Nie wiem jak mówić.

Nikt nie umie mówić po "mojemu".

Jednak próbuję rozmawiać w mowie Węży. Im głębiej je poznajesz, tym bardziej odkrywasz ich przyjemne dla serca cechy. Jak je nazwać? Tego nigdy nie jest się świadomym.

Tak dużo ludzi patrzy na nas jak na niewysłowione marionetki. Niech słyszą nasz chichoczący syk, naśmiewający się z ich niewiedzy.

A my po prostu rozmawiajmy. Miło jest wspólnie czasem posyczeć, wiedząc że oznacza to coś innego niż otaczający nas świat uważa. Nie musimy dostosowywać się do świata, jedynie do siebie.

Nigdy jeszcze nie czułam się tak rozmawiając.

Coraz bardziej lubię tą całą Ellie.