Podobno czas leczy rany, może i leczy, ale blizny zostają szczególnie te na sercu. Kiedy trafi ci się przypadek, że ofiarujesz komuś swoje w przyjaźni serce, a potem coś nie wyjdzie i zostaniesz z dziurą, wielką, czarną i dołującą. Jedyne co możesz zrobić to czekać. Z czasem zostanie ona zaszyta, organ z kawałków złoży się w całość, krok po kroku. Lecz blizny pozostaną, a z nimi wspomnienia i ból. Czasami trafi cię coś, co na nowo je rozerwie, zburzy twój budowany mur chroniący przed tym co było i za czym tęsknisz. Stare, ale boli nadal. Jedyne co jest ważne? Wyciągajmy nauki z przeszłości i stosujmy je w przyszłości.

Zaczęłam dzisiaj, a właściwie wczoraj nowy szkicownik, tym razem chyba B4, nie przepadam za A5, a w tym mi wygodniej. Pierwsza strona, która powstała.

Ludzie bez głów. Może tak go nazwę? Zobaczymy.