Jeongguk

Przeglądanie telefonu zajęło mi prawie cały dzień, ale było warto. Ich przestraszone, czy wściekłe spojrzenia gdy mijały mnie na korytarzu były tego warte. Szczególnie, kiedy szedłem akurat za rękę z Jiminem, który już nie musiał martwić się o kilka zazdrosnych suk.

- Chodź, czeka nas rendez-vous w Portland, złotko - powiedziałem, prowadząc go na parking, by otworzyć mu drzwi do auta, na odchodne, posyłając gapiącej się na nas z oddali Loren środkowego palca.

|Krótko, bo szczerze mówiąc trochę się męczyłam z tym chatem, ale jutro będzie nowy ❤|