* Minou *

Siedziałem na kanapie obok Reny. Dowiedziałem się, że tak naprawdę ma na imię Renata, ale i tak każdy nazywa ją przezwiskiem nadanym kiedyś...
...

-I wtedy skoczył.- zaczęła się śmiać opowiadając historię jak gdy byli mali skakali do pokrzyw.

-I co było dalej?- spytałem zaciekawiony dalszym ciągiem.

-Przez tydzień się do mnie nie odzywał pod pretekstem, że go oszukałam i zamiast być zdrowszy wszystko go swędzi- zaczęła się śmiać a ja tylko lekko się usmiechnąłem widząc, że Sylwestrian siada koło mnie.

-Musicie mnie obgadywać?- spytał oplatając mnie ramionami. Myślałem, że dziewczynie będzie to przeszkadzać, ale tej tylko oczy się zaświeciły.

-Sylwestrianie mógł byś usiąść tak? - spytała dokładnie go intrułując. Już chwilę później siedział przede mną a dziewczyna próbowała nam zrobić zdjęcie.

-No ale trochę romantycznej- poprosiła- pocałujcie się do cholery- nakazała.  Byłem wręcz przerażony. Przecież nigdy się nie całowałem przy kimś.  Sylwestrian ostrożnie przyłożył usta do moich.

-Stop- w ostatnim momencie dziewczyna przerwała, gwałtownie podeszła do nas i ściągnęła czapkę z mojej głowy. Jej mina wyrażała więcej niż tysiąc słów. Przez chwilę zaskoczenie potem strach a potem szczęście. Mogę przysiąc, że gdybyśmy jej nie widzieli dostała by krwotoku z nosa.

-Sylwestrianie...wytłumacz mi to- poprosiła

-No Minou po prostu jest kotołakiem- w tym momencie miałem ochotę ukryć się przed całym światem. Dziewczyna chciała dotknąć moich uszu. Cały się napiąłem i zamknąłem oczy.

Jednak gdy poczułem tylko delikatne dotknięcie od razu się uspokoiłem.

-Czemu mi nie powiedziałeś. On jest taki słodziutki- powiedziała wręcz wpychając mnie na kolana Sylwestriana i siadając przed nami, cały czas tarmosząc moje uszka.

-Można powiedzieć, że byłem pewny, że wtedy nie dasz mu spokoju- powiedział. Dziewczyna tylko zaśmiała się pod nosem i znów zaczęła nas instruować. Potem zrobiła (jej zdaniem TYLKO) pięćdziesiąt osiem zdjęć z czego dziesięć jak Sylwestrian mnie całuje. Naprawdę wolał bym zapaść się pod ziemię...
...

-Jutro jeszcze pójdziemy do biura a już następnego dnia wyjedziemy do mojego rodzinnego miasta, gdyż muszę wyjaśnić sprawę z Lamis i moją matką- oświadczył mężczyzna, gdy już leżeliśmy w łóżku. Właściwie ja już prawie zasypiałem a Sylwestrian głaskał mój ogon i uszka z niesamowitą czułością.

-Wiem, że obiecałem, że gdzieś pójdziemy z naszymi siostrami, ale moją po prostu poznasz na wyjeździe a z swoją najwyżej spotkasz się jak wrócimy. Zgoda? -spytał. Ja już nie zbyt kontaktowałem co mówi,  więc tylko przytaknąłem i zasnąłem...
...

Następnego dnia siedziałem z mężczyzną w jego biurze. Sylwestrian robił coś na komputerze, nie do końca wiem co,  a ja znów czytałem książkę tym razem o uprawie kukurydzy...
Akurat zbliżała się pora obiadowa.

-Minou, choć zaprowadzę cię do stołówki. Kasia poda ci obiad. Ja nie jestem głodny- jak powiedział tak też zrobił. Gdy tylko posiłek został mi podany, wrócił do siebie, a ja zacząłem jeść...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -