While they are eating. Alken can't removed his gaze to Friegel's face. Kaninang umaga lang ay sa TV niya lang ito nakita pero ngayon ay nasa harapan na niya ito. He can't help but to stared at her. He waited for years and here it is.. She's really here, for real. God is really good to him.

"Don't stare at me like that, Kuya.." Napatigil siya sa pagkain,binaba ang kutsara't tinidor.

"I-I'm sorry, but I can't stop. I love staring at you. I love staring at your lovely face." Namula ang taenga niya nang sabihin niya iyon kay Friegel. Cheesy words is not into him at isa pa may pagka rude siya magsalita sa iba but when it comes to Friegel, he changed for instance. His voice became sweet and his mind can't function appropriately.

"I've been waiting for this for how many years Friegel, ilang taon din akong naghintay.." Inabot niya ang isang kamat ni Freigel at hinalikan ang likod ng palad nito.

"K-Kuya..I'm getting married.." Sinalubong niya ang mga titig ni Friegel.

"I don't care, hindi pa naman kayo kasal eh..may pag-asa pa." Confuse was all written to Friegel's face.

"W-what are talking about?" Huminga siya ng malalim. It's his chance. This will his last change probably.

"I like you..No I'm in love with you, Friegel." He doesn't care if he's so fast. Ito an iyong chance na magtapat siya and he's hoping that Friegel won't doubt his confession.

"I-I'm sorry, pero ikakasal na ako Kuya. I'm here for v-vacation, after two months ay babal--" Hindi niya ito pinatapos sa sasabihin nito, dahil dumukwang siya at hinalikan niya ito. Nasasaktan siya. Sumisikip ang dibdib niya. Wala ba siyang pag-asa talaga?

"K-kuya.."

"T-thank you for the dinner." Uminom muna siya ng tubig saka iniwan si Friegel sa kusina. At umakyat agad sa kuwarto niya para magpahinga.

Nasasaktan siya. Masakit ang dibdib niya. Parang may hiniwa ito dahil sa sakit.

Minsan na nga lang siya magtapat, rejected pa. Never in his entire life that he felt this way. So, this is the feeling of being rejected? Masakit. Sobrang sakit.

"Itutulog ko na lang to, at sana sa pag-gising ko'y mawala rin iyon gaya ng mga panaginip na nawawala rin." Pinikit na lang niya ang mga mata niya at ilang minuto lang ang naka lipas ay tulog na siya.

KINABUKASAN. He woke up early to go to work, he have lots of meetings to his new investors today, dadaan din muna siya sa City Hall para kamustahin kung may problema ba kahit kaya naman ni Jaze na mag isa.

Kinuha na niya ang coat at susi ng sasakyan niya at bumaba na.

Palabas na siya ng bahay nang may tumawag sa kanya.

"Kuya Drake!" Napalunok siya. Naalala na naman niya ang nangyari kagabi. He thought that he would forgot what happend last night, but he was wrong. Totally wrong.

Hindi na lang niya ito pinansin at nagpatuloy siya sa paglakad papunta sa garage kung saan nandoon ang sasakyan niya.

"Wait up!" Marahas siyang napabuntunghininga. Kailangan na niyang umalis dahil ma le-late na siya.

Hinarap niya ito.
"Look, I'm in hurry right now, Friegel. I have a lots of meeting today. If you want something just ask Harvy."

"I-I don't need anything.. I just want to ask you kung kakain kaba?" He sighed and shook his head.

"No, I'm getting late. I have to go." Tinalikoran na niya ito at pumasok na sa sasakyan niya.

While he's driving his mind is occupied by Friegel's pretty face. Nababaliw na talaga siya. Kagabi lang ulit sila nagkita away agad tapos ngayon.. Ay ewan!

"Susuko na lang kaya ako? Ikakasal na siya eh." Napailing siya sa naisip niya. Ito na nga 'yong chance eh, binigay na ni God,susuko na lang siya nang ganon na lang?

Seven-twenty ay dumating na siya sa office, kanina'y dumaan siya sa City Hall ay wala namang problema kaya hindi na lang siya nagtagal doon.

"Good morning, Sir!" Bati sa kanya ng lahat nang pumasok siya. Tumango na lamang siya dahil wala siya sa mood na ngumiti't bumati.

"This is your schedule for today, Sir." Nang makarating siya sa office ay sumalubong agad si Tony sa kanya.

"I have 1 hour meeting with Mr. Chui, 30 minutes with Mrs. and Mr. Storm, next is contract signing with Mr. Bank and in the afternoon? Wala na?" His secretary nod.

"So, I'm free this afternoon?" He suddenly massage his temple, he felt a bit of pain.

"Okay ka lang,Sir.?"

"I'm fine, just wait me outside, I'll just prepare and we'll go to the conference room."

"Yes, Sir. Huwag na kayong magmadali, wala pa naman si Mr. Chui." Nang lumabas ang kanyang sekretaryo ay naupo ulit siya. Napahilot sa kanyang sintido. Bigla siyang nakaramdam ng hilo.

"Not now," He mumbled. He didn't eat the most important meal of the day that's why he feel dizzy. He sighed. Nagtatampo kasi siya kay Friegel. Kahit wala naman siya sa lugar. He's not Friegel's lover, he's just Alken Drake,isang lalaking torpe na gago na hinintay lang nang ilang taon.

He waited for years na wala naman siyang napala. Akala niya'y okay lang na hintayin ito, na wala itong makikitang lalaki roon dahil seryoso ito sa pag-aaral pero akala lang pala niya iyon.

Look at now. She's getting married with the aged of 22 with a man named Dion Vios. Siya dapat iyon eh. Siya dapat ang lalaking iyon pero huli na siya. He's late, too late for her.

"Sir. Papunta na po si Mr. Chui sa conference room."Bahagyang inangat niya ang ulo na sa pagkakayuko at tumango sa kanyang sekretary. Tumayo siya at inayos ang suot na toxedo at kinuha ang mga papeles na dapat dalhin para sa pag-uusapan nila ni Mr. Chui pagkatapos ay lumabas na siya at sabay silang nagpunta ni Tony sa conference room.

"Dito ka lang Tony, ako na ang bahala kay Mr. Chui. I'll call you kapag may kailangan kami sa 'yo." Tumango ang sekretarya niya at siya naman ay tumuloy na sa loob.

Ilang minuto rin ang lumipas ay dumating na si Mr. Chui. Sinimulan na agad nila ang usapan. He handed the business plan he made two weeks ago.

"I'm glad that you have time to make a business plan, you're a busy person at nakakatuwa dahil may oras kapa.." Tumawa siya sa sinabi nito. Mr. Chui is not that kind of Chinese that is clever,he's not like others, Mr. Chui is a half chinese and a half filipino pero hindi halata na may lahing chinese ito.

"It's for our new business, Mr. Chui. Business is business."

"May oras ka pa ba para maglibang? Like going out, hooking with women.." He shook his head. Trabaho, bahay at Friegel lang ang nasa utak niya. No other business.

"You should go out and have fun, matanda kana." Mahina siyang tumawa.

"I'm focus on my business and of course serving people and maybe it's not the right time for me to get married. Alam kong darating din ang tamang panahon."

"Don't wait for it, work for it." Pangaral nito sa kanya.

"I'm working on it, but maybe she's not the one for me." Kumirot ang ulo niya nang maisip si Friegel. Bigla pang sumakit ang tiyan niya. Gutom na talaga siya.

"Work hard just like what you did to your business. Hindi lang negosyo ang dapat mong pagtuonan ng pansin. Hindi lang ang negosyo ang dapat mong atupagin. Happiness and Love is a must." Gusto niyang matawa dahil imbis na sa bagong negosyo na itatayo nila ang pag-uusapan ay napunta sila sa ibang usapan.

"Kagaya ko, iniwan ako ng asawa ko thirty years ago, but Im thankful that she came back with our twins inside her womb at ngayon proud ako dahil may apat akong anak at isang mapagmahal na asawa. You're old enough Alken, you should also build your own family." Nakangiting saad ni Mr. Chui sa kanyang, bakas sa kanyang mukha na masaya ito sa buhay niya. Sasagot pa sana siya pero may kumatok at biglang pumasok si Tony.

"I'm sorry to interrupt you, Sir." Paumanhin ni Tony sa kanila.

"What is it, Tony? Is there any problem?" Tumango ito.

"May babae po sa labas, hindi pinapasok pero makulit po eh." Kumunot ang noo nya. A woman? Who?

"Nag message sa 'kin ang front desk, ang sabi ay kilala mo raw siya pero hindi pumayag si Sarah na ipasok ang babae." He sighed. Ilang buwan na rin ang nakalipas mula nang may nagpumilit na babae na makita siya na hindi naman niya kilala, probably a woman who's admiring him?

"Sent her out, wala akong oras.." Sabi niya. Tumango ang secretary niya at lumabas na.

"Hindi mo ba titignan kung sino ang babae, baka magsisi ka?" Tanong sa kanya ni Mr. Chui.

"Wala naman—" And he thought of Friegel. Pero bakit pupunta si Friegel sa companya niya?

"C'mon,wala namang masama. Go. Babasahin ko lang itong business plan na ginawa mo." Tumayo agad siya at patakbong lumabas ay tinungo ang private elevator niya at natatarantang kinuha sa bulasa ang cellphone niya.

He hurriedly dialed his secretary's number.

"Sir?"

"Don't let her leave, where is she now?" He doesn't care if Tony will be confuse all he want is to see Friegel.

"Po, paalis na po. Mukhang nasa entrance na iyon ng—" Binabaan niya ito nang magbukas ang elevator at patakbong lumabas. Pinagtitinginan pa siya ng mga empleyado niya.

"Where is she?" tanong niya kay Sarah na naka assign sa front desk.

"Naka alis na po, Sir. Pina-alis na namin bago kapa nag-utos." Malutong siyang napamura. Baka ano pa ang mangyari  kay Friegel sa labas.

"'Yong babae Manong Jo, kanina paba lumabas?" Tanong niya sa guard. Tumango ang guwardeya sa  kanya. Napa mura ulit siya. Ang gago niya talaga.

Tumakbo ulit siya palabas,hoping that he will saw Friegel. Pero wala na siyang Friegel na nakita but he doesn't stop, tuloy-tuloy siyang tumakbo papunta sa waiting shed,baka nandoon ito nag-aabang ng masasakyan at hindi nga siya nagkamali.

Andoon si Friegel naka upo habang naka yuko ang ulo.

He walked slowly to Friegel's direction.

"Friegel.." He called her name and lift up her chin.

"Kuya Drake!" Nagulat pa siya dahil bigla itong yumapos sa kanya. His heart was pumping fast and he can't breathed. He can't breathed of the thought that Friegel was hugging her!

"Your employees are so unkind, harsh, cruel, evil , inadequate and all the synonyms of bad! They sent me away!" Gusto niyang natawa sa sinabi nito. He really missed this kind of attitude of Friegel back then. Ganito ang ugali nito noong nakaraang tatlong taon. Hindi pa rin pala ito nagbabago. Like his feelings for her, it's doesn't change,instead he fall in love harder and deeper for this woman between his arms.

"I'm sorry, Ako kasi eh, ako ang may gusto. I don't know that it was you. Salamat sa ka-meeting ko dahil siya mismo ang nagtulak sa 'kin na puntahan ka."

"G-galit ka ba sa 'kin?" Kumalas ito sa pagkakayakap sa kanya at tumitig ito sa kanya.

"Oo, galit ako. Galit na galit ako Friegel." Biglang may tumulo na butil ng luha sa pisngi ni Friegel.

"Galit na galit ako sa sarili ko. Bakit kasi ikaw pa? Bakit kasi ikaw pa ang tinitibok nito?" Turo niya sa dibdib niya.

"Ikakasal kana eh, ikakasal kana at ang sakit lang dahil hindi ako 'yon.." Umiling si Friegel. Pilit na ibinuka ang bibig na nanginginig.

"P-pwede bang huwag na muna natin yan pag-usapan sa ngayon? Please? I just want to treasure two months, being with you.." Bigla siyang naguluhan ngunit hindi na lang siya nagtanong. He also want to treasure the moment with her. Kahit dalawang buwan lang. Kahit sa maikling panahon na iyon.

"Lets go?" Ngumiti siya kay Friegel sabay punas ng mga luha na pumatak kanina sa mga pisngi nito.

"T-teka.. I bought food for you.." Bahagyang tumalikod at at inabot ang isang paper bag.

"You didn't eat breakfast, k-kaya dinamihan ko na, pinuntahan lang naman kita para ibigay to sa 'yo eh. Nakalimutan kong ipabigay sa babae na nasa front desk." Umiliwalas ang mukha niya. This woman is so thoughtful. How lucky that Dion Vios. Her future husband.

"Thank you, gutom na nga ako eh. My head is twinged since I arrived early.." Napailing si Friegel sa kanya.

"I told you, breakfast is the most important meal, remember that." Nakangiting tumango siya rito.

"Yes, Ma'am!" Sumaludo pa siya na ikinatawa naman ni Friegel.

"Tara na? Doon na natin ito kainin sa office ko." Hinawakan niya ang kamay.

"H-hindi na, u-uuwi na lang ako.." Hinawakan niya ang magkabilang balikat nito.

"Who told you? Lets go, I'll be busy until 1 pm and I need you." He saw Friegel's face went red and she also bit her lips! He cussed into his mind.

"Stop. It's makes my d*ck hard." Pang-aasar niya.

"Hindi! Uuwi na lang ako!" Pilit na kumawala ito sa pagkakahawak niya sa kamay nito pero mas hinigpitan niya pa.

"Just kidding, my innocent baby." He kissed her forehead and after he gently pull her away to the waiting shed.

"Trust me, I'm not gonna eat you unless you want me too.." He said and wink at her.

"Kuya Drake!" He laughed when he saw her face turning red.

Maybe this is right. Dahan-dahan muna, baka sakaling mahulog at makuha pa niya si Friegel.

Sana naman makuha pa niya si Friegel sa fiance nito.