Jimin siedział na ławce obok Jungkook'a i obejmował go ręką. Nadal znajdowali się na stacji metra, choć nie zostało dużo czasu zarówno do zajęć starszego jak i apelu w szkole Kookie'ego. Jednak żadnemu z nich nie było to teraz w głowie.
- Jak długo to trwa? - zapytał w końcu ChimChim.
- Jakieś pół roku temu przyznałem się przyjacielowi do mojej orientacji. Nie podobał mi się, nic z tych rzeczy. Po prostu chciałem z kimś dzielić mój sekret, potrzebowałem się komuś wygadać. Nagle zaczął mnie traktować jak kogoś gorszego, gdy mu to wypomniałem stwierdził, że jestem obrzydliwy i nie chce mieć ze mną dłużej doczynienia. Hyung, on był wśród nich. Szydzą ze mnie codziennie. Dlaczego traktują mnie źle ze względu na to, kogo kocham?
Jeon znów się rozpłakał ukrywając twarz w dłoniach. Starszy natychmiast go przytulił. Nie miał pojęcia, że chłopak dźwiga taki problem. Wydawał mu się zawsze taki szczęśliwy.
On sam nie miał takich problemów. Jego przyjaciel Tae, którego znał niemal od kołyski, także był gejem. Co prawda Jimin zaliczał się raczej do bi, ale to już inna sprawa. Wracając, zarówno on, jak i inni kumple nie mieli problemów z tym, kogo lubił. Może to dlatego, że zawsze obracał się w środowisku artystów, a oni mieli luźniejsze podejście do świata niż reszta sztywnego społeczeństwa.
Park myślał przez chwilę tuląc do siebie chłopaka. Moment później zaproponował cicho:
- Kookie, może pójdę dzisiaj z tobą do szkoły na rozdanie świadectw? Nie chcę, by coś ci się stało ostatniego dnia.
Młodszy wyprostował się i spojrzał zapłakanymi oczami w te starszego.
- A co z twoimi zajęciami hyung?
- Dopiero po południu mam ostatni egzamin, na treningu nie muszę być. To ty jesteś moim priorytetem.
Jungkook kiwnął głową na znak zgody. Był niezwykle wdzięczny swojemu chłopakowi, przez takie jego zachowanie oraz opiekę czuł się bezpiecznie i zakochiwał się w Park'u coraz bardziej.
Wstali w końcu z ławki i ruszyli do szkoły.

_______
Miałam ambicje napisać dzisiaj nawet z 10 rozdziałów, ale chyba lenistwo mnie dopada... (゜-゜)