Floreign woke up feeling cold. She hugged herself. Naninibago siya sa lamig. She fully open her eyes at laking gulat niya nang makitang nasa ibang kwarto siya.

"Nasaan ako?" Sinuri niya ang kanyang sarili. Iba na ang damit na suot niya. Pero wala naman siyang nararamdamang kakaiba sa katawan niya maliban sa nilalamig siya.

Tumayo siya at lumapit sa bintana. Hinawi niya ang kurtina, halos lumuwa ang mata niya nang makita ang makapal na snow.

"Dada!" She shout. Wala siyang ibang matawag dahil alam niyang ang Dada niya ang may pakana ng lahat.

"Baby..b-bakit?" Lumabas agad si Trevor sa bathroom na naka tapis lang.

"D-dada! Bakit naka hubad ka!" Tinakpan niya ang kanyang mukha. Alam niyang namumula na 'yon ngayon. Sino ba namang hindi. Walang damit pang-itaas ang Dada niya. Kitang-kita ang anim na pandesal nito na nakakatakam.

Tumalikod siya at mariin niyang ipinikit ang kanyang dalawang mata. Gusto niyang sumigaw pero nahihiya siya. Nag-init ang buo niyang mukha dahil sa nakota.

"Sandali, magbibihis lang ako." Mabilis na nagtungo si Trevor sa walk-in closet at nagbihis. Pagtapos niya ay agad din niyang nilapitan si Floreign na naka upo sa kama na yakap-yakap ang sarili.

"I'm sorry, baby. May emergency meeting kasi ako kanina. I don't want to leave you alone.. kaya dinala na lang kita dito." Paliwanag niya. Tinitigan lang siya ni Floreign kaya nag-iwas siya nang tingin. Biglang nang-init ang dalawa niyang taenga. Iba talaga ang nararamdaman niya kapag tinititigan siya ni Floreign.

"Babalik pa ba tayo?" Tanong ni Floreign sa kanya. Naka tingin na ito sa labas ng bintana. Probably looking at the snow.

"We are staying here for good. You are staying here with me." May pinalidad niyang saad.

"But what about my school?"

"You can continue it here, pero home school ulit. Alam mo naman na ayoko na mapahamak ka." Inunahan na niya dahil nagtatanong na naman ang mga mata nito. He is hoping that she will understand. Ayaw lang talaga niyang mapahamak si Floreign.

"Ikaw, mamili ka. Do you want to continue your studies here or gusto mong maging asawa ko na lang." Hindi niya alam kung bakit niya nasabi 'yon. Wala rin namang choice si Floreign dahil kasal na rin naman sila. Sa papel.

"What are you talking about, Dada?" Nakatitig lang ito sa kanya. Gusto niyang batukan ang sarili. His adopted is so adorable.

"Ang sarap mong kurutin, alam mo 'yon. Halika nga. Baka gutom ka na." Hinila niya si Floreign pababa sa kama at saka lumabas sila sa kwarto.

"What do you want to eat. I'll cook." Floreign place her index finger on the table ang started tapping it. Minsan kapag nag-iisip siya 'yon ang ginagawa niya.

"I want pizza..and sinigang na bangus." Ginutom tuloy siya nang marinig iyon.

"Let's see if I have bangus inside the freezer." Hindi naman kasi siya mahilig mag grocery. Tinatawagan lang naman niya si Harold para mamili.

Tinignan niya ang freezer niya kong meron ba, gladly merong dalawang bangus na stock. Binabad na muna niya sa malamig na tubig para mag tunay ang ice. Hinanda na rin niya ang ibang ingredients. Pagkatapos ay saka kinuha ang natirang isang buong ready to cook hwaiian pizza. Dahil na busy siya sa pagluluto hindi na niya namalayang natapos na niya ito. He enjoyed cooking the food for Floreign. Parang ang sarap kainin nang bangus kahit hindi na fresh.

"Hey baby, tapos na. Should I cook rice too?" Nilagay na niya sa lamesa ang buong pizza na naka slice na into pieces at saka ang isang mangkok na sinigang na bangus.

"Hindi na po." Nagpasalamat muna ito sa pagkaing naka hain at saka kumain. Na we-weirdohan tuloy siya kay Floreign. Hindi naman ito buntis siguro?

"Isn't it weird?" Tumigil sa paghigop nang sabaw si Floreign at tinitigan na naman siya.

"Ang alin po?" Inosenti nitong tanong.

"You're eating sinigang pero pizza ang ipinaris mo. Buntis ka ba?" Muntik nang mabulunan si Floreign sa sinabi niya.

"Hindi po nakaka-buntis ang halik, Dada."  Kumain na ito ulit. Parang ang awkward tuloy nang atmosphere dahil sa sinabi niya.

"Tapos na po ako, hindi ka po kakain?" Niligpit na nito ang pinagkainan at nilagay sa lababo at hinugasan. Sinundan lang niya lahat ng galaw nito.

"Let's go upstairs. We will continue our conversation." Hinila na niya si Floreign paakyat at saka pumasok sa kwarto.

"What's your decision, then?" Naka upo na si Floreign sa gilid ng kama at siya naman sa sofa na naka harap sa kama.

"I can give you anything, baby. Pero going to school, study your course there..is not good. Hindi ko mabibigay 'yon sayo. If you really want to continue your pre-med course, just take online class. Hindi kita papayagan na pumunta sa university." Trevor knew that Floreign will be upset. Ilang taon lang siya naka ranas na pumasok sa isang paaralan dahil lapitin talaga siya ng mga masasamang tao.

"Ayoko na mapahamak ka. Kung sa pilipinas ay pinayagan kita, dito hindi. United States is not a good country for you. Alam kong alam mo na liberated ang mga tao rito. Marami ring mga stalkers. Think about it, baby." Sabi niya. Ilang taon din siyang nanirahan mag-isa.  He got influenced by his colleagues pero dumadaloy pa rin sa katawan niya ang matapang na dugo nang kanyang ama.

His father is a good man. Never itong nagluko at gumamit ng babae. Ang mahal lang nito ay ang Mommy nila.

"If you wish for it.. I can't grant it. I'm sorry, my baby is for my eyes only." Dagdag niya. Bigla namang kumunot ang noo ni Floreign sa narinig. Day by day she's more confuse. Sino bang hindi, Trevor is being so weird. Simula ng umuwi ito.

Tumayo si Trevor at nilapitan si Floreign na naka upo sa kama. He gently grab her jaw. Staring at her soft kissable lips.

"Hindi naman siguro ito chil abuse, no?" Sabi ni Trevor at saka dahang-dahang sinakop ang mga naka awang na labi ni Floreign.

She felt again the butterflies inside her stomach. Nanglaki rin ang dalawa niyang mata dahil sa gulat.

"D-dada..hmm.." Hindi pa siya makabawi sa pagkagulat nang biglang sakupin ni Trevor ang isa niyang dibdib.

"Dada!" Naitulak  ni Floreign si Trevor dahil nabigla siya. Wala pang nakakahawak sa maselang bahagi ng katawan niya kaya ganon na lang siya maka react.

"I–I'm sorry, baby." Tumayo si Trevor at walang-sabing iniwan si Floreign sa kwarto.

And Floreign just sat there. Feeling shock..and confuse.

"You are making me crazy, Dada.." bulong niya sa hangin habang hawak ang kumakabog na dibdib.

_____________________________________________

Belated Happy New Year everyone! Mabuhay lang kayo ng masaya☺️☺️❤️

Last year. I made a lot of sacrifices..my board exam, my work training..and my freedom just to help my parents kahit hindi financially dahil hindi ko talaga tinuloy ang training ko para trabaho dahil na rin sa kanila. Also the plan of taking the board exam. Sayang ang oras at panahon, but I knew God has another plan for me. I cannot say that last year was our family's worst year dahil ubos talaga ang ipon na pera ni Papa para sana sa paglago ng piggery business niya..but God take that away. Pero kahit ganon paman pilit kaming bumabangon.  Manifesting this year na sana hindi na kapos. Hahaha.

Sorry dahil sobrang tagal talaga ng update dahil busy talaga. God bless everyone! Take care of your health!