- Kocham cię jak nikogo innego na tym świecie, babygirl. Dlaczego nie możesz tego zrozumieć? - spytał.

- Dlaczego nie mogę tego zrozumieć? Może dlatego, że jedyne co robisz to cały czas mi powtarzasz jak bardzo mnie kochasz, a nic w tym kierunku nie robisz. Kocham cię, babygirl. Kocham cię, shawty. Kocham cię, skarbie. Cały czas to powtarzasz, a później wychodzisz i przez następne kilka dni cię nie widzę. Ja tak dalej nie dam rady... Tęsknię za tobą, Justin - westchnęłam.

- Przecież tu jestem, kochanie...

- Kochać  to czasownik, Justin. Czasowniki mają to do siebie, że wyrażają czynność, prawda? Musisz mniej mówić, a więcej robić! Chcę żebyś pokazał mi jak bardzo mnie kochasz. Przestań w końcu tyle gadać i zrób coś... - powiedziałam z łamiącym się głosem.

- Chcesz żebym ci pokazał? Mówisz i masz - rzucił i popchnął mnie w kierunku łóżka. - Teraz pokaże ci jak bardzo cię kocham i przeproszę za wszystkie krzywdy jakie ci zrobiłem.