O wy, codzienni ryzykanci,
Samobójcy, dyletanci,

A może do domów wrócicie?
Może moje plany zostawicie?

Ucieknijcie wnet do życia,
Dość wśród rozpaczy wam krycia.

Arogancją waszą jest papugowanie,
Zatem macie mi zostawić umieranie.

A sobie zaś radości w życiu nie odmawiać,
I szczęścia z miłością od innych doznawać.