Czyżby było lepiej?

Czyżby na horyzoncie pojawiały się jasne chmury?

Czyżby widać było wyjście, jasne miejsce, koniec zatrważających ciemności?

Czyżby zbliżał się koniec tej wiecznej nocy?

Mgła rzednieje, sztormy cichną, ciemności bledną

Przez ciemne chmury przebija się promień światła

Słońca blask powoli do mnie dochodzi

Nieśmiało oświetla mi twarz

Nieśmiało zapala się ogień w moim sercu

Czyżby powoli teren się wyrównywał?

Czyżby przedarł się Budowniczy?

Czyżby podłoga wreszcie wracała na swoje miejsce?

Czyżby stawała się z powrotem całością?

Stawiając krok, czuję się coraz pewniej

W moim sercu rozkwita nadzieja

Słyszę jak Ogrodnik przecina ciernie, dotąd szczelnie oplatające serce

Czuję jak odpada zbędny balast

Czuję jak wszystko powoli wraca na swoje miejsce

Czyżby to już był koniec?

Czyżby to początek?

Czyżby jasność w końcu wygrała z ciemnością?

Czyżby nadchodził brzask?

Czyżby było lepiej?