Malutkie ogłoszenie skarby na dole

Czy to źle, że wstawiłem zdjęcie tej babeczki na swoją tablice? Była po prostu ładna i urocza. Przecież nie twierdziła, że w jakikolwiek sposób ze sobą chodzimy lub mamy ze sobą doczynienia.

Więc dlaczego wszyscy mieli inne zdanie?

I o zgrozo dlaczego każdy myślał, że to od... Hyun-ah!

Widząc rudą czuprynę moje ciało wyrwało się do przodu. Studentka zatrzymała się i fuknęła pod nosem widząc plotkujących uczniów. Podeszła do mnie i uśmiechnęła się delikatnie witając ze mną.

- Mamy problem - założyła dłonie na piersi, a ja przeczesałem swoje włosy.

- Co ty nie powiesz - poprawiłem torbę na moim ramieniu i ruszyłem przed siebie

- Słuchaj możemy pomóc sobie nawzajem - zaczęła podążając za mną. A ja podniosłem brew słysząc jej słowa zaciekawiony. - Wiesz dobrze, że na twoim roku jest Hyojong - kontynuowała lekko się rumieniąc.

- I co ja mam w tym wspólnego? - zatrzymałem się by spojrzeć jej prosto w oczy. Czemu łączyła naszą sytuację z tym mężczyzną. - Aaaooooł - zrozumiałem widząc jak Hyuna z pewnej siebie kobiety zmieniła się w uroczą, zawstydzoną kulkę. - I w jaki sposób możemy sobie pomóc? - zapytałem chcąc usłyszeć jej, na pewno, genialny plan.

- No wiesz... Są dwa sposoby. Albo wzbudzimy w nich zazdrość - zaczęła.

- Albo? - podniosłem brew.

- Albo oboje wytłumaczymy im, że nic nas nie łączy - dokończyła.

- Wybieram opcję numer dwa. Wybacz Hyuna, naprawdę bardzo Cię lubię, ale nie potrafię udawać - westchnąłem i spojrzałem na zegarek. - Wybacz, ale zaraz zaczyna mi się łacina, muszę już iść - mruknąłem i kiwnąłem głową odchodząc.

Muszę zadbać o to by ludzie przestali o nas rozmawiać.

A najbardziej by nigdy nie dotarło to do uszu mojej ukochanej.

*

Wybaczcie za ten długotrwały brak nowych rozdziałów na moim profilu. Po prostu przez ostatnie miesiące działo się naprawdę wiele dobrych i, w większości, złych rzeczy. Niektórzy czytający mój pamiętniczek doskonale wiedzą co mam na myśli. W dodatku sesja zbliża się nieubłagalnie, a moje zajęcia trwają od 8-20, więc mam nadzieję, że rozumiecie brak moich jakichkolwiek chęci. Otrząsnęłam się jednak po traumatycznych wydarzeniach i stwierdziłam, korzystając z przerwy na zajęciach, coś wydziergam. Naprawdę przepraszam za moją nieaktywność. Mam  nadzieję, że niedługo wszystko wróci do normy.

Kocham was ❤

Bayo <3