Wyszykowany, w cekinowym garniturze, odrobinę mocniejszym makijażu, czarnych spodniach i białej koszuli Min Yoongi robił fale na swojej głowie. Mama patrzyła się na niego w lustrze szczęśliwa, że ma takiego syna. I pomimo tego, że dopiero niedawno wrócił ze swojej życiowej tułaczki w poszukiwaniu szczęścia nie znacie ogromnego uczucia miłości, które formowało się w jej sercu gdy na niego patrzyła.

-Jestem z ciebie dumna synku - wyszeptała tak aby nie usłyszał. Jednak ten zobaczył w lustrze ruchy jej ust i wszystko "popsuł" odkładając lokownice i przytulając swoją rodzicielkę.

___

Kiedy Yoongi wszedł do pomieszczenia zobaczył na galowo ubranych ludzi i lekko mruknął z uśmiechem. Włożył dłonie w kieszenie, lekko lecz zacnie się zgarbił i powędrował ku swojemu wychowawcy.
Min Yoongi nie odczuwał tak wielkiego stresu jak inni ludzie na tej sali. Był z siebie dumny, że w końcu postanowił wziąć udział w GRWA. Gala Recytatorska Własnych Autorów to dopiero była rzecz. Tam dostawali się najlepsi. I jednym z nich był właśnie ten dziewiętnastolatek siedzący w czwartym rzędzie.