niej.|

<W sumie racja, trzecioosobowa bardziej by pasowała. Dzięki temu teraz moglibyśmy się dowiedzieć, co podczas walki Claire z Tytanami odjaniepawlał Slade. Jasne, są opowiadania, do których bardziej pasuje narracja pierwszoosobowa, ale tutaj jednak tak nie jest.>

*W ogóle to nadal nie uwierzę, że oni absolutnie nic nie robili podczas tej krótkiej rozmowy. Naprawdę, powinni wykonywać chociaż trochę drobnych gestów, to znacznie ubarwiłoby ten fragment.*

~*No ale czego wymagać po opku pisanym na szybko.*~

*A, no tak. =_=*

183. „[...] Jednak, ja zdążyłam odskoczyć na bok, przez co jej moc trafiła w jedno z mechanicznych ramion, które obecnie trzymało działko laserowe. To zaś, zainicjowało wybuch, który wysadził cały budynek."

~*Jak to byłoby możliwe, cholera jego wie. Chociaż w sumie racja, w uniwersum Młodych Tytanów wiele się może zdarzyć. A poza tym, oczywiście,  że jest to zrobione aby Tytani mogli się dowiedzieć, że ich przeciwniczka ma mechaniczne skrzydła.*~

~Jakby nie mogli się tego dowiedzieć później w jakiś realistyczniejszy sposób. Naprawdę, oni teraz nie musieli się dowiadywać, że Tristitia umiała normalnie latać. Ta walka mogłaby się skończyć inaczej i jakoś sensowniej.~

|No i też wątpię aby pierdolnięcie lasera, nawet w świecie Młodych Tytanów, miało aż taki zasięg aby wysadzić cały budynek. To nie dynamit czy bomba atomowa aby miało taką siłę kurwnięcia.|

<Generalnie te walki są jedną z najgorszych części tego opka, a to jest kurwa historia akcji, więc tutaj walk powinno być od zajebania i to opisanych.>

*Nadal nie mogę uwierzyć jakim cudem to NadNudne NadGówno ma siedemdziesiąt rozdziałów plus prolog.*

~*Też nadal nie wierzę, że udało mnie się tyle rozdziałów tego shietu napisać. Ale Retconning 0,25 będzie NadEpicki.*~

~No tylko w psychiatryku. xDDD~

~*Spierdalaj xDDD*~

184. „Tytani zdążyli się uratować. Raven potrafiła latać, Gwiazdka również i przy okazji chwyciła Robina, a Bestia zamienił się w zielonego pterodaktyla, i chwycił w swoje szpony Cyborga. Ja zaś, zaczęłam spadać w dół. Jednak, bardzo szybko przypomniało mnie się o tym, że miałam skrzydła, które dał mi Slade. Od razu pomyślałam:

„Wysuńcie się!"

I skrzydła uczyniły to, co im kazałam. Dzięki temu, zawisłam w powietrzu. Gdy to nastąpiło, ku zdziwieniu Tytanów, podleciałam do góry. Parę sekund potem, Cyborg spytał ze słyszalnym zdziwieniem w głosie:

- Jak ty to zrobiłaś? I skąd masz te skrzydła?

- A niech pozostanie to tajemnicą. – Odpowiedziałam z szyderczym uśmiechem.

Następnie zaś, jako iż machając nimi tworzyłam bardzo duży wiatr, przez co nie mogli do mnie podlecieć, wystrzeliłam w ich kierunku wiązką ognia, przez co odepchnęłam ich w dal, przy okazji strącając do wody. Gdy ujrzałam to, iż wpadli do niej, zaczęłam lecieć w kierunku bazy Slade'a."

~*NadZiew. Ja jebe, serio, jakie to jest nudne. Szczególnie, że zdanie drugie przed myślą Tri jest niepotrzebne. Można by jedynie wspomnieć, kto chwycił Robina i Cyborga, bowiem oni latać nie umieli w żadnej formie, a nie karmić licznik słów.*~

~No i też oczywiście, że Claire tymi skrzydłami tworzyła bardzo duży wiatr. Bowiem wiecie, jakby Tytani mogli do niej podlecieć, to mogłaby wywiązać się walka w powietrzu, a to byłoby za ciekawe jak na NadOpko.~

|A poza tym, mam nadzieję iż wiecie, że to strzelanie ogniem z oczu zostało przez Tristitię użyte w całej historii tylko raz czy dwa?|

<Ja jebe, ależ tak, bowiem tak powinno się to wykorzystywać. Kurna, skoro to jest część jej mocy, to powinna z tego korzystać częściej, tak jak na przykład Gwiazdka w serialu ze swych promieni energetycznych z oczu.>

*Nie, ale serio, Tri jest tutaj ewidentnie zbyt wykokszona. Ona serio nie potrzebuje tych ulepszeń, ma przecież swoje nadprzyrodzone zdolności. No i, jak nie raz zostało wspomniane, nie trzeba umieć latać aby być OP as fucking fuck.*

~*Dobrze, że ta suka nie ma Anti-Energy Manipulation i Nullify, bowiem wtedy to byłaby zbyt NadNadNadOP.*~

~Weź nawet nie każ sobie tego wyobrażać. ;=;~

~*Wiem, zbyt drastyczna wizja. ;=;*~

185. „[...] - Mimo wszystko, dobrze ci dziś poszło, Tristitio. Lubię patrzeć, jak walczysz, gdyż wygląda to jeszcze lepiej niż w filmach.

A następnie odwrócił się i spytał:

- Jeżeli mogę wiedzieć, jakim cudem strzeliłaś w nich wiązką ognia z oczu?

- Normalnie. To normalna umiejętność przy każdej z nadprzyrodzonych zdolności. – Odpowiedziałam zgodnie z prawdą.

- Miło wiedzieć, bo naprawdę fajnie to wyglądało. No, ale teraz możesz już odejść. Wezwę cię, gdy będziesz potrzebna.

- Tak jest!

Po czym odeszłam w kierunku mego pokoju. To życie było takie fajne, że nie zamieniłabym go na nic innego..."

~*Jesteś tylko nieco bardziej rozgarnięta niż Miss Radioactive, parówo. Tak, to nie jest komplement.*~

~A ta to kto?~

~*Weźcie coś do picia, bowiem rant wjeżdża. Jest ona antagonistką tego oto prawie trzygodzinnego filmu:

https://youtu.be/uPgBkvEiCEk

Widząc go na YouTube kliknęłam w niego jak popierdolona, mimo iż nawet pierwszej części nie znam, ale planowałam ją obejrzeć. Wiecie, uwielbiam EAS Scenario, a fakt, że ten jest fabularny i jest scenariuszem apokalipsy, co się nie zdarza w tym połączeniu za często, to mnie przyciągnęło. No i antagonistka tam ma ten nieambitny, normalnie w Retconningverse mamy ambitniejsze pseudonimy, pseudonim czyli Miss Radioactive. Na początku wydawała się ciekawa i tajemnicza. W wielkim skrócie, Miss Radioactive ma, jak wskazuje pseudonim, radiokinezę, teleportację i mind control, co czyni ją w chuj potężną. Generalnie dążyła do tego aby rozjebać swoją radiokinezą świat, zrobić swoje atomowe królestwo i mind controlem kontrolować tych, którzy przeżyli. No ale potem wyjawiła swoje motywacje. O mój Nadboże z rewolwerem, czemu to zrobiła, a ja ją nawet lubić zaczynałam. W wielkim skrócie jej motywacja to „Ja cierpiałam, więc cały świat zapłaci mi za to, mimo iż na jebane siedem miliardów ludzi do mego cierpienia przyczyniły się tylko dwie osoby.". Kurwa mać, ja myślałam, że już dawno odeszło się od tworzenia OC w ten sposób. No i potem jest ona strasznie cringe rozwydrzonym dzieckiem, idealnie przedstawiając co by się stało, gdyby takim dzieciom dać radiokinezę, teleportację i mind control. Naprawdę, nie idzie jej po wyjawieniu motywacji brać na poważnie i przez to nie jestem w stanie się przekonać do obejrzenia pierwszej, znacznie krótszej, części tego filmiku. Powinna sobie zmienić pseudonim na Miss Cringe Child. No i oczywiście musi umieć kurwa hakować JEBANE EAS-y, bowiem bycie OP wymaga. Ja wiem, że to zostało dodane aby dodać ten analogowo horrorowy vibe, szczególnie, że nawet w tym filmiku są elementy z Channel 7, czego się domyśliłam, bowiem nawet Magiczny Znak Drogowy Ostatecznego Rozpierdolu z Channel 7 się pojawił i w sumie fakt, że w napisach końcowych jest, że autor pozwolił, to tłumaczy, ale ta suka jest za OP. No i nawet jej nie pokazali, mimo iż jest w sumie główną postacią, bowiem nawet w tytule filmiku jest oraz jej wygląd został opisany chyba z miliard razy. No ja jebix. Ogólnie mam w planach napisać Retconning, w którym Andromeda rozpierdoli Miss Radioactive. Walka nie będzie ambitna, jako iż to będzie się działo na Ziemi 1, gdzie Andromeda będzie miała Kryształ Hardbassu, to zajebie ją „Dream Hardbass" i Ostatecznym Rozwiązaniem, nie pytać, ale no. :D*~

~Ten rant jest tylko nieco krótszy niż będzie wyglądać twój rant o wątku Czarnobyla w tym FanFiKtion. xD A poza tym, widzisz, Ramoninth? To brzmi jak twoja dawna OC, ale nie jest twoją OC. Wyczuj to jak robiłaś kiedyś OC.~

~*Nie no, sorki, ale Miss Radioactive to poziom żenady i dno poniżej jądra Ziemi.*~

~Zajebiste stwierdzenie, no ni ma chuja we wsi. xDDD~

~*Ale prawdziwe. xD*~

|Najdłuższy off-top w historii off-topów. xDDD|

~*~:D~*~

~*Anyway, wracając do analizy właściwej: oczywiście, że Slade The Opko musiał komplementować naszą główną Mary Sue. Jakby ją skrytykował, to Wszechświat by wybuchł. No i prawdopodobnie, co ta sucz ma później w zwyczaju, Slade by dostał wpierdol za krytykę.*~

~A poza tym, nie, strzelanie z oczu to nie jest normalny element każdej mocy. To jest z mocy nazwanych „____ Vision", a to jest coś innego. Można mieć na przykład Invinsible Vision, ale nie umieć stawać się niewidzialnym. Ja wiem, że szczególnie w kreskówkach postacie z mocami bardzo często umieją ją dodatkowo wystrzeliwać z oczu, ale to nie jest standardowy element każdej mocy.~

|No, czyli generalnie suka ma jeszcze Fire Vision. Czyli, licząc też moce, które pojawią się później, ma ich w chuj i jeszcze więcej co czyni ją tak OP, że to aż szok. Bowiem nie mogłaby na przykład KURWA NIE MIEĆ MOCY co się zdarza i to często w tym uniwersum. Wtedy te ulepszenia jej stroju miałyby sens.|

<I nadal nie wierzę, że oni tak po prostu stali i nic nie robili podczas tej rozmowy. Każdy, dosłownie każdy, wykonuje chociaż mikro ruchy podczas rozmowy. To mogłoby znacznie ubarwić tę całą chałę.>

*I generalnie ta rozmowa, jak i wszystkie poprzednie, jest nudna. Jak mamy uwierzyć, że w przyszłości nawiąże się między nimi inna relacja niż tylko mistrz-uczennica, skoro rozmawiają tylko albo o misjach, albo Slade jedynie komplementuje Tristitię? Powinni rozmawiać też na normalne tematy, jak ludzie aby po prostu dało się ich polubić oraz bezproblemowo zaakceptować ich późniejsze relacje.*

~*I nadal nie dostaliśmy powodu, dla którego Tri faktycznie jest nadal po stronie Slade'a. Nie, to że się nie nudzi, ma fajne gadżety i jest komplementowana nie może być głównym powodem. Płytki główny powód = Miss Radioactive, która obecnie jest mym synonimem cringe'u. To mógłby być jakiś poboczny powód, a główny powinien być jakiś faktycznie sensowny. Nie wiem, na przykład Slade by jakoś Claire zmanipulował czy coś i to już by wystarczyło.*~

~No i, wiadomo, Tristitia musi zajebiście walczyć, bowiem jakby coś jej czasem nie wyszło, to wszyscy byśmy zginęli.~

|Generalnie ten fragment to czysta chujowizna.|

~*Niestety. >.<*~

186. „[...] Bowiem, kiedy około godziny jedenastej siedziałam w mym pokoju i czytałam jedną z książek, które miałam na półce i słuchałam muzyki, w którejś minucie usłyszałam dźwięk zwarcia w słuchawkach oraz to, że muzyka się wyłączyła. Natomiast, po kilku sekundach, usłyszałam w uszach głos Slade'a, który mówił:

- Uczennico, za pół godziny widzę cię w głównym pomieszczeniu.

- Tak jest! – Odparłam

Po tych słowach, na nowo usłyszałam w słuchawkach dźwięk zwarcia i piosenkę, którą ostatnio słuchałam. Nie wiedziałam, że Slade miał taką możliwość, aby na odległość wyłączać mi muzykę, którą akurat słuchałam, ale to było nawet ciekawe rozwiązanie. [...]"

~*Bowiem Slade jest zajebisty, ot co. Szkoda tylko, że w sumie zaczynałam go tworzyć jako NadOOC, ale i tak wszyscy go kochamy. No ale tak poza tym, to znowu tak trochę za krótko porozmawiali. Ja wiem, że Tristitia mogła się domyślić, co od niej chciał, ale mogliby pogadać trochę dłużej, na przykład Tri mogłaby dociekać, jaka misja ją teraz czeka.*~

~No i znowu trochę mało przemyśleń, bowiem z tego co wiem, wklejono tu wszystkie. Serio, przez to Claire jest cholernie niewiarygodna, bowiem powinna się dużo zastanawiać nad różnymi rzeczami, jak na przykład nad tym wyłączeniem muzyki i ponownym jej włączeniem, gdyż nie jest uczennicą Slade'a nawet rok, więc powinno to dla niej być wszystko nowe i niespotykane.~

|Generalnie to w sumie Tristitia mogłaby wspomnieć jaką książkę czytała i pokrótce powiedzieć jak jej się podobała. Nie musiałaby walić recenzją, bowiem nie o to chodzi, ale wystarczyłoby walnąć takie coś, to ubarwiłoby historię, bowiem wiedzielibyśmy, że Tri ma jakieś zdanie, a nie jest tylko maszyną do realizacji fabuły.|

<No ale nie, bowiem moja opkowa wersja to NadZjeb i Mary Sue w jednym, co nie jest dobrym połączeniem.>

~*Ciągle nie mogę uwierzyć jakim cudem tę kurwę kiedyś lubiłam.*~

~Wszystko się zmienia jak widać.~

~*I dobrze. ;-;*~

187. „[...] - Miło, że jesteś punktualna. Otóż, wezwałem cię tu, gdyż mam dla ciebie kolejne zadanie. Tym razem, będzie ono ~*~A taki miły pierwszy dzień świąt się zapowiadał. xDDD~ Nie ma tak łatwo. :DDD Anyway: trudne jak ja pierdolę, ale jesteś Mary Sue, więc sobie poradzisz. Otóż masz znaleźć tego jebaka leśnego Brother Blood i go zapierdolić. Chuj ma mind control, więc będzie trudno as fucking fuck, ale sobie poradzisz. – opowiedział, a że emanował NadPerfekcją, to nie ruszał się i tylko jopił się w te wielkie ekrany.

OMN, Brother Blood? Ja jebix, ale ja nie miałam ani Nullify, ani Anti-Energy Manipulation, więc stanowiłam łatwy cel do kontroli przy użyciu mind control. Jasne, posiadałam gen MS, ale znajdowałam się na samym dole w hierarchii Mary Sue.

– Ale...Anatolij... – zaczęłam, kiedy odwrócił swój OverSeksi wzrok w bok, ale tak aby patrzeć na mnie, don't ask, to NadPerfekcja – Ja nie mam ani Nullify, ani Anti-Energy Manipulation oraz jestem na samym dnie hierarchii Mary Sue. – zauważyłam, gdy na chwilę spuścił swój NadWzrok, ale najwidoczniej nie przejmował się tym, co powiedziałam – Jestem łatwym celem dla ludzi z mind controlem. – dodałam, kiedy odwrócił się w moją stronę – A poza tym, nie miałeś ich wszystkich hardbassem poszczuć? – spytałam, gdy tak NadSeksownie podszedł do mnie, normalnie zachwycić się można. ***.***

– Wiem, ale nadal jesteś Mary Sue. – rzekł, przystając przede mną – Poza tym, napierdalałaś się z Zardonikiem i prawie wygrałaś, gdyby nie interwencja Kane'a. – przypomniał, swymi OverSeksi palcami nieco unosząc mą głowę abym patrzyła w jego NadSeksowne oczy <3 – Więc z o wiele słabszym typem na stówę sobie poradzisz. – wyjaśnił, kiedy rzeczywistość puściła w tle nutę „Adidas" XS Project.

W sumie fakt, on miał rację. Ja miałam sobie nie poradzić? W końcu nadal pozostawałam Mary Sue, nawet jeżeli na dnie hierarchii.*~

nieco łatwiejsze i szybsze. Udaj się na miasto i zacznij szukać Tytanów. Ostatnio walczyli z jakimś tam innym czarnym charakterem, więc powinnaś ich łatwiej znaleźć. JEDNAK, musi to się zacząć od ataku z powietrza, więc szukaj ich lecąc w powietrzu za pomocą tych skrzydeł, które ci stworzyłem.

- Tak jest, tato...

Kiedy to powiedziałam, zatkałam sobie usta dłonią, jakby mi było wstyd. Co ja właśnie powiedziałam? Czy ja kurwa powiedziałam do Slade'a „tato"? Chwilę potem, rzekłam:

- Upsss...Przepraszam...

- Nic się nie stało. Każdemu czasem zdarza się przejęzyczenie. – Odparł

A co on taki wyrozumiały dziś był? Jak nie on. Może miał dobry dzień? Kto go tam wie. Mimo wszystko, chwilę potem, powiedział:

- Ale teraz, leć już, bo minie ci szansa łatwiejszego złapania ich.

Po tych słowach, odwróciłam się i wybiegłam z bazy. [...]"

|Oczywiście, bowiem Anatolija nam ewidentnie brakowało. XDDD|

~*No co chcesz, ten urywek jest znacznie lepszy od tego cringe'owego fragmentu. xDDD*~

|Niby racja, ale i tak. xDDD|

~*Hehe :DDD Anyway, wracając do analizy, to kurde, przestańcie nadużywać mocy cringe-o-metera, bo wyjebie w kosmos i nas zaleje cringe. Oczywiście, że się przejęzyczyła aby był foreshadowing do tego, jaka relacja w przyszłości się między nimi nawiąże oraz aby dalej robić z Slade'a NadOOC.*~

~I generalnie Slade The Opko faktycznie jest tu zbyt wyrozumiały. Kurde, to absolutnie do niego nie pasuje. Co prawda nie wiemy jak zareagowałby na takie przejęzyczenie, ale na sto procent nie tak, bowiem to nie pasuje do jego charakteru.~

|No i też wypadałoby podać pseudonim tego złoczyńcy, z którym Tytani walczyli. To pokazałoby, że postacie z kanonu też gdzieś tam w tle istnieją i dodałoby to ciekawszy smaczek do tej nudnej jak but opowieści.|

<I, znowu, mamy za mało przemyśleń mej opkowej wersji. Naprawdę, dodatkowe przemyślenia tylko by wszystko ubarwiły, bowiem to narracja pierwszoosobowa, więc powinno być tutaj tego od zajebania aby było widać, że główna postać faktycznie jest postacią, a nie jedynie narzędziem do pchania fabuły, szczególnie gdy fabuła jest prosta jak but.>

*I nadal nie wierzę, że nic nie robili podczas wypowiadania tych słów. Serio, to jest niewyobrażalne aby tak po prostu sobie stali i jopili się na siebie jak te kołki. Wiem, powtarzamy się, ale to po prostu denerwuje, no.*

~*Nie wiem jak my dożyjemy do końca analizy. Będzie ciężko, ale trzeba przetrwać.*~

~Dla fanów trzeba się poświęcić.~

188. „W czasie poszukiwania, myślałam nad tym moim przejęzyczeniem oraz reakcją Slade'a. Wiem, że to tylko przejęzyczenie, ale zareagował dość wyrozumiale, jak na niego. To było trochę dziwne, szczególnie że trochę go już znałam i wiedziałam, jak mógł reagować, ale nigdy wcześniej nie zdarzyła się taka spokojna reakcja z jego strony. Tłumaczyłam to sobie tym, że po prostu miał dobry dzień. Jednak, starałam się nad tym nie myśleć, tylko szukać tych nieszczęsnych Tytanów."

~*Generalnie przemyślenia Tristitii The Opko są najgorsze. Po prostu są bardzo szybko przerywane, no ale są, więc zwykły, szary czytelnik nie ma się o co przypierdolić. Powinna tutaj trochę więcej pomyśleć o tej nietypowej reakcji Slade'a, skoro tego się nie spodziewała.*~

~A poza tym, nie znała Slade'a aż tak dobrze. Przecież była jego uczennicą mniej niż rok, więc co ona tam mogła o nim wiedzieć. No i widać, że po prostu tworzenie z niego NadOOC postępuje. Jestem przekonany, że ze względu na jego charakter by tego w ten sposób nie przyjął.~

|I ewidentnie, przydałoby się więcej jej przemyśleń, no. Ile mamy powtarzać, że to narracja pierwszoosobowa, więc tutaj przemyślenia postaci są wręcz obowiązkowe?|

~*Mów do słupa, a słup jak dupa.*~

|Niestety >.<|

189. „[...] W którejś minucie lotu, gdy traciłam nadzieję na zobaczenie ich, ujrzałam mych wrogów idących ulicą. Najprawdopodobniej wracali z poprzedniej misji. [...]"

~*No ależ kurwa of fucking course. Jakby Raven nie mogła ich po misji przetransportować do ich wieży. To byłoby sensowniejsze, a przecież nie chodzi o to aby głównej Mary Sue życie utrudniać.*~

~Mogliby na przykład wrócić do wieży i Tri mogłaby im zrobić z buta wjeżdżam przez którąś z wielu szyb. To mogłoby być jednocześnie i ciekawsze, i cool. No ale nie, lepiej głównej postaci żywot ułatwiać.~

|No ale to byłoby ciekawsze, a nie o to w FanFiKtion chodzi. Kurde, mamy już tyle pomysłów na naprawę tego ścierwa, a nie doszliśmy jeszcze nawet do dwusetnego fragmentu.|

<W ogóle to będzie kalka tej misji Terry The Szmiry, w której ona zaatakowała Tytanów, gdy radośnie popierdalali sobie po mieście T-Carem.>

*Ależ oczywiście, bowiem wymyślenie czegoś ciekawego i oryginalnego zarazem jest niewykonalne. Tak, wiem, że mimo iż Terra to bezmózga, wkurwiająca i niezdecydowana suka to misje, kiedy stała po stronie Slade'a, miała fajne, ale można stworzyć jeszcze milion spoko misji, które byłyby oryginalne.*

~*Generalnie wypadałoby stworzyć plan tej historii, ale porządny, a nie takie gówno jakie ja stworzyłam jako plan. Do Retconning 0,25 tworzę plan, bowiem tam Andromeda ma mieć osiemnaście przygód z Tytanami i dziesięć z Slade'em. No i ten plan piszę tak, że jako punkt piszę dany wątek w danym rozdziale i w podpunktach co ma się odkurwiać. Tak mam zaplanowane już osiem rozdziałów z trzydziestu pięciu.*~

~No ale kiedyś pisałaś to wszystko w jeden dzień, bowiem byłaś niedojebana i aktualizowałaś swoje wattpadowe prace wszystkie jednego dnia. A wiadomo, że jak się tak robi, to któreś z prac muszą ucierpieć i widać padło między innymi na tę.~

~*Niestety i nie jestem z tego powodu dumna. >.<*~

190. „[...] Otóż, w którymś momencie, zostałam odepchnięta w kierunku jednej ze ścian. Na szczęście, udało mnie się tak zatrzymać, żeby się nie przewrócić. Po zrobieniu tego, wytworzyłam wielką kulę dezintegrującą i uderzyłam nią w ziemię. Kiedy to zrobiłam, owa kula rozdzieliła się na białe, świetliste postacie. Widząc to, po chwili, Raven rzekła:

- A tego to się nie spodziewałam...

Ja zaś, też nie wiedziałam jak to zrobiłam. Od razu spojrzałam na swoje ręce i szepnęłam do siebie:

- Woah...Jak ja to...

- To nie ty. To ja to zrobiłem. – Usłyszałam w uszach głos Slade'a. Po chwili zaś dodał:

- Bo widzisz. Twój kombinezon poza tym, że ładnie wygląda, jest także skomplikowanym urządzeniem, dzięki któremu mam bezpośredni dostęp do twego układu nerwowego.

W tym momencie, mimo iż nie chciałam, zacisnęłam pięść i uniosłam prawą rękę. Wow. Co za bajer on stworzył. Tylko na luj mu to? Chyba już się domyślałam. Mimo wszystko, po chwili, powiedział:

- Twoja moc jest moją mocą. Moja siła jest twoją siłą. Jesteśmy połączeni, Tristitio. Jak uczeń z mistrzem. Walczymy wspólnie!

A następnie, uniosłam ręce i uformowałam wielką, ognistą kulę, i rzuciłam ją w kierunku Tytanów. Nie zdążyli oni uciec, gdyż owa kula otoczyła ich, tworząc ognistą barierę, której nie mogli przejść. Jednak, nawet z tym sobie poradzili, gdyż Raven przeniosła ich przed ową przeszkodę. Kiedy to zrobiła, ponownie kontynuowaliśmy walkę. Lecz ja wiedziałam, że dzisiaj nie walczyłam w stu procentach sama..."

~*No teraz z kolei kalk-o-meter się przegrzewa, bardzo kurwa gratuluję. Anyway, przynajmniej mamy się gdzie rozpisać na końcu, a to ewidentnie jest plus. Po pierwsze, widać, że to ewidentna kalka misji Terry The Szmaty, w której zaatakowała Tytanów podczas ich przejażdżki po mieście. Nawet chyba kwestie Slade'a są identyczne jak w tym momencie w serialu. Jakby po prostu, jak już chciało się robić kalkę, nie mogło się wymyślić jakichś własnych wypowiedzi Slade'a pasujących do jego charakteru.*~

~Dobrze, że chociaż Tristitia nie ma takiego samego kombinezonu jaki miała Terra, to ewidentnie idzie na plus. A poza tym, nadal nie uwierzę, szczególnie w tym momencie, że nikt nic nie robił podczas tych przeróżnych wypowiedzi. Tri mogłaby na przykład kontynuować dziką napierdalankę z Tytanami w czasie, gdy Slade by to wszystko mówił. Dzięki temu pomiędzy jego wypowiedzi dałoby się wpleść ciosy, jakie zadawała i otrzymywała Claire, co ubarwiłoby ten nudny jak dupa fragment.~

|No i też w chuj mało przemyśleń Tristitii Opko Version tu jest. Kurna, dziewczyno, mój opkowy klon może tobą kontrolować oraz kontrolować twymi ruchami oraz mocami, weź na to jakoś poważniej zareaguj. To dość poważna sprawa, więc powinna mieć na ten temat sporo przemyśleń. Jasne, my wiemy czemu Slade The Opko to robi, ale Tri mogłaby nie wiedzieć w stu procentach i mogłaby się nad tym zastanawiać. To dodałoby coś ciekawego do tej historii.|

<No i widać, że Raven robi tu jedynie za magiczną taksówkę. Jest to cholerne zubożenie najlepszej dobrej postaci z żeńskiej części dobrych postaci z tego serialu.>

*Generalnie jak już chce się robić rewrite, to powinno się to robić tak aby nie było na pierwszy rzut oka widać, że to kalka. Jako iż tutaj to jest bardzo łatwo widoczne, to po prostu widać, że autorka miała wyjebongo w stworzenie czegoś oryginalnego i/lub ciekawego, co tylko szkoduje.*

~*Dobrze, że to już koniec na dzisiaj, bowiem jak coś to zanalizowaliśmy już dzienny limit stron z fragmentami do analizy.*~

~*~*Cicho tam, parówy. xDDD ;"""""""DDDDDDDDD*~

191. „[...] Kiedy to nastąpiło, od razu gwałtownie potrząsnęłam głową, jakbym otrząsała się z wody.

„Co się właśnie stało?" – Pomyślałam

Bowiem ujrzałam, że ta część miasta, w której byłam, była zniszczona, a niedaleko mnie leżeli wykończeni Tytani. Wiedziałam, że nie ja to zrobiłam. To był...Slade. Ja sama bym czegoś takiego nigdy nie dokonała, gdyż po prostu, tak sama w sobie, nie miałam wystarczająco dużo siły, aby aż tak używać mych mocy. Ale dzisiejszego dnia przekonałam się, co moje zdolności mogły robić...

Mimo wszystko, widziałam że nie miałam już co tam robić. Od razu pomyślałam:

„Wysuńcie się!"

A gdy skrzydła wykonały moje polecenie, wzbiłam się w powietrze i ruszyłam w stronę bazy..."

~*Ogólnie dzisiaj mamy sporo takich kloców tekstu do analizy, dlatego mamy tylko dziewięć fragmentów do zjechania. W każdym razie, zaczynając od początku, nie musisz udawać, Tristitio. Absolutnie wszyscy wiemy, że i tak jesteś Mary Sue, więc to tego nie zmieni.*~

~A poza tym, myślicie że Slade jeszcze kiedykolwiek skorzysta z możliwości robienia rozpierdolu mocami Tri? Pojebało was? To już się nigdy nie pojawi, bowiem gdyby tak się stało, to opowiadanie byłoby ciekawsze, a każdy wie, że nie o to chodzi.~

|No ależ tak, bowiem tak powinno się pisać FanFiction. W ogóle, czy Slade Opko Version nie mógłby mocami Claire zategesować Tytanów? Potem mogliby nakurwiać się z Tytanami Wschodu, Północy i Południa oraz z honorowymi Tytanami. Jasne, trzeba byłoby większą ich część wzmocnić, bowiem tak są pierdołami, które podmuch wiatru by pokonał, ale to dałoby się sensownie zrobić.|

<No i tutaj najbardziej daje się we znaki brak sensowniejszych przemyśleń opkowej mnie. Kurna, debilko, Slade potrafi tobą kontrolować i za pomocą twych mocy siać spustoszenie. Zastanów się nad tym więcej, a nie zbywasz to sławetnym „Mimo wszystko", które udowadnia, że masz wszystko w dupiu.>

*Ja jebe, ten fragment naprawdę mógłby być ciekawy, nawet jeżeli Tytani by nie zginęli, ale do tego przydałoby się więcej przemyśleń Tristitii The Opko. No ale nie, po co. Lepiej napisać OverShit. =_=*

~*Niestety, to domena tego opka. >.<*~

*Przekonuję się o tym na każdym kroku. >.<*

192. „[...] Dziwnie się czułam z myślą, że Slade mógł bez problemu mną kontrolować i, za pomocą mego ciała, używać mych mocy. A najdziwniej się czułam, gdy myślałam o tym, że sama nigdy nie byłam i nie będę w stanie w aż takim stopniu użyć mych zdolności. Byłam również ciekawa, co by się stało, gdyby Slade, kontrolując mną, użył mej zdolności do klonowania się. Jak wyglądałyby moje klony, gdybym sklonowała się, będąc kontrolowaną przez niego."

~*No ja się zaraz wkurwię, a dzisiaj miałam miły dzień, więc nie chcę aby jakaś sucz mi to zjebała. Naprawdę? Jej największym problemem jest to, że sama nie była w stanie użyć swych mocy w takim stopniu oraz, że zastanawiała się, jak wyglądałyby jej klony, gdyby Slade użył tej umiejętności kontrolując nią? Słuchaj Tri, nie lubię cię w opkowej wersji, ale nadal jesteś moją OC. Proszę cię, nie zniżaj się do poziomu Miss Radioactive, bowiem to jest poziom poniżej jądra Ziemi i nie chcę aby którakolwiek z mych OC tam dotarła.*~

~Nie, ale serio, to pokazuje, jak bardzo Claire The Opko ma wyjebongo w tak poważne sprawy jak fakt, że Slade Opko Version mógł nią kontrolować. Kurna, powinna się więcej zastanawiać na ten temat, a nie na takie błahe jak klonowanie czy fakt, że sama nie mogłaby wykorzystać tego potencjału swych mocy. Przez to wychodzi na płytką idiotkę, którą interesują jakieś mało znaczące rzeczy, a te poważne ma w dupie.~

|Generalnie ten akapit przedstawia idealnie zjebanie Tristitii Opko Version. Naprawdę nie wiem, jak mogłaś stworzyć tak zjebaną OC, Ramoninth.|

~*Pocieszam się jedynie myślą, że nie da się zrobić OC bardziej zjebanej od Miss Radioactive. Tak, koniec końców obejrzałam pierwszą część filmiku, którego part drugi dodałam gdzieś wyżej. Pierwsza część cholernie boli, jeżeli ogląda się ją po drugiej. No, bo przez to, że motywacje tej parówy są tak płytkie i na poziomie mentalności sprzed dwudziestu lat, nie da się jej brać na poważnie w pierwszej części, a po tym, co ona tam odkurwia, jestem w stanie uwierzyć, że gdybym obejrzała najpierw pierwszą część, to bym Miss Radioactive naprawdę polubiła.*~

<Mam Overpomysła. Napisz rant na te dwie części w twym shitpoście. Jako iż napiszesz to po polsku oraz na Wattpadzie, to istnieje dziewięćdziesiąt dziewięć i dziewięć procent szansy, że autorka nawet tego nie zobaczy.>

~*Dobry pomysł, a dzięki temu będę mogła w stu procentach wylać moje żale na tę OC, która mogłaby być naprawdę dobra, gdyby albo stworzono jej sensowne motywacje, albo pozostano przy niewyjawianiu ich.*~

*Ach, te wasze off-topy. XD*

~*No, bo mnie to naprawdę boli, że taki potencjał Miss Radioactive został zjebany przez nieumiejętność autorki do wymyślenia dobrych motywacji, a nie takich dziecinnych i płytkich.*~

~<Wychodzi>~

~*Siad na dupsku, ledwo co zaczęliśmy analizować.*~

~:<~

~*:DDD*~

193. „[...] - Ach, już wróciłaś.

Po czym, najprawdopodobniej widząc, że byłam zamyślona, spytał:

- Coś się stało? Wyglądasz na zamyśloną.

- Nie, nic. Po prostu myślę nad tym, co dzisiaj zaszło podczas walki. – Odpowiedziałam zgodnie z prawdą.

- Aaa, więc to o tym tak rozmyślasz. Wiem, że to mogło być dla ciebie czymś nowym i dziwnym, ale niedługo się przyzwyczaisz.

To nie brzmiało zbyt dobrze, szczególnie w wypadku tego, co dziś zaszło. No, ale nie dałam tego po sobie poznać. Chwilę potem, postanowiłam spytać o to, co by się stało, gdyby, kontrolując mną, użył na mnie moją umiejętność klonowania się. Od razu zapytałam:

- Tak w ogóle, to co by się stało, gdybyś kontrolując mną, użył mej zdolności do klonowania się?

- Wiesz, że sam nie wiem? Możemy to sprawdzić. – Odpowiedział, po czym zgiął rękę i najprawdopodobniej na jakimś nadajniku, który miał przyczepiony do ręki, nacisnął jakiś przycisk.

Kiedy to zrobił, poczułam się tak, jakby przez moje ciało przeszedł prąd. Teraz nie mogłam nawet sama z siebie poruszyć ręką. Chwilę potem, poczułam że klonowałam się. Następnie zaś, usłyszałam że Slade powiedział:

- Klony wyglądają normalnie, poza tym, że jest ich dwa razy więcej, mimo iż chciałem abyś sklonowała się dwa razy.

[...]"

~*No mój wkurw zaraz nadejdzie, jeżeli ten FanFiKtion nie raczy chociaż na pięć minut ogarnąć dupy. Kurwa ja pierdolę mać, na serio? Ja rozumiem, że Tristitię The Opko mogło ciekawić, co by się stało, gdyby Slade The Opko sklonował ją podczas kontrolowania nią, no ale SERIO? Dalej tak mało przemyśleń na fakt, że Slade mógł nią kontrolować oraz miała wrażenie, że po jego wypowiedzi w przyszłości taka kontrola nad nią mogłaby się źle skończyć?*~

~To już chyba definicja półwymiarowej postaci. Naprawdę, Tri zachowuje się w tej historii jak plastik, który nie pomyśli chociaż raz o czymś poważniejszym, tylko ciągle o błahych sprawach. To nie jest dobry sposób na tworzenie OC, ponieważ przez to czytelnik nie może się wczuć w postać i z nią utożsamić.~

|No i oczywiście, że mój opkowy sobowtór musi umieć jeszcze bardziej dopakowywać moce Claire, przez co staje się bardziej OP oraz już nigdy nie użyje tej opcji? Naprawdę? Dzięki temu Tristitia, mimo iż wiadomo, że nieświadomie, mogłaby stać się naprawdę poważnym przeciwnikiem Tytanów!|

<No i nadal nie uwierzę, że podczas tych rozmów nic nie robili, nawet nie wykonywali drobnych ruchów. Znaczy przy ostatniej wypowiedzi Tri nie miała za bardzo możliwości świadomego poruszania się, ale mogłaby opisać, co Slade wtedy robił.>

*Generalnie oni oboje bardzo szybko przeszli od tematu, że Slade mógł kontrolować Claire oraz dopakowywać jej moce do faktu klonowania Tristitii przez Slade'a. To, poza faktem, że czyni z Tri półwymiarową postać, także spłyca i Slade'a wbrew pozorom.*

~*Generalnie ten FanFiKtion i tak na pałę pędzi w kierunku love story pomiędzy Claire i Brother Blood The Opko.*~

*;===;*

~*Wiem, też nie podoba mnie się moje dawne podejście do pisania opowiadań.*~

194. „[...] Mimo wszystko, to życie bardzo mnie się podobało. Było ono zróżnicowane i tym samym ciekawe. W ogóle się nie nudziłam, żyjąc tak, a nie inaczej..."

~*Nawet nie wiesz jak chciałabym do opisania ciebie wstawić screenshot z Miss Radioactive, ale mamy problem, bowiem jej ryjec nigdy nie pojawił się w żadnej z części tych jakże wspaniałych filmików, tylko jej chyba oko, ale kto ci tam wie, czym to indygo coś w drugiej części było. Znaczy to drugie indygo, a nie to, co wyglądało jakby autorzy zajarali się Spectral Frequencies, a że autor pozwolił, to używali w drugiej części filmików wszystko z Channel 7 i nie tylko, co tylko mogli. Wiem, chaotyczne myśli, ale mam nadzieję, że rozumiecie o co mi chodzi. Generalnie sens mojej wypowiedzi jest taki, że Tristitia The Opko ma podobnie płytkie motywacje co Miss Radioactive.*~

~No ale faktycznie, Tri Opko Version ma strasznie płytkie te motywacje aby pozostać po stronie Slade'a. To mogłyby być jej motywacje poboczne, ale nie główne. Jasne, mogłaby stać po stronie zła, ale powinna mieć porządne i sensowne powody. Naprawdę, wystarczyłby fakt, że zostałaby jakoś zmanipulowana lub zaszantażowana przez Slade'a.~

|Naprawdę nadal nie wierzę, jak można stworzyć tak półwymiarowo jakąś OC. A pomyśleć, że mogłaby być naprawdę ciekawą postacią, gdyby się postarać.|

~*I właśnie do opisu Claire The Opko idealna jest Miss Radioactive oraz do pokazania, że poniżej poziomu Tristitii jest ktoś jeszcze.*~

~NadAmen~

*A Grzegorz, jak zwykle, ujawnia swoje NadNiedojebanie. xDDD*

~Dobry wieczór! ;"""DDD~

195. „[...] - O, Tristitia. Dobrze, że już się zjawiłaś. Bowiem mam dla ciebie kolejne zadanie. Jest ono, co prawda, związane z kradzieżą jednej części do dezintegratora jonowego lecz, jako iż owe laboratorium, w którym ten przedmiot się znajduje, jest silnie strzeżone i, w tym wypadku, mogłabyś sobie nie poradzić sama, udam się tam z tobą.

Wow, co za odmiana. Misja ze Sladem. W sumie...Jego obecność tylko znacznie ułatwiłaby mi walkę z Tytanami. Mimo wszystko, po chwili, wyjął on nadajnik, po czym nacisnął najpierw jeden, a później drugi przycisk. [...]"

~*No mój Nadboże z rewolwerem, daj mi cierpliwość, bowiem inaczej nie wydolę. Ależ tak, ułatwiajmy tej Mary Sue jeszcze bardziej jej zadanie. Kurwa pierdolona w dupę mać, ja wiem, do czego to wszystko zmierza, ale i tak, to jest zbytnie ułatwianie. Jakby Tristitia The Opko nie mogła się tam udać sama i musiałaby się wysilić aby ukraść tę część.*~

~Szczególnie, że Tri jest idealną hakerką, więc najpierw mogłaby wyłączyć wszystkie systemy ochronne i potem łatwiej rozprawić się z ewentualnymi strażnikami. No ale kurwa nie, po co robić z jej misji coś ciekawego.~

|I generalnie jej misje, w większości, są zawsze takie same, czyli polegają na kradzieży. Naprawdę, czarny charakter może robić jeszcze więcej rzeczy niż tylko kraść. Tylko kradzieże bardziej kojarzą się z henchmenami, czyli w tym uniwersum na przykład z Doktorem Błyskiem, ale nie w tym wypadku.|

<No i, znowu, moja opkowa wersja ma za mało przemyśleń. Kurde, skoro zaskoczyło ją to, że tę misję miała wykonać ze Slade'em, to powinna nad tym trochę dłużej pomyśleć. No ale fakt, nie wymagajmy głębszych przemyśleń od postaci, która ot tak do porządku dziennego przeszła z faktem, że jej mistrz mógł nią kontrolować w stu procentach.>

*A poza tym, nadal nie uwierzę, że Slade tak stał i to wszystko mówił jak słup soli. Wiem, powtarzamy się, ale brak chociaż drobnych ruchów wkurwia, bowiem to nie jest realistyczne.*

196. „[...] - Gdzie teraz mamy się udać?

- Tam – Odpowiedział, wskazując na wejście główne do budynku.

- Ale...Mistrzu...Tam jest mnóstwo strażników! Od razu nas zauważą!

- Spokojnie, Tristitio. O wszystkim pomyślałem. Pokonamy ich przy użyciu naszych umiejętności.

[...]"

~*Jasne, Claire Opko Version i Slade The Opko mogą bardzo dobrze walczyć, ale jednak wypadałoby aby weszli do budynku inteligentnie czyli tak, aby nikt ich nie zauważył. To byłoby logiczne.*~

~Generalnie mogliby też udać się na tyły budynku lub w inne miejsce, gdzie nie było strażników i tam Tristitia mogłaby w formie niematerialnego orła ich tam przetransportować.~

|Generalnie wybrali najgłupszą opcję z możliwych, nawet jeżeli potrafili bardzo dobrze walczyć. A gdyby wybrali coś sensowniejszego, to ten rozdział mógłby być dłuższy i ciekawszy.|

<No 

ale po co się wysilać, skoro można napisać NadOpko. A poza tym, ciągle nie uwierzę, że oni nic podczas tej rozmowy nie robili. To jest ultra trudne stać jak kołki i rozmawiać. Tak, będziemy się tego czepiać do końca analizy.>

197. „[...] Gdy tam podeszliśmy, raz dwa rozprawiliśmy się ze strażnikami. Kiedy weszliśmy na teren laboratorium, również pokonaliśmy ochroniarzy i weszliśmy do środka. I, gdy to zrobiliśmy, ujrzeliśmy korytarze przepełnione laserami. Widząc to, musieliśmy jakoś je ominąć. Od razu zaczęliśmy przeskakiwać przez nie tak, jak ja przeskakiwałam nad laserami podczas mej drugiej misji. Czyli nogami odbijaliśmy się od jednego pola, wykonywaliśmy półobrót w powietrzu, odbijaliśmy się rękoma od drugiego kwadratu, itd. Czasami musieliśmy odbijać się od ścian.

Powiem tak. Byliśmy dobrze zsynchronizowani. Bowiem dosłownie w tym samym czasie wykonywaliśmy taki sam obrót. Mnie tylko zastanawiała jedna rzecz. Takiego skakania mnie nauczył Slade. Ale kto nauczył jego? Przecież nie mógł się urodzić z tą umiejętnością. Może on również miał swojego mistrza? Kto wie. Nie znałam jego historii, więc nie wiedziałam. Mimo wszystko, tak skacząc, dotarliśmy do podwyższenia, na którym znajdował się nasz cel. [...]"

~*OverZiew. Nie, seryjnie, to jest nudne jak Sezoris. Oczywiście, że bezproblemowo poradzili sobie ze strażnikami, normalnie weszli tam tak łatwo jak Miss Radioactive do siedziby Pentagonu pod koniec drugiej części filmiku, który macie gdzieś tam wyżej. Gdyby musieli się trochę namęczyć, to byłoby to ciekawsze i realistyczniejsze, a przecież wiadomo, że w opkach nie o to chodzi.*~

~Poza tym, nie mogli tych laserów wyłączyć? Nie wiem jak tam z umiejętnościami hakowania u Slade'a, ale Tristitia potrafiła to robić, więc ona mogłaby je wyłączyć. No, ale nie, trzeba dojebać kliszę z typowych kreskówek.~

|I ależ naturalnie, że musieli być idealnie zsynchronizowani. Bowiem gdyby Slade musiał potem zaczekać chwilę na swoją uczennicę lub na odwrót, to byłoby zbyt realistycznie jak na standardy Opkolandii.|

<A poza tym, po co nam, poza znanym faktem, opis tego jak przeskakiwali? Dostaliśmy to w którymś z wcześniejszych rozdziałów, nie trzeba się, poza chęcią nakarmienia licznika słów, powtarzać. To jest po prostu niepotrzebne.>

*A co do przemyśleń Tri, to ty wiesz, że równie dobrze Slade mógł się tego sam nauczyć? Wszystko się da, a w uniwersum Młodych Tytanów da się jeszcze więcej. No i znowu mamy to „mimo wszystko", które sugeruje, że Claire Opko Version ma we wszystko wyjebane. Ja nie mogę, narracja nadal się nie zmieniła, powinno być tu w chuj przemyśleń Tristitii.*

~*Generalnie te dwa akapity wieją nudą, mimo iż powinny być ciekawe, bowiem to walone opowiadanie akcji i tutaj właśnie akcja powinna być zajebista. Wiadomo, w formie tekstowej nieco ciężej jest to opisać, ale skoro ludzie to umieją, to nie jest to niemożliwe.*~

~No ale po co się starać, skoro można napisać NadGówno, co nie?~

~*Niestety >.<*~

198. „[...] - Czy wy naprawdę nie macie co robić, tylko nam przeszkadzać?

- Owszem, mamy inne rzeczy do roboty. No, ale przecież nie możemy dopuścić abyście zniszczyli miasto. – Odpowiedziała Raven.

Mimo wszystko, po tych słowach, rzuciliśmy się w ich stronę z zamiarem zaatakowania. Widząc to, Robin zawołał:

- Tytani, WIO!

Po czym, oni również rzucili się do walki."

~*OverZiew wchodzi na wyższy poziom. Kurde, te sceny przed walką są takie mega nudne. Zacznijmy od standardu, czyli nadal nie ma dopisków o tym, co robili podczas tej nudnej jak Morawiecki wymiany zdań. Serio, to wkurza, bowiem to mogłoby ubarwić te nudy.*~

~Po drugie, naprawdę temu opowiadaniu przydałaby się narracja trzecioosobowa, bądź lepsze zaplanowanie widywania się Tristitii z Tytanami. Serio, obecnie są to bezmózgie miniony służące jedynie do walki z naszymi bohaterami oraz do powiedzenia kilku słów. No i Raven czasem służy za magiczną taksówkę. Ja jebe, jakie to jest zubożenie tej drużyny, przecież w serialu mieli różne charaktery i po prostu byli ciekawi, a tu co się odpierdala.~

|Jasne, mogliby trochę porozmawiać przed walką, ale wypadałoby jakieś ciekawsze i, wiadomo, na temat rozmowy im dać aby nie było tak nudno. Ta rozmowa jest sztuczna, bowiem i Tri, i Slade Opko Versions znają odpowiedź na to sztampowe pytanie.|

<No i generalnie tak sobie siedzimy już dwie minuty i myślimy, co jeszcze napisać, ale chyba nie ma co więcej do powiedzenia o owym fragmencie. Jest on po prostu nudny, mimo iż nie musiałby taki być.>

*No ale ilość opkowatości na minutę musi się zgadzać.*

<Wiem, niestety. ;=;>

199. „[...] Bowiem, gdy zostałam przez Tytanów odepchnięta tak, że upadłam w taki sposób, jakbym klęczała odwrócona tyłem do nich i popierała się rękoma, Bestia powiedział coś, co przesądziło o dalszym toku tej misji:

- No coś...Wam dzisiaj nie idzie.

Po tych słowach, moje oczy zmieniły się na całe czarne z czerwoną źrenicą, po czym powiedziałam zmienionym, wręcz demonicznym głosem:

- Tak myślisz?

A następnie gwałtownie odwróciłam się, przemieniając się, na oczach zszokowanych Tytanów oraz Slade'a, w demona.

A jako demon wyglądałam zupełnie inaczej. Stałam się znacznie wyższa niż normalnie. Moja skóra znacznie zbladła. Włosy zmieniły kolor na czarny i nieco wydłużyły się. Me oczy były koloru czarnego z czerwonymi źrenicami. Zza moich pleców wyrosło sześć długich, czarnych macek oraz niewielkie, wygięte skrzydła z srebrnymi ostrzami. Owe skrzydła by mnie nie uniosły. One były bardziej do odstraszania oraz ranienia wrogich istot. Poza tym, w tej postaci, moje moce były dwa razy silniejsze. No i mogłam unosić się nieco ponad ziemię.

[...]"

~*O.V.E.R.Z.I.E.W – Ostentacyjnie Very Emocjonalny Rozpierdol Ziewających Indywidualistów Ewidentnie Wymierających.*~

~Co to rozwinięcie ma oznaczać? xDDD~

~*Podkreśla NadNudę tego fragmentu. :D A, jeszcze artificial-o-meter się przegrzewa, taki sztuczny jest ten fragment.*~

~Twoje NadNiedojebanie mnie przeraża. xDDD~

~*Hehe :D No ale wracając do analizy, przynajmniej na koniec zjeżdżania tego na dzisiaj i na ten rok mamy się co rozgadać, więc miło. Zaczynając od początku, widać, że to jest kalka tego odcinka, nie pamiętam którego, bowiem dawno Tytanów nie oglądałam, w którym Bestii coś odjebało i niekontrolowanie przemienił się w jakiegoś wielkiego stwora. To chyba był odcinek z Adonisem, ale ręki nie dam sobie uciąć. No i zostało to skrzyżowane z odcinkiem, w którym Raven straumatyzowała Doktora Błyska, niekontrolowanie przemieniając się w demona.*~

~Bowiem, jak widać, wymyślenie czegoś oryginalnego i jednocześnie fajnego to nadludzki wyczyn, więc trzeba robić rewrite wątków z serialu. Ja jebe, po tym fragmencie widać sztuczność, a dałoby się napisać coś lepszego i też wjebać do tego przemienienie się, niekontrolowane naturalnie, Tristitii w demona. Nie wiem, można byłoby od kilku rozdziałów pokazywać, że Tri wkurwia się z byle powodu i podczas tej misji to by wybuchło w postaci jej niekontrolowanego przybrania formy demona.~

|No i strasznie edgy jest ten wygląd Claire jako demona. Dałoby się wymyślić jej taki wygląd, który jednocześnie pasowałby do demona oraz nie byłby aż tak edgy. No ale po co się wysilać, lepiej wymyślić coś na szybko zamiast się postarać.|

<No i naturalnie, że w jej demonicznej formie ma dwa razy silniejsze moce, of fucking course. Jasne, na przykład jej zmysły mogłyby być wzmocnione, ale moce mogłaby mieć na takim samym poziomie pierdolnięcia. Dzięki temu nie byłaby tak NadOP jak jest teraz.>

*Miło chociaż, że dostaliśmy opis jej wyglądu jako demona, to zawsze się chwali, szczególnie że można byłoby się tu pokusić o danie zdjęcia lub swego rysunku jak Tristitia w tymże momencie wyglądała. No ale ta wypowiedź Bestii jest ultra sztuczna i została wciśnięta tylko po to aby to, co się dzieje później, mogło się wydarzyć. Można byłoby dać jakąś wiarygodniejszą jego wypowiedź, która również mogłaby pchnąć wydarzenia.*

~*A poza tym, tak, bowiem my kompletnie wiemy jak brzmi demoniczny głos. Powinno się to dodatkowo opisać czyli napisać, że brzmiał podobnie jak coś, co można kojarzyć z normalnego życia. To ułatwiłoby wyobrażenie sobie tego.*~

~No i generalnie ten fragment to nudna kalka, a mógłby ciekawszy być, w sumie jak wszystko, co do tej pory zanalizowaliśmy.~

~*Tak w ogóle, koniec analizy na dzisiaj i na ten rok. Zanalizowaliśmy już dzienny limit czterech stron.*~

~Czemu na ten rok?~

~*Bowiem jutro i w środę, co standard, robię sobie dwa dni przerwy, a w Sylwestra chciałabym coś innego porobić w ostatnim dniu roku.*~

|Swoją drogą, kiedy ten rok zleciał. Ledwo był Sylwester zeszłego roku, a tu już dwa tysiące dwudziesty się kończy.|

~*Czas w tym roku wyjątkowo zapierdala. Który chuj bawi się chronokinezą?*~

*Zajebiste pytanie, powinszować. xDDD*

~*Hehe :D Anyway, koniec.*~

~OverK~

*Jesteś upośledzony. xDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD*

~Bywa ;"""DDD~

200. „[...] Nie mogli do mnie podejść. Nie dało się. Jakieś parędziesiąt minut później, Robin wydał Tytanom rozkaz, którego nigdy nie słyszałam z jego ust:

- Tytani, ODWRÓT!

W tym momencie, uciekli oni. Kiedy zaś uciekali, ja nadal w nich strzelałam. Jednak, chwilę później, usłyszałam głos Slade'a, który krzyczał:

- TRISTITIO, WYSTARCZY!

Po tych słowach, moje oczy zmieniły się na normalne, a ja powróciłam do swej dawnej postaci. Kiedy to zrobiłam, ujrzałam zniszczoną połowę laboratorium. Mimo wszystko, nadal patrzyłam wściekłym wzrokiem w kierunku drzwi. Kilka sekund później, usłyszałam głos Slade'a, który mówił:

- Tristitio...Spokojnie...

Po tych słowach, gwałtownie odwróciłam się w jego kierunku i warknęłam na niego. Zaś moje oczy, ponownie, na chwilę stały się czarne z czerwonymi źrenicami. Widząc to, lekko uniósł on ręce w geście obronnym i nieco cofnął się. Teraz to on bał się mnie, a nie na odwrót."

~*Witam w nowym roku siebie, Slade'a, Tristitię, Brother Blood i tego zasranego pijaka Grzegorza. Oby ten rok był lepszy od poprzedniego.*~

~Dzień dobry! ;"""DDD~

~*Ty to się nawet nie odzywaj po tym, co odjebałeś, pijaku. XDDD*~

~;"""DDD~

~*Anyway, pomijając tego chlejusa ~:D~ morda. XD Anyway, pomijając go, to przechodźmy do dalszego analizowania, tym razem już w roku, który po podzieleniu przez cztery lub pięć nie daje numerów błędów wejścia na stronę. Widać, że to zjebana kalka tego odcinka, w którym Raven straumatyzowała Doktora Błyska przemieniając się z NadWkurwienia w demona. Ja jebix, jakby nie można było wymyślić czegoś oryginalniejszego. Nawet z faktem, że Tristitia The Opko również jest pół demonem dałoby się wymyślić coś oryginalniejszego i ciekawszego.*~

~Ja jebe, mogłaby też przypadkiem zaciumkać któregoś z Tytanów. Co to za problem, zawsze można byłoby też dodać jako wrogów Slade'a i Tri Tytanów Wschodu, Północy i Południa oraz honorowych Tytanów, a tego jest od zajebania. No ale nie, po co uczynić z tej historii coś ciekawszego.~

|No i, co tutaj najbardziej kuje w oczy, jest za mało przemyśleń Claire. Naprawdę, skoro z byle powodu się NadWkurwiła, to, szczególnie że to narracja pierwszoosobowa, powinna dać więcej swoich przemyśleń na ten temat, szczególnie, że z tego, co wiemy, to opowiada to z perspektywy czasu.|

<I generalnie to jest strasznie nudne, no. Po prostu jest to nieudana kalka tego, co zrobiła Doktorowi Błyskowi NadWkurwiona Raven w jednym z odcinków serialu.>

*Dużo będzie jeszcze tych kalk?*

~*Jeszcze jedna za chwilę i to chyba tyle, ale nie dam sobie ręki uciąć.*~

~Pozostaje się modlić, że zbliżamy się do końca kalk.~

201. „Ja chyba dziś kogoś zapierdolę. Nie wiem, dlaczego byłam AŻ TAK wściekła, że zamieniłam się w nieznającego litości demona. Może okres mnie się zbliżał? Czasem przed tym tak denerwowałam się z byle powodu, że aż przeobrażałam się w demona. Mniejsza. Po około pół godzinie dolecieliśmy do bazy. Parę sekund później, sufit rozsunął się, co znaczy, że Slade użył swe~j dupy~go nadajnika."

~*A tak miło się nowy rok zaczynał. XDDD*~

~Dzień dobry! ;"D~

~*Twoje upośledzenie mnie przerasta. xDDD No ale wracając do analizy, to jest to jeden z fragmentów idealnie przedstawiających Tristitię. To słowo „Mniejsza" idealnie obrazuje, że Tri ma we wszystko wyjebongo.*~

~A poza tym, ja rozumiem, że kobietom przed okresem różne rzeczy mogą odpierdalać, ale to tutaj jest takie trochę chujowe. Jeszcze kurde może zacznie usprawiedliwiać zabicie kogoś okresem? =_=~

|I serio, powinno być tutaj więcej przemyśleń Tri Opko Version, bowiem skoro się NadWkurwiła, to powinniśmy poznać jej punkt widzenia, szczególnie że ta narracja nadal jest pierwszoosobowa.|

<No i generalnie ten fragment jest nudny i najlepiej obrazuje zjebanie opkowej wersji mnie.>

202. „„The secret side of me

I'll never let you see

I keep it caged but I can't control it"

~Skillet – „Monster""

~*I od tego wydarzenia zaczęło się dodawanie przeze mnie cytatów nad rozdziałami, które obrazowały, co się odkurwi w samym rozdziale. A poza tym, zostaw Skilleta, suko, nie jesteś godna słuchania tego zajebistego zespołu.*~

~Taka dobra. xDDD No ale w sumie dodawanie pasujących cytatów nad rozdziałami jest nawet spoko, więc akurat do tego przypierdolić się nie można.~

203. „Kiedy weszłam do pokoju, nadal byłam wściekła. Chwilę później, zaczęłam wszystko rozwalać oraz wszystkim rzucać. Dosłownie. Podbiegałam do półki z książkami i wyrzucałam wszystkie na podłogę, do szafy i wyrzucałam z niej wszystkie ubrania, etc. W czasie tego mówiłam do siebie:

- Niech sobie nie myśli, że jest lepszy ode mnie! Nie będzie mną rządził! Za kogo on się uważa! I ciągle myśli, że jest najlepszy! Ja go kiedyś rozpierdolę!

Jednak, po chwili, poczułam...Właśnie nie wiem, co poczułam. Nie potrafiłam nazwać tego uczucia. Chwilę potem, chwyciłam się rękoma za głowę, zacisnęłam powieki i upadłam na kolana.

- Nie...Nie...Nie! Tylko nie to! Tylko nie ta trzecia strona mnie! Nie...Nie...Nie! – Powiedziałam do siebie.

Lecz, chwilę potem, gwałtownie otworzyłam oczy, które zmieniły się na czarne z czerwonymi źrenicami. Po kilku sekundach, przemieniłam się w demona. Kiedy to nastąpiło, wstałam, nieco uniosłam się nad ziemię i wytworzyłam ogromną kulę dezintegrującą. Po zrobieniu tego, rzuciłam nią w kierunku okna. Poza nim, zniszczona została również spora część ściany. Widząc to, wyleciałam przez nią..."

~*Mamy pierwszy stycznia, a cringe-o-meter jest już ponad NadWszechświatem, gratuluję. To jest jawna kalka tego odcinka z Adonisem chyba, w którym po walce z nim Bestia zamienił się w to wielkie stworzenie, cholera wie jak ono się nazywało. Naprawdę nie mogłam wymyślić czegoś oryginalniejszego i równie ciekawego? W Retconning 0,25 Andromeda też niekontrolowanie przemieni się w jedną ze swoich dwóch innych form (Lecker, cicho, nie spoileruj czytelnikom) i zrobi coś, czego będzie potem żałować oraz na początku Retconning III też będzie jej, z sensownych powodów oczywiście, nie to co tutaj, odpierdalać, ale będzie to znacznie lepsze i ciekawsze niż w tym klocu tekstu.*~

~A wiedz, że jeżeli Retconningi są w czymś lepsze od, z założenia, poważnego FanFiction, to jest NadŹle. No ale przechodząc do analizy, to nadal jest tu w piździec mało przemyśleń. Kurde, skoro Tristitia się NadWkurwiła oraz opowiada o tym z perspektywy czasu, to powinna tutaj dać więcej swoich przemyśleń. No ale nie, po co robić z tej historii coś ciekawszego.~

|Generalnie przez to, że to jest kalka, jest to sztuczne as fucking fuck. Jasne, Tri The Opko mogłaby niekontrolowanie przemienić się w demona, ale musiałoby to zostać lepiej podbudowane, bowiem to nie odcinek serialu, w którym to by zadziałało, tylko rozdział długiego jak stąd na Antarktydę w dwie strony opowiadania. W poprzednich rozdziałach powinniśmy widzieć, że Claire zaczyna odpierdalać, na razie z nieznanego powodu i dopiero tutaj powinno się to ujawnić. Dzięki temu może byłoby to lepsze, a nie sztuczne jak minister zdrowia.|

<No i też nie uwierzę, że mimo wszystko podczas wypowiadania tych słów moja opkowa wersja nic nie robiła. Jasne, na stówę coś robiła, na przykład burdel w pokoju, ale pomiędzy jej słowa powinno zostać wplecione, co odpierdalała podczas tego NadWkurwienia. Dzięki temu byłoby ciekawiej i realistyczniej po prostu.>

*A poza tym, Slade jest lepszy od ciebie, kurwico. Nie, ale serio, Tristitia jest w tym opku wkurwiająca, o czym dobitnie przekonamy się jeszcze później. Przez to nie da się jej lubić, a z tego co wiem, to w założeniu czytelnik miał polubić tę parówę.*

~*Generalnie rzadko wychodzi mi aby postać, która miała być lubiana, taka mi wyszła, ale mam nadzieję, że kiedyś to się zmieni.*~

*Brawo, kurwa. XDDD*

~*;"""DDD*~

204. „[...] i przy okazji zapewne zabijając parę osób. [...]"

~*Chyba paręnaście, bowiem obecnie ta parówa terroryzowała miasto w swej demonicznej formie.*~

~No ale w sumie ona teraz była NadWkurwiona, więc może nie zwróciła uwagi na to, ile osób zategesowała.~

~*Racja, to też jest opcja.*~

205. „[...] Po tym czasie, spotkałam Raven, jednak nie jako człowieka, a jako demona. No jeszcze jej mi brakowało na drodze. A poza tym, walka demona z demonem? Tylko jedna z nas mogła wyjść z tego cało. [...]"

~*W sumie sensownie, bowiem obecnie tylko Raven mogła stawić czoła Tristitii The Opko. Chociaż ja bym na demoniczną Tri wysłała Robina aby zdechł. :D*~

~Twoja NadDobroć wobec nielubianych postaci jest zatrważająca. XDDD W każdym razie, to zdarzyło się w chuj szybko. Przydałby się opis atmosfery, czyli tego, co odjaniepawlało się w Jump City podczas terroryzowania tego miasta. Może Claire coś pamięta mimo upływu lat.~

|No ale nie, po co robić z tego opka coś ciekawego, c'nie.|

~*Niestety >.<*~

206. „[...] ~**STOP. XDDD* ;"""DDD Anyway:

– Gopnik Robotnik

He can fly like Sputnik

Not afraid of any man

Metal mechanical tank

He will take your vodka, semechki and kvass.

He will take your tracksuit and your hardbass.

Gopnik Robotnik x8

GOPNIK ROBOTNIK

GOPNIK ROBOTNIK

GOPNIK ROBOTNIK

GOPNIK ROBOTNIK – wyśpiewała Raven całą nutę „Gopnik Robotnik" Alana Azteca łącznie z bitem.

– Comrade Com Com x3

Cringe x4

Comrade Com Com x2

Cringe

Comrade x4

Comrade you just posted cringe.

Attention all users!

It appears that somebody's been posting cringe.

Thanks for the post bro, really cool.

Comrade you just posted cringe.

Com x6 Comrade

Com Com Comrade

Comrade

Com Comrade

Comrade you just posted cringe.

Com x6 Comrade

Com Comrade,

Comrade, Com Comrade x2

Nobody likes cringe posters, people might like...

Shitposters

Comrade

Com Comrade

Com x6 Comrade

Com Comrade,

Comrade Com Comrade x4

Hey, my boi

Comrade you just posted cringe

It's time to stop posting

Comrade you just posted cringe

Pls my boi

Comrade you just posted cringe

We must start roasting

Comrade you just posted cringe x2

Com x6 Comrade

Com Comrade, Comrade Com Comrade

Comrade you just posted cringe

Com x6 Comrade

Com Comrade, Com Comrade

Comrade x4

Comrade you just posted cringe. – odpowiedziała Tristitia, wyśpiewując całą nutę „Comrade You Just Posted Cringe" Uamee, łącznie z bitem.*~

- Zostaw to miasto w spokoju!

- Nigdy! Nie będziesz mi mówić, co mam robić! – Odpowiedziałam, również demonicznym głosem.

[...]"

*Czytam sobie ten zjebany dialog, ale nie, bowiem na sam początek nowego roku Ramoninth musi się wjebać z hardbassem. XDDD*

~*Hardbass dobry na wszystko, a rozmawianie tekstami hardbassowych nut jest jeszcze lepsze. XD*~

*Psychiatra nie jest wcale taki drogi, skorzystaj z tego. XDDD*

~*Po chuj? :D Anyway, wracając do analizy tej nudnej jak Miss Radioactive wymiany zdań, to jest to sztuczne as fucking fuck. Jasne, obecnie raczej za dużo by sobie nie porozmawiały, ale ich wypowiedzi i tak mogłyby być mniej sztuczne.*~

~Tutaj w sumie mogę uwierzyć, że za wiele nie robiły mówiąc to, więc do tego się nie przyczepię. No ale po prostu te wypowiedzi są nudne jak Sezoris.~

~*Na wątek Sezorisa jeszcze za wcześnie. XDDD*~

~Widzisz w tym jakiś problem? xD~

~*Nie, ale po co zawczasu wspominać o tym pałągu? xD*~

~Bo jest nudny. :D~

~*Noga mnie zaswędziała od twego niedojebania. xDDD*~

~;"""DDD~

207. „[...] Na początku walka była wyrównana, ale tylko przez pierwsze parę minut. Bowiem, po tym czasie, szala zwycięstwa zaczęła przelewać się to na stronę Raven, to na stronę moją. I w tym momencie, miałam takie wrażenie jakby czas zatrzymał się. Nie wiedziałam ile walczyłyśmy. Czy były to sekundy, minuty, godziny, dni, tygodnie, miesiące, lata, dekady czy wieki."

~*Ja jebe, znowu ten schemat z tym czasem wzięty z moich innych opowiadań. Jasne, tutaj mogłoby to mieć sens, bowiem Raven ma niekontrolowaną chronokinezę, która tak by the way została jej dodana w serialu z dupy, bowiem scenarzyści to lenie, ale i tak, ten schemat powiela się w wielu moich opowiadaniach i to się robi nudne po prostu.*~

~No i też, jako iż to jest opowiadanie akcji, powinna ta walka zostać opisana. Kurde, w tym FanFiKtion najnudniejsze jest to, co przy fabule tego typu powinno być najciekawsze, czyli bohaterowie i akcja.~

|Tak w ogóle, to ten rozdział ma jakiś wpływ na fabułę?|

~*Tylko taki, że dowiadujemy się, iż Tristitia faktycznie jest półdemonem, mimo iż jej druga, demoniczna natura objawi się może jeszcze z dwa razy i tyle. A tak, to jakby go nie było, to nic by się nie stało.*~

|;===;|

~*Wiem, ale niestety, to opowiadanie takie jest. Pełne fillerów.*~

<Twoje niedojebanie było wszechpotężne, Ramoninth.>

~*Wiem i nie jestem z tego dumna. >.<*~

208. „[...] Ja zaś, na nowo przemieniłam się w człowieka, po czym, ze zmęczenia, zemdlałam. Ostatnie, co poczułam przed całkowitą utratą przytomności, to to, że opadłam na czyjeś dłonie..."

~*Pewnie Zardonic cię złapał aby cię wsadzić do izolatki, co ci się należy, bambusie na kółkach. No ale wracając do tych dwóch zdań, nadal jest tutaj za mało przemyśleń. Skoro Tri opowiada nam to z perspektywy czasu, to powinna tutaj dodać znacznie więcej przemyśleń, no. To narracja pierwszoosobowa, a szczególnie w takich przemyślenia głównej postaci powinny przeważać.*~

~Generalnie do tego opowiadania bardziej pasowałaby narracja trzecioosobowa. Wtedy można byłoby w tym momencie przedstawić, co działo się z Raven oraz ogólnie przedstawiać, co tam u Tytanów się działo oraz bardziej ujawnić to, jak miasto reagowało na ten NadRozpierdol, który się właśnie wydarzył.~

|Znaczy narracja pierwszoosobowa też mogłaby zadziałać, ale wypadałoby między innymi faktycznie dać więcej przemyśleń Tristitii, a nie tak jak tutaj, że jest ich tylko kilka aby przeciętny czytelnik się nie dowalił, że narracja taka, a nie inna, a przemyśleń brak.|

<Ciekawe kiedy skończymy analizować to gówno.>

~*Nie wiem, ale po czterysetnym cytacie jako przerywnik leci analiza pierwszych stu fragmentów, którą napisała Lecker. :D*~

~Ciekawe czy ktoś z czytelników, poza Lecker, dożyje tego momentu. xD~

*Jak nie, to wpierdol.*

~*TAAAKI MIŁY. XDDD*~

*;"""DDD*

209. „Po zrobieniu tego, ujrzałam że leżałam w jakimś pomieszczeniu, które wyglądało jak sala szpitalna. Ściany miała brązowe, a drzwi czarne. Obok siebie, słyszałam pikanie komputera, które wskazywało, że żyłam. Poza tym, dało się zobaczyć wiele sprzętu medycznego. Nie wiedziałam, gdzie dokładniej się znajdowałam."

~*W grobie. xD Nie no, żart, niestety ta kurwica nie zmarła. A mimo wszystko mogłaby, to wtedy narracja mogłaby się albo zmienić na trzecioosobową, albo przeskoczyć na Slade'a. To nie jest opowiadanie na ocenę na polski, tutaj można robić takie rzeczy.*~

~Miło też, że nie dostaliśmy w pizdę detalicznego opisu tego pomieszczenia, tak jak to było w wypadku opisu pokoju tej bezmózgiej parówy. A, że to NadOpko jest tym, w którym należy doszukiwać się plusów, to ewidentnie idzie na plus.~

|Nie, ale serio, szkoda że ona w tym rozdziale nie zaciumkała jakiegoś Tytana, nawet przypadkowo. Ich sporo jest, a samych dobrych w Jump City jest od zajebania, więc to nie utrudniłoby historii, a mogłoby ją uatrakcyjnić.|

<No i dzięki temu jeszcze bardziej ustanowiłoby się, że Tristitia The Opko w swej demonicznej formie jest faktycznym zagrożeniem, a nie, że ma tę demoniczną formę, bowiem dużo edgy OC tak ma.>

*Ale nie, po co się wysilić i napisać coś ciekawego. Lepiej stworzyć NadGówno.*

~*Niestety >.<*~

210. „[...] - O, Tristitio. Nareszcie się obudziłaś.

Po czym, nieco „okrężną" drogą podszedł do mnie. Czyli nadal się mnie bał. Chwilę potem, spytałam:

- Slade...Jakim cudem mnie tam znalazłeś? I gdzie ja teraz jestem oraz ile byłam nieprzytomna?

Szczerze? Pierwszy raz od bardzo długiego czasu powiedziałam do niego po imieniu. Jednak, najprawdopodobniej nie miał z tego powodu wątów, gdyż odpowiedział:

- W pewnym momencie, kiedy tak stałem w głównym pomieszczeniu i patrzyłem w monitory, postanowiłem pójść do ciebie i sprawdzić czy się już uspokoiłaś. Jednak, kiedy wszedłem do pokoju, zastałem kompletny bałagan oraz rozwaloną część ściany. A ciebie nigdzie nie było. Od razu zawróciłem, wsiadłem w samolot i ruszyłem na poszukiwania ciebie. I, w pewnym momencie, doleciałem do jakiejś uliczki. Po znalezieniu się nad nią, ujrzałem ciebie, walczącą z Raven. Od razu wylądowałem niedaleko i wysiadłem. Kiedy to zrobiłem i podszedłem, dostrzegłem nieprzytomną Raven oraz mdlejącą ciebie. Widząc to, podbiegłem do ciebie, złapałem cię, a następnie przetransportowałem do bazy. A obecnie jesteś w jednym z pomieszczeń skrzydła szpitalnego bazy. Byłaś nieprzytomna dwa dni.

CO KUŹWA?! DWA PIERDOLONE DNI?! JAKIM CUDEM?! Mimo wszystko, krzyknęłam:

- DWA DNI?!

- Tak. Właśnie tyle czasu leżałaś tu nieprzytomna. – Odparł

[...]"

~*OverZiew. Ja jebe, jakie nudy się tutaj odjaniepawlają. Po pierwsze, nawet jeżeli Tri nie miała za wiele możliwości robienia czegoś podczas tej rozmowy, to Slade powinien robić coś, bowiem tutaj akurat ciężko uwierzyć, że stał jak słup soli i po prostu gapił się przed siebie.*~

~No i jest tutaj za mało przemyśleń Claire. Kurde, Slade bał się jej, a nie na odwrót oraz była nieprzytomna dwa dni, ale ewidentnie to po niej spłynęło. Jeżeli chce się aby główna postać i to w narracji pierwszoosobowej była zdatna do polubienia, powinno się dać jej więcej przemyśleń, szczególnie w takich momentach, aby była ludzka.~

|No i fakt, że Tristitia się cieszy, że Slade The Opko się jej boi, a nie na odwrót, zadziałałby lepiej, gdyby wcześniej lepiej przedstawić strach Tri przed Slade'em Opko Version. A, że nie zostało to zrobione, to nie działa to tutaj.|

<No i też to trochę hipernierealistyczne być nieprzytomnym dwa dni. Nawet, jeżeli była w pizdę zmęczona, to nie powinna być nieprzytomna tyle dni, bowiem nie wpadła w śpiączkę, więc to trochę za długo.>

*No i generalnie to jest nudne as fucking fuck, a dalej nie jest lepiej tak na dobrą sprawę.*

211. „[...] - Ale szczerze, podziwiam cię. Wiesz ile ludzi zabiłaś? Tyle co ty osób zamordowałaś w jedną noc, to ja bym przez całe życie nie wymordował.

- Aż tak? – Zapytałam

- Jasne. W telewizji ciągle trąbią o nieznającym litości demonie, który w nocy, dwa dni temu, zniszczył pół miasta i wymordował setki ludzi. Straty idą w miliony dolarów.

- Wow. Szczerze, nawet nie wiedziałam ile rzeczy zniszczyłam oraz ilu ludzi zabiłam. Leciałam przed siebie i niszczyłam wszystko i wszystkich, które, i którzy stanęli mi na drodze.

- Naprawdę nie spodziewałem się, że w swojej demonicznej naturze możesz narobić aż tyle szkód.

[...]"

~*Ja jebe, ale ta rozmowa jest chujowa. Zaczynając od absolutnych podstaw, do których będziemy dopierdalać się do końca analizy, to oni serio powinni chociaż drobne ruchy wykonywać podczas tej rozmowy. To jest wręcz NadTrudne aby stać jak kołek i tylko mówić.*~

~A poza tym, kurła mać, Tristitia powinna się jakoś przejąć tym, że rozjebała miasto, zabiła mnóstwo ludzi i skazała władze miasta, a być może i kraju, na ogromne wydatki aby ogarnąć ten pierdolnik. Ja rozumiem, że ona jest uczennicą Slade'a, ale nie jest jeszcze aż tak długo aby nie przejmować się takimi rzeczami.~

|No i tu najlepiej widać potrzebę narracji trzecioosobowej. Dzięki niej moglibyśmy przedstawić to, jak miasto reagowało na fakt, że Tri robiła rozpierdol tysiąclecia. Może nawet uświadczylibyśmy EAS-ów informujących o tym aby kurwa się gdzieś schować, bo można zginąć. W USA jesteśmy, tam EAS-y są normą.|

<No ale lepiej kurde pisać tę historię z perspektywy Mary Sue, która najpierw jest nudna, a potem robi się rozwydrzoną suką, która myśli, że wszystko jej wolno.>

~*Chyba wiecie, jaki jest synonim Tri? :D*~

*Tak, wiemy, idź się lecz. XDDD*

~*No ale mnie to tak cholernie boli. Koniec końców przemogłam się aby obejrzeć pierwszą część tego filmiku, który dodałam gdzieś tam wyżej i to boli jak cholera, bowiem gdybym obejrzała ten filmik jako pierwszy, to Miss Radioactive byłaby zajebistą antagonistką. No ale nie, bowiem w drugiej części musiała wyjawić swoje motywacje i wyszła na cringe rozwydrzone dziecko.*~

*Serio napisz ten rant w shitpoście, to może jakoś uda ci się to przeżyć. xD*

~*Chyba tak zrobię.*~

*Fak*

~*>:D*~

212. „Rozdział XII – Misja stricte szpiegowska i wyjście na miasto."

~*Kurwa, dopiero dwunasty rozdział, jeszcze pięćdziesiąt osiem do końca tego NadGówna. W każdym razie, strasznie długi ten tytuł rozdziału.*~

~No i też spoileruje, co stanie się w samym rozdziale. Kurde, tytuły rozdziałów nie powinny spoilerować akcji albo nie powinno się ich pisać, bowiem to nie jest obowiązek.~

|A poza tym, miło że mamy jakąś inną misję oraz Tristitia coś zrobi innego poza wykonywaniem zadań mej opkowej wersji i siedzeniem w bazie.|

<Ale ten rozdział jest nudny as fucking fuck, z tego co wiem.>

|;===;|

~*Niestety ;=;*~

213. „[...] - Świetnie, że już się zjawiłaś, bowiem mam dla ciebie kolejne zadanie. Otóż, udaj się przed wieżę Tytanów i tam, za pomocą sprzętu, który zaraz dostaniesz, zdobądź wszystkie kody dostępu do owej wieży. [...]"

~*Czekaj, bo aż mi stopy marzną od twej logiki. Nie mogłeś tego kurwa zrobić na początku, tylko musieliście odpierdalać rewrite wątku Terry The Szmaty?*~

~Ja jebe, widać, że to jawny filler. Można byłoby to wykorzystać na początku i byłoby to oryginalniejsze, sensowniejsze i realistyczniejsze. No ale nie, po co ubarwiać tę historię.~

|Jasne, coś podobnego do wątku Terry The Suki można byłoby stworzyć, ale wypadałoby zrobić z tego coś oryginalniejszego, bowiem po co czytać to samo, co widziało się w serialu. No ale że tego nie zrobiono, to widać, że to jest jawny filler.|

<I pomyśleć, że to opko mogłoby być ciekawe, gdyby się tylko postarać. Najgorsze jest to, że dalej jest coraz gorzej.>

*No i nie uwierzę, że ani Slade The Opko, ani Tri The Opko nic nie robili podczas tego, jak Slade Opko Version wyjawiał Claire Opko Version cel jej kolejnej misji. Serio, dopisywanie co oni robili nie dość, że urealistyczniłoby historię, to jeszcze dodałoby trochę dynamiki do tej całej chały.*

~*Ciągle nie mogę uwierzyć, jakim cudem ja kiedyś takie NadGówno napisałam.*~

~Byłaś niedojebana.~

~*To wiadome.*~

214. „[...] Były to dość szeroki pasek, z jakimś przyciskiem pośrodku, duży zegarek oraz okulary przeciwsłoneczne. Chwilę potem, podał mi je, a gdy wzięłam owe rzeczy i założyłam je, przez okulary ujrzałam, że wszystko widoczne było na zielono. [...]"

~*No ja się zaraz ewidentnie NadWkurwię. OK, rozumiem, Slade The Opko mógłby dać Tristitii The Opko jakiś gadżet do zdobycia tych kodów, to normalne. Ale po co jeszcze bardziej dopakowywać i tak już wykokszoną Tri? Szczególnie, że gdyby Tytani ją zauważyli, mogłaby wywiązać się walka i mogłoby być ciekawiej. No ale nie, po co ubarwiać historię, c'nie?*~

~I nawet ta bezmózga parówa nie pomyślała nic na ten temat. No ja jebe, dostała fajne gadżety, powinna trochę pomyśleć na przykład nad tym, co owe robiły, gdyż to logiczne, że tego nie wiedziała.~

|No ale wiadomo, lepiej kiedy ta szmira jest nudna niż wkurzająca, co stanie się w przyszłości.|

~*Wiadomo, lepiej się cieszyć tym, co mamy na razie.*~

215. „[...] - Za pomocą tych okularów zdobędziesz wszystkie potrzebne dane.

- Ale...Mistrzu...Przecież ich wieża jest prawie cała oszklona. Od razu mnie zauważą i tyle z tego zadania. – Zauważyłam

- Spokojnie, Tristitio, o wszystkim pomyślałem. Po naciśnięciu przycisku na tym pasku, który ci dałem, staniesz się niewidzialna, dzięki czemu Tytani cię nie dostrzegą. Ale teraz, idź już wykonywać owe zadanie.

- Tak jest!

[...]"

~*Uwaga, bo NadWkurw chyba się zbliża. No ależ tak, dowalajmy tej partole jeszcze więcej ulepszeń, to na stówę uczyni ją realistyczniejszą, c'nie? Otóż nie, jakby nie mogła udać się bez tego i po prostu musieć stoczyć walkę z Tytanami. Mogłaby oczywiście wygrać, ale przynajmniej byłoby ciekawiej.*~

~Generalnie mogłaby się też włamać do systemu wieży Tytanów, skoro umiała hakować. Jasne, to mogłoby trochę zająć, ale przynajmniej mogłaby ponownie użyć swej umiejętności oraz byłoby to po prostu łatwiejsze.~

|No i też brak przemyśleń, a że opowiadała o tym wszystkim z perspektywy czasu tylko dowala do pieca braku usprawiedliwień. To narracja pierwszoosobowa, Claire The Opko powinna się trochę zastanawiać nad nowymi dla niej rzeczami, a nie przyjmować je ot tak o.|

<No i, jak wiadomo, ciężkie jest do wyobrażenia sobie to, że oni tak po prostu stali jak te kołki i patrzyli się na siebie podczas rozmowy. Tak, to nadal wkurza, że nie ma dopisków, co robili. Jasne, nie musiałoby ich być za dużo, ale już kilka ubarwiłoby ten drętwy jak słodka lisica dialog.>

*No ale po co się wysilić, skoro można napisać NadGówno, które zasila strefę chujowych FanFiction o Młodych Tytanach w polskiej części Wattpada.*

~*Niestety i nie jestem z tego dumna. Na szczęście Retconning 0,25 będzie w tej nielicznej, lepszej części.*~

~Wyjdź. xDDD~

~*No co? Prawdę mówię. :D*~

216. „[...] Bowiem, słyszałam gdzieś kiedyś, że nieużywane nadprzyrodzone zdolności zanikają, a ja nie chciałam stracić tej umiejętności, gdyż była przydatna."

~*Podaj jakiś sensowny dowód na to, a nie wise word. Tak, wiem, że w naszym prawdziwym świecie nie istnieją zdolności nadprzyrodzone, ale mogłaby podać jakiś dowód ze świata FanFiKtion, że tak jest, a nie, że gdzieś kiedyś słyszała.*~

~No i generalnie mogłoby się okazać, że to prawda. Jasne, główna bohaterka nie musiałaby tracić jakieś mocy, ale ktoś z jej otoczenia mógłby. To ubarwiłoby tę historię poprzez dodanie do niej coś ciekawego.~

|Generalnie dzięki temu Tristitia mogłaby stracić jakąś moc i dzięki temu mogłaby być mniej OP niż jest obecnie. No ale nie, tę pierdołę trzeba jedynie dopakowywać nowymi mocami, a straci tylko jedną, z tego co pamiętam.|

~*Dobrze, że zanalizowaliśmy już cztery strony fragmentów na dzisiaj, to kończymy na razie.*~

*Chciałbym już abyśmy skończyli całą analizę tego NadGówna.*

~*Każdy by chciał, ale do tego jeszcze w cholerę czasu. No ale dobra, koniec na dzisiaj.*~

~<NIE. XDDD> ;"""DDD~

217. „[...] W tym momencie, w prawej górnej części okularów ujrzałam napis „SCANNING", co oznaczało, że system okularów skanował ową wieżę. Ten napis utrzymał się przez około pięć minut. Po tym czasie, napis zmienił się na „SEARCHING". Czyli teraz, owe okulary szukały potrzebnych informacji. A szukały ich dość długo, bo około kwadrans. W czasie szukania, usiadłam na trawie, gdyż zaczynały mnie boleć nogi. Jednak, wzrok nadal miałam skierowany w kierunku wieży. Po około piętnastu minutach, napis zmienił się na „DECODING". Wow, nareszcie coś się zmieniło i te okulary zaczęły dekodować dane. Szczerze powiedziawszy, myślałam że ich dane były tylko dobrze zabezpieczone, a nie dodatkowo zakodowane. No, ale w sumie to też był pewien sposób zabezpieczenia. Dane były dekodowane dość długo, bo około pół godziny. Zaczynało mnie się bardzo nudzić, gdyż minęła już prawie godzina, a ja nie miałam co robić. Jednak, gdy te nieszczęsne trzydzieści minut minęło, napis zamienił się na „TRANSFERRING". Czyli powoli dochodziło do końca, no bo co mogłoby być po transferowaniu? Transfer trwał dość szybko, bo ledwo siedem minut. Po minięciu owego czasu, ujrzałam napis „TRANSFERRING COMPLETE", a następnie usłyszałam dźwięk zegarka, który miałam na ręce. Od razu spojrzałam na niego. Gdy to zrobiłam, zobaczyłam napis „TRANSFERRING COMPLETE", który po paru sekundach zmienił się na „SENDING TO: Slade". Czyli, z tego, co wywnioskowałam, wszystko szło zgodnie z planem. Pliki wysyłały się około dwóch minut. Po tym czasie, na zegarku zobaczyłam napis: „SENDING COMPLETE SUCCESFULLY".

~*Kurna, niedawno dopiero co się stuprocentowo rozbudziłam, a to opko chce abym znowu zasnęła, tylko tym razem z nudów. Serio, w tym klocu tekstu absolutnie nic się nie dzieje, mimo iż też mógłby być ciekawy.*~

~W ogóle, kurde, pomijając fakt, że Tristitia The Opko to pierdolona Mary Sue, to gdzie ona siedziała, że Tytani jej nie dostrzegli? Przecież ich wieża jest w większej części stworzona ze szkła.~

|Może gdzieś z boku, gdzie nie ma szyb, ale faktycznie, wypadałoby to sprecyzować, bowiem tak to wygląda na to, że życie znowu ułatwia naszej Mary Sue zadanie. A poza tym, kiedy Tri się nudziła, bo na przykład musiała pół godziny czekać, mogłaby o czymś ambitniejszym pomyśleć, jeżeli już chciało się aby jej się ta misja powiodła. Może wreszcie poznalibyśmy jej jakieś sensowniejsze motywacje, które kierowały nią, gdy dołączała do mej opkowej wersji.|

<A tak w ogóle, to ja rozumiem, że te napisy mogły być po angielsku, ale wypadało je w narracji napisanej po polsku napisać...po polsku i gdzieś wcześniej dopisać, że były po angielsku. To tak jakby pisząc FanFiction do Portala, przy akcji z drugiej części, nie tłumaczyć napisów z różnych miejsc pisząc akcję z rozdziału szóstego i siódmego.>

*No i, znowu, dlaczego tak nie mogła wyglądać pierwsza misja Claire Opko Version? Może uniknęlibyśmy kalki i byłoby ciekawiej, ale nie. Jasne, można by wyjaśnić, że wtedy Slade jeszcze nie wpadł na pomysł tych okularów, no ale jako iż pierwsza misja Tristitii to jawna kalka wątku Terry, to się dopierdolę.*

~*W ogóle to Tytani mogliby ją zauważyć i mogliby się ponapierdalać. Tak, koniec końców Tri mogłaby zrealizować to, po co została wysłana, ale byłoby kurwa ciekawiej.*~

~No ale nie, lepiej jebnąć taki długi jak dupa i nudny kloc tekstu.~

~*A to dopiero początek analizy na dzisiaj. -___-*~

~Niestety wiem i nie jestem z tego powodu szczęśliwy. >.<~

218. „[...] Szczerze powiedziawszy, nie wiedziałam jak Slade mógł stworzyć tak owy pasek, jednak ten gadżet mnie się podobał. Jednak, jakiś czas później, ujrzałam bazę Slade'a. [...]"

~*Lubię fragmenty, w których są przemyślenia Claire, bowiem one idealnie obrazują to, jak płytką osobą ona jest. Serio? Jednozdaniowe przemyślenie? =_=*~

~Jakby nie mogła się dłużej nad tym zastanowić. Kurde, skoro ją dziwiło to, jak Slade dał radę wykonać taki pasek, to powinna się nad tym dłużej zastanawiać, a nie jakby miała w to wyjebongo.~

|Ale miło za przypomnienie, czemu nikt opkowej Tristitii nie zauważył przed wieżą Tytanów. To opko jest tak nudne, że przez dwa dni zdążyłem o tym zapomnieć.|

~*Zawsze to jakiś plus, a to takie opko, że plusów trzeba szukać.*~

219. „Będąc tam, ujrzałam ~*~Idę zawisnąć, zw. xDDD~ Fazy nie można stracić. :D Anyway: Anatolija, który jopił się w wielkie monitory z dłońmi splecionymi za plecami. Kurde czy on kiedykolwiek odpoczywał? Ilekroć przychodziłam do tego miejsca, to on stał jak pomnik, tak bardzo się nie ruszał i gapił się w te ekrany. Gdyby nie fakt, że stał, to dało się pomyśleć iż kojfnął. Ja nie umiałam tak stać i patrzeć się w jeden, nawet zmieniający się co jakiś czas, punkt, więc szacun. A, no tak, w końcu on powstał z NadCzystej NadZajebistości, więc sobie mógł. Zapomniałam.

– Widzisz? – przerwał moje nieambitne jak ja myśli – Mówiłem, że go zabijesz bezproblemowo. – skomentował mój wyczyn, odwracając się w mym kierunku, ale nadal nie prostując swych NadSeksownych NadRąk.

– Nadal nie wiem, jakim cudem mnie się to udało. – odparłam, na chwilę odwracając wzrok w lewo, gdyż jego NadSeksowność okazywała się za wielka na me niegodne oczy – W końcu typ miał mind control, teleportację, elektrokinezę i umiał się dobrze napierdalać. – zauważyłam, ponownie zwracając wzrok w jego stronę, gdy rzeczywistość puściła cicho w tle nutę „Out of Kvass" Uamee.

– Bowiem jesteś Mary Sue. – zauważył NadFakt, podchodząc do mnie i tak NadSeksownie się ruszając, normalnie umierałam od jego NadZajebistości ***.*** – Mimo iż znajdujesz się na samym dnie hierarchii, to nadal posiadasz gen MS. – kontynuował, przystając przede mną, kiedy rzeczywistość zrobiła trochę wiatru aby płaszcz Anatolija się NadSeksownie rozwiewał.

W sumie, miał rację. No i nie uważałam go za debila, więc gdybym tego genu nie posiadała, to nie wysłałby mnie na jednego z największych koksów Jump City i Miasta Stal, co nie?*~

Slade'a, który, jak zwykle, stał wpatrzony w wielkie monitory. Wydawało mnie się, że nie zauważył mojego powrotu. Jednak, myliłam się, gdyż po paru sekundach powiedział, nadal nie odwracając się w moim kierunku:

- Dobrze ci poszło, Tristitio.

A następnie odwrócił się w moją stronę i dodał:

- Naprawdę dobrze. Już niedługo Tytani przestaną być dla nas problemem.

W tym momencie, machnęłam ręką i rzekłam:

- Oj...Ja tylko zawsze staram się wykonywać powierzone mi zadania jak najlepiej mogę.

- To właśnie zauważam od jakiegoś czasu. – Odparł

- Tak w ogóle, to co mam zrobić z tymi okularami, paskiem i zegarkiem?

- Zostaw je sobie. Mogą ci się przydać przy okazji kolejnych zadań. A teraz, możesz odejść. Wezwę cię, gdy będziesz potrzebna.

- Tak jest!

Po tej rozmowie, odeszłam w głąb bazy, do mego pokoju."

*Ja się boję, bowiem teraz Ramoninth ma fazę na Retconningi i na Kroniki Kombinatu, a dwie fazy złączone w jedno dają niszczycielskie combo. xDDD*

~*Ta analiza służy mi za podtrzymywanie fazy na Retconningi aby dwie fazy mogły iść równolegle, nawet jeżeli nie są powiązane ze sobą. :D*~

*Mamooo... xDDD*

~*;"""DDD W każdym razie, wracając do analizy, to ewidentnie widać, że mój urywek Retconningowy jest o niebo lepszy od tej chały. Zaczynając od podstaw, ciągle nie wierzę, że oni tak stali i mało co robili. Tak, wiem, że moje dwie wersje rozdziału pierwszego do pierwszej części Kronik Kombinatu też miały statyczne rozmowy, ale tamte rozdziały do dzisiaj mnie się podobają, a opko o Tristitii to OverChujnia.*~

~OverChujnia. xDDDDDDDDDDD W każdym razie, idąc dalej, to nie powiedziałbym, że Tytani przestaną być dla was zagrożeniem. Jesteśmy jeszcze w dwunastym rozdziale z siedemdziesięciu, także ta.~

|Jasne, Tytani mogliby kopnąć w kalendarz i mimo to historia mogłaby lecieć nadal, ale to wymagałoby czasu i pomysłów, a jak wiemy, w Opkolandii nie Retconningowej nie o to chodzi.|

<No i, jak zwykle, moja opkowa wersja musi dostać komplement. Tak, nie ma nic złego w tym, że jakaś kanoniczna postać raz na jakiś czas skomplementuje jakąś/jakiegoś OC, ale w tej historii to dzieje się nagminnie. Przez to da się bardzo szybko odnieść wrażenie, że Tri The Opko jest uzależniona od komplementów, co lepiej będzie widoczne w dalszej części NadOpka.>

*No i ależ oczywiście, że te gadżety Claire mogła zachować. Jasne, dodawajmy jej jeszcze więcej OP-ności. Jasne, OP postać też może być fajna, bowiem umówmy się, Superman ma od zajebania fanów, ale aby to zadziałało, dana postać musi mieć spoko charakter oraz przygody, które jednak wymagają od danej postaci wysiłku. A Tristitia taka nie jest, przez co fakt, że jest OP NadWkurwia.*

~*No i nadal Tri ma za mało przemyśleń. Kurde, mogłaby jakoś skomentować fakt, że dostała te gadżety na własność oraz, że tak dobrze jej te misje szły. No ale nie, po co rozbudowywać postać, niech zostanie na tym samym poziomie na zawsze. Kurde, to już Retconningi się rozwinęły jak pojebane od motywu wysadzania reaktorów i dzikiej napierdalanki z Drużyną Nadrozpierdolu i NOD-em ogólnie do tego, jak ta NadSaga ma wyglądać teraz. Tak, druga NadSaga też się znacznie rozwinęła. Wbrew pozorom spin-offowa NadSaga, której na Wattpada nie dam, bo jeszcze ludzie mnie spalą oraz Lecker ucieknie od tego NadPojebania i z kim ja będę codziennie pisać, też zaliczyła znaczny rozwój, mimo iż ze względu na pomysły wydawałoby się, że to musi pozostać tak proste i pojebane jak było. Kurde! Nawet moje pojebano-pojebane z dodatkiem sosu pojebaństwa NadNienormalne porno, którego jeszcze nie napisałam, zaliczyło update na wyższy poziom jak stąd na Antarktydę!*~

~A jeżeli Retconningi czy pojebane pornosy są lepsze w czymkolwiek od, z założenia, poważnej historii, to wiedz, że robisz coś wybitnie źle.~

220. „[...] a nuż by mi pozwolił? [...]"

~*To drugie słowo jest zbyt profesjonalne jak na to opko.*~

~Generalnie język w tej historii jest niekonsekwentny, tak zauważyłem.~

~*Niekonsekwentny jak premier Polszy.*~

~Zajebiste porównanie, kontynuuj. xDDD~

~*;"""DDD*~

221. „[...] Od razu wzięłam jeden z długich płaszczy, który znalazłam w szafie, gdyż gdyby mi pozwolił, chciałam jakoś ukryć ten kombinezon, a płaszcz był najłatwiejszym rozwiązaniem i wyszłam do głównego pomieszczenia."

~*Bowiem Tristitia, co w sumie zaspoilerował tytuł, ma w planach zrobić wypad na miasto, ale najpierw musi spytać Slade'a o zgodę. W każdym razie, ten sam płaszcz, o którym wcześniej nie wspomniano, więc wziął się dupia.*~

~A poza tym, jakby nie mogła go nie wziąć i najpierw pójść zapytać Slade'a o zgodę. Gdyby się zgodził, mogłaby po prostu wrócić po tenże płaszcz do pokoju i tyle, to byłoby realistyczniejsze. No ale nie, nie można nawet minimalnie utrudniać życia głównej bohaterce.~

|No i cholernie długie jest to zdanie. Jakby nie można było go jakoś podzielić, bowiem ono ma kurwa trzy linijki i jedno słowo.|

<W ogóle czy moja opkowa wersja nie mogłaby nie mieć płaszcza? Dzięki temu musiałaby się nagłówkować jak ukryć swój kombinezon. No ale nie, ułatwiajmy jej życie jeszcze bardziej.>

222. „[...] - Mistrzu...

- Hm? – Odparł

- Mam pytanie...Mogę wyjść na miasto? Tak sobie pochodzić. – Spytałam

W tym momencie, na chwilę nastała cisza. Jakby Slade rozważał wszystkie za i przeciw puszczenia mnie na miasto. Jednak, w pewnej chwili, odwrócił się w moją stronę i odezwał się:

- No dobrze, możesz. Jednak masz wrócić najpóźniej o godzinie dziewiętnastej. O tej godzinie widzę cię w tym samym miejscu, w którym teraz stoisz.

A następnie założył mi zegarek na rękę i dodał:

- To po to, abyś wiedziała, ile masz czasu. A teraz, idź, bo czas płynie...

W tym momencie, założyłam na siebie płaszcz i wyszłam z bazy..."

~*Ja pierdolę, jaka nuda, serio. Niby lepsze to, niż to, co się będzie odjebywać od momentu z wątkiem Sezorisa, ale i tak. Po pierwsze, co on się zastanawiał? Przecież miał nadajniki oraz widział, gdzie Tristitia była, więc nie musiał się obawiać, że by mu nawiała.*~

~No i jest tu mało przemyśleń, a właściwie ich praktycznie nie ma. Kurde, Tri mogłaby się zastanowić, czemu Slade tak długo się zastanawiał, skoro miał możliwości aby nie doprowadzić do nawiania jego uczennicy oraz gdyby się zgodził, też mogłaby to jakoś w myślach skomentować. Serio, przy narracji pierwszoosobowej istotne są przemyślenia postaci, aby nie wychodziła na taką półwymiarową istotę.~

|No i też nadal nie wierzę, że oni praktycznie nic nie robili rozmawiając ze sobą. Kurde, dopiski co robili mogłyby ubarwić te nudy oraz dodać chociaż trochę dynamiki.|

<W ogóle to Claire The Opko mogłaby nie pytać Slade'a Opko Version o zgodę i jako niematerialny orzeł wylecieć z pokoju i polecieć do miasta. Jakby wróciła to mogłaby dostać opieprz, że nie spytała o zgodę i byłoby ciekawiej. No ale nie, po co utrudniać głównej Mary Sue życie.>

*W ogóle czy Tristitia nie miała przypadkiem już tego płaszcza założonego? W sumie nie zostało to wspomniane jakoś super dokładnie, więc nie ważne.*

223. „[...] Chyba wiedział, że bym mu nie uciekła. [...]"

~*Oczywiście, że wiedział, wszakże widział, gdzie przebywałaś oraz mógł tobą w każdej chwili kontrolować.*~

~Ewidentnie te myśli Tri wyglądają tak, jakby nie chciano aby ktoś się nie dojebał do tego, że narracja pierwszoosobowa, a myśli głównej postaci nie ma, a nie chciano zrobić z tego czegoś lepszego.~

|I pomyśleć, że to opko mogłoby być lepsze, gdyby się tylko postarać.|

~*Niestety, kiedyś byłam niedojebana.*~

|To widać na każdym kroku. >.<|

224. „[...] Po paru sekundach od mojego znalezienia się tam, gwałtownie odwrócił się w moim kierunku. W tym momencie, ja szeroko uśmiechnęłam się i rzekłam:

- Już jestem!

- Masz szczęście, że jesteś punktualnie. Ale teraz, możesz odejść. – Powiedział

- Tak jest!

Po czym, oddałam mu zegarek, który miałam na ręce i odeszłam do mego pokoju."

~*To miało być...

Ale kiedyś moje poczucie humoru było płytsze niż teraz, a przypominam, że obecnie śmieszą mnie nawet dosłowne memy. Dlatego to nie wyszło.*~

~No beki to tutaj nie widzę, a też nie mam jakiegoś ultra ambitnego poczucia humoru. Ja rozumiem, że poczuć humoru jest tyle ile ludzi na świecie i nie jestem zjebem dyktującym ludziom z czego mają się śmiać, a z czego nie, no ale nawet mimo to ciężko uwierzyć, że to mogło być dla kogoś bekowe.~

|Jestem ciekaw, co by się stało, gdyby Claire się spóźniła na przykład pięć minut, bo musiałaby na przykład przelecieć nad zamkniętą ulicą. No ale w opkach nie chodzi o to aby się wysilić, c'nie.|

<I wciąż ciężko jest uwierzyć, że nawet minimalnych ruchów nie wykonywali podczas tej rozmowy. To serio jest ciężkie do uwierzenia, no.>

225. „Rozdział XIII – Atak od środka i prawda."

~*Ten rozdział mógłby być ciekawy i emocjonalny, ale, zgadliście, jest nudny jak Dżej.*~

~No ja pierdolę, aż słów zaczyna brakować. Czy naprawdę nie dało się tak po prostu opisać tego jakoś sensowniej?~

~*Moje dawne niedojebanie mi na to nie pozwoliło.*~

~A, no tak. >.<~

226. „[...] - Mam dla ciebie kolejne zadanie, które w pewnym sensie jest powiązane z tym, co zrobiłaś wczoraj. Otóż, właśnie wysłałem w kierunku wieży Tytanów armię robotów, aby raz na zawsze ich pokonać. Jednak, ty też tam się udaj, aby walka poszła sprawniej. Bowiem znam ciebie i twoje umiejętności, więc wiem, że tylko szybciej doprowadzisz do naszego zwycięstwa.

- Tak jest! – Powiedziałam mym standardowym tekstem.

Jednak, nim wyszłam, Slade, najprawdopodobniej widząc, że miałam ze sobą ten sam pasek, co wczoraj, spytał:

- Skąd wiedziałaś, że dzisiaj też będzie ci potrzebny?

- Intuicja – Odpowiedziałam

- Jeszcze zaczniesz przewidywać przyszłość ze stuprocentową dokładnością...No, ale teraz leć już.

[...]"

~*Kurde, ja się zaraz wkurwię. Czy naprawdę nie można byłoby wpisać pomiędzy ich wypowiedzi czynności, które wykonywali? To dodałoby jakieś dynamiki do ich stęchłych rozmów oraz ubarwiłoby ten dialog!*~

~No i oczywiście, że nasza Mary Sue musi spowodować, że walka pójdzie lepiej. Bowiem gdyby na przykład Slade miał wątpliwości czy to dobry pomysł tę karakankę tam wysyłać oraz wywiązałyby się z tego jakieś myśli Tristitii, to byłoby zbyt ciekawe, a nie o to w tej odmianie Opkolandii chodzi.~

|No i wiadomo, Tri musiała od razu przybyć z tym paskiem. Bowiem gdyby nie przewidziała, że by się jej przydał i musiała się po niego wracać, to byłoby to za oryginalne jak na standardy opek, a w tym wypadku to wręcz NadOpek.|

<I na szczęście to przedostatnie zdanie tego fragmentu nie jest chujowym foreshadowingiem, bowiem moja opkowa wersja nie dostanie mocy Kane'a.>

*Ale dostanie mind control, z którego kurwa nigdy korzystać nie będzie, ale o tym w swoim czasie.*

~*Niestety >.<*~

227. „[...] Po znalezieniu się w środku, ujrzałam że znalazłam się w tym samym pomieszczeniu, w którym byli Tytani. [...]"

*Ależ of fucking course, bowiem gdyby znalazła się w innym, to musiałaby się przedostać do odpowiedniego miejsca i to mogłoby ubarwić ten stęchły rozdział, a przecież nie o to w opkach chodzi.*

228. „Parę minut potem, Cyborg spytał:

- Skąd ich się tu tyle wzięło?!

- A pomyśl chwilę... - Odpowiedziałam, a następnie szybko nacisnęłam przycisk, który spowodował, że znów było mnie widać.

Słysząc to, Tytani spojrzeli w moim kierunku. Widząc mnie, Robin powiedział:

- Tristitia...Mogliśmy się domyślić, że to z waszej inicjatywy.

- No, ale się nie domyśliliście. Przykro mi. – Odparłam, a następnie szybko pomyślałam:

„Schowajcie się!"

I, gdy skrzydła to zrobiły, rzuciłam się w kierunku Tytanów z zamiarem zaatakowania..."

~*Nadboże, jaka nudaaa! Jasne, oni mogliby trochę porozmawiać, nawet w takiej sytuacji, ale w tym celu ta rozmowa nie powinna aż tak bardzo zawiewać nudą.*~

~No i generalnie mogliby wiedzieć, że to roboty Slade'a. One w serialu charakterystycznie wyglądają, a że Tytani już się trochę z nimi napierdalali, to powinni je od razu rozpoznać. No ale nie, muszą być tutaj robieni na NadDebili Całkowitych.~

|Ilekroć pojawiają się Tytani jeszcze bardziej dochodzę do wniosku, że to opko powinno mieć narrację trzecioosobową. Dzięki temu dałoby się przedstawić, co się u nich działo, gdy nie musieli się napierdalać ze swymi wrogami. Także można byłoby dzięki temu przedstawić jak miasto reagowało na regularne rozpierdole. No i można byłoby od razu wprowadzić Brother Blood, który pojawia się później i może dzięki temu dostalibyśmy też opis Miasta Stal. No ale nie, lepiej napisać gówno najwyższych lotów.|

<I nadal nie wierzę, że oni nic nie robili podczas wypowiadania tych słów. Mówię, to jest niemożliwe, a nawet jeżeli da się to osiągnąć, to nie tak łatwo.>

*W ogóle, Tristitia mogłaby nie być niewidzialna. Mogłaby im zrobić z buta wjeżdżam szybą, co byłoby ciekawsze i cool. No ale nie, Tri ciągle musi być półwymiarowa.*

~*Zerowymiarowa wręcz.*~

*W sumie, pasuje.*

229. „[...] więc Tytani prawie, że nie mieli z nami żadnych szans. [...]"

~*Przecinek, GTFO, są wyjątki od każdej reguły interpunkcyjnej, a ty akurat przyszedłeś, gdy ta się nadarzyła.*~

230. „[...] Ale, kto mógł mnie stamtąd przynieść w to miejsce? [...]"

~Przecinek, co ci mówimy.~

231. „[...] - O, Tristitio. Już się obudziłaś. W ogóle, jak się czujesz?

- Dobrze – Odpowiedziałam zgodnie z prawdą, po czym dodałam:

- W ogóle, to kto mnie tutaj przyniósł?

- Jeden z robotów, który przetrwał to, co zaszło w tamtej wieży. W ogóle, mimo iż znowu przegraliśmy, to muszę przyznać, że idzie ci coraz lepiej.

Po tych słowach, spuściłam wzrok, machnęłam ręką i powiedziałam:

- Oj...Dzięki. Po prostu się staram.

- To właśnie widać. – Odrzekł, a następnie wyszedł, zamykając drzwi.

[...]"

~*

Serio, to jest takie sztuczne i chujowe, że to zdjęcie idealnie obrazuje moją reakcję. Zacznijmy od tego, że jak coś, to podczas walki w pewnym momencie Tristitia została ogłuszona i obudziła się w bazie. No, to skoro już wszyscy są on the same page, to lecimy z opierdolem. Tutaj ewidentnie widać, że Tri jest uzależniona od komplementów jak rasowa Mary Sue. Czy Slade nie mógłby jej więcej niż raz zgnoić? Tak, w wypadku tej historii nie należy przesadzać tak, jak ja to świadomie zrobię w Retconning 0,25, ale umówmy się, Claire nie każda jej misja musiałaby wychodzić. To nie Emily z Kronik Kombinatu, gdzie kanoniczne jest to, że w wypadku wszystkich podbojów musi prowadzić Kombinat do zwycięstwa i praktycznie ciągle wychodzi to za pierwszym razem.*~

~No i kurde, na serio przydałoby się wpisać pomiędzy ich wypowiedzi, co robili podczas tej rozmowy. To dodałoby jakieś dynamiki oraz ubarwiłoby ten nudny jak dupa dialog.~

|No i, nadal, co moją opkową wersję obchodzi jak czuła się Tristitia? Dla Slade'a The Opko najważniejsze powinno być to, że nie kipnęła i tyle. No ale fakt, powoli zbliżamy się do najwyższego poziomu NadOOC. ;===;|

<Ale miło, że faktycznie przez większość czasu moja opkowa wersja jest skromna, a nie, że pojawiło się to tylko raz i tyle. To ewidentnie idzie na plus.>

*Ale to, co nie jest na plus, to fakt, że na serio, nie mogłaby jeszcze jakaś misja Tri The Opko nie wyjść? W tym uniwersum to, że komuś ciągle coś wychodzi nie jest kanoniczne, no. Wiem, że Claire jest Mary Sue, ale lepiej byłoby stworzyć ciekawą postać, a nie. =_=*

~*No ale po co napisać coś ciekawego, skoro można pisać na siłę, c'nie? ;===;*~

*>.<*

~*Wiem ;===;*~

232. „[...] Gdy weszłam w ustawienia, ujrzałam że jedna była, a nazywała się „Keep Calm and Check Out Dreams". Fajna i nawet życiowa nazwa, nie powiem. Jednak, owa sieć była na hasło. Cholera. Mimo wszystko, postanowiłam prosto z mostu spytać Slade'a o hasło, bo a nuż by mi podał. Od razu powiedziałam jakby przed siebie:

- Mistrzu...

- Hm? – Usłyszałam w uszach jego głos.

- Jakie jest hasło do Wi-Fi?

Po tym pytaniu, usłyszałam że zaśmiał się, a następnie odpowiedział:

- Wiedziałem, że kiedyś byś o to zapytała. To była tylko kwestia czasu. Ale wracając do pytania, hasło to „Keep Calm and Destroy Their". Bez spacji i każde słowo zaczynające się wielką literą.

- OK, dzięki. – Powiedziałam

Następnie, wpisałam owe hasło i zatwierdziłam. Rzeczywiście, działało ono, dzięki czemu nie musiałam już tracić transferu danych, jeżeli chciałabym sprawdzić coś w Internecie."

~*Zaczynając od drobnostek, to ten angielski się tu trochę jebczy. Ten drugi człon nazwy Wi-Fi miał brzmieć, z tego co pamiętam „Realizuj marzenia" czy coś takiego, ale według Google Tłumacz wyrażenie „Check Out" znaczy sprawdzić, wymeldować się, sprawdzać, odchodzić i umierać, ale przy tych trzech ostatnich słowach bardzo rzadko się tego w tych kontekstach stosuje. „Realizuj" to po angielsku „Realize". Chociaż nie jestem pewna w stu procentach czy ten drugi człon faktycznie miał brzmieć „Realizuj marzenia".*~

~Z kolei przy haśle ostatnie słowo powinno brzmieć „Them", bowiem zaimek by się tutaj przydał, a nie przymiotnik. W ogóle lepiej byłoby napisać te dwa wyrażenia po polsku i po prostu dopisać, że w rzeczywistości były po angielsku. To nie są nazwy własne jak Microsoft czy Auchan, których nie da się przetłumaczyć lub po prostu nie powinno.~

|No i, znowu, jest tutaj za mało przemyśleń opkowej Tristitii. Jak już chciała się trochę zastanowić nad nazwą tej sieci oraz nad faktem, że wreszcie nie musiała marnować transferu danych na przeglądanie Internetu, to powinna pomyśleć trochę więcej, a nie tylko jednym zdaniem. Jasne, nie musiałaby tu walić dwustustronicowych elaboratów, ale chociaż trochę więcej jej myśli, aby nie wychodziło na to, że w rzeczywistości ma wszystko w dupie.|

<I jasne, nie możemy wiedzieć, co Slade robił podczas tej krótkiej rozmowy, ale Tri The Opko jednak powinna chociaż minimalne czynności wykonywać, bowiem nie została w żaden sposób unieruchomiona ani nic. To serio ubarwiłoby tę nudną i krótką rozmowę.>

*A poza tym, nie dziwne, że to hasło działało. Slade raczej nie miał powodu aby podawać Claire fałszywe hasło, więc to zdanie jest zbędną oczywistością.*

~*No i podsumowując, ten kloc tekstu jest nudny jak sto pięćdziesiąt, w sumie jak to całe opko na początku. No ale koniec na dzisiaj, zanalizowaliśmy już dzienny limit czterech stron.*~

~*|Morda, autyściaki. xDDD| ;"""DDD*~

233. „Otóż, Slade kłamał! Bowiem z Internetu dowiedziałam się, że faktycznie, przez pewien okres czasu była uczennicą Slade'a oraz, że pomógł on jej kontrolować geokinezę, którą dziewczyna posiadała, ale w którymś momencie nie spodobało jej się to, jak żyła. Zbuntowała się przeciwko Sladeowi oraz zabiła go, poprzez zepchnięcie do lawy. Na samym końcu, uratowała miasto przed wybuchem wulkanu, który został obudzony poprzez jej moce, sama zamieniając się w kamienny posąg. Jednak, obecnie, z niewiadomych powodów, powróciła do życia, lecz nie pamiętała nic ze swej poprzedniej egzystencji oraz nie miała już swoich mocy."

~*Bowiem jeżeli jest tutaj ktoś wolno kapujący, to Tri The Opko sprawdziła w necie czy historia Terry The Zjeb, którą niegdyś opowiedział jej Slade The Opko, to prawda. No i generalnie to Slade nie kłamał. Nie powiedział po prostu całej prawdy, a to nie jest to samo co kłamstwo. Jakbym zgubiła czyiś telefon w parku i powiedziała temu komuś, że zgubiłam jego telefon, ale nie powiedziała gdzie, to bym go nie okłamała. Nie wiedziałby po prostu wszystkiego.*~

~A poza tym, jeżeli jest tutaj jakiś fanboy lub jakaś fangirl Terry The Szmaty, to niech ten ktokolwiek wie, że uratowanie przez tę dziwkę miasta nie czyni ją dobrą. Jej decyzja wzięła się z dupy, bowiem twórcy się skapnęli, że wykreowali wkurwiacza pospolitego i chcieli ją wybielić. Jakby to zdarzyło się w naszym świecie, to na dziewięćdziesiąt osiem procent Terra The Kurwa uciekłaby z miejsca zdarzenia.~

|No i sam fakt, że ta szmata w serialu wróciła do życia dobitnie ujawnia, że debilizmu się nie wypleni. No ale wracając do analizy, bowiem nie mamy tutaj o Terrze The Dziwce rozprawiać, to pierwszym i najważniejszym faktem jest to, że mamy tu za mało przemyśleń Claire. Kurde, mój opkowy sobowtór nie wyjawił jej w stu procentach prawdy i nie, to nie jest to samo co kłamstwo, a ta ani tu, ani w sumie w całym opowiadaniu nie ma za wiele przemyśleń na ten temat.|

<No ale przynajmniej inteligentnie sprawdziła w Internecie czy ta historia to faktycznie prawda. No i tutaj akurat nie dziwne, że o Terrze jest w Internecie, bowiem uratowała miasto, więc to logiczne, że akurat o niej mogli coś napisać.>

*A tak z mniejszych rzeczy, to odmianę imienia Slade'a powinno się napisać z apostrofem, bowiem tak to imię się po prostu odmienia.*

~*I generalnie najgorszy jest tutaj fakt, że nie ma tu przemyśleń tego bambusa na kółkach.*~

~NadAmen~

~*Przynajmniej się wychował. xD*~

|Leczcie się. Oboje. XDDD|

~*~;"""DDD~*~

234. „[...] - Tristitio? Co ci się stało?

- Nie udawaj, że nie wiesz! Okłamałeś mnie!!! – Krzyknęłam

- Co? Kiedy niby?

Czyli on już zapomniał? A może po prostu nie chciał pamiętać? Mimo wszystko, odrzekłam:

- Wtedy, kiedy opowiedziałeś mi historię Terry! Już wiem całą prawdę! W Internecie było wszystko!

Po tych słowach, mimo iż nie widziałam jego twarzy, wyczułam że zakłopotanie uśmiechnął się. Czując to, odparłam:

- Ty się tam zakłopotanie nie uśmiechaj! Mimo, iż nie widzę twojej twarzy, to to czuję!

- Wiesz, Tri...Nie zrozum mnie źle... - Zaczął

- Wykorzystałeś to, że nie znałam jej historii, aby przeciągnąć mnie na swoją stronę! Jak mogłeś!

- Eh...Powiem prosto z mostu, bo widzę, że już się nie wybronię. Tak, kłamałem. Po prostu chciałem, abyś przeszła na moją stronę, a żeby cię przekonać, nagiąłem fakty z jej historii, abyś jeszcze bardziej się przekonała.

- No świetnie! Po prostu świetnie! A ja już zaczynałam ci ufać!

Po czym odwróciłam się ruszyłam w kierunku mojego pokoju. Jednak, gdy odchodziłam, usłyszałam że rzekł on:

- Ej, poczekaj! Nie odchodź! Przepraszam!

Nie zareagowałam. Czułam się źle z myślą, że kolejny człowiek mnie oszukał."

~*Zaczyna się, już nie ma powrotu, tak samo jak nie ma powrotu do dawnego stanu mej baterii od najpierwsiejszego PSP. NadOOC wchodzi pełną kurwą i nie opuści nas do końca FanFiKtion. Slade powinien mieć to w dupiu i nawet nie przepraszać naszej głównej bohaterki. No ale zgodnie z prawami opek dla głównej Mary Sue wszyscy zmienią swój charakter w ułamku sekundy.*~

~Zajebiste porównanie, ale w sumie trafne. XD W każdym razie, przechodząc do analizy, to nadal brakuje ich ruchów, które wykonywaliby podczas tej rozmowy. Serio mówię, to znacznie ubarwiłoby ten stęchły dialog oraz urealistyczniłoby go, bowiem na serio ciężko uwierzyć, że stali tak jak kołki i nic nie robili podczas wypowiadania tych zdań.~

|A poza tym, kurwa ile mamy powtarzać, że Slade Opko Version nie okłamał Tristitii Opko Version tylko nie wyjawił jej całej prawdy? Jasne, mógłby ją okłamać, ale w tej wersji nie zrobił tego, po prostu całej prawdy nie powiedział i tyle.|

<No i moja opkowa wersja ma za mało przemyśleń. Kurde, uważa, że Slade ją oszukał, ale nie zastanowi się nad tym jakoś głębiej, tylko jedno zdanie aby nie było, że żadnych przemyśleń nie ma. No ja jebe, przez to Tri The Opko jest półwymiarową suką jaką była w sumie od początku tego zjebaństwa.>

*No i też jak Claire mogła wyczuć, że Slade się zakłopotanie uśmiechnął? Nie znała go aż tyle aby wyczuwać jego emocje, nawet jeżeli nie widziała jego twarzy. Kurde, jakby nie mogła po prostu nie być Mary Sue, a realistyczniejszą postacią. No ale nie, trzeba ją wyidealizować.*

~*Generalnie przez to ten dialog jest nudny, mimo iż mógłby być emocjonalny. No ale do tego potrzebne byłyby uczucia naszej głównej pokraki.*~

~Jak zjebiesz w ten sposób Retconningi i Kroniki Kombinatu to masz wpierdol, nara.~

|Still better love story than Twilight. XD|

~*~:DDD~*~

235. „Leżałam tak i płakałam jakieś, ja wiem, dziesięć minut. Po tym czasie, usłyszałam otwierające się drzwi do mego pokoju. [...]"

~*It's nawiązywanie do Retconning 0,25 time! Kurde, to nawet tam Andromeda będzie ujawniać więcej emocji. Jak na przykład Tytani będą jej radośnie i regularnie spuszczać wpierdol, to potem ma mieć więcej przemyśleń na temat między innymi tego, co musiała zjebać, że teraz życie ją tak traktuje. Nawet, gdy będzie miała wrażenie, że jej BFF woli zadawać się z Gwiazdką niż z nią, to też będzie więcej nad tym rozmyślać, a nie jednym zdaniem. A tu co? Tristitia nawet przemyśleń nie ma, mimo iż myśli, że Slade ją okłamał. No kurwa, to się w pale nie mieści, szczególnie w narracji pierwszoosobowej.*~

~No ale w sumie racja, w tym momencie powinna się więcej zastanowić. To uczyniłoby z niej pełnoprawną postać, a nie półwymiarowego paszteta z mikrofalówki.~

|A poza tym, wiemy że do pokoju Tri przyszedł mój opkowy sobowtór. Kurwa, to jest takie NadOOC, że to aż szok. Powinien ją olać i mieć w dupie fakt, że ją zranił. To nie jest któryś z Tytanów, który faktycznie poczułby, że zjebał i chciał za to przeprosić. A w sumie mogłoby być ciekawiej, gdyby Slade The Opko jej nie przeprosił i Claire Opko Version musiałaby radzić sobie z tym, że miał wyjebongo w fakt, że ją zranił.|

<No ale nie, lepiej tworzyć typowe, aŁtoreczkowe NadGówno, niż się postarać i napisać coś sensownego.>

~*Niestety >.<*~

236. „[...] a następnie poczułem, [...]"

~*Nie ma to jak zmiana płci głównej bohaterki na jedno słowo. To baaardzo dobrze świadczy o jakości opka. ;=;*~

237. „[...] - Tristitio...Przepraszam. Naprawdę, wybacz mi.

- Nie wybaczę ci. Nie daruję ci tego, że jesteś kolejnym człowiekiem, który mnie okłamał. – Powiedziałam

- Musiałem jakoś przeciągnąć cię na swoją stronę, a wiedziałem, że jeżeli poznałabyś jej prawdziwą historię, nie zgodziłabyś się. Poza tym, wtedy jeszcze się nie znaliśmy.

- Ale jednak mnie oszukałeś. Poza tym, mogłeś wymyślić jakiś inny sposób, którego odkrycie zajęłoby mi więcej czasu, aby mnie przekonać.

- Wtedy nie miałem lepszego, a akurat nadarzyła się idealna okazja.

- To mogłeś poczekać i wymyślić coś ambitniejszego. Ja nie zając, nie uciekłabym. Zapewne spotkalibyśmy się jeszcze raz, gdyż ciągle chodziłam po mieście.

Po tych słowach, nastała cisza. Zawsze tak było, gdy powiedziałam coś mądrego lub prawdziwego, ~*~|<*XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD*>|~*~ gdyż nikt nigdy się tego po mnie nie spodziewał. Mimo wszystko, kilka chwil potem, Slade odparł:

- W pewnym sensie masz rację, ale błagam, wybacz.

A następnie stało się coś, czego nigdy przenigdy bym się po nim nie spodziewała. Otóż, poczułam że pocałował mnie w policzek i dodał:

- Będę szczęśliwy, jeśli mi przebaczysz.

Po tych słowach, usłyszałam oddalające się kroki oraz otwierające się i zamykające drzwi."

~*Nie mogę z tym drugim zdaniem nowego akapitu. XDDD Ona nie powiedziała nic mądrego, tylko pseudo inteligentną ripostę, podobną do tych, które można ujrzeć w różnych formach w typowych opkach aŁtoreczek. xD*~

~Generalnie niby się tak mówi w tym opku, że Tristitia to taka czysta inteligencja, a tak naprawdę jest płytką i głupią idiotką, która tylko manipuluje wszystkimi dookoła.~

|No i mój opkowy sobowtór serio powinien ją olać, bowiem to byłoby zgodne z charakterem. No i dzięki temu ten nudny jak dupa dialog mógłby zostać zastąpiony przemyśleniami Tri na temat tego, dlaczego Slade ją oszukał i to w taki banalny sposób.|

<No ale nie, trzeba robić z czarnych charakterów z kanonu potulne misie. Kurde, jakby Slade miał tu zachowany charakter, to byłoby to nawet ciekawsze. A poza tym, jeżeli faktycznie się chciało zrobić z mej opkowej wersji inteligentną osobę, to powinna odpowiadać jakoś mądrzej a nie zdaniami, które absolutnie każdy mógłby wypowiedzieć.>

*No i nadal brakuje czegoś, co wykonywali podczas tej płytkiej i nudnej rozmowy. To naprawdę dodałoby dynamiki do tych nudów oraz byłoby realistyczniejsze, bowiem na stówę oni coś robili.*

~*I kurwa ta końcówka. Szanse na makromalnie normalną historię jebły tak jak jebłaby bateria od mego pierwszego PSP, gdyby obecnie spróbować ją naładować. Już nie uciekniemy od tego NadOOC. ;===; Każdy wie, że w serialu Slade by się tak nie zachował, no ale nie, dla naszej głównej Mary Sue musi być miły jak cholera.*~

~Serio, dobrze, że tego gówna nie przeczytało za wiele osób.~

~*Też się cieszę, przynajmniej im mózgi nie wypłynęły.*~

238. „[...] Postanowiłam, że dam mu drugą szansę, gdyż każdy na nią zasługiwał. [...]"

~*Poza tobą, ty nie zasługiwałaś nawet na pierwszą szansę.*~

~Jakim cudem? XDDD~

~*Jest tak zjebana, że nie zasługuje na nic dobrego. :D A poza tym, no spoko, ale przemyśleń praktycznie nie było, więc nie wiemy dlaczego Tristitia podjęła taką decyzję. Jasne, mogłaby dać Slade'owi drugą szansę, ale do tego przydałoby się więcej jej przemyśleń.*~

~Generalnie brak przemyśleń to jedna z rzeczy, które są największą wadą tego NadGówna. Kurde, to narracja pierwszoosobowa, jak mamy się zżyć z główną postacią i jednocześnie narratorką, skoro nie mamy jej przemyśleń na różne tematy?~

|Spalmy Ramoninth.|

~*Dawną mnie miałeś na myśli.*~

|Nie >:D|

~*Wypierdalaj, deklu. XDDD*~

|;"""DDD|

239. „[...] - O, Tristitio. Co się stało, że przyszłaś?