- Justin. Idź porozmawiaj sobie ze swoimi kolegami, a ja poczekam w samochodze, okej? Nie chcę wam przeszkadzać - westchnęłam.

- Nigdy nikomu nie przeszkadzasz, shawty. Dlaczego nie chcesz ze mną iść? - dopytywał.

- Mam wrażenie, że twoi przyjaciele mnie nie lubią. Myślę, że oni uważają, że przeze mnie się zmieniłeś. Może za mało czasu z nimi spędzasz? - zasugerowałam.

- Jesteś ważniejsza - odpwiedział.

- Justin... Ja zawsze stałam w cieniu. Przyzwyczaiłam się do tego, więc... Idź, a ja tutaj posiedzę i posłucham muzyki - rzekłam ze sztucznym uśmiechem na twarzy.

- Nie możesz stać w cieniu, ponieważ jesteś moim słońcem, shawty. Ty oświetlasz wszystko, więc... Pójdziesz ze mną? - zapytał.

- Chodźmy - odpowiedziałam po kilku minutach.