➖

novaturient

(adj.) desiring or seeking powerful change in one's life, behaviour, or situation

➖

te ścieżki, budynki

— doskonale znał każde pęknięcie w płytach chodnikowych. pamiętał, jak przeskakiwał je w drodze do szkoły.

długi krok, krótszy i skok.

to było takie proste.

teraz, kiedy na to wszystko patrzył, wydawało się takie samo.

znane, lecz nieznajome.

długi krok i skok.

stracił równowagę. potknął i upadł. już nic nie było proste.

drzewa znacznie urosły, ale już nie mógł przechodzić pod gałęźmi bez zginania karku. z początku o tym zapomniał i uderzył czołem o konar.

już wszystko się zmieniło.

a może tylko on nie był już taki, jak kiedyś?

dookoła niego były miejsca, podniszczone czasem witryny sklepowe, wydeptane chodniki i dachy budynków, które kiedyś widywał codziennie, które były bezpieczne.

kiedyś.

dlaczego teraz patrzył na nie inaczej?

bo to wszystko zostawił?

zwyczajnie wyjechał?

dlatego wydawały mu się teraz takie nieprzyjazne?

łypały na niego wilkiem, spod brudnych szyb i ławek ledwo pokrytych spłowiałą farbą?

bo je zostawił i teraz wrócił z podkulonym ogonem?

nie mógł się temu dziwić. zmienił się i miał tego świadomość. problem polegał na tym, że nie miał pojęcia, kim się stał. czuł się nikim, a świadomość, że sprzedał jedyne to, na czym naprawdę mu zależało jedynie utwierdzała go w tym przekonaniu.

wymienił pasję na oklaski i zatracił się w powstałym szumie. ale to była taka szansa — jedna na całe życie. żałował, że z niej skorzystał. jego głos zagłuszyły okrzyki, a słowa zostały zduszone, zanim zdążyły wypłynąć na powierzchnię.

taki nikt.

głupi śmieć.

wracając w stare strony, chciał już wszystko odpuścić, powiedzieć sobie dość. i tak był już kimś, kogo nie chciał znać.

myślał, że jeszcze tam pasuje.

mylił się.

za daleko już odszedł, żeby wrócić i zbyt mocno się cofnął, żeby iść dalej. tkwił w zawieszeniu, a przed nim stały dwa wybory.

z tym wszystkim, co już oddał, co stracił, pozostał mu tylko jeden.

➖

przepraszam!
zapomniałam wczoraj dodać ):