Chapter 6

TAHIMIK lang si Dylan habang nasa hapag kainan. He was always silent while his sister was the total opposite of him. Today is Sunday that's why they're having a family lunch date inside their house.

"Tell me, what do you want? We can buy it later!" Dylan sighed softly when his sister shake his shoulder, causing his food in his spoon fell off.

"I'm eating, Deilan." he said.

"Deilan, let Dylan finished his food first. Magsasalita naman 'yan kung may gusto siya." pasimple niyang tinapunan nang tingin ang ama nila. His father just smiled at him and nod. He was the one, after all, who can understand Dylan the most.

"My Jewerly shop was boring this past few days. Kailan ka bibisita ulit, Dylan?" His mother asked while chewing the food.

"I am... busy." he trailed off.

Padarag na tumayo ang kapatid niya at pilit siya nitong iniharap sa kanya. Deilan face was shocked at her statement, nanlalaki ang mga nata nito at naka awang ang mga labi habang nakatingin sa kanya. Dylan sighed, it's natural to be shocked when his family members knew how lazy he was and that he spend most of his time womanizing.

His father just shake his head. While the two ladies in their family cornered him. Nasa kanan ang nanay niya at nasa kaliwa naman ang kapatid niya.

"You are?!" pasigaw na tanong ng mommy niya.

"HOW?!" His sister, Deilan shouted.

"HINDI KA NAMAN NAKABUNTIS?!" his mom yelled again.

He wanted to answer mambubuntis pa lang sana but he doesn't want her mother and older sister to have a heart attack. Hindi nila kayang alagaan ang dalawa kapag sabay ang mga ito na na hospital.

"Will you two stop shouting?" kalmadong paki usap niya sa dalawa, he scratch his temple using his finger. "I'm busy. Period. Don't ask anymore."

"Ladies! Hayaan niyo na ang bunso natin. Ayaw niyo ba non? May pinagkaka-abalahan na si Dylan?" natatawang tukso sa kanya ng Daddy niya. Umiling lang si Dylan.

He misses his house already, where he can have his own space and peace. Hindi dito sa bahay ng mga magulang niya na halos sakupin ang privacy niya, lalo na ang nakakatandang kapatid na halos hubaran siya para lang makasigurado na wala siyang tinitago. And it's already 3 days since he last saw the little girl.

"Oh, I have an emergency meeting?" itinaas ni Deilan ang cellphone nito.

"But it's Sunday?" tanong ng mommy nila rito. Dylan drink his water as he already finished his food. Akmang kukuha siya ng panghimagas ng tapikin ng kapatid nito ang binti niya.

Dylan rolled his eyes. "What? I told you didn't I? I'm busy."

"Hatid mo lang ako? Promise I won't bug you with questions." itinaas nito ang kanang kamay sa ere at sumenyas pa ito na parang izini-zipper ang mga labi.

"Finish your food first, Dei." tinapunan niya ng tingin ang nakakatandang kapatid.

Sometimes, he thinks that he's the oldest. Lalo na sa ganitong sitwasyon, ang hilig magpa baby sa kanya ng kapatid niya. Their parents just watching them while there a smiled plaster in their lips.

Inilabas niya ang cellphone na patuloy sa pag vibrate. Alanganin pa si Dylan na pulutin ang cellphone niya dahil alam naman niya na ang mga kaibigan lang niyang puro tarantado ang nag me-message. And he's not wrong, ang mga tarantado nga ang nag papaingay sa cellphone niya.

Castiel: Nakita niyo ba yung susi ko?

Killian: No.

Mikael: Mukha ba kaming lost and found? 😕

Kyst: Anong susi?

Kade: @Kyst susi as in key 🔑

Kyst: Tangina mo.

Kade: And I love you too.

Laur: Iw

Yves: Which key?

JyrelleVraxx: I'm feeding my baby, morons! Shut the hell up.

Killian: Sumbong kita kay Isabella! Tinuturuan mong uminom anak niyo! 😂

Alistair: Hanapin mo nalang. Andon lang 'yon.

Castiel: Tangina niyo naman. Thank you ha? Laking tulong!

Mikael: You're welcome bud!

Caleb: Puntahan mo ako sa Hospital @Castiel. I think this one is yours?

Nag send ng picture si Caleb na may hawak na susi sa kabilang kamay. May katabi pa itong bata. In-exit niya ang group chat nilang magkakaibigan at binuksan ang message ni Frances, she was silent for a days now. Her cramps must be severe. Sinilip muna niya ang kapatid na hanggang ngayon ay hindi pa tapos kumain, and she said that she have an emergency meeting.

He opened their group chat again.

Dylan: @Yves you busy? Can you prepare a salad and some sweets food for me?

Mikael: Kailan ka pa nahilig sa salad @Dylan?

Ryker: So nosy @Mikael.

Ranger: Damn bud, napaka chismoso mo naman pala.

Laur: Negative points sa langit!

Killian: See you in hell assholes!

Kade: Ire-ready ko na ba mga kwarto niyo?

Ryker: Ire-ready ko na ba ang selda mo?

Kade: No fun, @Ryker. Boring kaya ka walang jowa bleh

Yves: Sure. Daanan mo ba?

Dylan: Yes.

Mikael: Ako den!

Castiel: Me two! Daan ako sa restaurant mo bud after ko kay @Caleb!

Killian: Sagwa mo @Castiel HAHAHAHA

Dumagdag pa sa kaingayan ang ilang kaibigan niya kaya pinatay na niya ang data ng cellphone niya. They won't stop chatting nonsense anyway. Ilang oras pa siyang naghintay na matapos kumain ang kapatid bago ito tuluyang tumayo at magpa hatid.

FRANCES was lying on her bed. Tumatayo lang siya kapag maliligo o magpapalit ng pad. Her dysmenorrhea  is a bitch! Mabuti nalang at kasama niya sa unit ang matalik niyang kaibigan, si Kiel ang naghahatid sa kanya ng pagkain kapag lunch at dinner, maski ang meryenda niya.

"May bisita ka." Bahagyang binuksan ni Kiel ang pintuan ng kwarto niya. She was like a baby, hugging her hotdog pillow.

"Sino?" she asked in a weak voice.

"Me."

Gustong takpan ni Frances ang buong katawan niya nang pumasok ang lalaki na palaging nagpapadala ng pagkain dito sa unit nila ng kaibigan. Wala siya sa wisyo para mag-ayos! She was just wearing a pair of pajamas na may desenyo ng paborito niyang cartoon character, na si Dorami.

"Iwan ko muna kayo." ngumisi sa kanya ang kaibigan at pasimple pa itong kumindat. Siya naman ay umiwas ng tingin at isinubsob ang mukha sa unan na yakap yakap niya.

Naramdam niyang lumubog ang kama, tanda na umupo si Dylan. "How are you feeling?" tanong nito habang hinahawi ang buhok na nakatakip sa mukha niya.

"Hell." pabulong na sagot niya sa lalaki.

"I brought you foods. Get up, kain ka muna." utos nito sa kanya at bahagya pang tinampal ang legs niya.

Bahagyang napangiwi si Frances. When she's in her period, masyadong sensitive ang katawan niya. Matamaan lang ng kaunti ay nasasaktan na siya. That's why she preferred to stay in bed rather than to walk and get a bruised.

Pinilit niya ang sarili na tumayo, hindi niya napansin kanina na may dala dala palang tray ang bisita niya. Agad niyang kinuha ang isang hamburger at fries. She stopped eating when she heard Dylan cleared his throat.

"May ubo ka ba?" tanong niya rito. He shake his head as a response to her question. "Makati lang lalamunan mo? Inom ka oh." inabot niya dito ang baso na may lamang juice.

"Last time I saw you... your breast wasn't that..." putol putol na sabi nito. Bumaba ang tingin ni Frances sa hinaharap.

She didn't bother to wear a bra, una dahil nasa kwarto lang siya at pangalawa her breast was swollen at sumasakit ito kapag sumasagi sa suot niyang bra.

"Want to touch it?" wala sa sariling usal niya.

"You have a period right? I can't." sagot nito at inirapan siya. Bilib talaga si Frances sa self control ng lalaki pagdating sa kanya, maybe because he still thinks that she's a minor. Off limits.

"Dy?" tawag niya rito.

"Hm?"

"I'm already 24. I'm not a minor like what you think." she said while staring at him intently. Marahas na lumunok ang lalaki, pumikit ng mariin si Frances nang makaramdam na may lumabas sa kanyang dugo.

"24..." he uttered. Tumango siya sa lalaki at pinagpatuloy ang pagkain sa hamburger niya. Ilang segundo ding tahimik ang lalaki bago ito nagsalita ulit. "Still young, you should enjoy first."

She looked sadly at him. "Dy, I'm infertile. Ang sabi ng Ob ko, mahihirapan akong magbuntis. That's why I am this desperate to have sex, dahil alam kong mahihirapan ako na maka buo. I already enjoyed my life being single, and I know what I want."

"Isa pa, hindi naman kita guguluhin kung may nobyo ako na willing akong galawin." she added.

DYLAN jaw clenched. The last word came from Frances mouth didn't passed to his likings. Mukhang hindi pansin nito ang pagbabago ng timpla niya, she was even more focus in her foods. Sunod sunod ang subo nito sa burger na hawak.

May kung ano na pumipigil pa rin kay Dylan na galawin ang babae. Yes, she's not a minor but... This one is different, hindi niya lang alam kung saang banda. But one thing he's sure about is that, Frances is a decent woman, an innocent little girl. Ayon ang nakikita niya rito. He's not saying that the woman he bedded already was not decent.

His head is in turmoil because of the woman who's happily eating in front of him. A smile stretched out in his lips. Na c-cute-an siya sa babae, nawalan na ito ng pakialam sa kanya. It's like he's not existing at all. Dylan stretched out his arm and reach for her face.

He used his thumb to wiped the ketchup on her cheek. "Damn, you don't act like a freaking 24 years old at all." palatak niya sa babae.

He let out a soft chuckle when her face distorted a bit and rolled her eyes on him.

"Kahit ang damit mo, may dumi na." pansin niya.

"Hayaan mo. Magpapalit din naman ako mamaya."

"Wear a bra." utos niya. Frances rolled her eyes and looked at him flatly.

"Ayoko." she refused.

"Frances, may kasama kang lalaki dito." he pointed out.

"Kung si Kiel ang pino-problema mo, huwag kang mag-alala hindi kami talo. Isusuka ako niyan! At ikaw? Never mind, as if naman hahawakan mo ako." walang pakialam na sagot nito sa kanya. So, his little girl is a hardheaded huh?

"How sure are you?" he asked in a low voice.

Nagkibit balikat ito. "50/50?" she chuckled softly.

"50/50,huh?" he mocked.

She cutely nodded her head. Binitawan nito ang pagkain na hawak at itinabi na sa tray na nakalagay sa side table nito. "50 percent sure na hindi mo ako gagalawin, and 50 percent na hindi mo pa rin ako gagalawin." she sticked out her tongue.

Itinukod niya ang mga kamay sa likod para suportahan ang bigat ng katawan niya. He stared at her face before licking his lips, hindi nakatakas sa paningin ni Dylan ang pagsunod ng mga mata ni Frances sa dila niya. His eyes glistened with playfulness when he saw her gulped hard, twice.

"Sir, do you know that being so freaking hot is illegal?" she let out a shaky breath.

"Is that so? Arrest me then, Little girl." may mapaglarong ngiti sa labi ni Dylan habang nakatingin sa mga mata ni Frances.

"I'll borrow my brother handcuffs next time." pilyang sagot nito.

Dylan laughed at her remarks. Ibinagsak niya ang katawan sa kama nito, he can't stop his laughter. Sinasakyan niya lang ang trip nito, pero biglang nag-iba ang takbo ng isip ni Frances. He didn't know that behind her innocent face, there's a wild bear hiding.

"You look more handsome now that you're laughing." nakangiting sabi ni Frances.

Tumagilid siya ng higa, paharal dito. "I always look good, baby." he said and wink.

"I want to kiss you." she said out of nowhere.

His gaze dropped on her pale chapped lips. "Sit on my lap. Now."

Hindi man lang nag dalawang isip ang babae, she immediately sat in his lap. "I can feel your erection," umawang pa ng bahagya ang bibig nito.

He pulled himself up and held her small waist. "Kailangan mo ng masanay." he whispered before brushing his lips against her lips.

Dylan can feel Frances lips shaking, so much nervousness. But he didn't care, he didn't stop, heck he doesn't want to stop. Pinadaan niya ang dila sa mga labi ni Frances bago iyon pwersahan na ipinasok sa loob ng bibig niya, he explored her mouth using his tongue. His hands stayed on her small waist, but his thumb was forming a circular motion to help her relax her body. It took him a minutes or so before he pulled away.

"Kiss me better next time, Agape."

____________________________________________________________________________________

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top