-Tak, tak. Niedługo będę — potwierdziła zmęczona — Do zobaczenia — pożegnała się i zakończyła połączenie. Odłożyła telefon na szafkę i zawiązała sznurowadła swoich butów. Narzuciła na siebie płaszcz, a następnie poprawiła włosy, aby leżały na odzieży wierzchniej. Dziewczyna swój telefon wrzuciła do kieszeni, po czym wyszła z domu. Nie musiała zakluczyć drzwi, ponieważ wewnątrz budynku ciągle był jej brat. Pewnym krokiem skierowała się do swojego celu. Pierwsze pięćdziesiąt metrów drogi przeszła spokojnie. Kiedy jednak doszła do budynku administracyjnego, podeszła do niej pewna nastoletnia dziewczyna, która wyglądała na młode miasto.

-Przepraszam… — odezwała się niepewnie — Czy pani to Estonia? — spytała ze słyszalną nadzieję w głosie, która przyćmiła niepewność.

-Tak, to ja — potwierdziła Estonka — A o co chodzi? — dopytała. Nie otrzymała natychmiastowej odpowiedzi, jednak widziała, że jej rozmówczyni się spięła.

-Czy mogłabym mieć z panią zdjęcie…? — spytała tak cicho, że Europejka musiała przemyśleć jej słowa i ich treść.

-Oczywiście — odpowiedziała Estonia. Zauważyła, jak bardzo przy tych słowach nastolatka się uśmiechnęła — A mogę wiedzieć czemu akurat ze mną?

-Jest pani bardzo popularna — wyższa z dziewczyn zdziwiła się nazwaniem jej osobą popularną. Nigdy na takie sprawy nie patrzyła — Na Instagramie ma pani wiele obserwujących i jako kraj pani wiele osiągnęła — wyjaśniła już rozpromieniona dziewczyna. Estonia uniosła jedną brew do góry, jednak postanowiła pomyśleć o tym później. Stanęła za dziewczyną, aby po chwili zdjęcie, przedstawiające pewną nastolatkę i europejskie państwo, opublikowane było na Instagramie. Estonka pożegnała się i ruszyła w dalszą drogę.

-Ludzie! Patrzcie! — krzyknął pewien chłopak z oddali, kiedy zobaczył północnoeuropejskie państwo — Czy to nie jest przypadkiem Estonia?! — powiedział, wskazując dłonią na kobietę.

Estonka widziała jak grupka osób, najpierw przeciera oczy ze zdumienia, a potem do niej podbiega. Wszyscy, bez wyjątku, chcieli zrobić sobie zdjęcie wraz z Estonią. Dziewczyna nie zaprotestowała, ponieważ widziała, jak bardzo młodsze od niej osoby się ucieszyły taką błahą rzeczą. Po dziesięciu minutach mogła ruszyć w dalszą drogę. Zanim to zrobiła, wyjęła telefon i obejrzała kilka zdjęć z nią, które pojawiły się tego dnia na Instagramie. Pozytywnie się zaskoczyła, kiedy zobaczyła, że w kilka minut miały one po kilka tysięcy polubień.

-Czyli to jest moje nowe życie?… — spytała siebie Estonka — …Życie z dwoma miliardami obserwujących na Instagramie…? - uniosła głowę i spojrzała się w błękitne niebo, szukając w nim odpowiedzi.