Cóż, nie sądziłam, że rzeczywiście uda mi się stworzyć tyle wierszy i że rzeczywiście ktoś będzie je czytał. Chcę jednak zwrócić uwagę, że powoli wyczerpuje mi się wena na poezję o BSD. Stąd też pomysł, by zacząć  nową historię pisaną wierszami, tym razem dotyczącą kompletnie innej opowieści, którą niegdyś wymyśliłam.

Tytuł tego tomiku wierszy będzie brzmiał "Daniel nie umiera nigdy".

Chcę także powiedzieć, że jeśli ktoś chce zapytać o wyjaśnienie któregoś z tych tutaj wierszy, to chętnie odpowiem.

Do zobaczenia!