Kolejne dni były dla nas ciężkie, a szczególnie dla Jimina. Nie mógł się szybko pozbierać, dlatego zabrał wolne na kilka dni, a ja niestety wróciłem do pracy w firmie.

ㅡ Kochanie, jestem. ㅡ Powiedziałem zdejmując swój płaszcz, ponieważ była wiosna i trochę cieplej. ㅡ Byłem na zakupach i... ㅡ Urwałem widząc tego całego Josha siedzącego na kanapie.

ㅡ Dzień dobry, Jungkook. ㅡ Uśmiechnął się wstając i kłaniając.

ㅡ Co ty tu robisz? Gdzie jest Jimin?

ㅡ Chim, poszedł do łazienki.

ㅡ Kiedy? ㅡ Spytałem mając złe przeczucia. Chłopak spojrzał na zegarek.

ㅡ Jakieś.... Dziesięć minut temu.

ㅡ I naprawdę nie czujesz, że coś jest nie tak? ㅡ Warknąłem rzucając zakupy na kanapę biegnąc w stronę łazienki. ㅡ Jiminnie? Jesteś tam? Otwórz mi, proszę.

Odpowiedziała mi jedynie cisza, lecz udało się usłyszeć cichy szloch.

ㅡ Kochanie, otwórz. Bo wyrzucę Josha na zbity pysk i nie przyjdzie tu już nigdy więcej. ㅡ Ostrzegłem poważnie. Po chwili drzwi się otworzyły, a w nich stanął zapłakany blondyn.

ㅡ Nic mu nie rób, dobra? ㅡ Wyłkał.

ㅡ Co jest? ㅡ Spytałem przytulając go.

ㅡ To za trudne dla mnie, Guk. Nie ma Bomul nie ma cząstki mnie.

ㅡ Wszystko się ułoży, zobaczysz.

ㅡ Mam nadzieję. ㅡ Westchnął ciężko.

ㅡ Chimmy? ㅡ Odezwałem się po kilku chwilach. Miałem w dupie to, że na dole siedzi Josh i pewno na nas czeka.

ㅡ Hm?

ㅡ Za dwa dni jedziemy do Seulu.

ㅡ Dlaczego?

ㅡ Bo.... ㅡ Uciekłem wzrokiem. ㅡ Albo może zostań w domu, co?

ㅡ Dlaczego?

ㅡ Zbliżają się urodziny mamy. ㅡ Szepnąłem. ㅡ Nie wiesz jak podle się czułem, gdy nie mogłem przyjść przez dwa lata na jej grób. Nie chcę cię brać, bo widzisz w jakim jesteś stanie, skarbie.

ㅡ Jadę z tobą. Może czuje się koszmarnie, ale nie puszczę cię samego, rozumiesz?

ㅡ Tak. ㅡ Wymusiłem uśmiech zarzucając jego włosy za ucho.
Pocałowałem go w usta obejmując w pasie. ㅡ Pacan Josh na nas czeka. ㅡ Odparłem po oderwaniu się.

ㅡ Nie bądź taki.

ㅡ Ale co? To jeszcze miło zabrzmiało.

ㅡ Nie mów tak przy nim.

ㅡ Powstrzymam się.

***

Siedziałem przy swoim biurku przeglądając ważne dokumenty. Byłem zmęczony, ale do końca pracy została jeszcze godzina.

ㅡ Proszę. ㅡ Powiedziałem słysząc pukanie.

ㅡ Cześć, Guk. ㅡ Przywitała się kobieta.

ㅡ O cześć, Sohee. Dawno cie nie widziałem. ㅡ Zaśmiałem się wstając z fotela. ㅡ Zmieniłaś kolor włosów?

ㅡ Ja ciebie również. Zmieniłeś się. ㅡ Uśmiechnęła się. ㅡ I tak. Chyba jesteś jedyny, który to zauważył. ㅡ Mruknęła.

ㅡ Co u ciebie?

ㅡ Patrz. ㅡ Wystawiła w moją stronę dłoń, na którym ujrzałem srebrny pierścionek z diamentem. ㅡ Zaręczyłam się.

ㅡ Gratulacje! ㅡ Uśmiechnąłem się. ㅡ Tamtego wykopałaś?

ㅡ Na zbity pysk. Chciał do mnie wrócić, ale nie dałam się.

ㅡ Moja krew.

ㅡ Kończysz? Mam ochotę wypić soju.

ㅡ Nie wiem czy mogę. Mamy teraz dosyć trudną sytuację i...

ㅡ Powiesz? ㅡ Spytała siadając na krześle.

ㅡ Eh... Musieliśmy uśpić Bomul. Jimin jest załamany, bo kochał go to wiadome. Nie chcę go zostawiać samego. Dlatego zaraz po pracy lecę do domu.

ㅡ Oh.. Przepraszam nie chciałam.

ㅡ W porządku, nic nie wiedziałaś. Także, wybacz, ale muszę odmówić.

ㅡ Nie martw się. Pójdziemy innym razem. Może nawet na podwójną randkę.

ㅡ Świetny pomysł.

ㅡ Robicie coś jutro?

ㅡ Jedziemy do Seulu, a co?

ㅡ Chciałam was odwiedzić z moim narzeczonym. Moglibyście się poznać. Spokojnie nie ma nic do waszego związku, bo mówiłam mu o was.

ㅡ Rozumiem. Przepraszam, So.

ㅡ W porządku, Kook. Następnym razem wyjdzie.

Uśmiechnąłem się pakując swoje rzeczy. Zbliżała się godzina wolności.
Wyszliśmy z gabinetu, a potem z budynku. Po pożegnaniu się z kobietą poszedłem do swojego samochodu, lecz zdziwiłem się widząc jak So ciągle patrzy gdzieś na boki sprawdzając przy tym godzinę.

ㅡ Hej, So! Podwieźć cię? ㅡ Spytałem podchodząc do niej.

ㅡ Nie trzeba, on zaraz przyjedzie. ㅡ Powiedziała, lecz zaraz po tym dostała wiadomość, którą od razu odczytała. ㅡ Mógłbyś? Nie ma czasu.

ㅡ Nie ma sprawy. Wsiadaj. ㅡ Odparłem.

***

Wróciłem do domu, gdzie przywitał mnie Sarang. Musiałem się do tego przyzwyczaić.

ㅡ Hej, mały. ㅡ Ukucnąłem przed nim głaszcząc po głowie. ㅡ Gdzie Chim? ㅡ Po tych słowach poszedł do salonu, więc poszedłem za nim. Tam zastałem moją śpiącą królewnę. ㅡ Jiminnie.. ㅡ Szepnąłem calujac go po twarzy aż natrafiłem na usta. Zdziwiłem się czując jak oddaje gest łapiąc za kołnierz mojej koszuli.
Wszedłem na kanapę zwisając nad nim.

ㅡ Co tak długo?

ㅡ Narzeczony So nie przyjechał po nią, więc ją odwiozłem. Nie gniewasz się? ㅡ Spytałem schodząc z pocałunkami na jego szyję.

ㅡ Nie. ㅡ Pokręcił głową wzdychając cicho. ㅡ Bo zrobiłeś coś dobrego.

ㅡ Jak się czujesz?

ㅡ Już dobrze, bo wróciłeś. ㅡ Uśmiechnął się lekko. ㅡ Kocham cię. ㅡ Przytulił się do mnie jak koala.

ㅡ Ja ciebie też kocham, Jimin. Jesteś głodny?

ㅡ Zamówiłem wcześniej pizze. Zaraz powinna być. ㅡ Oznajmił spojrzawszy na zegar ścienny.

ㅡ To dobrze, bo jestem strasznie głodny. ㅡ Jęknąłem kładąc się na młodszym. ㅡ Nie mam energi, taki słaby jestem. ㅡ Udałem.

ㅡ Zejdź ze mnie! Nie jesteś lekki!

ㅡ Więc twierdzisz, że jestem gruby?

ㅡ Masz po prostu za dużo mięśni. Zaraz mi żebra złamiesz. Nie mogę oddychać. Guk złaź. Bo inaczej...

ㅡ Hm?

Po chwili poczułem ciepłą dłoń na swojej męskości. Sapnąłem z przyjemności czując jak powoli porusza dłonią.

ㅡ Jimin... ㅡ Schowałem twarz w jego zagłębieniu szyi całując ją i zostawiając czerwony ślad. Jęknąłem z bólu, gdy ścisnął mojego członka.

ㅡ Zrozumiałeś?

ㅡ Nie kończ, proszę. ㅡ Podniosłem się na klęczkach odpinając spodnie i zdejmując je wraz z bielizną do połowy ud. ㅡ Sam zacząłeś, więc nie miej zdziwionej miny, kochanie.

Młodszy zszedł idąc na górę, lecz wrócił po kilku chwilach z czerwoną tubką.

ㅡ Bez rozciągania. ㅡ Stwierdził kładąc się na brzuch i zdejmując swoje dolne odzienie również do ud.

ㅡ Na pewno?

ㅡ Tak. Nie ma sensu przedłużać, a ja nie mogę już wytrzymać. Pospiesz się.

Westchnąłem cicho rozlewając żel na swoim członku oraz na wejściu blondyna. Tak jak chciał wszedłem w niego od razu przez co krzyknął zaciskając ręce na meblu.
Usłyszawszy znak od młodszego zbliżyłem się do jego karku składając na nim pocałunki zaczynając się powoli w nim poruszać.

ㅡ Rozluźni się, skarbie. ㅡ Szepnąłem mu do ucha robiąc mocne pchnięcia wsłuchując się w piękne jęki męża.

ㅡ Ah! ㅡ Krzyknął, gdy zapewnie trafiłem w jego punkt. ㅡ Szybciej!

ㅡ Nie chcę kończyć, Chim.

Wyszedłem z niego zdejmując swoje spodnie całkowicie, tak jak młodszego. Przewróciłem go na plecy ponownie znajdując się pomiędzy jego nogami. Wpiłem mu się w usta jedną ręką głaszcząc po głowie, a drugą trzymając jego pośladek.

Zwolniłem tempo wykonując bardziej wolniejsze i intensywne, tak aby pokazać mu, że go kocham.
Jednak cały urok znikł, gdy usłyszeliśmy dzwonek.

ㅡ Pizza. ㅡ Wysapał.

ㅡ Nie teraz no.. ㅡ Powiedziałem. 

ㅡ Odbierz i dokończymy. Ah!

ㅡ Niech usłyszy. ㅡ Uśmiechnąłem się zadziornie przyspieszając ruchy bioder.

ㅡ Jesteś głu-..ah! Jungkook!

ㅡ Głośniej, skarbie. Niech będzie świadomy, że w czymś przeszkadza.

ㅡ Jungkook! Do cholery idź otworzyć, albo będę obrażony.

Zaprzestałem ruchów. Westchnąłem schodząc z kanapy. Ubrałem spodnie idąc na korytarz. Otworzyłem drzwi widząc zarumienioną twarz młodego chłopak.

ㅡ P-pańska pizza. ㅡ Powiedział cicho podając mi zamówienie.
Odebrałem ją podając mu banknoty.

ㅡ Dziękuję. ㅡ Uśmiechnąłem się widząc zakłopotaną twarz dostawcy. ㅡ Te rejony są zaklepane, młody. ㅡ Rzekłem widząc jak patrzy się na moje krocze. ㅡ Idź już.

Zamknąłem drzwi idąc do salonu. Odłożyłem pizze na stół patrząc z góry na blondyna, który kusił wzrokiem będąc już bez reszty ubrań.
Czym prędzej pozbyłem się spodni znajdując się przy młodszym wszedłem w niego nie oszczędzając.

ㅡ Ah!! ㅡ Krzyczał na całe gardło pociągając mnie za włosy. ㅡ Szybciej. Oh tak!

ㅡ Jimin. Jak bardzo mnie pragniesz?

ㅡ Bardzo.

ㅡ Najbardziej?

ㅡ Najbardziej.

Usiadłem na meblu sądząc na sobie młodszego.
Po włożeniu mojego członka zaczął podskakiwać odchylając się do tyłu.

ㅡ Tak. Oh, tak. ㅡ Jęczał łapiąc moją dłoń rozkazując, abym złapał jego kolegę. Zrobiłem to o co prosił stymulując go przy okazji pszyssałem się do jego dwóch punkcików na klatce zaczynając gryźć i ssać oraz lizać powodując tym jeszcze głośnjejsze jęki. Wręcz krzyczał na cały dom.

********
06.05.20

Byście się nie nudzili to sobie poczytajcie haha
Do zaś!