PITCH

Kinabukasan, maaga akong nag bihis para maka-punta pa ako kila Raden at maibigay ang copy sa kaniya ng Thesis chapter na nagawa ko para ma review niya dahil bukas na ang defense namin.

Hanggang ngayon ay wala pa rin ako sa mood. Firstly, nainis ako kay Raden dahil sa pag sisinungaling niya. Secondly, uuwi ang parents ko na wala namang pakialam sa akin. They are giving all their attention sa kuya ko na kasama nilang uuwi.

His name is Lake, weird right? Kasing weird ng pag mamahal niya kay Kinney, his ex hindi ko alam kung bakit sinusundan sundan niya pa rin.

"What are you doing here?" napa-lingon ako sa likod ko at naudlot ang pag dodoorbell ko sana.

Andito na ako ngayon sa harap ng bahay nila and nasa likod ko lang naman si Radon, ang twin brother ni Raden.

"Good morning din," I rolled my eyes at him. Tinaasan niya ako ng kilay kaya napa irap ako.

Damn it, Pitch! You have to act nice to him, kapatid yan ng lalaking mahal mo!

"I don't see anything good in the morning. Why are you here?" He repeated. Napa hinga ako ng malalim at pinakalma ang sarili ko.

Ayoko sa lahat ay yung sinusungitan ako pag hindi maganda ang mood ko, wala akong kinikilala at lahat nasusungitan ko.

"I'll just drop our thesis here." I showed him the hard copy of our thesis. "Nasaan si Raden?" Tanong ko.

Kumunot naman ako noo niya sa hindi ko alam na dahilan.

"He's not yet home since yesterday. I think he went to Kate's hometown with her." Para akong pinag-bagsakan ng langit at lupa dahil sa narinig ko.

Lumupaypay ang balikat ko at mas lalong nasira ang araw ko.

"Look, Pitch. To clear things out, I don't like you for my brother. Let him be with Kate and get the fuck out of his life." Kinagat ko ang ibabang labi ko dahil sa sinabi ni Radon.

I didn't expected him to be this harsh, I know naman na hindi niya ako gusto for some unknown reason pero hindi ko minsan inisip na magiging ganito siya ka straight forward.

"I can't do that, Radon." tumingin ako sa sahig dahil hindi ko kayang tignan si Radon.

I am not ready for his dagger words, masakit palang matamaan ng mga salita ni Radon.

"He is living his life now, Davis. He waited long enough for Kate, don't ruin his fairytale for your own good. He deserves better." His words were like daggers pierced deep in my heart. Onting onti nalang talaga tutulo na ang luha.

Kahit na nanginginig ang labi ko ay tinignan ko si Radon. This is like the worst morning of my life.

"Why do you hate me, Radon?" Wala akong makitang emosyon sa mukha niya, ni katiting na pagsisisi sa mga sinabi niya wala akong makita.

Lumapit siya sa akin kaya napa-atras ako hanggang sa naramdaman ko ang gate sa likod ko.

"Desperate woman throw themselves, Davis and only weak men accept the offer." Tinitigan niya ako sa mata, siguro para makita kung ano ang magiging reaction ko.

Itinulak ko siya papalayo sa akin. Masakit yung sinabi ni Radon. Hindi lang sa pride ko kundi sa buong pagkatao ko.

"If he wants you in his life, he'll put you there. You shouldn't have to fight for a spot." That was his last words bago tuluyang pumasok sa loob ng gate.

Naiwan akong naka tayo dito sa labas. I was absorbing everything he said, I can't do anything but to cry dahil sa lahat ng sinabi niya.

Now, I am having second thoughts about having Raden in my life. Maybe, Radon is right, I should stop pushing myself to him. I'll just wish nothing but his happiness.

........

It's been hours since I went here at mall of Asia, naka park ako malapit sa seaside. Inabot ko ang phone ko para icheck ang oras. It's already 5:30 in the afternoon.

Kalahating oras na akong naka tambay dito. Nag iisip kung ano ba ang dapat kong gawin. Umayos ako ng upo dito sa driver's seat na sasakyan ko. Papalubog na ang araw.

I spent my whole day thinking thinking about everything Radon said. Tama siya, naging desperada na ako kay Raden kahit na nilinaw naman niya na pagkakaibigan lang ang kaya niyang ibigay.

Itinatak ko na sa isip ko na I am doing everything for him pero ang totoo ay nagiging selfish ako. Naipagpipilitan ko ang sarili ko sa kaniya without knowing it myself.

Maybe, this is the right time to step back.

Napa tingin ako sa hawak ko na phone nang mag ring ulit yun. Buong araw na akong tinatawagan ng mga kaibigan ko pero I chose to ditch their calls.

Napa-buntong hininga ako bago sinagot ang tawag ni Nicholas.

"Where the hell are you, Allison?!" Inilayo ko ang cellphone sa tenga ko dahil sa lakas ng boses ni Nicholas.

"Chill ka lang." I let out a soft laugh.

"We are all worried, Ally. We haven't seen you all day, hindi ka rin pumasok. You made me worried sick, Ally. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko." I heard him sighed sa kabilang linya.

Napa-ngiti ako dahil sa narinig ko sa kaniya. I love how caring they are.

"Should I thank you for that?" Pag bibiro ko. Narinig ko siyang nag mura ng mahina sa kabilang linya.

Umayos na ako ng upo habang hindi pinapatay ang tawag.

"Your brother is here, Ally. Kanina ka pa hinahanap." Nanlaki ang mata ko dahil sa sunod na sinabi ni Nich.

"What?!"

"Yeah, and he is fuming mad, Allison." I can sense no hint of humor in his voice kaya alam kong seryoso siya.

Napa sandal ako sa upuan at pumikit ng mariin. Bakit ang aga naman ata nilang umuwi?

"Nasaan kayo?" Mukhang wala naman akong choice kundi pumunta eh. Nag simula na akong mag drive palabas ng MOA.

"At your house."

Binilisan ko na ang pag mamaneho ko para mabawasan naman kahit konti ang magiging lecture ko kay Lake.

"I'll call you later." I ended the call.

I'm sure dahil umuwi si Lake, bantay sarado na naman ko. Sa bahay na naman ako uuwi at isasama na naman niya ako sa bawat lakad ko. In short, I will be my brother's sidekick... again.

Mabilis akong naka rating bahay. Pinagbuksan ako ng gate ng isa mga maid sa bahay. I parked my car sa labas lang ng gate.

Bumaba na ako after nun at pumasok sa loob ng bahay. The maids greeted my at sinagot ko lang sila ng ngiti.

"Hi," pag bati ko sa kanilang lahat pag dating ko sa living room.

Naabutan ko duon si Lake, Nich, Carter, Ferris, Lexi and Molly na naka upo at nag uusap usap habang may mga foods sa harap.

"You're late, Pitch Allison." My brother said habang naka tingin sa akin as if he's waiting for something.

Napa-irap ako at lumapit sa kaniya para halikan siya sa pisngi tapos ay pumunta sa tabi ni Nich para umupo.

"Where have you been?" Agad na tanong sa akin ni Lake ng maka-upo ako.

"Somewhere," I answered shortly na mukhang hindi niya nagustuhan dahil sinamaan niya ako ng tingin.

"You didn't inform me na uuwi ka pala." I grabbed a glass of water mula sa table at ininom.

Naramdaman kong siniko ako ni Molly na katabi ko rin dahil sigurado akong masama ang tingin sa akin ng kapatid ko ngayon.

"I texted you, hindi ka nag reply," Sagot niya sa akin.

Tumingin ako kay sa mga kaibigan ko na tahimik ngayon habang nakikinig lang sa akin. They are close to my brother siguro nakikiramdam palang dahil ilang years na kaming hindi nag kikita.

"I wonder kung bakit kumpleto kami dito?" tanong ko pertaining my friends.

"Hindi mo alam?" tanong sa akin ni Lexi kaya umiling ako.

"Bakit ba?" Pag tatanong ko.

"We're going to visit our island the day after tomorrow, I invited them para makapag prepare sila." Kumunot ang noo ko dahil duon.

"And we're going with the Andersons and their friends."

And what?! Kasama namin sila Raden?Kakasabi ko palang na iiwas na ako eh!

•••

CONTINUE READING...