EPILOGUE

[NOT EDITED]


I was sitting in the middle of our table. I'm actually bored while listening to their 'sermon'.

"Ethan, you have the special abilities known as The Dark Element." Dad said.

I just nodded. Pretending that I'm listening.

I simply tapped our table while biting my lower lip. Ilang oras na ako dito sa mesa pero hindi pa rin matapos tapos ang usapan nila kasama ang Pamilyang Walter.

Last time I checked, they were here for some reasons hanggang sa nadamay na ako. It looks like, it was my fault that I have this kind of fvcking abilities.

"Alam mo Mr. Cullen, your son has the face that can ruin every girl's heart." Tito Isaac laughed.

My Dad just smiled.

"Mommy, pwede naba 'ko bumalik sa kwarto?" I asked.

Lumingon sa akin si Mom na akala mo naaawa na sa akin. She asked my Dad kung pwede naba ako bumalik sa kwarto. I just want to sleep.

Pakiramdam ko pagod na pagod ang katawan ko.

My Dad nodded. Tuwang tuwa akong bumaba sa upuan. Tita Frias laughed at me.

Tinulungan niya akong makababa sa upuan.

"Do you want to meet my daughter? For sure, magkakasundo kayo!" she smiled.

Nung una, nag aalinlangan pa ako dahil hindi ko alam kung anong klaseng ugali ang mayroon ang anak niya. Mas gusto ko pang makipaglaro kila Jackson, they're cool.



I was playing at my room when Yaya came in. Pumasok siya sa kwarto ko habang bitbit ang tray ng pagkain.

"Thank you yaya! you're the best!"

I kissed her on her cheek. She smiled.

"You're welcome baby Ethan, be a good boy always para dalhan kita ng mga masasarap na pagkain. Okay ba 'yon?"

I smiled. "Yes, yaya!"


Nagkulong ako sa kwarto nang pagsabihan ako ni Dad tungkol sa abilities ko.

I don't even fvcking care to my abilities. I just wanted to play and enjoy while I'm still young!

"Ethan Luke! Open this door!" Dad shouted at the back of my door.

Nakatulog ako no'n. Hindi ko sila pinagbuksan ng pintuan pero nakapasok si Mommy.

Tumagilid ako nang umupo siya sa higaan.

"Anak, try to understand your daddy. He's protective when it comes to you. Sundin mo nalang ang kagustuhan niya na manatili ka lang sa mansion. Para na rin sa kaligtasan ng mga taong nasa paligid mo. You can't even control your abilities."

Kinabukasan, nakipaglaro nalang ako kay Yaya sa labas. Hindi na ako nakakatambay kila Jackson dahil pinagbabawalan din naman ako.

Excited kong hinawakan ang balikat ni yaya.

"Yaya, kilala mo ba si Leilei? I heard her name from Tita Frias." I smiled.

Pinaupo niya ako sa kaniyang harapan at kinuwento kung sino si Leilei. Kilala niya kasi 'yon dahil siya madalas ang inuutusan nila Dad na pumunta sa mansion ng mga Walter.

"Mabait siyang bata pero napansin ko na may pagka-spoiled at alagang alaga ang batang si Leilei." she answered.

Excited akong makita si Leilei dahil nabalitaan ko na kaibigan na din pala nila Jackson 'yon. Medyo naiinggit pa ako kasi buti sila, nakakalaro nila' yon.

I cried more when Dad tried to punish me. Nagkulong ako ng dalawang araw sa kwarto ko pagkatapos ang nangyari kay Yaya.

I killed her!

I didn't know what happened. I just realized that I've used my abilities to her. Nalamon siya ng kapangyarihan ko at biglang naglaho na parang bula.

"Hindi ka marunong sumunod sa akin! Ilang beses ko bang ipapasok sa kokote mo na delikado ang kapangyarihan mo! You even killed your Yaya!"

Tumakbo ako kay Mommy at yumakap nang mahigpit. Takot na takot na magtama ang tingin namin ni Dad. He looks scary.

Marahan na hinawakan ni Mommy ang buhok ko at niyaya na bumalik sa kwarto. Inayos niya ang aking higaan bago siya umupo sa tabi ko.

"Ethan, you have the abilities which known as The Dark Element. Only those who are strong, trustworthy and powerful can possess this power."

I nodded. Yumakap ako sa kaniya habang nakikinig. Buti nalang si Mommy hindi nagagalit.

"But always remember that this special abilities are also known as a curse. You can kill someone as fast as you can."

I nodded for the last time. Inaalala ang aking Yaya na naglaho na. Hindi man lang ako nakapagpaalam at nakapag-sorry. I just wanted her to come back, then I'll be the happiest kid ever.

That's why, tinago ko ang special abilities na meron ako. Wala akong pinagsabihin ni-isa sa mga kaibigan ko.

I've changed a lot. From a happy kid to a boy who doesn't need an attention. Mas gusto ko nalang na walang kumakausap sa akin at lumalapit. Pakiramdam ko kasi napagkaisahan ako ng mundo.

Until this little girl approached me.

"Leilei, balik ka!" I waived my hands.

She just rolled her eyes at lumapit na kay Tita Frias dahil may importante silang dadaluhan sa bayan ng Sandovas.

That is the last time I saw her, smiling and rolling her eyes.

Ilang beses akong nagpabalik balik sa mansion ng Walter nagbabasakali na nakauwi na sila pero tanging mga katulong lamang ang naroon at ilang beses umiling sa akin tuwing tinatanong ko si Leilei.

Dylan told me na may nangyaring masama kila Leilei but he can't tell us the whole story dahil limitado lamang ang kakayahan niya.

I accept my defeat.

Baka ganun lang talaga ang trato ng ng mundo sa akin. Masyadong mapanakit at madamot. Hindi man lang ako pinasaya nang mahabang panahon.


I just finished my training when Jackson told me that there's a girl who transferred in our school.

"Maganda daw tas sexy!" he smirked, pinapanuod niya ang reaksyon ko.

I just shook my head. Dahil kayang kaya ko naman magkaroon ng mga babae kapag gusto ko. They even made their fandom for me. Such a waste of time.

We were having our last meeting bago sumabak sa mission nang magkwento ulit si Jackson tungkol sa bagong lipat.

"She's funny dude! She even tried to kill me haha!" he laughed.

"Bakit? Anong ginawa sa'yo?" maarteng tanong ni Cheska while putting some lipstick on her lips.

"Binatuhan ba naman ako ng mga upuan! I can't believe nga eh? She controlled air." he said.

"That's right, we have our new transfer student." biglang singit ni Cher Henry, lumapit siya sa bintana at nilabas ang pack ng cigarettes.

"Girl who controlled Air and you know what's interesting? She's the mind controller." Cher Raven said, umupo siya dulong banda ng mesa.

"And that's your new mission. To protect her."

Tamad akong naglakad papuntang office dahil sa panibagong meeting na magaganap. I just recently finished my mission. May panibago na naman.

Sa sobrang bored ko, gumawa ako ng fireball at iniisip ang itsura ni Jackson kapag tinamaan siya ng apoy ko, siguradong tusta ang itsura n'on.

But I'm wrong.

Iba ang tatamaan ng fireball ko.

"What was that for?" gulat na sabi ni Jackson.

I remained calm. Kinakabisado ko ang bawat detalye ng kaniyang mukha. She even looks scared at me. Yan ba ang pinagmamalaki nila?

Nanibago din ako kay Jackson dahil sa trato niya sa babaeng bagong salta lamang sa paaralan namin.

"It's already 4:30pm, anong oras ba ang training mo?" he laughed.

I stopped when I realized kung anong oras na. Fvck! Tapos na ang training hours.

"Just die, Jackson." iritado kong sabi.

Napalingon ako sa bagong salta at mariin ko itong pinagmasdan habang kinakabisado ang mukha niya. She even looks familiar pero hindi ko alam kung kelan at saan kami nagkita.

I admit. She's pretty than I expected.

I'm having my dinner when girls tried to approach me while walking towards the table. Napahinto ako nang makita ko ang babae na tahimik na nakaupo.

"Alone?" I asked bago umupo at sinimulan kainin. I'm fvcking hungry!

She didn't even talk. I got irritated when she tried to watch me while eating. So, I tried to watch her too habang hindi siya nakatingin.

I was shocked when I heard they announced about those fvcking witches who tried to destroy our school. Hindi ko na nagawa pang magpaalam sa kaniya dahil mas importante ang kaligtasan ng paaralan. I'm still holding the title of being Rank 1.

"May kutob silang narito ang mind controller that's why, gumagawa sila ng patibong. They even hypnotized our students." Cher Holly said.

"We need to plan first." Cher Henry said, still holding his pack of cigarettes.

And that's why they sent me sa bayan ng Sandovas with Dylan. Problemado ang bayan dahil sa nawawalang bata at ang pagpasok ng outsider sa kanila.

Nasa hallway ako nang makita ko si Jackson kasama ang bagong salta. They were talking like some lovebirds.

At ako ang kontrabida sa buhay nila.

"If you don't mind, I'm one of the highest rank here in our school. You need my permission first kung kakausapin mo ba ang isa sa mga kasamahan ko." I said.

I wanted to say thank you to Cheska when she grabbed her arm at lumayo sa amin. I'm okay with Cheska. It just that...

Wala akong tiwala kay Jackson.

"Let's meet again, Elysse!" he said, waiving his hand kahit hindi naman lumingon sa kaniya.

Tumahimik siya at nagpamulsa. Hinarap niya ako habang hindi matanggal ang ngisi sa mukha niya.

"You should--" he cut me off.

"Layuan siya?" he smirked.

I nodded. Tinitigan ko siya nang mariin para ipaalam na hindi ko na gugustuhan ang kinikilos niya.

What's mine,

Only mine.

Kailangan ko pa atang ipalandakan sa kanila na pagmamay-ari ko ang nag iisang mind controller.

I'm glad when Cher Henry told me that I'll be the one who will teach some skills to Elysse. Pero bumaliktad ang sitwasyon, nagkaroon ng problema kaya wala akong nagawa kundi sundin ulit ang pinapagawa nila sa akin.

I stopped when I heard she sing like an angel. Hindi ko napigilan ang sarili ko na yakapin siya and God knows kung gaano ako nagpakahirap na hanapin ang isang 'to.

"The bond that we've lost before... is slowly returning." I whispered.

Halos ikamatay ko nang malaman ko ang plano ng babaeng aking pinakamamahal.

She's the selfless person I've ever seen. If I could do something about that, I will.

My heart stopped when I realized what's going on. Sky also help her para makatulog kaming lahat at hindi mapanuod ang gagawin niya. I cried, still can't believe that....

Mawawala na naman ulit siya sa akin.

But things got complicated. Nanalo siya sa sarili niyang laban. She's the only one who can save our school

My baby is our living hero and I'm proud of that.

"I know you love my daughter. Ibang iba na ang tingin mo sa kaniya noong bata pa kayo. I even admire you for that. Thank you for taking care of my daughter." Tito Isaac said.

I nodded. She's my only priority.

"But I want you to understand that she's still recovering, hinahanap niya pa ang kaniyang sarili." 

Tumango ako nang malaman ko ang gusto niyang iparating. I can wait. I'm willing to wait.

I smiled when I saw her struggling to fix her uniform. Bumagsak ang ilan sa hibla ng kaniyang buhok. Lumapit ako at inayos ang buhok niya.

"There you are." I whispered

She stopped. Mukhang hindi pa rin siya sanay na kasama ako. She's intimidated because of my presence and I love that.

I held her hand before we walk towards the parking lot. Pinagbuksan ko siya ng pintuan at umikot para sumakay.

"Nandon na daw sila Mom." she said, panicking because we're already late.

I laughed. Pinabilisan ko ang pag-andar ng sasakyan para hindi kami mahuli sa event.

Bumaba kami at sumalubong sa amin ang ilan sa mga estudyante na pakalat kalat pa sa labas. Iba sa kanila ay nakuha pang kumuha ng litrato kasama ang mga kaibigan nila.

"Hi Elysse--- Eloise?" kunot noong tanong ni Charli, not sure kung anong itatawag niya.

I watched her laugh because of her friend. "Lei nalang, baka multuhin kapa ng ate ko." she laughed.

Charli just nodded when he saw me. Sumabay na siya sa amin papasok ng Gymnasium kasabay ang ilan sa mga estudyante.

Maraming estudyante na ang nakaupo at mukhang kami nalang ang hinihintay. Tumango ako nang makita ko sila Mom kasama ang magulang ni Lei.

Umupo kami ayon sa rank na pagkasunod sunod. Dylan just nodded when he saw us. Isang upuan lang naman ang pagitan namin ni Lei dahil katabi lang din siya sa kabila ni Dylan.

She's talking to her friends while Jackson teasing her. I just shook my head before I shifted my eyes to Dylan, who's already watching me.

Tumikhim ako. "What?"

He smiled. "Nothing, you're just kinda different today." he smirked.

"Well.." mayabang na sabi ko.

Agad niya naman akong sinapak sa braso. "Feeling naman 'to." he laughed.

"Kamusta siya?" he asked, looking at Leilei who's now laughing.

I nodded. "She's doing great, nakabalik na siya kung saan siya nararapat." confident kong sagot.

He nodded.

"I'm now at peace." he said.

Naguluhan ako sa sinabi niya at balak tanungin kung ano ang tinutukoy niya pero tumayo na ang ilang estudyante nang tumapak sa harapan ang apat na guro kasama ang head mistress namin.

"Thank you for this wonderful journey that we've done. I'm forever grateful for having you as my students especially for being my family. I will always your number one teacher in Monarch Academy until the end." maluhang sabi ni Cher Holly.

"That's right, thankyou for this journey. Kung hindi dahil sainyo, hindi natin ito maaabot." Cher Jade said.

"But let's not forget our Rank 7 who sacrificed their life for us."

Lumingon silang apat sa amin at binigyan ng isang simpleng ngiti.

"I'm now announcing the update of our Rank 7." Cher Raven said.

"Ms. Sky Adriana place 7th."

"Ms. Charli place 6th."

"Ms. Cheska place 5th."

"Mr. Jackson Eli place 4th--"

"Yown!" Jackson laughed.

Pinandilatan agad siya ng mata ni Cher Raven.

Tumikhim ito. "Our living hero, Ms. Bryleigh Eloise place 3rd."

I clapped my hands when I heard her name. She looks shocked and excited.

"Mr. Dylan Owen place 2nd."

"And our one and only, Mr. Ethan Luke still holding the highest rank."

I nodded and smiled.

Pagkatapos namin magpaalam at magpasalamat. Lumapit kami kila. Mom na kasalukuyan nang kasama ang magulang ni Lei.

"So proud of you, anak!" my mom kissed my cheeks.

"Mom." nahihiya kong sabi.

She laughed. Lumapit siya kay Dad na kapwa nakangiti din sa akin. Tumango ako dito.

"Saan ang punta niyo?" Tito Isaac asked.

Napalingon ako sa mga kaibigan ko na papalapit sa amin habang kumakaway. Hinihintay na nila kami.

"We're planning to visit sa mundo ng mga tao." Lei smiled.

"Ganon ba? Mag-iingat kayo kung ganon." Tita Frias said.

Tumango na kami at nagpaalam para hindi kami gabihin sa kabilang mundo. May balak pa kasi kaming puntahan bago tumawid sa kabilang mundo.

Tatlo ang sasakyan na dala-dala namin papunta sa sementeryo. Magkasama sila Dylan, Cheska at Jack habang sa kabila sila Charli at Sky.

I held her hand. Lumapit kami sa madamong lugar kung saan namamalagi ang kaniyang ate.

Nagpaiwan ang ibang kaibigan namin habang ako sinamahan siya dito. Bahagya siyang umupo para alisin ang mga kalat sa tabi.

"I borrowed her name." she said, looking at her sister's name.

Nanatili lamang ako nakahalukipkip habang pinagmamasdan siya. I know she's still recovering about her past and to her sister.

"And I'm glad kahit papaano nakita ko rin siya. She's beautiful, Ethan." she said, lumingon siya sa akin.

I nodded. "You are beautiful, baby."

She gave me a small smile bago binalik ang tingin sa harapan.

"If I could turn back the time. Makasama pa sana kita nang matagal but life is too short."

"Mom will probably the happiest person if you're still alive." dagdag pa niya.

"Sayang hindi mo man lang nakita ang kagandahan ng mundong ito." tumayo na siya.

Napahinto ako nang hawakan niya ang kamay ko. Lumingon siya sa akin at nginitian bago ibalik ang tingin sa ibaba.

"We're having a trip. Babalik din kami agad."

"See you soon ate Marleigh Elysse."

I hugged her for the last time bago bumalik sa sasakyan. She's crying pero ayaw niya na pinapakielaman siya kaya nanatili lamang ako tahimik habang pinagmamasdan siya.

Nakasalubong namin ang mga kaibigan namin na kapwa nakasandal sa kanikang mga sasakyan habang nag-uusap. Napalingon sila sa amin.

"Done?" Dylan asked, napatingin siya kay Lei.

"Are you okay?" Cheska asked her. Lumapit din sila Sky at Charli para yakapin si Leilei.

Nakapamulsa lamang ako habang pinagmamasdan silang mag-usap. Naramdaman kong tumabi sa akin ang dalawang kaibigan ko.

"Happy?" Jackson asked, looking at our friends.

I nodded.

"The happiest." I answered.

Dylan just tapped my shoulder kaya napalingon sa kaniya.



"Mission Complete." he said

I nodded.



"Mission Complete." I said.



It's hard to love when you've been apart for so long. Risking life and blood was the equal of everything but replaced when she came back to me.

She is my strength for my daily mission in life. It's not easy to face deaths but when you're still holding to someone, I can assure you that it's all worth it.

Still scared that she might lose me again but now, I'm ready to face and fight everything just for her.

I know everything is not over yet. Sooner or later, we may have to deal with it again but I will make sure that in the end, we still have each other's back.

Still fighting.


I, Ethan Luke Cullen promise to do everything for the safety of our surroundings and for my one and only, Leilei. Ready to face the deluge for her, willing to sacrifice my own life and willing to give love for my one and only, Bryleigh Eloise.

Soon to be my Mrs. Cullen.

For now, we will say goodbye to our dearest school, Monarch Academy. We will make sure, we'll come back and meet each other again.

You witnessed our journey and I'm proud to say that,

MISSION ACCOMPLISHED.



Ready to face another challenges,

Ethan Luke Cullen.

----
























Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top