Po tym, jak student poświęcił życie dla małego ucznia przed mordercą, chłopiec żył w poczuciu winy. Po 15 latach postanawia odwiedzić pokój w akademiku, w którym mieszkał wcześniej chłopak, który go uratował. Będąc tam, dostaje od losu szansę i przenosi się do dnia, kiedy po raz pierwszy poznał swojego bohatera. Stara się zrobić wszystko by uratować mu życie.

Przyznam się, że kilka scen mnie poruszyło. Jednak największy problem tej dramy to to, że nie ma tu nic poza głównym plotem. Bohaterowie ciekawi, aktorsko poszło im dobrze, O.S.T był wspaniały, ale... brak pobocznych wątków czy dobrze rozwiniętego tła dla każdej z postaci sprawia, że ma się uczucie negatywnego niedosytu. Wybaczyłabym, gdyby to była ta niesczesana BLka, która ma 8 dziesięciominutowych odcinków, jednak ta była dwa razy dłuższa. Da się to zrobić lepiej, niestety tym razem tutaj to nie wyszło. Nawet miałam szczerą nadzieję, że to będzie bromance, mając z tyłu głowy cały zamysł fabularny. Nie jest to zła drama, miała spory potencjał i pewnie wielu osobom by się spodobała. Ma swój klimat, ale mnie w rankingu niestety będzie w drugiej połowie listy.